Ο Biden θέλει μείωση της έντασης στο Ισραήλ και στην Ουκρανία, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει τις εξελίξεις
Eίναι ευρέως αντιληπτό πως οι ΗΠΑ είναι αντιμέτωπες με άνευ προηγουμένου προκλήσεις όσον αφορά την παγκόσμια κυριαρχία τους.
Μια σύντομη ματιά στη διεθνή ειδησεογραφία είναι αρκετή για να το αντιληφθεί κανείς.
Σύμφωνα με το ρωσικό RIA Novosti, η αμερικανική ελίτ ήδη συζητά το πώς να κατατάξει αυτές τις προκλήσεις και πώς να τις αντιμετωπίσει.
Η λίστα είναι η εξής: η Ρωσία στην Ουκρανία, το Ισραήλ στη Γάζα και η Κίνα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Εάν πριν τρεις μήνες, υπήρχαν δύο κύριες προκλήσεις - η ουκρανική κρίση και η αντιπαράθεση με την Κίνα - τώρα έχει προστεθεί και η κρίση στη Μέση Ανατολή.
Το εκρηκτικό, το απρόβλεπτο και το διαχρονικό μέτωπο
Όπως λέει το RIA Novosti, το μέτωπο στη Γάζα είναι δυνητικά αυτό που μπορεί να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Εάν οι εχθροπραξίες μεταφερθούν από τη Γάζα σε άλλα γειτονικά κράτη, θα είναι πολύ δύσκολο να κρατηθεί υπό έλεγχο.
Το ουκρανικό γεωπολιτικό μέτωπο αρχίζει να αξιολογείται στα κράτη ως το πιο απρόβλεπτο, κάτι που, ωστόσο, δεν σημαίνει διάθεση παραδοχής της ήττας και εγκατάλειψης της Ουκρανίας.
Στην περίπτωση της Κίνας, υπάρχει μια διάθεση για μια μακροχρόνια (ενδεχομένως για δεκαετίες) αντιπαράθεση, ο σκοπός της οποίας δεν αποκρύπτεται: η Κίνα δεν πρέπει να φτάσει στο ίδιο επίπεδο με την Αμερική στην παγκόσμια σκηνή και δεν πρέπει να καταφέρει να της στερήσει την ηγεμονική της θέση.
Οι κινήσεις της αμερικανικής ελίτ
Αυτή βέβαια είναι η στρατηγική των ΗΠΑ, οι οποίες τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι αντιμέτωπες με πολύ πιεστικά προβλήματα.
Για αυτό το λόγο η αμερικανική ελίτ καλείται να λάβει αποφάσεις που θα οδηγήσουν στη μείωση της έντασης σε όλα τα μέτωπα.
Γίνεται αντιληπτό πως δεν χρειάζεται να προκληθεί η Κίνα με την Ταϊβάν.
Αυτό είναι που θα κάνουν οι ΗΠΑ και το 2024.
Η Ουκρανία, θεωρητικά, θα περάσει σε φάση άμυνας, με τις ΗΠΑ να αναγκάζουν τους Ευρωπαίους να πληρώνουν περισσότερα και να μην κάνουν περιττές ερωτήσεις.
Επιπλέον, οι Αμερικάνοι θα αναγκάσουν το Ισραήλ να τερματίσει την χερσαία επίθεση στη Γάζα.
Δύσκολο στοίχημα
Παρόλα αυτά οι επιδιώξεις των Αμερικάνων είναι δύσκολο να υλοποιηθούν τόσο στην Ουκρανία όσο και στο Ισραήλ, καθώς και τα δύο αυτά κράτη έχουν στοιχηματίσει πολλά στη νίκη τους στο πεδίο της μάχης.
Όπως μάλιστα αναφέρει το RIA Novosti, ακόμα και το «προσεκτικό φρενάρισμα» μπορεί να οδηγήσει σε «πτώση ποδηλάτου», και αυτό δεν αφορά μόνο την … τύχη των Zelensky και Netanyahu.
Διότι είναι εξίσου σημαντικό το γεγονός ότι η στρατηγική που ακολουθούν οι ΗΠΑ σε Ισραήλ και Ουκρανία, αποτελεί πλέον σημείο τριβής και πολιτικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
Και αυτό περιπλέκει ακόμα περισσότερο την ήδη δύσκολη κατάσταση για την κυβέρνηση του Biden και στα δύο αυτά μέτωπα.
Πέφτει… ο Biden
Το θέμα δεν είναι ούτε οι αντιδράσεις των Ρεπουμπλικάνων για την χρηματοδότηση της Ουκρανίας ούτε ότι μειώνεται η στήριξη των ΗΠΑ προς το Κίεβο.
Η γραμμή της αμερικανικής κυβέρνησης και στις δύο αυτές παραμέτρους, στο τέλος… θα περάσει.
Το πρόβλημα για τους Δημοκρατικούς είναι ότι τα ζητήματα του Ισραήλ και της Ουκρανίας βλάπτουν την «αξιολόγηση» του Biden, η οποία ήδη κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και ενώ πλέον απομένει λιγότερο από ένας χρόνος για τις προεδρικές εκλογές του 2024.
Και αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος που ο Λευκός Οίκος θέλει να μειώσει την ένταση τόσο σε Ισραήλ όσο και σε Ουκρανία.
Δεν ελέγχει… τίποτα
Και αν στην περίπτωση της Ουκρανίας η ικανότητα των ΗΠΑ να επηρεάσουν την κατάσταση είναι περιορισμένη, επειδή η ένταση των εχθροπραξιών εξαρτάται επίσης από τις ρωσικές τακτικές, στην περίπτωση του Ισραήλ φαίνεται ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη μόχλευση.
Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, οι ΗΠΑ επί της ουσίας δεν μπορούν να δώσουν εντολές στο Ισραήλ, τη στιγμή που η ηγεσία του Ισραήλ έχει κάθε δυνατότητα – την παρούσα στιγμή – να παίξει με τις εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις των ΗΠΑ.
Αδιέξοδο
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ο Biden δεν έχει ιδιαίτερη ισχύ να μειώσει τις αναταράξεις από την εξωτερική πολιτική του και ότι εισέρχεται σε μια εκλογική χρονιά υπό δυσμενείς συνθήκες.
Τα εξωτερικά προβλήματα όχι μόνο θα καταλαμβάνουν ολοένα και περισσότερη ενέργεια και προσοχή, αλλά θα μειώνουν και την δημοτικότητα του Biden.
Αλλά και η παγκόσμια θέση των ΗΠΑ στο σύνολό της θα επιδεινωθεί λόγω των δυσμενών εξελίξεων για αυτές τουλάχιστον στο ουκρανικό και στην ισραηλινή κρίση.
Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο και αδιέξοδο που μπορεί να εξηγηθεί τόσο από την υπερβολική επέκταση της αμερικανικής ηγεμονίας όσο από την διαφαινόμενη αυγή ενός πολυπολικού κόσμου που καθιστά αδύνατο για τους Αμερικάνους να διατηρήσουν τις θέσεις τους.
Η μεγαλύτερη πρόκληση
Όμως οι κύριες απειλές και προκλήσεις για τις ΗΠΑ δεν είναι οι κρίσεις της Ουκρανίας και του Ισραήλ ή ακόμη και η Κίνα.
Το κύριο πρόβλημα για την αμερικανική δύναμη είναι η ίδια η Αμερική.
Η εσωτερική της κρίση - η διάσπαση και η πόλωση της κοινωνίας που διαφάνηκε τόσο έντονα το 2016 με τη νίκη του Trump - εντείνεται και γίνεται μη αναστρέψιμη.
Η αδυναμία επίλυσης της κατάστασης με την παράνομη μετανάστευση στα σύνορα με το Μεξικό, είναι μόνο το πιο ορατό σημάδι αυτής της κρίσης.
Οι αντιπαραθέσεις Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων δεν είναι από μόνες τους είδηση για τις ΗΠΑ.
Αλλά αυτήν την φορά δεν μιλάμε μόνο για την αντιπαράθεση μεταξύ των δύο κομμάτων της αμερικανικής ελίτ ή για μια απόκλιση στις αξίες των ψηφοφόρων.
Διχασμός
Αυτό που βλέπουμε είναι ότι αναδύεται ένας διχασμός μεταξύ δύο διαφορετικών μοντέλων, δύο διαφορετικών Αμερικών, παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία της ελίτ δεν μπορεί να σταματήσει τον Trump και την μειοψηφία της ελίτ που εδραιώνεται γύρω του.
Η κυρίαρχη ελίτ είναι πολύ πιο παγκοσμιοποιημένη και υπερεθνική στις απόψεις και τους στόχους της, ενώ η Τραμπική μειοψηφία που της αντιτίθεται είναι πιο απομονωτική και προσανατολισμένη στην Αμερική.
Το αποτέλεσμα του αγώνα τους τον Νοέμβριο του 2024 θα είναι τεράστιας σημασίας για τις ΗΠΑ - και ειδικά για τη θέση τους στον κόσμο.
Κρίση….
Ο αγώνας για την προεδρία των ΗΠΑ έχει ήδη σοβαρό αντίκτυπο στη στάση του υπόλοιπου κόσμου απέναντι στην Αμερική, γιατί όλοι ποντάρουν στην περαιτέρω αποδυνάμωση του «ηγεμόνα».
Γιατί δεν υπάρχει καλός τρόπος να τελειώσουν οι εκλογές για τους «γκλομπαλιστές» του Ατλαντικού.
Ακόμα κι αν από κάποιο θαύμα κερδίσει ο Biden, η νίκη του δεν θα αναγνωριστεί από τον Trump και τους Τραμπιστές.
Δηλαδή η νομιμότητα της νέας κυβέρνησης θα αμφισβητηθεί σε επίπεδο Πολιτειών και η διαίρεση στην κοινωνία θα κορυφωθεί.
Εάν κερδίσει ο Trump, τα δημοκρατικά κράτη θα προβάλουν αξιώσεις και η Ευρώπη απλώς θα πέσει σε λήθαργο.
Όλες αυτές οι επιλογές αποτιμώνται σήμερα, και γι' αυτό το κύριο πρόβλημα για τη διεθνή επιρροή των ΗΠΑ δεν είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία ή η σφαγή στη Γάζα που προκλήθηκε από τις πολιτικές τους, αλλά το δικό τους εσωτερικό κράτος.
Είναι μια κρίση με αρνητική δυναμική.
www.bankingnews.gr
Μια σύντομη ματιά στη διεθνή ειδησεογραφία είναι αρκετή για να το αντιληφθεί κανείς.
Σύμφωνα με το ρωσικό RIA Novosti, η αμερικανική ελίτ ήδη συζητά το πώς να κατατάξει αυτές τις προκλήσεις και πώς να τις αντιμετωπίσει.
Η λίστα είναι η εξής: η Ρωσία στην Ουκρανία, το Ισραήλ στη Γάζα και η Κίνα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Εάν πριν τρεις μήνες, υπήρχαν δύο κύριες προκλήσεις - η ουκρανική κρίση και η αντιπαράθεση με την Κίνα - τώρα έχει προστεθεί και η κρίση στη Μέση Ανατολή.
Το εκρηκτικό, το απρόβλεπτο και το διαχρονικό μέτωπο
Όπως λέει το RIA Novosti, το μέτωπο στη Γάζα είναι δυνητικά αυτό που μπορεί να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Εάν οι εχθροπραξίες μεταφερθούν από τη Γάζα σε άλλα γειτονικά κράτη, θα είναι πολύ δύσκολο να κρατηθεί υπό έλεγχο.
Το ουκρανικό γεωπολιτικό μέτωπο αρχίζει να αξιολογείται στα κράτη ως το πιο απρόβλεπτο, κάτι που, ωστόσο, δεν σημαίνει διάθεση παραδοχής της ήττας και εγκατάλειψης της Ουκρανίας.
Στην περίπτωση της Κίνας, υπάρχει μια διάθεση για μια μακροχρόνια (ενδεχομένως για δεκαετίες) αντιπαράθεση, ο σκοπός της οποίας δεν αποκρύπτεται: η Κίνα δεν πρέπει να φτάσει στο ίδιο επίπεδο με την Αμερική στην παγκόσμια σκηνή και δεν πρέπει να καταφέρει να της στερήσει την ηγεμονική της θέση.
Οι κινήσεις της αμερικανικής ελίτ
Αυτή βέβαια είναι η στρατηγική των ΗΠΑ, οι οποίες τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι αντιμέτωπες με πολύ πιεστικά προβλήματα.
Για αυτό το λόγο η αμερικανική ελίτ καλείται να λάβει αποφάσεις που θα οδηγήσουν στη μείωση της έντασης σε όλα τα μέτωπα.
Γίνεται αντιληπτό πως δεν χρειάζεται να προκληθεί η Κίνα με την Ταϊβάν.
Αυτό είναι που θα κάνουν οι ΗΠΑ και το 2024.
Η Ουκρανία, θεωρητικά, θα περάσει σε φάση άμυνας, με τις ΗΠΑ να αναγκάζουν τους Ευρωπαίους να πληρώνουν περισσότερα και να μην κάνουν περιττές ερωτήσεις.
Επιπλέον, οι Αμερικάνοι θα αναγκάσουν το Ισραήλ να τερματίσει την χερσαία επίθεση στη Γάζα.
Δύσκολο στοίχημα
Παρόλα αυτά οι επιδιώξεις των Αμερικάνων είναι δύσκολο να υλοποιηθούν τόσο στην Ουκρανία όσο και στο Ισραήλ, καθώς και τα δύο αυτά κράτη έχουν στοιχηματίσει πολλά στη νίκη τους στο πεδίο της μάχης.
Όπως μάλιστα αναφέρει το RIA Novosti, ακόμα και το «προσεκτικό φρενάρισμα» μπορεί να οδηγήσει σε «πτώση ποδηλάτου», και αυτό δεν αφορά μόνο την … τύχη των Zelensky και Netanyahu.
Διότι είναι εξίσου σημαντικό το γεγονός ότι η στρατηγική που ακολουθούν οι ΗΠΑ σε Ισραήλ και Ουκρανία, αποτελεί πλέον σημείο τριβής και πολιτικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
Και αυτό περιπλέκει ακόμα περισσότερο την ήδη δύσκολη κατάσταση για την κυβέρνηση του Biden και στα δύο αυτά μέτωπα.
Πέφτει… ο Biden
Το θέμα δεν είναι ούτε οι αντιδράσεις των Ρεπουμπλικάνων για την χρηματοδότηση της Ουκρανίας ούτε ότι μειώνεται η στήριξη των ΗΠΑ προς το Κίεβο.
Η γραμμή της αμερικανικής κυβέρνησης και στις δύο αυτές παραμέτρους, στο τέλος… θα περάσει.
Το πρόβλημα για τους Δημοκρατικούς είναι ότι τα ζητήματα του Ισραήλ και της Ουκρανίας βλάπτουν την «αξιολόγηση» του Biden, η οποία ήδη κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και ενώ πλέον απομένει λιγότερο από ένας χρόνος για τις προεδρικές εκλογές του 2024.
Και αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος που ο Λευκός Οίκος θέλει να μειώσει την ένταση τόσο σε Ισραήλ όσο και σε Ουκρανία.
Δεν ελέγχει… τίποτα
Και αν στην περίπτωση της Ουκρανίας η ικανότητα των ΗΠΑ να επηρεάσουν την κατάσταση είναι περιορισμένη, επειδή η ένταση των εχθροπραξιών εξαρτάται επίσης από τις ρωσικές τακτικές, στην περίπτωση του Ισραήλ φαίνεται ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη μόχλευση.
Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, οι ΗΠΑ επί της ουσίας δεν μπορούν να δώσουν εντολές στο Ισραήλ, τη στιγμή που η ηγεσία του Ισραήλ έχει κάθε δυνατότητα – την παρούσα στιγμή – να παίξει με τις εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις των ΗΠΑ.
Αδιέξοδο
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ο Biden δεν έχει ιδιαίτερη ισχύ να μειώσει τις αναταράξεις από την εξωτερική πολιτική του και ότι εισέρχεται σε μια εκλογική χρονιά υπό δυσμενείς συνθήκες.
Τα εξωτερικά προβλήματα όχι μόνο θα καταλαμβάνουν ολοένα και περισσότερη ενέργεια και προσοχή, αλλά θα μειώνουν και την δημοτικότητα του Biden.
Αλλά και η παγκόσμια θέση των ΗΠΑ στο σύνολό της θα επιδεινωθεί λόγω των δυσμενών εξελίξεων για αυτές τουλάχιστον στο ουκρανικό και στην ισραηλινή κρίση.
Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο και αδιέξοδο που μπορεί να εξηγηθεί τόσο από την υπερβολική επέκταση της αμερικανικής ηγεμονίας όσο από την διαφαινόμενη αυγή ενός πολυπολικού κόσμου που καθιστά αδύνατο για τους Αμερικάνους να διατηρήσουν τις θέσεις τους.
Η μεγαλύτερη πρόκληση
Όμως οι κύριες απειλές και προκλήσεις για τις ΗΠΑ δεν είναι οι κρίσεις της Ουκρανίας και του Ισραήλ ή ακόμη και η Κίνα.
Το κύριο πρόβλημα για την αμερικανική δύναμη είναι η ίδια η Αμερική.
Η εσωτερική της κρίση - η διάσπαση και η πόλωση της κοινωνίας που διαφάνηκε τόσο έντονα το 2016 με τη νίκη του Trump - εντείνεται και γίνεται μη αναστρέψιμη.
Η αδυναμία επίλυσης της κατάστασης με την παράνομη μετανάστευση στα σύνορα με το Μεξικό, είναι μόνο το πιο ορατό σημάδι αυτής της κρίσης.
Οι αντιπαραθέσεις Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων δεν είναι από μόνες τους είδηση για τις ΗΠΑ.
Αλλά αυτήν την φορά δεν μιλάμε μόνο για την αντιπαράθεση μεταξύ των δύο κομμάτων της αμερικανικής ελίτ ή για μια απόκλιση στις αξίες των ψηφοφόρων.
Διχασμός
Αυτό που βλέπουμε είναι ότι αναδύεται ένας διχασμός μεταξύ δύο διαφορετικών μοντέλων, δύο διαφορετικών Αμερικών, παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία της ελίτ δεν μπορεί να σταματήσει τον Trump και την μειοψηφία της ελίτ που εδραιώνεται γύρω του.
Η κυρίαρχη ελίτ είναι πολύ πιο παγκοσμιοποιημένη και υπερεθνική στις απόψεις και τους στόχους της, ενώ η Τραμπική μειοψηφία που της αντιτίθεται είναι πιο απομονωτική και προσανατολισμένη στην Αμερική.
Το αποτέλεσμα του αγώνα τους τον Νοέμβριο του 2024 θα είναι τεράστιας σημασίας για τις ΗΠΑ - και ειδικά για τη θέση τους στον κόσμο.
Κρίση….
Ο αγώνας για την προεδρία των ΗΠΑ έχει ήδη σοβαρό αντίκτυπο στη στάση του υπόλοιπου κόσμου απέναντι στην Αμερική, γιατί όλοι ποντάρουν στην περαιτέρω αποδυνάμωση του «ηγεμόνα».
Γιατί δεν υπάρχει καλός τρόπος να τελειώσουν οι εκλογές για τους «γκλομπαλιστές» του Ατλαντικού.
Ακόμα κι αν από κάποιο θαύμα κερδίσει ο Biden, η νίκη του δεν θα αναγνωριστεί από τον Trump και τους Τραμπιστές.
Δηλαδή η νομιμότητα της νέας κυβέρνησης θα αμφισβητηθεί σε επίπεδο Πολιτειών και η διαίρεση στην κοινωνία θα κορυφωθεί.
Εάν κερδίσει ο Trump, τα δημοκρατικά κράτη θα προβάλουν αξιώσεις και η Ευρώπη απλώς θα πέσει σε λήθαργο.
Όλες αυτές οι επιλογές αποτιμώνται σήμερα, και γι' αυτό το κύριο πρόβλημα για τη διεθνή επιρροή των ΗΠΑ δεν είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία ή η σφαγή στη Γάζα που προκλήθηκε από τις πολιτικές τους, αλλά το δικό τους εσωτερικό κράτος.
Είναι μια κρίση με αρνητική δυναμική.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών