Αποκάλυψη Ritter (CIA): Γιατί το αμερικανικό Πεντάγωνο είναι απλά μια απάτη τρισ. δολ. - Ανίκανος να πολεμήσει ο Στρατός των ΗΠΑ

Για έκτη συνεχόμενη χρονιά το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας, το γνωστό Πεντάγωνο, απέτυχε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του καθιερωμένου οικονομικού ελέγχου, όπως επιτάσσουν οι αρχές, σύμφωνα με το πρώην μέλος της CIA Scott Ritter…
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο αναλυτής, πρόσφατα οι διοικούντες το Πεντάγωνο παραδέχτηκαν πως αδυνατούν να καλύψουν τρύπα τρισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία -φυσικά- αποτελούν χρήματα φορολογουμένων.
Όπως έγινε γνωστό, το αμερικανικό υπουργείο υπεβλήθη κατά ειωθότα σε 29 επιμέρους ελέγχους διαφόρων υπηρεσιών αλλά κατάφερε να περάσει μόνον επτά.
Σημειώνεται πως οι εν λόγω έλεγχοι γίνονται κάθε χρόνο από το 2017, πράγμα που σημαίνει ότι το Πεντάγωνο καταγράφει διαρκώς αποτυχίες…
Η φετινή αποτυχία έγινε πρωτοσέλιδο στις ΗΠΑ, σχολιάστηκε από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και στη συνέχεια ξεχάστηκε εξίσου γρήγορα από μια κοινωνία που είχε συνηθίσει να ρίχνει χρήματα στη μαύρη τρύπα των αμυντικών δαπανών.
Ο αμυντικός προϋπολογισμός των Ηνωμένων Πολιτειών είναι τρομακτικά μεγάλος…
Πιο συγκεκριμένα, δαπανήθηκαν 877 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι δαπανών ύψους τα 849 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις οποίες προέβησαν τα επόμενα δέκα κράτη με τις μεγαλύτερες αμυντικές δαπάνες.
Και όμως, το Πεντάγωνο δεν μπορεί να καλύψει τα 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία και τα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε υποχρεώσεις που έχει συγκεντρώσει σε βάρος των φορολογουμένων των ΗΠΑ, φαινομενικά για την υπεράσπιση των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους.
Δεδομένου ότι η κυβέρνηση Biden αναζητά 886 δισεκατομμύρια δολάρια για τον αμυντικό προϋπολογισμό του επόμενου έτους (και το Κογκρέσο φαίνεται έτοιμο να προσθέσει επιπλέον 80 δισεκατομμύρια δολάρια σε αυτό το ποσό), η αδιαφορία του αμερικανικού συνόλου –κυβέρνησης, ΜΜΕ και κοινού– για το σχεδόν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, χρήματα φορολογουμένων, που θα δαπανηθούν μιλάει από μόνη της…
Η χρεοκοπία του αμερικανικού κατεστημένου είναι προ των πυλών.

Λογιστικό κόλπο

Οι έλεγχοι, ωστόσο, είναι ένα λογιστικό κόλπο, μια σειρά αριθμών σε ένα βιβλίο που, για τον μέσο άνθρωπο, δεν ταυτίζονται με την πραγματικότητα.
Οι Αμερικανοί έχουν συνηθίσει να βλέπουν μεγάλους αριθμούς όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες, και ως εκ τούτου αναμένουν επίσης μεγάλα πράγματα από τον στρατό μας.
Αλλά το γεγονός ότι το αμυντικό κατεστημένο των ΗΠΑ ομοιάζει ολοένα και περισσότερο με τους αριθμούς που ενυπάρχουν λογιστικά βιβλία, τα οποία είθισται να προσπαθούν να εξισορροπήσουν οι λογιστές, δείχνει το εξής:
Τα νούμερα δεν βγαίνουν, επισημαίνει ο Ritter…
Εύλογα, ο αμερικανικός λαός, παρά το γεγονός ότι ξόδεψε περίπου 2,3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μια στρατιωτική περιπέτεια δύο δεκαετιών στο Αφγανιστάν, είδε την επαίσχυντη υποχώρηση από αυτή τη χώρα σε απευθείας σύνδεση στην τηλεόραση τον Αύγουστο του 2021.
Ομοίως, «επένδυση» 758 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την εισβολή του 2003 και την επακόλουθη δεκαετή κατοχή του Ιράκ πήγε… στον κουβά όταν οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να αποσυρθούν το 2011, επιστρέφοντας το 2014 για άλλη μια δεκαετή καταδίωξη του ISIS, καταγράφοντας παρόμοια αποτελέσματα.
Συνολικά, οι ΗΠΑ έχουν ξοδέψει περισσότερα από 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια για τον 20ετή εφιάλτη τους στο Ιράκ και τη Συρία.
Αυτοί οι αριθμοί είναι απίστευτα μεγάλοι – τόσο μεγάλοι που δεν έχουν νόημα για τον μέσο άνθρωπο.
Η αμυντική επιχείρηση των ΗΠΑ είναι τόσο τεράστια που είναι κυριολεκτικά αδύνατο να μιλήσουμε για εξισορρόπηση των λογιστικών βιβλίων.
Ο αμερικανικός λαός μπορεί να είναι πρόθυμος να κλείσει τα μάτια σε ένα ή δύο λογιστικά σφάλματα.
Αλλά ο αμυντικός προϋπολογισμός ισοδυναμεί με την αμερικανική στρατιωτική ισχύ και τις αντιλήψεις περί εθνικής αξίας που μετουσιώνονται σε έννοιες της αμερικανικής εξαιρετικότητας, επισημαίνει ο αναλυτής.

Συμπέρασμα

Εκ των άνω συνάγεται το εξής, λέει ο Ritter: οι αμυντικές δαπάνες στις ΗΠΑ είναι μια απάτη τεράστιας κλίμακας.
Στον αμερικανικό λαό πουλήθηκε ένας λογαριασμός αγαθών, πρωτίστως δε ένας στρατός ικανός με παγκόσμια ισχύ παγκοσμίως με σκοπό τη διατήρηση της λεγόμενης «διεθνούς τάξη που βασίζεται σε κανόνες», επί της οποίας εδράζεται η έννοια της αμερικανικής εξαιρετικότητας.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, ο στρατός των ΗΠΑ είναι τόσο κενός όσο οι αριθμοί στα λογιστικά βιβλία του Πενταγώνου.
Ο αμερικανικός λαός αγόρασε έναν μηχανισμό που είναι ανίκανος να πολεμήσει και να κερδίσει έναν μεγάλο πόλεμο εναντίον οποιουδήποτε από τους πιθανούς αντιπάλους του.
«Δεν καταφέραμε να νικήσουμε την Αλ Κάιντα, τον ISIS και τους Ταλιμπάν.
Και δεν μπορούμε να νικήσουμε ούτε την Κίνα ούτε τη Ρωσία, πόσο μάλλον περιφερειακές δυνάμεις όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν.
Και όμως απλώς θα συνεχίσουμε να επενδύουμε, με φαινομενικά αδιαμφισβήτητο τρόπο, σε αυτήν την επιχείρηση, περιμένοντας με κάποιον τρόπο ότι ένα σύστημα που δεν μπορεί να περάσει κανέναν λογιστικό έλεγχο θα παράγει κατά κάποιον τρόπο, μαγικά, ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι εμείς, ο αμερικανικός λαός, δεν κάνουμε τίποτα για να απαιτήσουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα» επισημαίνει ο Ritter, καταλήγοντας:
«Εν ολίγοις, ο αμυντικός προϋπολογισμός είναι το ισοδύναμο του “pay-to-play”.
Ο αμερικανικός λαός πληρώνει την κυβέρνηση των ΗΠΑ προκειμένου να παράγει τα αποτελέσματα που είναι απαραίτητα για να διατηρήσει την υπερδιογκωμένη αίσθηση της αυτοεκτίμησής του.
Εμείς οι Αμερικανοί έχουμε συνηθίσει να είμαστε ο μεγαλύτερος, ο χειρότερος νταής στην παγκόσμια αρένα…
Για αυτό υποθέτουμε ότι απλώς ρίχνοντας χρήματα σε ένα σύστημα που είχε δώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε την ηγεμονία μας.
Αλλά όταν δίνετε χρήματα σε ένα σύστημα στο οποίο έχει επιτραπεί να λειτουργήσει χωρίς λογοδοσία, μην εκπλαγείτε όταν η γυαλιστερή έπαυλη στον λόφο που νομίζατε ότι αγοράζατε αποδεικνύεται ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα».

www.bankingnews.gr