Η κρίση χρέους της Ελλάδος αλλά και άλλων χωρών όπως Ιταλίας και Ισπανίας είχε ως αποτέλεσμα ο Schaeuble ο πρώην υπουργός Οικονομικών να κάνει εκ του ασφαλούς υποδείξεις...
Συμπληρωματικό προϋπολογισμό, που θα άρει προσωρινά το αυτοεπιβληθέν ανώτατο όριο δανεισμού με σκοπό την άντληση από τις αγορές 45 δισεκ. ευρώ., μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου που διέλυσε τα σχέδια δαπανών της κυβέρνησης, παρουσίασε τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2023 ο καγκελάριος Olaf Scholz.
Ο προϋπολογισμός, τον οποίο πρέπει να εγκρίνει το κοινοβούλιο, αναστέλλει το συνταγματικά κατοχυρωμένο φρένο χρέους της για τέταρτη συνεχή χρονιά.
Yπενθυμίζεται πως το Βερολίνο αναγκάστηκε να παγώσει τις περισσότερες δεσμεύσεις επί δαπανών, αφότου το δικαστήριο μπλόκαρε σχέδια για την αξιοποίηση αδιάθετων πανδημικών κεφαλαίων και επιδοτήσεων προς τη βιομηχανία ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ.
Πάντως, η κατάσταση στη Γερμανία μόνο εύκολη δεν είναι…
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που ενώ το άπαν σύμπαν κατέρρεε, δηλαδή την περίοδο 2010 – 2014, η άλλοτε κραταιά οικονομία της τύγχανε θαυμασμού λόγω της δημοσιονομικής υπευθυνότητας την οποία επεδείκνυε.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της εποχής, το βάρος των κρατικών δαπανών ελάχιστα αυξήθηκε.
Αλλά και σε προγενέστερο χρόνο, την περίοδο π.χ. 1995 και 2007, οι γερμανικές επιδόσεις ήταν αξιέπαινες.
Για περίοδο 12 ετών το βάρος των κρατικών δαπανών μειωνόταν σημαντικά καθώς ένα ποσοστό της οικονομικής παραγωγής και το δημοσιονομικό έλλειμμα μετετράπησαν σε δημοσιονομικό πλεόνασμα.
Πράγματι, το γεγονός αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό, αν έχετε κατά νου ότι οι πολιτικοί χρησιμοποίησαν την ενοποίηση με την Ανατολική Γερμανία ως δικαιολογία για να αυξήσουν δραματικά το βάρος των δαπανών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 - τουλάχιστον έβαλαν φρένο.
Ως φαίνεται, λοιπόν, αξίζουν πλέον χλευασμό, παρά χειροκροτήματα.
Σύμφωνα με έκθεση των New York Times, την οποία επιμελείται η Melissa Eddy, η γερμανική κυβέρνηση δήλωσε την περασμένη Τρίτη ότι θα σταματήσει όλες τις νέες δαπάνες καθώς μετά από δικαστική απόφαση προσπαθεί να καλύψει ένα χάσμα δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ …
Υπενθυμίζεται πως το Συνταγματικό Δικαστήριο, το ανώτατο της Γερμανίας, αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα ότι η κυβέρνηση του καγκελαρίου Olaf Scholz είχε ενεργήσει παρανόμως βάζοντας χέρι σε αδιάθετα κεφάλαια που προορίζονταν για την καταπολέμηση της πανδημίας του κορωνοϊού, μεταφέροντάς τα σε ένα νέο ταμείο για τη χρηματοδότηση περιβαλλοντικών έργων και πράσινης τεχνολογίας.
Μεταξύ των δεσμεύσεων για δαπάνες που θα μπορούσαν να απειληθούν είναι επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων που στοχεύουν στην προσέλκυση νέων βιομηχανιών στη Γερμανία, όπως οι κατασκευαστές chip Intel και TSMC.
Οι δαπάνες είχαν σκοπό να βοηθήσουν τη Γερμανία να μετατρέψει τον βιομηχανικό της τομέα σε πράσινο, με στόχο η χώρα να πετύχει τον στόχο της για ουδετερότητα άνθρακα έως το 2045. Οι νομοθέτες αναμενόταν να εγκρίνουν τον προϋπολογισμό της Γερμανίας για το 2024 την περασμένη εβδομάδα.
Αλλά, οι συνομιλίες αναβλήθηκαν εν αναμονή λύσης.
Τι συνέβη με τις δαπάνες τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Αν μη τι άλλο, η Γερμανία έχει βυθιστεί σε δημοσιονομική παρακμή.
Παρεμπιπτόντως, η Γερμανία είναι σαν την Ελβετία σε ό,τι αφορά το «φρένο χρέους».
Αλλά η εκδοχή της Ελβετίας είναι πολύ καλύτερη (και πολύ πιο αποτελεσματική) επειδή έχει σχεδιαστεί για να ελέγχει τις δαπάνες και όχι τα ελλείμματα.
Με άλλα λόγια, διαθέτει ένα ανώτατο όριο δαπανών.
Και να τι λέει η ιστορία για την άστοχη γερμανική εκδοχή.
Το 2009, η Γερμανία επέβαλε ισχυρά όρια δανεισμού στον εαυτό της.
Το λεγόμενο φρένο χρέους, κατοχυρωμένο στο Σύνταγμά της, περιορίζει τον ετήσιο δανεισμό στο 0,35% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, ή περίπου στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Επιτρέπονται εξαιρέσεις σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων φυσικών καταστροφών ή πανδημίας.
Το δικαστήριο έκρινε ότι τα δανεικά της πανδημίας ύψους 60 δισ. ευρώ δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς που δεν σχετίζονται με την εξάπλωση του Covid…
Κάποτε…
Κάποτε η Γερμανία ήταν η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Εάν δούμε τι συνέβη στο διάστημα 2009 με 2017, πολλά κεφάλαια από τη Νότια Ευρώπη μεταφέρθηκαν στη Γερμανία…
Οι εισροές έφθασαν στα 950 δισεκ. πάνω από το ΑΕΠ 4 οικονομιών ισοδύναμων με την Ελλάδα…
Η κρίση χρέους της Ελλάδος αλλά και άλλων χωρών όπως Ιταλίας και Ισπανίας είχε ως αποτέλεσμα ο Schaeuble ο πρώην υπουργός Οικονομικών να κάνει εκ του ασφαλούς υποδείξεις αφού το χρήμα έρρεε στη Γερμανία και η Γερμανία φάνταζε μια ασφαλής οικονομικά χώρα… Δεν πέρασαν λίγα χρόνια – φθάνοντας στο σήμερα – και ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Markus Soeder προειδοποίησε ότι η Γερμανία βρίσκεται σε οικονομική κρίση και ειδικά το κρατίδιο της Βαυαρίας.
Οι Έλληνες το ξέρουν αυτό το συναίσθημα.
Το βιώσαμε στα κόκαλά μας στις αρχές του 2010.
Σήμερα, οι Γερμανοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν ένα… τείχος συγκατάβασης, αντιπάθειας, ακόμη και κοροϊδίας.
Όσο ειρωνικό κι αν φαίνεται, κανένας Ευρωπαίος δεν είναι σε καλύτερη θέση από τους Έλληνες για να καταλάβει ότι οι Γερμανοί αξίζουν καλύτερη τύχη.
Ότι η τρέχουσα δύσκολη θέση τους είναι το αποτέλεσμα της συλλογικής, ευρωπαϊκής μας αποτυχίας.
Και ότι κανένας –τουλάχιστον οι πολύπαθοι Έλληνες, οι Νότιοι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι (τα «ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ», όπως μας λέγανε κάποτε)– δεν επωφελείται από το schadenfreude (λυκοφιλία).
Η Γερμανία ήκμασε επειδή το οικονομικό της μοντέλο βασιζόταν σε καταπιεσμένους μισθούς, φθηνό ρωσικό αέριο και τους άριστους μηχανολόγους μεσαίας τεχνολογίας – ιδιαίτερα στην κατασκευή αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τεράστια εμπορικά πλεονάσματα κατά τη διάρκεια τεσσάρων διακριτών φάσεων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι Γερμανοί πλέον συμβιβάζονται με την κατάρρευση του οικονομικού τους μοντέλου και αρχίζουν να βλέπουν μέσα από το πολύπλευρο Μεγάλο Ψέμα που επαναλάμβαναν οι ελίτ τους για τρεις δεκαετίες:
τα δημοσιονομικά πλεονάσματα δεν ήταν αποτέλεσμα σύνεσης, αλλά μάλλον μια μνημειώδης αποτυχημένη προσπάθεια, κατά τη διάρκεια μακρών περιόδων εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, για επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια, υποδομές ζωτικής σημασίας και στις δύο κρίσιμες τεχνολογίες του μέλλοντος: μπαταρίες και τεχνητή νοημοσύνη.
Η εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο και την κινεζική ζήτηση δεν ήταν ποτέ βιώσιμη.
Και αυτά δεν είναι απλά σφάλματα που μπορούν να επουλωθούν ή να κουκουλωθούν.
Ο ισχυρισμός ότι το γερμανικό μοντέλο ήταν συμβατό με τη νομισματική ένωση της Ευρώπης εκτίθεται επίσης ως ψευδής.
Ελλείψει δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης, η ΕΕ πάντα θα επιβαρύνει τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και τις εταιρείες του Club Med, με απλήρωτα χρέη, τα οποία τελικά θα αναγκάζουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να επιλέξει μεταξύ να αφήσει το ευρώ να πεθάνει και να διογκώσει το ευρωπαϊκός χρέος...
Πρόωρες εκλογές ζητεί ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας - «Ακατάλληλη η κυβέρνηση Scholz, εκτροχιάζει τη χώρα»
Τη διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών τον Ιούνιο, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, ζήτησε ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Markus Söder, εκτιμώντας ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν είναι πλέον κατάλληλος για τη διακυβέρνηση της χώρας, μετά τη δημοσιονομική κρίση που προκάλεσε η «τρύπα» των 60 δισεκατομμυρίων που προέκυψε με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου περί αντισυνταγματικότητας της χρήσης από το Ταμείο του Κλίματος κονδυλίων που προορίζονταν για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας.
«Η κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει το ζήτημα της ψήφου εμπιστοσύνης, όχι όμως στο Κοινοβούλιο, αλλά στον γερμανικό λαό», δήλωσε ο κ. Söder και εξέφρασε την πεποίθηση ότι ούτε ο καγκελάριος Olaf Scholz ούτε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) είναι σε θέση να λύσουν τα προβλήματα της Γερμανίας.
Αναφερόμενος σε πιθανά μελλοντικά κυβερνητικά σχήματα, ο Βαυαρός πρωθυπουργός απέκλεισε τη συνεργασία Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) με τους Πράσινους.
«Αυτό το μοντέλο είναι κατάλληλο μόνο για εύκολες εποχές, όχι για περιόδους με μεγάλα προβλήματα», εξήγησε, ενώ πρόσθεσε ότι ούτε οι Φιλελεύθεροι (FDP) αποτελούν πλέον μακροπρόθεσμα σταθερό κυβερνητικό εταίρο.
Ο Söder απέρριψε επίσης ξεκάθαρα το ενδεχόμενο κατάργησης ή μεταρρύθμισης του «φρένου χρέους».
Η αντιπολίτευση είναι πάντα έτοιμη να βοηθήσει τη Γερμανία, σημείωσε, αλλά διευκρίνισε ότι «η βοήθεια δεν έγκειται στην κατάργηση του φρένου χρέους ή στην αποδυνάμωσή του».
«Αυτό το απορρίπτουμε. Σε αυτό συμφωνούν οι ηγέτες του CDU και του CSU. Θα ήταν ο λάθος τρόπος να το κάνουμε τώρα», πρόσθεσε και κάλεσε τον καγκελάριο Scholz να καταστήσει σαφές ότι δεν προγραμματίζει κάτι τέτοιο.
www.bankingnews.gr
Ο προϋπολογισμός, τον οποίο πρέπει να εγκρίνει το κοινοβούλιο, αναστέλλει το συνταγματικά κατοχυρωμένο φρένο χρέους της για τέταρτη συνεχή χρονιά.
Yπενθυμίζεται πως το Βερολίνο αναγκάστηκε να παγώσει τις περισσότερες δεσμεύσεις επί δαπανών, αφότου το δικαστήριο μπλόκαρε σχέδια για την αξιοποίηση αδιάθετων πανδημικών κεφαλαίων και επιδοτήσεων προς τη βιομηχανία ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ.
Πάντως, η κατάσταση στη Γερμανία μόνο εύκολη δεν είναι…
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που ενώ το άπαν σύμπαν κατέρρεε, δηλαδή την περίοδο 2010 – 2014, η άλλοτε κραταιά οικονομία της τύγχανε θαυμασμού λόγω της δημοσιονομικής υπευθυνότητας την οποία επεδείκνυε.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της εποχής, το βάρος των κρατικών δαπανών ελάχιστα αυξήθηκε.
Αλλά και σε προγενέστερο χρόνο, την περίοδο π.χ. 1995 και 2007, οι γερμανικές επιδόσεις ήταν αξιέπαινες.
Για περίοδο 12 ετών το βάρος των κρατικών δαπανών μειωνόταν σημαντικά καθώς ένα ποσοστό της οικονομικής παραγωγής και το δημοσιονομικό έλλειμμα μετετράπησαν σε δημοσιονομικό πλεόνασμα.
Πράγματι, το γεγονός αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό, αν έχετε κατά νου ότι οι πολιτικοί χρησιμοποίησαν την ενοποίηση με την Ανατολική Γερμανία ως δικαιολογία για να αυξήσουν δραματικά το βάρος των δαπανών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 - τουλάχιστον έβαλαν φρένο.
Ως φαίνεται, λοιπόν, αξίζουν πλέον χλευασμό, παρά χειροκροτήματα.
Σύμφωνα με έκθεση των New York Times, την οποία επιμελείται η Melissa Eddy, η γερμανική κυβέρνηση δήλωσε την περασμένη Τρίτη ότι θα σταματήσει όλες τις νέες δαπάνες καθώς μετά από δικαστική απόφαση προσπαθεί να καλύψει ένα χάσμα δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ …
Υπενθυμίζεται πως το Συνταγματικό Δικαστήριο, το ανώτατο της Γερμανίας, αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα ότι η κυβέρνηση του καγκελαρίου Olaf Scholz είχε ενεργήσει παρανόμως βάζοντας χέρι σε αδιάθετα κεφάλαια που προορίζονταν για την καταπολέμηση της πανδημίας του κορωνοϊού, μεταφέροντάς τα σε ένα νέο ταμείο για τη χρηματοδότηση περιβαλλοντικών έργων και πράσινης τεχνολογίας.
Μεταξύ των δεσμεύσεων για δαπάνες που θα μπορούσαν να απειληθούν είναι επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων που στοχεύουν στην προσέλκυση νέων βιομηχανιών στη Γερμανία, όπως οι κατασκευαστές chip Intel και TSMC.
Οι δαπάνες είχαν σκοπό να βοηθήσουν τη Γερμανία να μετατρέψει τον βιομηχανικό της τομέα σε πράσινο, με στόχο η χώρα να πετύχει τον στόχο της για ουδετερότητα άνθρακα έως το 2045. Οι νομοθέτες αναμενόταν να εγκρίνουν τον προϋπολογισμό της Γερμανίας για το 2024 την περασμένη εβδομάδα.
Αλλά, οι συνομιλίες αναβλήθηκαν εν αναμονή λύσης.
Τι συνέβη με τις δαπάνες τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Αν μη τι άλλο, η Γερμανία έχει βυθιστεί σε δημοσιονομική παρακμή.
Παρεμπιπτόντως, η Γερμανία είναι σαν την Ελβετία σε ό,τι αφορά το «φρένο χρέους».
Αλλά η εκδοχή της Ελβετίας είναι πολύ καλύτερη (και πολύ πιο αποτελεσματική) επειδή έχει σχεδιαστεί για να ελέγχει τις δαπάνες και όχι τα ελλείμματα.
Με άλλα λόγια, διαθέτει ένα ανώτατο όριο δαπανών.
Και να τι λέει η ιστορία για την άστοχη γερμανική εκδοχή.
Το 2009, η Γερμανία επέβαλε ισχυρά όρια δανεισμού στον εαυτό της.
Το λεγόμενο φρένο χρέους, κατοχυρωμένο στο Σύνταγμά της, περιορίζει τον ετήσιο δανεισμό στο 0,35% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, ή περίπου στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Επιτρέπονται εξαιρέσεις σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων φυσικών καταστροφών ή πανδημίας.
Το δικαστήριο έκρινε ότι τα δανεικά της πανδημίας ύψους 60 δισ. ευρώ δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς που δεν σχετίζονται με την εξάπλωση του Covid…
Κάποτε…
Κάποτε η Γερμανία ήταν η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Εάν δούμε τι συνέβη στο διάστημα 2009 με 2017, πολλά κεφάλαια από τη Νότια Ευρώπη μεταφέρθηκαν στη Γερμανία…
Οι εισροές έφθασαν στα 950 δισεκ. πάνω από το ΑΕΠ 4 οικονομιών ισοδύναμων με την Ελλάδα…
Η κρίση χρέους της Ελλάδος αλλά και άλλων χωρών όπως Ιταλίας και Ισπανίας είχε ως αποτέλεσμα ο Schaeuble ο πρώην υπουργός Οικονομικών να κάνει εκ του ασφαλούς υποδείξεις αφού το χρήμα έρρεε στη Γερμανία και η Γερμανία φάνταζε μια ασφαλής οικονομικά χώρα… Δεν πέρασαν λίγα χρόνια – φθάνοντας στο σήμερα – και ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Markus Soeder προειδοποίησε ότι η Γερμανία βρίσκεται σε οικονομική κρίση και ειδικά το κρατίδιο της Βαυαρίας.
Οι Έλληνες το ξέρουν αυτό το συναίσθημα.
Το βιώσαμε στα κόκαλά μας στις αρχές του 2010.
Σήμερα, οι Γερμανοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν ένα… τείχος συγκατάβασης, αντιπάθειας, ακόμη και κοροϊδίας.
Όσο ειρωνικό κι αν φαίνεται, κανένας Ευρωπαίος δεν είναι σε καλύτερη θέση από τους Έλληνες για να καταλάβει ότι οι Γερμανοί αξίζουν καλύτερη τύχη.
Ότι η τρέχουσα δύσκολη θέση τους είναι το αποτέλεσμα της συλλογικής, ευρωπαϊκής μας αποτυχίας.
Και ότι κανένας –τουλάχιστον οι πολύπαθοι Έλληνες, οι Νότιοι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι (τα «ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ», όπως μας λέγανε κάποτε)– δεν επωφελείται από το schadenfreude (λυκοφιλία).
Η Γερμανία ήκμασε επειδή το οικονομικό της μοντέλο βασιζόταν σε καταπιεσμένους μισθούς, φθηνό ρωσικό αέριο και τους άριστους μηχανολόγους μεσαίας τεχνολογίας – ιδιαίτερα στην κατασκευή αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τεράστια εμπορικά πλεονάσματα κατά τη διάρκεια τεσσάρων διακριτών φάσεων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι Γερμανοί πλέον συμβιβάζονται με την κατάρρευση του οικονομικού τους μοντέλου και αρχίζουν να βλέπουν μέσα από το πολύπλευρο Μεγάλο Ψέμα που επαναλάμβαναν οι ελίτ τους για τρεις δεκαετίες:
τα δημοσιονομικά πλεονάσματα δεν ήταν αποτέλεσμα σύνεσης, αλλά μάλλον μια μνημειώδης αποτυχημένη προσπάθεια, κατά τη διάρκεια μακρών περιόδων εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, για επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια, υποδομές ζωτικής σημασίας και στις δύο κρίσιμες τεχνολογίες του μέλλοντος: μπαταρίες και τεχνητή νοημοσύνη.
Η εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο και την κινεζική ζήτηση δεν ήταν ποτέ βιώσιμη.
Και αυτά δεν είναι απλά σφάλματα που μπορούν να επουλωθούν ή να κουκουλωθούν.
Ο ισχυρισμός ότι το γερμανικό μοντέλο ήταν συμβατό με τη νομισματική ένωση της Ευρώπης εκτίθεται επίσης ως ψευδής.
Ελλείψει δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης, η ΕΕ πάντα θα επιβαρύνει τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και τις εταιρείες του Club Med, με απλήρωτα χρέη, τα οποία τελικά θα αναγκάζουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να επιλέξει μεταξύ να αφήσει το ευρώ να πεθάνει και να διογκώσει το ευρωπαϊκός χρέος...
Πρόωρες εκλογές ζητεί ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας - «Ακατάλληλη η κυβέρνηση Scholz, εκτροχιάζει τη χώρα»
Τη διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών τον Ιούνιο, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, ζήτησε ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Markus Söder, εκτιμώντας ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν είναι πλέον κατάλληλος για τη διακυβέρνηση της χώρας, μετά τη δημοσιονομική κρίση που προκάλεσε η «τρύπα» των 60 δισεκατομμυρίων που προέκυψε με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου περί αντισυνταγματικότητας της χρήσης από το Ταμείο του Κλίματος κονδυλίων που προορίζονταν για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας.
«Η κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει το ζήτημα της ψήφου εμπιστοσύνης, όχι όμως στο Κοινοβούλιο, αλλά στον γερμανικό λαό», δήλωσε ο κ. Söder και εξέφρασε την πεποίθηση ότι ούτε ο καγκελάριος Olaf Scholz ούτε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) είναι σε θέση να λύσουν τα προβλήματα της Γερμανίας.
Αναφερόμενος σε πιθανά μελλοντικά κυβερνητικά σχήματα, ο Βαυαρός πρωθυπουργός απέκλεισε τη συνεργασία Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) με τους Πράσινους.
«Αυτό το μοντέλο είναι κατάλληλο μόνο για εύκολες εποχές, όχι για περιόδους με μεγάλα προβλήματα», εξήγησε, ενώ πρόσθεσε ότι ούτε οι Φιλελεύθεροι (FDP) αποτελούν πλέον μακροπρόθεσμα σταθερό κυβερνητικό εταίρο.
Ο Söder απέρριψε επίσης ξεκάθαρα το ενδεχόμενο κατάργησης ή μεταρρύθμισης του «φρένου χρέους».
Η αντιπολίτευση είναι πάντα έτοιμη να βοηθήσει τη Γερμανία, σημείωσε, αλλά διευκρίνισε ότι «η βοήθεια δεν έγκειται στην κατάργηση του φρένου χρέους ή στην αποδυνάμωσή του».
«Αυτό το απορρίπτουμε. Σε αυτό συμφωνούν οι ηγέτες του CDU και του CSU. Θα ήταν ο λάθος τρόπος να το κάνουμε τώρα», πρόσθεσε και κάλεσε τον καγκελάριο Scholz να καταστήσει σαφές ότι δεν προγραμματίζει κάτι τέτοιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών