Τελευταία Νέα
Διεθνή

Η στρατιωτική λογική του Ισραήλ περί «ολικής» πολιορκίας της Γάζας, καταδίκη σε θάνατο των Παλαιστινίων

Η στρατιωτική λογική του Ισραήλ περί «ολικής» πολιορκίας της Γάζας, καταδίκη σε θάνατο των Παλαιστινίων
Ο βασικός σκοπός των πολιορκιών είναι να κρατήσουν τους ανθρώπους πεινασμένους, διψασμένους και στο κρύο, έτσι ώστε να αποδυναμωθούν και εν τέλει να νικηθούν.
Το Σάββατο 21/10 χαρακτηρίστηκε από δύο αναλαμπές καλών νέων: το άνοιγμα της διάβασης της Rafah με τα φορτηγά πρώτων βοηθειών να εισέρχονται στη Γάζα και την απελευθέρωση δύο ομήρων.
Αυτές είναι εξελίξεις που αντικατοπτρίζουν μια άλλη βασική πτυχή αυτής της τελευταίας σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή: την πολιορκία της Λωρίδας της Γάζας από το Ισραήλ.
Οι πολιορκίες είναι από τις παλαιότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Ο επιτιθέμενος διακόπτει τις επικοινωνίες και τις προμήθειες του εχθρού του, ελπίζοντας ότι η στέρηση, οι αρρώστιες και η απογοήτευση θα αναγκάσουν τις πολιορκημένες δυνάμεις και τους αμάχους που έχουν αποκλειστεί μαζί τους, να σταματήσουν να αντιστέκονται και να παραδοθούν.
Χωρίς την απόλυτη υποταγή στο σκηνικό, ο εισβολέας μπορεί να ελπίζει με μια πολιορκία ότι το ηθικό και η ικανότητα μάχης των υπερασπιστών θα διαβρωθούν τόσο από μια μακρά πολιορκία που τελικά θα υποκύψουν σε μια αποφασιστική επίθεση.
Τα παλιά χρόνια, αν οι άμαχοι δεν σφαγιάζονταν από μια δύναμη εισβολής, το καλύτερο που μπορούσαν να ελπίζουν θα ήταν να καταλήξουν ως αιχμάλωτοι, όμηροι ή σκλάβοι.
Σήμερα, μια τέτοια ακραία μεταχείριση θεωρείται απαράδεκτη — αλλά οι άμαχοι υποφέρουν πάντα, ακόμα κι αν γλιτώσουν τη ζωή τους.

Η ίδια η πολιορκία είναι πάντα σκληρή και βάναυση τακτική.

Είναι μια τακτική που αποσκοπεί να κρατήσει τους ανθρώπους πεινασμένους, διψασμένους, στο κρύο, μίζερους και χωρίς φάρμακα.
Ανίκανοι να διατηρήσουν την υγιεινή χωρίς τρεχούμενο νερό, όσοι βρίσκονται εντός του αποκλεισμού θα εμφανίσουν χολέρα, δυσεντερία και πολλές άλλες ασθένειες.
Ακόμη και όσοι είναι προετοιμασμένοι σχετικά και δεν πιάστηκαν εντελώς απροετοίμαστοι στην πολιορκία θα έβλεπαν τα αποθέματά τους να εξαφανίζονται με ανησυχητικό ρυθμό, ενώ όσοι αναγκάζοντας να τραπούν σε φυγή, χάνουν όχι μόνο τα αποθηκευμένα τρόφιμα αλλά και τα μαγειρικά τους σκεύη, τις σόμπες και τα καύσιμα.
Η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται υπό αποκλεισμό για 16 χρόνια, αλλά τουλάχιστον είχε επαρκείς βασικές ανάγκες.
Μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ διέκοψε όλες τις προμήθειες στη Γάζα και διέκοψε το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα.
Το κλείσιμο των σημείων διέλευσης εμπόδισε τη βοήθεια να φτάσει στον θύλακα.
Ο ισραηλινός εναέριος βομβαρδισμός και η εντολή εκκένωσης του βορρά έχουν προσθέσει στην απόγνωση του λαού της Γάζας.

Αυτό σημαίνει ότι πάνω από δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι της Γάζας εξαρτώνται πλέον από επισιτιστική βοήθεια για να επιβιώσουν.

Μία από τις πρώτες σύγχρονες πολιορκίες ήταν ο αποκλεισμός του Βερολίνου το 1948-49.
Ωστόσο, μερικά από τα πιο σκληρά συνέβησαν τη δεκαετία του 1990, στη Βοσνία και το Αφγανιστάν.
Ενώ η πολιορκία της Καμπούλ, μακριά από τα μάτια της Δύσης, πέρασε σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητη, η βάρβαρη, βάναυση πολιορκία του Σεράγεβο ώθησε τον κόσμο σε δράση — τουλάχιστον από πλευράς βοήθειας.
Κανείς δεν προσπάθησε να αντισταθεί στους Σερβοβόσνιους επιτιθέμενους που βομβάρδιζαν την πρωτεύουσα για τέσσερα χρόνια, σκοτώνοντας πολλούς περισσότερους αμάχους από στρατιώτες, αλλά οι χώρες έστειλαν τρόφιμα, σόμπες, σεντόνια για να αντικαταστήσουν τα σπασμένα τζάμια και περιορισμένα καύσιμα.

Κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι χρειάζονται περίπου 2.200 θερμίδες την ημέρα.
Οι ειδικοί έχουν υποστηρίξει ότι για ένα μικρό χρονικό διάστημα - έως και έναν μήνα, ίσως δύο - ένα άτομο μπορεί να επιβιώσει με 1.200 θερμίδες. Οι τρόφιμοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης του Άουσβιτς ταΐζονταν με 1.000 θερμίδες.
Τα αρχεία έδειξαν ότι οι Βόσνιοι λάμβαναν κατά μέσο όρο 300 γραμμάρια επισιτιστικής βοήθειας την ημέρα και ο αριθμός των θερμίδων ήταν σίγουρα πολύ χαμηλότερος από τις βασικές απαιτήσεις.
Οι περισσότεροι από αυτούς που επέζησαν από τους σκοπευτές και τους βομβαρδισμούς, βγήκαν από τον πόλεμο αδύναμοι και αδυνατισμένοι.
Οι άνθρωποι χρειάζονται επίσης κατά μέσο όρο πέντε λίτρα νερού την ημέρα για πόσιμο, μαγείρεμα και προσωπική υγιεινή.
Οι ειδικοί είπαν ότι σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης 1,5 λίτρο μπορεί να είναι αρκετό, με σημαντικές θυσίες.

Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ήταν σε θέση να βασιστεί στα άφθονα ποτάμια και λίμνες της για νερό... η άνυδρη Γάζα ουσιαστικά δεν έχει γλυκό νερό.

Υπολογίζοντας τις πιο βασικές ανάγκες σε τροφή και νερό, κάθε Γάζα πρέπει να εφοδιάζεται με δύο κιλά βοήθειας την ημέρα.
Για δύο εκατομμύρια κατοίκους 4.000 τόνους την ημέρα.
Ένα τυπικό φορτηγό παίρνει 20 τόνους.
Τα απλά μαθηματικά λένε ότι η γραμμή των φορτηγών για την τροφοδοσία της Γάζας θα έχει μήκος τουλάχιστον τέσσερα χιλιόμετρα (2,5 μίλια) κάθε μέρα.
Η υλικοτεχνική υποστήριξη της παροχής βοήθειας είναι συγκλονιστική.
Για την παροχή βοήθειας, ο έξω κόσμος θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα ειδικό λιμάνι όπου κατά μέσο όρο δύο πλοία θα μπορούσαν να δένουν κάθε μέρα.
Ευτυχώς, η Αίγυπτος έχει ένα τέτοιο λιμάνι μόλις 40 χιλιόμετρα (26 μίλια) από τη Ράφα, στην παραθαλάσσια πόλη el-Arish του Σινά.
Μερικές από τις πιο επείγουσες προμήθειες θα μπορούσαν να μεταφερθούν, αλλά η εναέρια παροχή δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες.
Το αεροδρόμιο της Γάζας, στα νότια της λωρίδας, καταστράφηκε από το Ισραήλ το 2001, αλλά δύο αεροδιάδρομοι της Αιγύπτου είναι αρκετά κοντά: al-Gorah και el-Arish.

Η υλικοτεχνική υποστήριξη της παροχής βοήθειας είναι συγκλονιστική.

Για την παροχή βοήθειας, ο έξω κόσμος θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα ειδικό λιμάνι όπου κατά μέσο όρο δύο πλοία θα μπορούσαν να δένουν κάθε μέρα.
Ευτυχώς, η Αίγυπτος έχει ένα τέτοιο λιμάνι μόλις 40 χιλιόμετρα (26 μίλια) από τη Rafah, στην παραθαλάσσια πόλη el-Arish του Σινά.
Μερικές από τις πιο επείγουσες προμήθειες θα μπορούσαν να μεταφερθούν, αλλά η εναέρια παροχή δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες.
Το αεροδρόμιο της Γάζας, στα νότια της λωρίδας, καταστράφηκε από το Ισραήλ το 2001, αλλά δύο αεροδιάδρομοι της Αιγύπτου είναι αρκετά κοντά: al-Gorah και el-Arish.
Μεγάλος αριθμός φορτηγών αεροσκαφών θα μπορούσαν να προσγειωθούν εκεί, αλλά δεν μπορούσαν να βασιστούν μόνο σε αυτά: Η βοσνιακή εμπειρία έδειξε ότι ένας μέσος αερομεταφορέας λαμβάνει 11 τόνους προμήθειες.
Με αυτόν τον ρυθμό, θα απαιτούνταν 360 προσγειώσεις κάθε μέρα, μια καθόλου ρεαλιστική προοπτική.
Αλλά προτού κάποιος ασχοληθεί με τα μεγάλα δεδομένα και την επίλυση του logistics, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι οποιαδήποτε βοήθεια θα μπορούσε να παρέχεται τακτικά και δεν υπάρχει επιβεβαίωση.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης