Η δράση της Hamas αντιπροσώπευε κάτι περισσότερο από υγιή τακτικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό και εκτέλεση - ήταν ένα αριστούργημα και στη στρατηγική σύλληψη, δηλώνει ο πρώην αξιωματούχος της CIA
Η κατάπαυση του πυρός είναι μια ευλογία τόσο για τους Παλαιστίνιους όσο και για τους Ισραηλινούς, δεδομένης της ανταλλαγής αιχμαλώτων - φυλακισμένων, της διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας στην Λωρίδα της Γάζας όπου οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί έχουν μετατρέψει σε κόλαση και της ευκαιρίας να πέσουν οι τόνοι και στις δύο πλευρές της σύγκρουσης.
Ενώ η κατάπαυση του πυρός, την οποία διαπραγματεύτηκε το Κατάρ μεταξύ του Ισραήλ και της Hamas, συμφωνήθηκε αμοιβαία μεταξύ των δύο μερών, αυτό ουσιαστικά ήταν κάτι λιγότερο από μια νίκη της Hamas.
Το Ισραήλ είχε πάρει μια πολύ επιθετική θέση ότι, δεδομένου του δηλωθέντος στόχου του να καταστρέψει τη Hamas ως οργάνωση, δεν θα συμφωνούσε σε κατάπαυση του πυρός υπό οποιονδήποτε όρο.
Η Hamas, από την άλλη πλευρά, είχε θέσει ως έναν από τους πρωταρχικούς της στόχους στην έναρξη του τρέχοντος γύρου μαχών με το Ισραήλ την απελευθέρωση Παλαιστινίων αιχμαλώτων, και ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών, που κρατούσε το Ισραήλ, όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του ο πρώην αξιωματικός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (CIA) Scott Ritter.
Υπό αυτό το πρίσμα, η κατάπαυση του πυρός αντιπροσωπεύει μια σημαντική νίκη για τη Hamas και μια ταπεινωτική ήττα για το Ισραήλ.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους το Ισραήλ απέφυγε την κατάπαυση του πυρός ήταν ότι ήταν βέβαιο ότι η επιθετική επιχείρηση που είχε ξεκινήσει στη βόρεια Γάζα επρόκειτο να εξουδετερώσει τη Hamas ως στρατιωτική απειλή και ότι οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός, ανεξάρτητα από την ανθρωπιστική αιτιολόγηση, θα κέρδιζε χρόνο μόνο για νίκησε τον εχθρό της Hamas για να ξεκουραστεί, να ανασυγκροτηθεί και να ανασυνταχθεί.
Το ότι το Ισραήλ υπέγραψε κατάπαυση του πυρός είναι το πιο σίγουρο σημάδι ακόμη ότι δεν είναι όλα καλά με την ισραηλινή επίθεση κατά της Hamas.
Αυτό το αποτέλεσμα δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν.
Όταν η Hamas ξεκίνησε την επίθεσή της στις 7 Οκτωβρίου στο Ισραήλ, ξεκίνησε ένα σχέδιο επί σειρά ετών.
Η σχολαστική προσοχή στη λεπτομέρεια που ήταν εμφανής στην επιχείρηση της Hamas υπογράμμισε την πραγματικότητα ότι η Hamas μελετούσε τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και τις στρατιωτικές δυνάμεις που είχαν τοποθετηθεί εναντίον της, αποκαλύπτοντας αδυναμίες που στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκαν.
Η δράση της Hamas αντιπροσώπευε κάτι περισσότερο από υγιή τακτικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό και εκτέλεση - ήταν ένα αριστούργημα και στη στρατηγική σύλληψη.
Ένας από τους κύριους λόγους πίσω από την ισραηλινή ήττα στις 7 Οκτωβρίου ήταν το γεγονός ότι η ισραηλινή κυβέρνηση ήταν πεπεισμένη ότι η Hamas δεν θα επιτεθεί ποτέ, ανεξάρτητα από το τι έλεγαν οι αναλυτές πληροφοριών που ήταν υπεύθυνοι για την παρακολούθηση της δραστηριότητας της Hamas στη Γάζα.
Αυτή η αποτυχία προέκυψε από τη Hamas έχοντας προσδιορίσει τους πολιτικούς στόχους του Ισραήλ (η ακύρωση της Hamas ως αντιστασιακής οργάνωσης με την ανάληψη μιας πολιτικής βασισμένης στην «αγορά» της Hamas μέσω ενός διευρυμένου προγράμματος αδειών εργασίας που εκδίδονται από το Ισραήλ για Παλαιστίνιους που ζουν στο Γάζα.)
Παίζοντας παράλληλα με το πρόγραμμα αδειών εργασίας, η Hamas... «νανούρισε» την ισραηλινή ηγεσία σε εφησυχασμό, επιτρέποντας στις προετοιμασίες της Hamas για την επίθεσή της να πραγματοποιηθούν σε κοινή θέα.
Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τη Hamas δεν ήταν μια αυτόνομη επιχείρηση, αλλά μάλλον μέρος ενός στρατηγικού σχεδίου που είχε τρεις κύριους στόχους:
- να επαναφέρει το ζήτημα ενός παλαιστινιακού κράτους στην πρώτη γραμμή του διεθνούς λόγου,
- να απελευθερώσει τους χιλιάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους που κρατούνται από το Ισραήλ και,
- να «φρενάρει» το Ισραήλ να το αναγκάσει να σταματήσει, ιδιαίτερα μετά τη βεβήλωση του τζαμιού Al Aqsa, του τρίτου ιερότερου τόπου του Ισλάμ.
Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, από μόνη της, δεν μπόρεσε να επιτύχει αυτά τα αποτελέσματα. Αντίθετα...,
...η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου σχεδιάστηκε για να πυροδοτήσει μια ισραηλινή απάντηση που θα δημιουργούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιτευχθούν οι στόχοι της Hamas.
Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου σχεδιάστηκε για
- να ταπεινώσει το Ισραήλ σε σημείο παραλογισμού,
- να διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε ισραηλινή απάντηση θα διέπεται από τη συναισθηματική ανάγκη για εκδίκηση, σε αντίθεση με μια ορθολογική απάντηση σχεδιασμένη να ακυρώσει τους στόχους της Hamas.
Εδώ, η Hamas καθοδηγήθηκε από το καθιερωμένο ισραηλινό δόγμα της συλλογικής τιμωρίας (γνωστό ως Δόγμα Dahiya, που πήρε το όνομά του από το προάστιο της Δυτικής Βηρυτού που βομβαρδίστηκε σφοδρά από το Ισραήλ το 2006 ως τρόπος τιμωρίας του λιβανικού λαού για την αποτυχία του Ισραήλ να νικήσει τη Χεζμπολάχ στη μάχη. .) Προκαλώντας μια ταπεινωτική ήττα στο Ισραήλ που κατέρριψε τόσο τον μύθο του ισραηλινού αήττητου (σε σχέση με τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις) όσο και του αλάθητου (όσον αφορά τις ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών), και με το να πάρουν ομήρους εκατοντάδες Ισραηλινούς πριν αποσυρθούν στην υπόγεια φωλιά της κάτω από τη Γάζα, η Hamas δόλωσε μια παγίδα για το Ισραήλ στην οποία έσπευσε όπως ήταν αναμενόμενο η κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu.
Η Hamas έχει ετοιμάσει ένα δίκτυο σηράγγων κάτω από τη Λωρίδα της Γάζας που, συνολικά, εκτείνονται σε πάνω από 500 χιλιόμετρα.
Με το παρατσούκλι «Μετρό της Γάζας», αυτές οι σήραγγες αποτελούνται από διασυνδεδεμένα βαθιά υπόγεια καταφύγια που χρησιμοποιούνται για διοίκηση και έλεγχο, υλικοτεχνική υποστήριξη, ιατρική περίθαλψη και εκκένωση, μαζί με άλλα δίκτυα σηράγγων που είναι αφιερωμένα τόσο σε αμυντικές όσο και σε επιθετικές επιχειρήσεις.
Οι σήραγγες είναι θαμμένες αρκετά βαθιά ώστε να αποφευχθεί η καταστροφή από τις περισσότερες βόμβες που έχει στην κατοχή του Ισραήλ και έχουν προβλεφθεί να αντέχουν σε πολιορκία διάρκειας έως και τριών μηνών (90 ημερών).
Η Hamas γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εμπλέξει το Ισραήλ σε μια κλασική αντιπαράθεση δύναμης.
Αντίθετα, ο στόχος ήταν να παρασυρθούν οι ισραηλινές δυνάμεις στη Γάζα και στη συνέχεια να υποβληθούν αυτές οι δυνάμεις σε μια ατελείωτη σειρά επιθέσεων από μικρές ομάδες μαχητών της Hamas που θα έβγαιναν από τα υπόγεια λημέρια τους, θα επιτίθεντο σε μια ευάλωτη ισραηλινή δύναμη και στη συνέχεια εξαφανίζονταν πίσω στα υπόγεια.
Εν ολίγοις, να υποβάλει τον ισραηλινό στρατό σε ό,τι ισοδυναμεί με θάνατο.
Και λειτούργησε.
Ενώ οι ισραηλινές δυνάμεις μπόρεσαν να διεισδύσουν στις λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της βόρειας λωρίδας της Γάζας, εκμεταλλευόμενοι την κινητικότητα και τη δύναμη πυρός των τεθωρακισμένων στρατευμάτων της, η πρόοδος είναι απατηλή, καθώς οι δυνάμεις της Hamas χτυπούν συνεχώς τους Ισραηλινούς, χρησιμοποιώντας θανατηφόρους πυραύλους διπλής κεφαλής να απενεργοποιήσει ή καταστρέφουν ισραηλινά οχήματα, σκοτώνοντας δεκάδες Ισραηλινούς στρατιώτες και τραυματίζοντας εκατοντάδες άλλους.
Ενώ το Ισραήλ ήταν επιφυλακτικό στη δημοσιοποίηση των στοιχείων των τεθωρακισμένων οχημάτων που χάθηκαν με αυτόν τον τρόπο, η Hamas ισχυρίζεται ότι ο αριθμός είναι εκατοντάδες.
Οι ισχυρισμοί της Hamas ενισχύονται από το γεγονός ότι το Ισραήλ σταμάτησε την πώληση παλαιότερων αρμάτων μάχης Merkava 3 και αντ' αυτού οργάνωσε την απογραφή αυτών των οχημάτων σε νέα εφεδρικά τάγματα τεθωρακισμένων για να αντισταθμίσει τις βαριές απώλειες που υπέστησαν τόσο στη Γάζα όσο και κατά μήκος του βορρά, στα σύνορα με τον Λίβανο, όπου οι δυνάμεις της Hezbollah εμπλέκονται σε έναν θανατηφόρο πόλεμο φθοράς με το Ισραήλ σε επιχειρήσεις που έχουν σχεδιαστεί για την υποστήριξη της Hamas στη Γάζα.
Αλλά ο κύριος λόγος για την ήττα του Ισραήλ μέχρι σήμερα είναι το ίδιο το Ισραήλ.
Έχοντας πάρει το δόλωμα και πέφτοντας στην παγίδα της Hamas, το Ισραήλ συνέχισε να εκτελεί το Δόγμα Dahiya εναντίον του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας, πραγματοποιώντας αδιάκριτες επιθέσεις εναντίον πολιτικών αντικειμένων αδιαφορώντας κατάφωρα για τον νόμο του πολέμου.
Υπολογίζεται ότι περισσότεροι 13.500 Παλαιστίνιοι άμαχοι έχουν σκοτωθεί από αυτές τις επιθέσεις, μεταξύ των οποίων περισσότερα από 5.500 παιδιά.
Πολλές χιλιάδες ακόμη θύματα παραμένουν θαμμένα κάτω από τα ερείπια των κατεστραμμένων σπιτιών τους.
Ενώ το Ισραήλ μπορεί να ήταν σε θέση να συγκεντρώσει την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τη Hamas, η χονδροειδής υπερβολική αντίδρασή του αντ' αυτού έστρεψε την παγκόσμια κοινή γνώμη εναντίον του - κάτι στο οποίο η Hamas βασιζόταν.
Σήμερα, το Ισραήλ απομονώνεται ολοένα και περισσότερο, χάνοντας την υποστήριξη όχι μόνο στον λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο, αλλά και στα παραδοσιακά προπύργια του φιλο-ισραηλινού αισθήματος στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη.
Αυτή η απομόνωση, σε συνδυασμό με το είδος της πολιτικής πίεσης που το Ισραήλ δεν έχει συνηθίσει να δέχεται, συνέβαλε στη συναίνεση της κυβέρνησης Νετανιάχου σχετικά με την κατάπαυση του πυρός και την επακόλουθη ανταλλαγή κρατουμένων.
Το αν η κατάπαυση του πυρός θα διατηρηθεί ή όχι μένει να φανεί, ενώ το ζήτημα της μετατροπής της εκεχειρίας σε διαρκή παύση των εχθροπραξιών παραμένει ανοιχτό ερώτημα.
Οι Ισραηλινοί έχουν δημιουργήσει το έδαφος για μια νίκη της Hamas
Ένα πράγμα όμως, είναι βέβαιο - έχοντας δηλώσει ότι η νίκη ορίζεται από την ολοκληρωτική ήττα της Hamas, οι Ισραηλινοί έχουν δημιουργήσει το έδαφος για μια νίκη της Hamas, κάτι που η Hamas επιτυγχάνει απλώς επιζώντας.
Αλλά η Hamas κάνει περισσότερα από το να επιβιώνει – κερδίζει γιατί έχει δει κάθε στρατηγικό της στόχο σε αυτή τη σύγκρουση να καρποφορεί.
Ο κόσμος διατυπώνει ενεργά την απόλυτη αναγκαιότητα μιας λύσης δύο κρατών ως προϋπόθεση για μια διαρκή ειρήνη στην περιοχή.
Οι Παλαιστίνιοι που κρατούνται αιχμάλωτοι από το Ισραήλ ανταλλάσσονται με τους Ισραηλινούς που η Hamas πήρε όμηρους.
Και ο ισλαμικός κόσμος είναι ενωμένος στην καταδίκη της βεβήλωσης του τζαμιού Αλ Άκσα από το Ισραήλ.
Κανένα από αυτά τα ζητήματα δεν ήταν στο τραπέζι στις 6 Οκτωβρίου.
Το ότι αντιμετωπίζονται τώρα αποτελεί απόδειξη της επιτυχίας που γνώρισε η Hamas στις 7 Οκτωβρίου και τις ημέρες και εβδομάδες που ακολούθησαν, καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις ηττήθηκαν από τον συνδυασμό της επιμονής της Hamas και τη δική τους προτίμησης για αδιάκριτη βία κατά των αμάχων.
Μακριά από το να εξαλειφθεί ως στρατιωτική και πολιτική δύναμη, η Hamas έχει αναδειχθεί ίσως ως η πιο σχετική φωνή και εξουσία όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των συμφερόντων του παλαιστινιακού λαού.
www.bankingnews.gr
Ενώ η κατάπαυση του πυρός, την οποία διαπραγματεύτηκε το Κατάρ μεταξύ του Ισραήλ και της Hamas, συμφωνήθηκε αμοιβαία μεταξύ των δύο μερών, αυτό ουσιαστικά ήταν κάτι λιγότερο από μια νίκη της Hamas.
Το Ισραήλ είχε πάρει μια πολύ επιθετική θέση ότι, δεδομένου του δηλωθέντος στόχου του να καταστρέψει τη Hamas ως οργάνωση, δεν θα συμφωνούσε σε κατάπαυση του πυρός υπό οποιονδήποτε όρο.
Η Hamas, από την άλλη πλευρά, είχε θέσει ως έναν από τους πρωταρχικούς της στόχους στην έναρξη του τρέχοντος γύρου μαχών με το Ισραήλ την απελευθέρωση Παλαιστινίων αιχμαλώτων, και ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών, που κρατούσε το Ισραήλ, όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του ο πρώην αξιωματικός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (CIA) Scott Ritter.
Υπό αυτό το πρίσμα, η κατάπαυση του πυρός αντιπροσωπεύει μια σημαντική νίκη για τη Hamas και μια ταπεινωτική ήττα για το Ισραήλ.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους το Ισραήλ απέφυγε την κατάπαυση του πυρός ήταν ότι ήταν βέβαιο ότι η επιθετική επιχείρηση που είχε ξεκινήσει στη βόρεια Γάζα επρόκειτο να εξουδετερώσει τη Hamas ως στρατιωτική απειλή και ότι οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός, ανεξάρτητα από την ανθρωπιστική αιτιολόγηση, θα κέρδιζε χρόνο μόνο για νίκησε τον εχθρό της Hamas για να ξεκουραστεί, να ανασυγκροτηθεί και να ανασυνταχθεί.
Το ότι το Ισραήλ υπέγραψε κατάπαυση του πυρός είναι το πιο σίγουρο σημάδι ακόμη ότι δεν είναι όλα καλά με την ισραηλινή επίθεση κατά της Hamas.
Αυτό το αποτέλεσμα δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν.
Όταν η Hamas ξεκίνησε την επίθεσή της στις 7 Οκτωβρίου στο Ισραήλ, ξεκίνησε ένα σχέδιο επί σειρά ετών.
Η σχολαστική προσοχή στη λεπτομέρεια που ήταν εμφανής στην επιχείρηση της Hamas υπογράμμισε την πραγματικότητα ότι η Hamas μελετούσε τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και τις στρατιωτικές δυνάμεις που είχαν τοποθετηθεί εναντίον της, αποκαλύπτοντας αδυναμίες που στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκαν.
Η δράση της Hamas αντιπροσώπευε κάτι περισσότερο από υγιή τακτικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό και εκτέλεση - ήταν ένα αριστούργημα και στη στρατηγική σύλληψη.
Ένας από τους κύριους λόγους πίσω από την ισραηλινή ήττα στις 7 Οκτωβρίου ήταν το γεγονός ότι η ισραηλινή κυβέρνηση ήταν πεπεισμένη ότι η Hamas δεν θα επιτεθεί ποτέ, ανεξάρτητα από το τι έλεγαν οι αναλυτές πληροφοριών που ήταν υπεύθυνοι για την παρακολούθηση της δραστηριότητας της Hamas στη Γάζα.
Αυτή η αποτυχία προέκυψε από τη Hamas έχοντας προσδιορίσει τους πολιτικούς στόχους του Ισραήλ (η ακύρωση της Hamas ως αντιστασιακής οργάνωσης με την ανάληψη μιας πολιτικής βασισμένης στην «αγορά» της Hamas μέσω ενός διευρυμένου προγράμματος αδειών εργασίας που εκδίδονται από το Ισραήλ για Παλαιστίνιους που ζουν στο Γάζα.)
Παίζοντας παράλληλα με το πρόγραμμα αδειών εργασίας, η Hamas... «νανούρισε» την ισραηλινή ηγεσία σε εφησυχασμό, επιτρέποντας στις προετοιμασίες της Hamas για την επίθεσή της να πραγματοποιηθούν σε κοινή θέα.
Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τη Hamas δεν ήταν μια αυτόνομη επιχείρηση, αλλά μάλλον μέρος ενός στρατηγικού σχεδίου που είχε τρεις κύριους στόχους:
- να επαναφέρει το ζήτημα ενός παλαιστινιακού κράτους στην πρώτη γραμμή του διεθνούς λόγου,
- να απελευθερώσει τους χιλιάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους που κρατούνται από το Ισραήλ και,
- να «φρενάρει» το Ισραήλ να το αναγκάσει να σταματήσει, ιδιαίτερα μετά τη βεβήλωση του τζαμιού Al Aqsa, του τρίτου ιερότερου τόπου του Ισλάμ.
Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, από μόνη της, δεν μπόρεσε να επιτύχει αυτά τα αποτελέσματα. Αντίθετα...,
...η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου σχεδιάστηκε για να πυροδοτήσει μια ισραηλινή απάντηση που θα δημιουργούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιτευχθούν οι στόχοι της Hamas.
Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου σχεδιάστηκε για
- να ταπεινώσει το Ισραήλ σε σημείο παραλογισμού,
- να διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε ισραηλινή απάντηση θα διέπεται από τη συναισθηματική ανάγκη για εκδίκηση, σε αντίθεση με μια ορθολογική απάντηση σχεδιασμένη να ακυρώσει τους στόχους της Hamas.
Εδώ, η Hamas καθοδηγήθηκε από το καθιερωμένο ισραηλινό δόγμα της συλλογικής τιμωρίας (γνωστό ως Δόγμα Dahiya, που πήρε το όνομά του από το προάστιο της Δυτικής Βηρυτού που βομβαρδίστηκε σφοδρά από το Ισραήλ το 2006 ως τρόπος τιμωρίας του λιβανικού λαού για την αποτυχία του Ισραήλ να νικήσει τη Χεζμπολάχ στη μάχη. .) Προκαλώντας μια ταπεινωτική ήττα στο Ισραήλ που κατέρριψε τόσο τον μύθο του ισραηλινού αήττητου (σε σχέση με τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις) όσο και του αλάθητου (όσον αφορά τις ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών), και με το να πάρουν ομήρους εκατοντάδες Ισραηλινούς πριν αποσυρθούν στην υπόγεια φωλιά της κάτω από τη Γάζα, η Hamas δόλωσε μια παγίδα για το Ισραήλ στην οποία έσπευσε όπως ήταν αναμενόμενο η κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu.
Η Hamas έχει ετοιμάσει ένα δίκτυο σηράγγων κάτω από τη Λωρίδα της Γάζας που, συνολικά, εκτείνονται σε πάνω από 500 χιλιόμετρα.
Με το παρατσούκλι «Μετρό της Γάζας», αυτές οι σήραγγες αποτελούνται από διασυνδεδεμένα βαθιά υπόγεια καταφύγια που χρησιμοποιούνται για διοίκηση και έλεγχο, υλικοτεχνική υποστήριξη, ιατρική περίθαλψη και εκκένωση, μαζί με άλλα δίκτυα σηράγγων που είναι αφιερωμένα τόσο σε αμυντικές όσο και σε επιθετικές επιχειρήσεις.
Οι σήραγγες είναι θαμμένες αρκετά βαθιά ώστε να αποφευχθεί η καταστροφή από τις περισσότερες βόμβες που έχει στην κατοχή του Ισραήλ και έχουν προβλεφθεί να αντέχουν σε πολιορκία διάρκειας έως και τριών μηνών (90 ημερών).
Η Hamas γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εμπλέξει το Ισραήλ σε μια κλασική αντιπαράθεση δύναμης.
Αντίθετα, ο στόχος ήταν να παρασυρθούν οι ισραηλινές δυνάμεις στη Γάζα και στη συνέχεια να υποβληθούν αυτές οι δυνάμεις σε μια ατελείωτη σειρά επιθέσεων από μικρές ομάδες μαχητών της Hamas που θα έβγαιναν από τα υπόγεια λημέρια τους, θα επιτίθεντο σε μια ευάλωτη ισραηλινή δύναμη και στη συνέχεια εξαφανίζονταν πίσω στα υπόγεια.
Εν ολίγοις, να υποβάλει τον ισραηλινό στρατό σε ό,τι ισοδυναμεί με θάνατο.
Και λειτούργησε.
Ενώ οι ισραηλινές δυνάμεις μπόρεσαν να διεισδύσουν στις λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της βόρειας λωρίδας της Γάζας, εκμεταλλευόμενοι την κινητικότητα και τη δύναμη πυρός των τεθωρακισμένων στρατευμάτων της, η πρόοδος είναι απατηλή, καθώς οι δυνάμεις της Hamas χτυπούν συνεχώς τους Ισραηλινούς, χρησιμοποιώντας θανατηφόρους πυραύλους διπλής κεφαλής να απενεργοποιήσει ή καταστρέφουν ισραηλινά οχήματα, σκοτώνοντας δεκάδες Ισραηλινούς στρατιώτες και τραυματίζοντας εκατοντάδες άλλους.
Ενώ το Ισραήλ ήταν επιφυλακτικό στη δημοσιοποίηση των στοιχείων των τεθωρακισμένων οχημάτων που χάθηκαν με αυτόν τον τρόπο, η Hamas ισχυρίζεται ότι ο αριθμός είναι εκατοντάδες.
Οι ισχυρισμοί της Hamas ενισχύονται από το γεγονός ότι το Ισραήλ σταμάτησε την πώληση παλαιότερων αρμάτων μάχης Merkava 3 και αντ' αυτού οργάνωσε την απογραφή αυτών των οχημάτων σε νέα εφεδρικά τάγματα τεθωρακισμένων για να αντισταθμίσει τις βαριές απώλειες που υπέστησαν τόσο στη Γάζα όσο και κατά μήκος του βορρά, στα σύνορα με τον Λίβανο, όπου οι δυνάμεις της Hezbollah εμπλέκονται σε έναν θανατηφόρο πόλεμο φθοράς με το Ισραήλ σε επιχειρήσεις που έχουν σχεδιαστεί για την υποστήριξη της Hamas στη Γάζα.
Αλλά ο κύριος λόγος για την ήττα του Ισραήλ μέχρι σήμερα είναι το ίδιο το Ισραήλ.
Έχοντας πάρει το δόλωμα και πέφτοντας στην παγίδα της Hamas, το Ισραήλ συνέχισε να εκτελεί το Δόγμα Dahiya εναντίον του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας, πραγματοποιώντας αδιάκριτες επιθέσεις εναντίον πολιτικών αντικειμένων αδιαφορώντας κατάφωρα για τον νόμο του πολέμου.
Υπολογίζεται ότι περισσότεροι 13.500 Παλαιστίνιοι άμαχοι έχουν σκοτωθεί από αυτές τις επιθέσεις, μεταξύ των οποίων περισσότερα από 5.500 παιδιά.
Πολλές χιλιάδες ακόμη θύματα παραμένουν θαμμένα κάτω από τα ερείπια των κατεστραμμένων σπιτιών τους.
Ενώ το Ισραήλ μπορεί να ήταν σε θέση να συγκεντρώσει την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τη Hamas, η χονδροειδής υπερβολική αντίδρασή του αντ' αυτού έστρεψε την παγκόσμια κοινή γνώμη εναντίον του - κάτι στο οποίο η Hamas βασιζόταν.
Σήμερα, το Ισραήλ απομονώνεται ολοένα και περισσότερο, χάνοντας την υποστήριξη όχι μόνο στον λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο, αλλά και στα παραδοσιακά προπύργια του φιλο-ισραηλινού αισθήματος στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη.
Αυτή η απομόνωση, σε συνδυασμό με το είδος της πολιτικής πίεσης που το Ισραήλ δεν έχει συνηθίσει να δέχεται, συνέβαλε στη συναίνεση της κυβέρνησης Νετανιάχου σχετικά με την κατάπαυση του πυρός και την επακόλουθη ανταλλαγή κρατουμένων.
Το αν η κατάπαυση του πυρός θα διατηρηθεί ή όχι μένει να φανεί, ενώ το ζήτημα της μετατροπής της εκεχειρίας σε διαρκή παύση των εχθροπραξιών παραμένει ανοιχτό ερώτημα.
Οι Ισραηλινοί έχουν δημιουργήσει το έδαφος για μια νίκη της Hamas
Ένα πράγμα όμως, είναι βέβαιο - έχοντας δηλώσει ότι η νίκη ορίζεται από την ολοκληρωτική ήττα της Hamas, οι Ισραηλινοί έχουν δημιουργήσει το έδαφος για μια νίκη της Hamas, κάτι που η Hamas επιτυγχάνει απλώς επιζώντας.
Αλλά η Hamas κάνει περισσότερα από το να επιβιώνει – κερδίζει γιατί έχει δει κάθε στρατηγικό της στόχο σε αυτή τη σύγκρουση να καρποφορεί.
Ο κόσμος διατυπώνει ενεργά την απόλυτη αναγκαιότητα μιας λύσης δύο κρατών ως προϋπόθεση για μια διαρκή ειρήνη στην περιοχή.
Οι Παλαιστίνιοι που κρατούνται αιχμάλωτοι από το Ισραήλ ανταλλάσσονται με τους Ισραηλινούς που η Hamas πήρε όμηρους.
Και ο ισλαμικός κόσμος είναι ενωμένος στην καταδίκη της βεβήλωσης του τζαμιού Αλ Άκσα από το Ισραήλ.
Κανένα από αυτά τα ζητήματα δεν ήταν στο τραπέζι στις 6 Οκτωβρίου.
Το ότι αντιμετωπίζονται τώρα αποτελεί απόδειξη της επιτυχίας που γνώρισε η Hamas στις 7 Οκτωβρίου και τις ημέρες και εβδομάδες που ακολούθησαν, καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις ηττήθηκαν από τον συνδυασμό της επιμονής της Hamas και τη δική τους προτίμησης για αδιάκριτη βία κατά των αμάχων.
Μακριά από το να εξαλειφθεί ως στρατιωτική και πολιτική δύναμη, η Hamas έχει αναδειχθεί ίσως ως η πιο σχετική φωνή και εξουσία όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των συμφερόντων του παλαιστινιακού λαού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών