Αν αναζητήσει κανείς ποια εταιρεία είναι ο κορυφαίος κατασκευαστής των λεγόμενων «ειδών πεδίου μάχης υψηλής προτεραιότητας» που διακινούνται στη Ρωσία και τα οποία ο δυτικός συνασπισμός θέλει να αποτρέψει, θα δει πρώτη πρώτη την Intel
Στη σύνοδο κορυφής της αυτή την εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση απείλησε να κατονομάσει περισσότερες από δώδεκα κινεζικές εταιρείες που, όπως ισχυρίζεται, παρέχουν κρίσιμη τεχνολογία για να εξοπλίσουν τη ρωσική πολεμική μηχανή.
Τι γίνεται όμως με τις δυτικές εταιρείες που κατασκευάζουν εξοπλισμό διπλής χρήσης και άλλα προηγμένα εργαλεία που υπόκεινται σε κυρώσεις και ωστόσο, σύμφωνα με ανάλυση των συντριμμιών που βρέθηκαν στο ουκρανικό πεδίο μάχης, χρησιμοποιούνται σε ρωσικούς πυραύλους Kalibr, στα drones Orlan και τα ελικόπτερα Ka-52 "Alligator";
Σιωπή…
Όπως αποκαλύπτει το Politico, αν αναζητήσει κανείς ποια εταιρεία είναι ο κορυφαίος κατασκευαστής των λεγόμενων «ειδών πεδίου μάχης υψηλής προτεραιότητας» που διακινούνται στη Ρωσία και τα οποία ο δυτικός συνασπισμός θέλει να αποτρέψει, θα δει πρώτη πρώτη την Intel.
Σύμφωνα με την ομάδα κυρώσεων στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Κιέβου, ο αμερικανικός γίγαντας ημιαγωγών ηγείται και πάλι φέτος.
Ακολουθεί η Huawei της Κίνας.
Στη συνέχεια είναι οι Analog Devices, η AMD, η Texas Instruments και η IBM — όλες αμερικανικές.
Οι ρωσικές εισαγωγές μικροηλεκτρονικών, ασύρματων και δορυφορικών συστημάτων πλοήγησης και άλλων κρίσιμων εξαρτημάτων που υπόκεινται σε κυρώσεις έχουν ανακάμψει σχεδόν στα προπολεμικά επίπεδα με μηνιαίο ρυθμό 900 εκατομμυρίων δολαρίων τους πρώτους εννέα μήνες του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με έκθεση από το Κίεβο.
Ανούσιες οι κυρώσεις
Όλα αυτά δείχνουν ότι, ενώ οι δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν για την εισβολή της Ρωσίας στις 24 Φεβρουαρίου 2022, είχαν προσωρινό αντίκτυπο, η Μόσχα και οι σύμμαχοι της κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό να αναδιαμορφώσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού — με τη βοήθεια της Κίνας, του Χονγκ Κονγκ και χωρών στην… πίσω αυλή της Ρωσίας όπως το Καζακστάν και το μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία.
Αυτό με τη σειρά του θέτει το ερώτημα κατά πόσον η ΕΕ, που προσπαθεί να επιβάλει το 12ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, εμφανίσει ακόμη μια μελέτη περίπτωσης για τον ορισμό της παραφροσύνης που συχνά αποδίδεται στον Albert Einstein: Κάνοντας το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και περιμένοντας ένα διαφορετικό αποτέλεσμα.
Για την Elina Ribakova, διευθύντρια του διεθνούς προγράμματος στο Ινστιτούτο KSE, ο δυτικός ιδιωτικός τομέας πρέπει επίσης να λογοδοτήσει.
Θα πρέπει, υποστηρίζει, να της ζητηθεί να παρακολουθεί τα προϊόντα της κατά μήκος ολόκληρης της αλυσίδας μέχρι τον τελικό προορισμό τους – ακριβώς όπως οι τράπεζες αναγκάστηκαν να αυστηροποιήσουν τους ελέγχους κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τους ελέγχους πελατών μετά το κραχ του 2008.
«Έχουμε μια πολιτική στο κενό.
Το έχουμε βάλει στα χαρτιά, αλλά δεν έχουμε καμία υποδομή για να συμμορφωθεί ο ιδιωτικός τομέας — ή να τον ελέγξουμε εμείς», είπε η Ribakova στο POLITICO.
Η Intel, απαντώντας σε αίτημα για σχολιασμό, είπε ότι ανέστειλε όλες τις αποστολές προς τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, τη σύμμαχό της, και ότι συμμορφώνεται με τις κυρώσεις και τους ελέγχους εξαγωγών κατά των δύο χωρών.
«Αν και δεν γνωρίζουμε πάντα ούτε μπορούμε να ελέγξουμε ποια προϊόντα δημιουργούν οι πελάτες μας ή τις εφαρμογές που ενδέχεται να αναπτύξουν οι τελικοί χρήστες, η Intel δεν υποστηρίζει ούτε ανέχεται τα προϊόντα μας να χρησιμοποιούνται για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ανέφερε η εταιρεία σε δήλωση.
Ανεπίσημα στοιχεία
Τα ευρήματα του Ινστιτούτου KSE επιβεβαιώνουν, με συστηματικό τρόπο, τα ανέκδοτα ευρήματα του ρεπορτάζ του ίδιου του POLITICO φέτος: Στις έρευνές του, έδειξε πώς τα πυρομαχικά ελεύθερων σκοπευτών κατασκευής των ΗΠΑ βρίσκουν τον δρόμο τους στα ρωσικά τουφέκια.
Όσον αφορά την Ευρώπη, ενώ οι εταιρείες της μπορεί να μην συγκαταλέγονται στους κορυφαίους κατασκευαστές κρίσιμων τεχνολογιών που πωλούνται στη Ρωσία, οι βιομηχανικές της επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αυξανόμενο έλεγχο σχετικά με την προμήθεια μηχανημάτων και ανταλλακτικών — συχνά μέσω τρίτων χωρών όπως το Καζακστάν που έχουν δει ύποπτες αυξήσεις στις εισαγωγές .
Εδώ, επίσης, η Ευρώπη έπεσε έξω…
Στην επιβολή κυρώσεων, πρόκειται για την περίπτωση «όλοι για έναν» — το μπλοκ έχει συμφωνήσει και εφαρμόσει από κοινού μέτρα που επηρεάζουν τα πάντα, από την ενέργεια μέχρι τον τραπεζικό τομέα.
Ωστόσο, η επιβολή είναι υπόθεση των επιμέρους χωρών-μελών.
Κάποιοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα.
Άλλοι, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban, συμπονούν ανοιχτά τη Ρωσία.
Και άλλοι, ακόμα, βρίσκονται σε σύγκρουση - όπως όταν αποκαλύφθηκε ότι ο σύζυγος της πρωθυπουργού της Εσθονίας Kaja Kallas είχε μερίδιο σε μια εταιρεία μεταφοράς εμπορευμάτων που εξακολουθούσε να δραστηριοποιείται στη Ρωσία.
Στη συνέχεια, υπάρχουν χώρες όπως η ουδέτερη Αυστρία, με ιστορικούς δεσμούς με το σοβιετικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα που έχουν αφήσει τους πολιτικούς και τις αρχές επιβολής του νόμου με ένα τεράστιο τυφλό σημείο.
Αυτό είναι σημαντικό γιατί, όπως το είπε στο POLITICO ο ανεξάρτητος ερευνητής Kamil Galeev, η Ρωσία σήμερα εξακολουθεί να υποστηρίζει μια οργανωτική αρχή που χρονολογείται από την πρώιμη σοβιετική εποχή ότι η πολιτική βιομηχανία θα πρέπει «να μπορεί να φτάσει στο 100% τη στρατιωτική παραγωγή εάν παραστεί ανάγκη».
www.bankingnews.gr
Τι γίνεται όμως με τις δυτικές εταιρείες που κατασκευάζουν εξοπλισμό διπλής χρήσης και άλλα προηγμένα εργαλεία που υπόκεινται σε κυρώσεις και ωστόσο, σύμφωνα με ανάλυση των συντριμμιών που βρέθηκαν στο ουκρανικό πεδίο μάχης, χρησιμοποιούνται σε ρωσικούς πυραύλους Kalibr, στα drones Orlan και τα ελικόπτερα Ka-52 "Alligator";
Σιωπή…
Όπως αποκαλύπτει το Politico, αν αναζητήσει κανείς ποια εταιρεία είναι ο κορυφαίος κατασκευαστής των λεγόμενων «ειδών πεδίου μάχης υψηλής προτεραιότητας» που διακινούνται στη Ρωσία και τα οποία ο δυτικός συνασπισμός θέλει να αποτρέψει, θα δει πρώτη πρώτη την Intel.
Σύμφωνα με την ομάδα κυρώσεων στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Κιέβου, ο αμερικανικός γίγαντας ημιαγωγών ηγείται και πάλι φέτος.
Ακολουθεί η Huawei της Κίνας.
Στη συνέχεια είναι οι Analog Devices, η AMD, η Texas Instruments και η IBM — όλες αμερικανικές.
Οι ρωσικές εισαγωγές μικροηλεκτρονικών, ασύρματων και δορυφορικών συστημάτων πλοήγησης και άλλων κρίσιμων εξαρτημάτων που υπόκεινται σε κυρώσεις έχουν ανακάμψει σχεδόν στα προπολεμικά επίπεδα με μηνιαίο ρυθμό 900 εκατομμυρίων δολαρίων τους πρώτους εννέα μήνες του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με έκθεση από το Κίεβο.
Ανούσιες οι κυρώσεις
Όλα αυτά δείχνουν ότι, ενώ οι δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν για την εισβολή της Ρωσίας στις 24 Φεβρουαρίου 2022, είχαν προσωρινό αντίκτυπο, η Μόσχα και οι σύμμαχοι της κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό να αναδιαμορφώσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού — με τη βοήθεια της Κίνας, του Χονγκ Κονγκ και χωρών στην… πίσω αυλή της Ρωσίας όπως το Καζακστάν και το μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία.
Αυτό με τη σειρά του θέτει το ερώτημα κατά πόσον η ΕΕ, που προσπαθεί να επιβάλει το 12ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, εμφανίσει ακόμη μια μελέτη περίπτωσης για τον ορισμό της παραφροσύνης που συχνά αποδίδεται στον Albert Einstein: Κάνοντας το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και περιμένοντας ένα διαφορετικό αποτέλεσμα.
Για την Elina Ribakova, διευθύντρια του διεθνούς προγράμματος στο Ινστιτούτο KSE, ο δυτικός ιδιωτικός τομέας πρέπει επίσης να λογοδοτήσει.
Θα πρέπει, υποστηρίζει, να της ζητηθεί να παρακολουθεί τα προϊόντα της κατά μήκος ολόκληρης της αλυσίδας μέχρι τον τελικό προορισμό τους – ακριβώς όπως οι τράπεζες αναγκάστηκαν να αυστηροποιήσουν τους ελέγχους κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τους ελέγχους πελατών μετά το κραχ του 2008.
«Έχουμε μια πολιτική στο κενό.
Το έχουμε βάλει στα χαρτιά, αλλά δεν έχουμε καμία υποδομή για να συμμορφωθεί ο ιδιωτικός τομέας — ή να τον ελέγξουμε εμείς», είπε η Ribakova στο POLITICO.
Η Intel, απαντώντας σε αίτημα για σχολιασμό, είπε ότι ανέστειλε όλες τις αποστολές προς τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, τη σύμμαχό της, και ότι συμμορφώνεται με τις κυρώσεις και τους ελέγχους εξαγωγών κατά των δύο χωρών.
«Αν και δεν γνωρίζουμε πάντα ούτε μπορούμε να ελέγξουμε ποια προϊόντα δημιουργούν οι πελάτες μας ή τις εφαρμογές που ενδέχεται να αναπτύξουν οι τελικοί χρήστες, η Intel δεν υποστηρίζει ούτε ανέχεται τα προϊόντα μας να χρησιμοποιούνται για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ανέφερε η εταιρεία σε δήλωση.
Ανεπίσημα στοιχεία
Τα ευρήματα του Ινστιτούτου KSE επιβεβαιώνουν, με συστηματικό τρόπο, τα ανέκδοτα ευρήματα του ρεπορτάζ του ίδιου του POLITICO φέτος: Στις έρευνές του, έδειξε πώς τα πυρομαχικά ελεύθερων σκοπευτών κατασκευής των ΗΠΑ βρίσκουν τον δρόμο τους στα ρωσικά τουφέκια.
Όσον αφορά την Ευρώπη, ενώ οι εταιρείες της μπορεί να μην συγκαταλέγονται στους κορυφαίους κατασκευαστές κρίσιμων τεχνολογιών που πωλούνται στη Ρωσία, οι βιομηχανικές της επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αυξανόμενο έλεγχο σχετικά με την προμήθεια μηχανημάτων και ανταλλακτικών — συχνά μέσω τρίτων χωρών όπως το Καζακστάν που έχουν δει ύποπτες αυξήσεις στις εισαγωγές .
Εδώ, επίσης, η Ευρώπη έπεσε έξω…
Στην επιβολή κυρώσεων, πρόκειται για την περίπτωση «όλοι για έναν» — το μπλοκ έχει συμφωνήσει και εφαρμόσει από κοινού μέτρα που επηρεάζουν τα πάντα, από την ενέργεια μέχρι τον τραπεζικό τομέα.
Ωστόσο, η επιβολή είναι υπόθεση των επιμέρους χωρών-μελών.
Κάποιοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα.
Άλλοι, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban, συμπονούν ανοιχτά τη Ρωσία.
Και άλλοι, ακόμα, βρίσκονται σε σύγκρουση - όπως όταν αποκαλύφθηκε ότι ο σύζυγος της πρωθυπουργού της Εσθονίας Kaja Kallas είχε μερίδιο σε μια εταιρεία μεταφοράς εμπορευμάτων που εξακολουθούσε να δραστηριοποιείται στη Ρωσία.
Στη συνέχεια, υπάρχουν χώρες όπως η ουδέτερη Αυστρία, με ιστορικούς δεσμούς με το σοβιετικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα που έχουν αφήσει τους πολιτικούς και τις αρχές επιβολής του νόμου με ένα τεράστιο τυφλό σημείο.
Αυτό είναι σημαντικό γιατί, όπως το είπε στο POLITICO ο ανεξάρτητος ερευνητής Kamil Galeev, η Ρωσία σήμερα εξακολουθεί να υποστηρίζει μια οργανωτική αρχή που χρονολογείται από την πρώιμη σοβιετική εποχή ότι η πολιτική βιομηχανία θα πρέπει «να μπορεί να φτάσει στο 100% τη στρατιωτική παραγωγή εάν παραστεί ανάγκη».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών