Συμφωνίες του Αβραάμ υπό την ηγεσία ΗΠΑ - Ποιος είναι ο αόρατος νικητής στη σύγκρουση Ισραήλ - Hamas – Τα 4 μέτωπα του Ιράν

Αν και επίσημα αρνείται κάθε ρόλο πίσω από τις επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ, το Ιράν δεν φαίνεται να έχει αποκλείσει την εμπλοκή του σε έναν ευρύ πόλεμο ενάντια στον υπ' αριθμόν ένα εχθρό του στη Μέση Ανατολή, εάν το Τελ Αβίβ στείλει τα στρατεύματά του στη Γάζα.
«Εάν τα μέτρα που στοχεύουν να σταματήσουν αμέσως τις ισραηλινές επιθέσεις που σκοτώνουν παιδιά στη Λωρίδα της Γάζας καταλήξουν σε αδιέξοδο, είναι πολύ πιθανό να ανοίξουν πολλά άλλα μέτωπα
"Αυτή η επιλογή δεν αποκλείεται και αυτό γίνεται όλο και πιο πιθανό", δήλωσε ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών στο Al Jazeera στις 15 Οκτωβρίου.
"Εάν η σιωνιστική οντότητα [Ισραήλ] αποφασίσει να εισέλθει στη Γάζα, οι ηγέτες της αντίστασης θα το ανατρέψουν σε ένα νεκροταφείο των στρατιωτών κατοχής», πρόσθεσε.
Εάν ο πόλεμος είναι ένα από τα μέσα για την υλοποίηση ενός συγκεκριμένου εθνικού στόχου, τότε το Ιράν το έχει ήδη πετύχει χωρίς να μπει άμεσα σε πόλεμο εναντίον του Ισραήλ. Η επίθεση της Hamas στο Ισραήλ και η απειλή της τελευταίας να καταλάβει τη Γάζα ως απάντηση, διευκόλυνε σημαντικά το Ιράν να συνειδητοποιήσει αυτόν τον συγκεκριμένο εθνικό στόχο να αποτρέψει τη μεσολάβηση των ΗΠΑ μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ, η οποία, εάν επιτευχθεί, θα είχε μειώσει σημαντικά την επιρροή του Ιράν στην Μέση Ανατολή.
Με άλλα λόγια, το Ιράν έχει επιτύχει τον στόχο του χωρίς άμεση συμμετοχή στον πόλεμο κατά του Ισραήλ.
Η Hamas, ο αντιπρόσωπος του Ιράν, το έχει κάνει για όλους τους πρακτικούς σκοπούς. Φυσικά, υπάρχουν αναφορές ότι ιρανοί αξιωματούχοι ασφαλείας συνεργάστηκαν με τη Hamas για εβδομάδες για να σχεδιάσουν τις τελευταίες χερσαίες, θαλάσσιες και αεροπορικές επιδρομές κατά του Ισραήλ.
Η Wall Street Journal ανέφερε ότι αξιωματούχοι του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν είχαν συνεργαστεί με τη Hamas από τον Αύγουστο για να προετοιμαστούν για την παραβίαση των συνόρων του Ισραήλ.
Με βάση τις ιρανικές πηγές, η έκθεση ανέφερε ότι οι λεπτομέρειες της επιχείρησης βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια πολλών συναντήσεων στη Βηρυτό, στις οποίες συμμετείχαν το Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (Αξιωματικοί του IRGC) και εκπροσώπους τεσσάρων μαχητών που υποστηρίζονται από το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της Hamas, η οποία κατέχει την εξουσία στη Γάζα και τη Χεζμπολάχ, μια σιιτική μαχητική ομάδα και πολιτική φατρία στον Λίβανο.
Το Ιράν δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Ισραήλ, πόσο μάλλον στην ειρηνική συνύπαρξη με τους Άραβες γείτονες. Όπως είπε ο Πρόεδρος του Ιράν Ebrahim Raisi στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο μήνα , το Ισραήλ, ή μάλλον «το σιωνιστικό καθεστώς», είναι «η μόνη κυβέρνηση που βασίζεται στο απαρτχάιντ και τις φυλετικές διακρίσεις που παραμένει στον κόσμο, η οποία βασίζεται στον πόλεμο, την κατοχή, την τρομοκρατία. και η παραβίαση των δικαιωμάτων των εθνών και συνεχίζει να ζει σε αυτή τη βάση και τη μέθοδο, δεν μπορεί να είναι εταίρος της ειρήνης».

Τα 4 μέτωπα του Ιράν 

Το Ιράν λέγεται ότι έχει «τέσσερα μέτωπα» ή πληρεξούσιους για να πολεμήσει εναντίον του Ισραήλ.
Το «Πρώτο Μέτωπο» είναι η Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Το 1982, το IRGC έστειλε 5.000 στρατιώτες στον Λίβανο μέσω της Συρίας για να είναι έτοιμοι να πολεμήσουν ενάντια στο Ιράκ, το οποίο είχε εισβάλει στο Ιράν το 1980. Βρίσκονταν στην κοιλάδα Beqaa του Λιβάνου, όπου εκπαίδευσαν σιίτες Λιβανέζους νέους που συνέχισαν να σχηματίζουν τη Χεζμπολάχ, ένας από τους κύριους αντιπάλους του Ισραήλ στην περιοχή και το πρώτο ιρανικό μέτωπο κατά του Ισραήλ.
Πιστεύεται ότι είναι το «Πρωταρχικό Μέτωπο» του Ιράν, στο οποίο παρέχεται η «ετήσια οικονομική βοήθεια της Τεχεράνης που κυμαίνεται από 100 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ έως και 800 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, ένα εκτεταμένο οπλοστάσιο όπλων – από πυραύλους και ρουκέτες μέχρι φορητά όπλα – καθώς και στρατιωτική εκπαίδευση και πληροφορίες».
Σε αντάλλαγμα, η Χεζμπολάχ συμμετέχει ενεργά σε κάθε περιφερειακή σύγκρουση στην οποία το Ιράν έχει πάρει το μέρος, είτε στο Ιράκ, τη Συρία, την Υεμένη ή το Ισραήλ.
Το «Δεύτερο Μέτωπο» του Ιράν κατά του Ισραήλ είναι η Χαμάς, που ονομάζεται επίσημα Κίνημα Ισλαμικής Αντίστασης. Δημιουργήθηκε το 1987 κατά την πρώτη παλαιστινιακή ιντιφάντα (εξέγερση). Το Ισραήλ αρχικά ανέχτηκε την ομάδα καθώς αγωνιζόταν για να αποδυναμώσει την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).
Όμως, όταν η PLO έκανε ειρήνη με το Ισραήλ μέσω των Συμφωνιών του Όσλο το 1993, το Ιράν άρχισε να προωθεί τη Χαμάς προσφέροντάς της στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, η οποία με τα χρόνια έχει αυξηθεί.
Το «Τρίτο Μέτωπο» εμφανίστηκε στη Συρία μετά την εξέγερση του 2011 κατά του καθεστώτος Άσαντ. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ιράν έχει περισσότερες από 13 στρατιωτικές βάσεις σε όλη τη Συρία και έχει πέντε τμήματα στρατευμάτων σταθμευμένα εκεί.
Η «βάση του Ιμάμ Αλί» στο Αμπού-Καμάλ, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, είναι στρατηγικής σημασίας επειδή είναι ο πρωταρχικός αγωγός του IRGC για τη μετακίνηση στρατευμάτων και προμηθειών μεταξύ Ιράκ και Συρίας.
Αυτό το μέτωπο προσπάθησε επίσης να τοποθετήσει την ιρακινή πολιτοφυλακή Kata'ib Hezbollah στη Συρία και ταυτόχρονα να σχηματίσει μια νέα πανσιιτική ομάδα που ονομάζεται τμήμα al-Imam Hussein. Αυτό το τμήμα λέγεται ότι έχει 6.000 μέλη από διάφορες χώρες, όπως η Νιγηρία, το Μάλι, ο Λίβανος και το Αφγανιστάν.
Το λιβανέζικο απόσπασμα της μεραρχίας Χουσεΐν θεωρείται αναπόσπαστο και μοναδικό, αντιπροσωπεύοντας μια μονάδα περίπου 1.000 μελών εξοπλισμένα με εξελιγμένα ιρανικά όπλα.
Πιστεύεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στο λαθρεμπόριο όπλων στους Παλαιστίνιους μαχητές, ιδιαίτερα σε αυτούς που πιστεύουν στην «Ισλαμική Τζιχάντ» στη Δυτική Όχθη, το «Τέταρτο Μέτωπο».
Ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, φέρεται να είπε το 2020 ότι «η Δυτική Όχθη πρέπει να είναι οπλισμένη, όπως και η Γάζα».
Σε αυτό το πλαίσιο, ας δούμε τι έχει πετύχει το Ιράν μέσω του δεύτερου μετώπου του, της Χαμάς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ιράν έχει κερδίσει γεωπολιτικά.
Το Ιράν σίγουρα δεν ήταν ευχαριστημένο με την περιοχή της Μέσης Ανατολής που πέτυχε κάποια σταθερότητα με την κίνηση προς την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των αραβικών καθεστώτων και του Ισραήλ, χάρη στη μεσολάβηση των ΗΠΑ.
Οι Συμφωνίες του Αβραάμ με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ είχαν συνάψει κάποτε αδιανόητες συμμαχίες μεταξύ του εβραϊκού κράτους και αρκετών αραβικών κρατών υπό σουνιτικά καθεστώτα που ποτέ δεν είχαν βολευτεί με έναν Σιίτη-Ιράν. Η ιστορική αντιπαλότητα μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας για τη διεκδίκηση της ηγεσίας του μουσουλμανικού κόσμου είναι δεδομένο γεγονός.
Το Ιράν ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από τις εξελίξεις της Σαουδικής Αραβίας, του κορυφαίου αραβικού κράτους στον Κόλπο, που συνομιλούσε με το Ισραήλ μέσω του Προέδρου των ΗΠΑ Biden.
Το Ιράν είχε κάθε συμφέρον να διασφαλίσει ότι αυτό δεν θα συμβεί. Έχοντας αναλάβει το ρόλο του κύριου αντιπάλου του Ισραήλ στην περιοχή, εξοπλίζοντας πολιτοφυλακές που στοχεύουν στην καταστροφή του Ισραήλ, me εμπρηστική γλώσσα εναντίον του, το Ιράν δεν θα μπορούσε ποτέ να ανεχθεί το τέλος της απομόνωσης του Ισραήλ στον αραβικό κόσμο.
Μιλώντας γεωπολιτικά, οι Συμφωνίες του Αβραάμ περιέχουν τη θαλάσσια δύναμη του Ιράν όσο ποτέ άλλοτε. H σχεδιαζόμενη ειρηνευτική συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ, θα σήμαινe τη δημιουργία ενός δακτυλίου συμμαχιών με επίκεντρο τις ΗΠΑ που θα ελέγχει τα θαλάσσια σημεία πνιγμού των Στενών του Ορμούζ, της Διώρυγας του Σουέζ και των Στενών του Μπαμπ Αλ Μαντάμπ.
Όπως υποστηρίζει ο Bernard Siman, ειδικός στο Egmont Royal Institute for International Relations, που εδρεύει στις Βρυξέλλες, «Αυτό θα εμπόδιζε το Ιράν και θα το περιόριζε ουσιαστικά στην ηπειρωτική του εμβέλεια στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και, μέσω της Οδικής Γέφυρας του στο Ιράκ, στη Συρία και Λίβανο, φτάνοντας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της αντιπροσώπου της, της Χεζμπολάχ.
«Στην πραγματικότητα, τόσο το Ιράν όσο και η Χαμάς (θα) είχαν αποτύχει στρατηγικά.
Οι τακτικές τους επιτυχίες δεν συνέβαλαν στην αλλαγή της σχετικής στρατηγικής τους θέσης στη σειρά των περιφερειακών παικτών. Έχοντας αποτύχει να εξασφαλίσουν τις θέσεις τους με πολιτικά και διπλωματικά μέσα, βλέπουμε τώρα την προσφυγή σε ακραία βία και δυνητικά περιφερειακό πόλεμο».
Επιπλέον, τελικά, το Ιράν υπολόγισε ότι η ζημιά στα σχετικά στρατηγικά του συμφέροντα που προκλήθηκαν από τις στρατηγικές αλλαγές που αναφέρθηκαν παραπάνω θα το αποδυνάμωναν θεμελιωδώς και αμετάκλητα.
Με άλλα λόγια, συνειδητοποιώντας τη ζημιά στα σχετικά γεωπολιτικά του συμφέροντα που προκλήθηκαν από τις στρατηγικές αλλαγές που αναφέρθηκαν παραπάνω, το Ιράν έχει κάθε λόγο να είναι εξαιρετικά χαρούμενο με την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Τα ισραηλινά αντίποινα στη Γάζα και οι απειλές για κατάληψή της όχι μόνο σταμάτησαν την προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ αλλά ενοποίησαν τα κατά τα άλλα εριστικά αραβικά καθεστώτα. Έχει επίσης θέσει όλους τους περιφερειακούς πληρεξούσιους της -συμπεριλαμβανομένων της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ- υπό μια ενιαία διοίκηση.
Ο Sean Yom, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Temple University και Ανώτερος Συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής, υποστηρίζει ότι «η υποστήριξη της Χαμάς αποτελεί εδώ και καιρό μέρος των περιφερειακών φιλοδοξιών του Ιράν να ανατρέψει μια περιφερειακή τάξη πραγμάτων με τίτλο την αμερικανική ηγεμονία και τις αραβικές συμμαχίες του. και αντικατοπτρίζει την υποστήριξή της προς τη Χεζμπολάχ, το κίνημα των Χούθι της Υεμένης και τις σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ — οι οποίες, όπως και η Χαμάς, είναι μη κρατικοί παράγοντες.
«Αλλά… η προθυμία του Ιράν να υποστηρίξει τέτοιους αντιπροσώπους περικλείεται από τη λογική υπόθεση ότι ούτε οι ΗΠΑ ούτε το Ισραήλ, ούτε οι σύμμαχοί τους στον Αραβικό Κόλπο, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, δεν είναι πρόθυμοι να διεξάγουν μάχη πλήρους κλίμακας εναντίον της Τεχεράνης τόσο καιρό καθώς το Ιράν δεν ξεκινά επίσημο διακρατικό πόλεμο».
Φυσικά, είναι δύσκολο να προβλεφθεί πόσο θα διαρκέσει η στρατηγική του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Αλλά ας υποθέσουμε ότι τα αντίποινα του Ισραήλ στη Γάζα επεκτείνονται σε έναν περιφερειακό πόλεμο με τη συμμετοχή της Χεζμπολάχ από τον Λίβανο. 

www.bankingnews.gr