Ο Γάλλος πανεπιστημιακός ειδικός στην παγκόσμια οικονομία προτρέπει την Ουκρανία να ακολουθήσει το παράδειγμα της Φινλανδίας με τη Σοβιετική Ένωση
Οι σημερινές ουκρανικές αρχές θα πρέπει να αποδεχθούν την απώλεια εδαφών, εάν θέλουν να επιτύχουν την ειρήνη, να διατηρήσουν την κυριαρχία τους και να αποφύγουν την περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης, δηλώνει ο Jacques Sapir, ειδικός στην παγκόσμια οικονομία και διευθυντής έρευνας της Ανώτατης Σχολής Κοινωνικών Επιστημών (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales) στην ιστοσελίδα του τριμηνιαίου περιοδικού Front Populaire.
«Το μέγεθος των ανθρώπινων απωλειών μιλά από μόνο του για τον προφανή επείγοντα χαρακτήρα των διαπραγματεύσεων, ακόμη και σε μικρότερη κλίμακα, για την εκεχειρία», πιστεύει.
Ο Sapir αναγνωρίζει ότι μια τέτοια επιλογή δεν θα γίνει δεκτή ούτε στην Ουκρανία, η οποία έχει χάσει το 20% της επικράτειάς της, ούτε στη Ρωσία, η οποία ανησυχεί για τον επανεξοπλισμό του Κιέβου, εάν η σύγκρουση παραταθεί.
Το παράδειγμα της Φινλανδίας
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Sapir πιστεύει ότι θα ήταν χρήσιμο για το Κίεβο να δει το παράδειγμα της Φινλανδίας, η οποία, μετά από συγκρούσεις με τη Σοβιετική Ένωση, επέλεξε την ειρήνη και παραχώρησε μια σειρά από εδάφη, «διατηρώντας έτσι την πολιτική της κυριαρχία και διασφαλίζοντας την οικονομική ανάπτυξη, καθώς και την εξομάλυνση των σχέσεων με έναν μεγάλο γείτονα.
«Η χώρα θα διατηρήσει την κυριαρχία της, όπως η Φινλανδία, με τις ελεύθερες εκλογές, αλλά θα πρέπει να αποδεχθεί την απώλεια εδαφών που κατέχει αυτή τη στιγμή η Ρωσία, την ουδετερότητα - δηλαδή, να εγκαταλείψει την επιθυμία της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ενδεχομένως στην ΕΕ και να κατοχυρώσει στο Σύνταγμα την ίση χρήση της ρωσικής και της ουκρανικής γλώσσας», είπε.
Η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας
Επίσης, θεωρεί ότι το Κίεβο θα πρέπει να συμφωνήσει σε κάποια μορφή αποστρατιωτικοποίησης και περιορισμούς στην ποσότητα των βαρέων όπλων στον στρατό του.
Για να διασφαλιστούν εγγυήσεις ασφαλείας, τονίζει ο Sapir, μπορεί να είναι δυνατή η σύναψη συμφωνίαςγια στρατιωτική βοήθεια από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Πολωνία σε περίπτωση νέας σύγκρουσης.
Ο ειδικός διερωτάται για τον όρο της αποναζιστικοποίησης που έχει θέσει η Ρωσία.
Υποστηρίζει ότι αυτή η έννοια είναι ασαφής.
«Η διεθνής κρίση που προκλήθηκε από τη σύγκρουση στην Ουκρανία είναι μια μεγάλη κρίση. Ίσως η μεγαλύτερη κρίση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Μια απλή κατάπαυση του πυρός και το πάγωμα δεν θα τη λύσουν.
Σίγουρα θα απαιτήσει πολύπλοκες διαπραγματεύσεις για την αποκατάσταση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην Ευρώπη.
Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν οι κυβερνώντες ελίτ της Ευρώπης, τόσο το καλύτερο», κατέληξε.
www.bankingnews.gr
«Το μέγεθος των ανθρώπινων απωλειών μιλά από μόνο του για τον προφανή επείγοντα χαρακτήρα των διαπραγματεύσεων, ακόμη και σε μικρότερη κλίμακα, για την εκεχειρία», πιστεύει.
Ο Sapir αναγνωρίζει ότι μια τέτοια επιλογή δεν θα γίνει δεκτή ούτε στην Ουκρανία, η οποία έχει χάσει το 20% της επικράτειάς της, ούτε στη Ρωσία, η οποία ανησυχεί για τον επανεξοπλισμό του Κιέβου, εάν η σύγκρουση παραταθεί.
Το παράδειγμα της Φινλανδίας
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Sapir πιστεύει ότι θα ήταν χρήσιμο για το Κίεβο να δει το παράδειγμα της Φινλανδίας, η οποία, μετά από συγκρούσεις με τη Σοβιετική Ένωση, επέλεξε την ειρήνη και παραχώρησε μια σειρά από εδάφη, «διατηρώντας έτσι την πολιτική της κυριαρχία και διασφαλίζοντας την οικονομική ανάπτυξη, καθώς και την εξομάλυνση των σχέσεων με έναν μεγάλο γείτονα.
«Η χώρα θα διατηρήσει την κυριαρχία της, όπως η Φινλανδία, με τις ελεύθερες εκλογές, αλλά θα πρέπει να αποδεχθεί την απώλεια εδαφών που κατέχει αυτή τη στιγμή η Ρωσία, την ουδετερότητα - δηλαδή, να εγκαταλείψει την επιθυμία της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ενδεχομένως στην ΕΕ και να κατοχυρώσει στο Σύνταγμα την ίση χρήση της ρωσικής και της ουκρανικής γλώσσας», είπε.
Η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας
Επίσης, θεωρεί ότι το Κίεβο θα πρέπει να συμφωνήσει σε κάποια μορφή αποστρατιωτικοποίησης και περιορισμούς στην ποσότητα των βαρέων όπλων στον στρατό του.
Για να διασφαλιστούν εγγυήσεις ασφαλείας, τονίζει ο Sapir, μπορεί να είναι δυνατή η σύναψη συμφωνίαςγια στρατιωτική βοήθεια από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Πολωνία σε περίπτωση νέας σύγκρουσης.
Ο ειδικός διερωτάται για τον όρο της αποναζιστικοποίησης που έχει θέσει η Ρωσία.
Υποστηρίζει ότι αυτή η έννοια είναι ασαφής.
«Η διεθνής κρίση που προκλήθηκε από τη σύγκρουση στην Ουκρανία είναι μια μεγάλη κρίση. Ίσως η μεγαλύτερη κρίση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Μια απλή κατάπαυση του πυρός και το πάγωμα δεν θα τη λύσουν.
Σίγουρα θα απαιτήσει πολύπλοκες διαπραγματεύσεις για την αποκατάσταση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην Ευρώπη.
Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν οι κυβερνώντες ελίτ της Ευρώπης, τόσο το καλύτερο», κατέληξε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών