Ο εκπληκτικός και προσεκτικά στοχευμένος αποκλεισμός της Ερυθράς Θάλασσας του Ansarallah της Υεμένης – έχει καταστροφικές συνέπειες που φτάνουν πολύ πέρα από την παγκόσμια ναυτιλία, τις αλυσίδες εφοδιασμού και τον πόλεμο των οικονομικών διαδρόμων
Όπως σε μια παρτίδα σκάκι ένα πιόνι μπορεί να επιβάλει ένα σεισμικό ματ, έτσι και στην (γεω)πολιτική η κίνηση ενός κράτους μπορεί να έχει σεισμικές συνέπειες για όσα εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε μια εξελισσόμενη κατάσταση.
Και όπως τονίζει σε ανάλυσή του ο Βραζιλιάνος γεωπολιτικός αναλυτής Pepe Escobar στην εξελισσόμενη κατάσταση της Μέσης Ανατολής, όπου το Ισραήλ με τα τυφλά χτυπήματα απειλεί να σύρει σε έναν πόλεμο όχι μόνο την περιοχή της Μέσης Ανατολής, με στενούς όρους αλλά να επεκταθεί ευρύτερα, εμπλέκοντας το σύμπαν, ο εκπληκτικός και προσεκτικά στοχευμένος αποκλεισμός της Ερυθράς Θάλασσας του Ansarallah της Υεμένης – έχει καταστροφικές συνέπειες που φτάνουν πολύ πέρα από την παγκόσμια ναυτιλία, τις αλυσίδες εφοδιασμού και τον πόλεμο των οικονομικών διαδρόμων: εμφανίζουν ως «άσχετο και ανίκανο» το πανίσχυρο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.
Το κίνημα αντίστασης της Υεμένης, Ansarallah, έχει καταστήσει σαφές ότι οποιοδήποτε πλοίο που συνδέεται με το Ισραήλ ή προορίζεται για το Ισραήλ θα αναχαιτίζεται.
Ενώ η Δύση παλεύει με αυτό, και φαντάζεται τον εαυτό της στόχο, ο υπόλοιπος κόσμος κατανοεί πλήρως ότι όλες οι άλλες ναυτιλιακές μεταφορές είναι δωρεάν. Τα ρωσικά δεξαμενόπλοια – καθώς και τα κινεζικά, τα ιρανικά και τα πλοία του Παγκόσμιου Νότου – συνεχίζουν να κινούνται ανενόχλητα στο Bab al-Mandeb (πιο στενό σημείο: 33 km) και στην Ερυθρά Θάλασσα.
Μόνο οι ΗΠΑ ενοχλούνται από αυτή την αμφισβήτηση της «βασισμένης σε κανόνες τάξης» του: υπάρχει οργή για το γεγονός ότι τα δυτικά πλοία που παραδίδουν ενέργεια ή αγαθά στο Ισραήλ που παραβιάζει το νόμο μπορεί να παρεμποδιστούν και ότι η αλυσίδα εφοδιασμού έχει διακοπεί και βυθιστεί σε βαθιά κρίση.
Ο ακριβής στόχος είναι η ισραηλινή οικονομία, η οποία ήδη αιμορραγεί έντονα.
Μια και μόνο κίνηση της Υεμένης αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική από έναν χείμαρρο αυτοκρατορικών κυρώσεων.
Είναι η δελεαστική πιθανότητα αυτής της μεμονωμένης κίνησης να μετατραπεί σε μια αλλαγή παραδείγματος –χωρίς επιστροφή– που προσθέτει στην αποπληξία του ξαφνικού χτυπήματος που δέχονται οι ΗΠΑ.
Ειδικά επειδή η «αυτοκρατορική ταπείνωση», όπως γράφει ο Escobar, είναι βαθιά ενσωματωμένη στη μετατόπιση του παραδείγματος.
Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin, στέλνει τώρα ένα αλάνθαστο μήνυμα: Ξεχάστε τη Διώρυγα του Σουέζ.
Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσετε είναι η Βόρεια Θάλασσα – την οποία οι Κινέζοι, στο πλαίσιο της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας, αποκαλούν «Αρκτικό Δρόμο του Μεταξιού».
(Χάρτης ναυτικών διαδρομών από το Βορειοανατολικό και το Βορειοδυτικό πέρασμα)
Οι επιλογές των Ευρωπαίων
Στους «συγχυσμένους» Ευρωπαίους, οι Ρώσοι δίνουν τρεις επιλογές:
Πρώτη, πλεύστε 15.000 μίλια γύρω από το Ακρωτήριο Καλής Ελπίδας.β
Δεύτερη, χρησιμοποιήστε τη φθηνότερη και ταχύτερη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας της Ρωσίας και,
Τρίτη, στείλτε τα φορτία μέσω των Ρωσικών Σιδηροδρόμων.
Η Rosatom, η οποία επιβλέπει τη Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή, έχει τονίσει ότι τα πλοία που δεν ανήκουν στην κατηγορία πάγου μπορούν πλέον να πλέουν όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο και η πλοήγηση όλο το χρόνο θα είναι σύντομα δυνατή με τη βοήθεια ενός στόλου πυρηνικών παγοθραυστικών.
Όλα αυτά ως άμεσες συνέπειες της ενιαίας κίνησης της Υεμένης.
Επόμενο βήμα? Η Υεμένη εισέρχεται στις BRICS+ στη σύνοδο κορυφής στο Καζάν στα τέλη του 2024, υπό τη ρωσική προεδρία;
Η νέα αρχιτεκτονική χτίζεται στη Δυτική Ασία
Η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Armada που συγκροτήθηκε για την «Επιχείρηση Προστασία από την Γενοκτονία», η οποία κατέρρευσε πριν ακόμη από τη γέννηση, μπορεί να είχε δημιουργηθεί για να «προειδοποιήσει το Ιράν», εκτός από το να τρομάξει στον Ansarallah.
Ακριβώς όπως οι Houthi, η Τεχεράνη δεν φοβάται καθόλου.
Αυτή είναι μια κβαντική μετατόπιση στη σκακιέρα.
Σημαίνει ότι οι δυνάμεις της Δυτικής Ασίας θα πλαισιώνουν τη νέα περιφερειακή αρχιτεκτονική από εδώ και στο εξής, όχι την «προβολή» του αμερικανικού ναυτικού.
Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι αυτές οι έντεκα ομάδες εργασίας των αεροπλανοφόρεν των ΗΠΑ, για όλους τους πρακτικούς σκοπούς, είναι ουσιαστικά... άχρηστες.
Όλοι, σε όλη τη Δυτική Ασία γνωρίζουν καλά ότι οι πύραυλοι του Ansarallah είναι ικανοί να πλήξουν τα κοιτάσματα πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων και να τα βγάλουν εκτός λειτουργίας. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το γεγονός ότι το Ριάντ και το Άμπου Ντάμπι δεν θα δέχονταν ποτέ να γίνουν μέλη μιας θαλάσσιας δύναμης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για να αμφισβητήσουν την αντίσταση της Υεμένης.
Ο ρόλος των drones
Στην κατάσταση προστίθεται και ο ρόλος των υποβρύχιων drones που βρίσκονται τώρα στην κατοχή της Ρωσίας και του Ιράν.
Όταν πενήντα από αυτά στοχεύουν ένα αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ... δεν έχει άμυνα.
Ενώ οι Αμερικανοί εξακολουθούν να έχουν πολύ προηγμένα υποβρύχια, δεν μπορούν να κρατήσουν το Bab al-Mandeb και την Ερυθρά Θάλασσα ανοιχτά στους δυτικούς χρήστες.
Στο ενεργειακό μέτωπο, η Μόσχα και η Τεχεράνη δεν χρειάζεται καν να σκεφτούν –τουλάχιστον όχι ακόμα– να χρησιμοποιήσουν την «πυρηνική» επιλογή, ή να διακόψουν δυνητικά τουλάχιστον το 25% και πάνω, της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου.
Όπως το περιγράφει συνοπτικά ένας αναλυτής του Περσικού Κόλπου, «αυτό θα κατέστρεφε ανεπανόρθωτα το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα».
Για όσους εξακολουθούν να είναι αποφασισμένοι να υποστηρίξουν τη γενοκτονία στη Γάζα υπήρξαν προειδοποιήσεις.
Ο Ιρακινός πρωθυπουργός Mohammed Shia al Sudani το ανέφερε ρητά:
Η Τεχεράνη έχει ήδη ζητήσει πλήρη εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου κατά των εθνών που υποστηρίζουν το Ισραήλ.
Ένας ολοκληρωτικός ναυτικός αποκλεισμός του Ισραήλ, σχολαστικά σχεδιασμένος, παραμένει μια ξεχωριστή πιθανότητα.
Ο διοικητής του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) Hussein Salami δήλωσε ότι το Ισραήλ μπορεί «να αντιμετωπίσει σύντομα το κλείσιμο της Μεσογείου, του Στενού του Γιβραλτάρ και άλλων πλωτών οδών».
Στην συζήτηση δεν μπαίνει ακόμη για πιθανό αποκλεισμό το Στενό του Ορμούζ.
Ο αποκλεισμός μένει ακόμη σε Ερυθρά Θάλασσα/Μπαμπ αλ-Μαντέμπ... αν αποφάσιζαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους να «δώσουν ένα μάθημα» στο Ιράν, τότε ένας σύνθετος αποκλεισμός Hormuz-Bab al-Mandeb μπορεί να εκτοξεύσει την τιμή του πετρελαίου στα 500 δολάρια το βαρέλι, πυροδοτώντας την έκρηξη της αγοράς παραγώγων των 618 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και συντρίβοντας ολόκληρο το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Η χάρτινη τίγρη είναι σε δύσκολη θέση
Εδώ αποδεικνύεται πως ο Mao Ze Dong είχε δίκιο τελικά: οι ΗΠΑ μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια «χάρτινη τίγρης».
Ο Putin, ωστόσο, είναι πολύ πιο προσεκτικός, ψυχρός και υπολογιστικός και όλα αφορούν μια ασύμμετρη απάντηση, ακριβώς τη στιγμή που κανείς δεν το περιμένει και ίσως τελικά να εξηγεί το σκιώδες παιχνίδι πίσω από την... μοναδική κίνηση του Ansarallah στη σκακιέρα.
Όταν ο βραβευμένος με Pulitzer ερευνητής δημοσιογράφος Sy (Seymour) Hersh απέδειξε πώς η ομάδα Biden ανατίναξε τους αγωγούς Nord Stream, δεν υπήρξε καμία ρωσική απάντηση σε αυτό που στην πραγματικότητα ήταν μια τρομοκρατική ενέργεια κατά της Gazprom, κατά της Γερμανίας, κατά της ΕΕ και κατά της ένα σωρό ευρωπαϊκές εταιρείες.
Ωστόσο, η Υεμένη, τώρα, με έναν απλό αποκλεισμό, ανατρέπει την παγκόσμια ναυτιλία.
Ποιος είναι ο πιο ευάλωτος τελικά;
Τα φυσικά δίκτυα παγκόσμιας παροχής ενέργειας (Pipelineistan) ή οι Θαλασσοκράτορες, κράτη που αντλούν τη δύναμή τους από τη ναυτική υπεροχή;
Όποιος και να είναι η ενιαία κίνηση της Υεμένης μπορεί να είχε συντονιστεί στο υψηλότερο επίπεδο μεταξύ τριών μελών των BRICS – Ρωσίας, Κίνας και Ιράν, του νεοσυντηρητικού νέου «άξονα του κακού» – συν άλλα δύο κράτη των BRICS+, ενεργειακές δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ, ως προειδοποίηση για το μέλλον.
www.bankingnews.gr
Και όπως τονίζει σε ανάλυσή του ο Βραζιλιάνος γεωπολιτικός αναλυτής Pepe Escobar στην εξελισσόμενη κατάσταση της Μέσης Ανατολής, όπου το Ισραήλ με τα τυφλά χτυπήματα απειλεί να σύρει σε έναν πόλεμο όχι μόνο την περιοχή της Μέσης Ανατολής, με στενούς όρους αλλά να επεκταθεί ευρύτερα, εμπλέκοντας το σύμπαν, ο εκπληκτικός και προσεκτικά στοχευμένος αποκλεισμός της Ερυθράς Θάλασσας του Ansarallah της Υεμένης – έχει καταστροφικές συνέπειες που φτάνουν πολύ πέρα από την παγκόσμια ναυτιλία, τις αλυσίδες εφοδιασμού και τον πόλεμο των οικονομικών διαδρόμων: εμφανίζουν ως «άσχετο και ανίκανο» το πανίσχυρο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.
Το κίνημα αντίστασης της Υεμένης, Ansarallah, έχει καταστήσει σαφές ότι οποιοδήποτε πλοίο που συνδέεται με το Ισραήλ ή προορίζεται για το Ισραήλ θα αναχαιτίζεται.
Ενώ η Δύση παλεύει με αυτό, και φαντάζεται τον εαυτό της στόχο, ο υπόλοιπος κόσμος κατανοεί πλήρως ότι όλες οι άλλες ναυτιλιακές μεταφορές είναι δωρεάν. Τα ρωσικά δεξαμενόπλοια – καθώς και τα κινεζικά, τα ιρανικά και τα πλοία του Παγκόσμιου Νότου – συνεχίζουν να κινούνται ανενόχλητα στο Bab al-Mandeb (πιο στενό σημείο: 33 km) και στην Ερυθρά Θάλασσα.
Μόνο οι ΗΠΑ ενοχλούνται από αυτή την αμφισβήτηση της «βασισμένης σε κανόνες τάξης» του: υπάρχει οργή για το γεγονός ότι τα δυτικά πλοία που παραδίδουν ενέργεια ή αγαθά στο Ισραήλ που παραβιάζει το νόμο μπορεί να παρεμποδιστούν και ότι η αλυσίδα εφοδιασμού έχει διακοπεί και βυθιστεί σε βαθιά κρίση.
Ο ακριβής στόχος είναι η ισραηλινή οικονομία, η οποία ήδη αιμορραγεί έντονα.
Μια και μόνο κίνηση της Υεμένης αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική από έναν χείμαρρο αυτοκρατορικών κυρώσεων.
Είναι η δελεαστική πιθανότητα αυτής της μεμονωμένης κίνησης να μετατραπεί σε μια αλλαγή παραδείγματος –χωρίς επιστροφή– που προσθέτει στην αποπληξία του ξαφνικού χτυπήματος που δέχονται οι ΗΠΑ.
Ειδικά επειδή η «αυτοκρατορική ταπείνωση», όπως γράφει ο Escobar, είναι βαθιά ενσωματωμένη στη μετατόπιση του παραδείγματος.
Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin, στέλνει τώρα ένα αλάνθαστο μήνυμα: Ξεχάστε τη Διώρυγα του Σουέζ.
Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσετε είναι η Βόρεια Θάλασσα – την οποία οι Κινέζοι, στο πλαίσιο της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας, αποκαλούν «Αρκτικό Δρόμο του Μεταξιού».
(Χάρτης ναυτικών διαδρομών από το Βορειοανατολικό και το Βορειοδυτικό πέρασμα)
Οι επιλογές των Ευρωπαίων
Στους «συγχυσμένους» Ευρωπαίους, οι Ρώσοι δίνουν τρεις επιλογές:
Πρώτη, πλεύστε 15.000 μίλια γύρω από το Ακρωτήριο Καλής Ελπίδας.β
Δεύτερη, χρησιμοποιήστε τη φθηνότερη και ταχύτερη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας της Ρωσίας και,
Τρίτη, στείλτε τα φορτία μέσω των Ρωσικών Σιδηροδρόμων.
Η Rosatom, η οποία επιβλέπει τη Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή, έχει τονίσει ότι τα πλοία που δεν ανήκουν στην κατηγορία πάγου μπορούν πλέον να πλέουν όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο και η πλοήγηση όλο το χρόνο θα είναι σύντομα δυνατή με τη βοήθεια ενός στόλου πυρηνικών παγοθραυστικών.
Όλα αυτά ως άμεσες συνέπειες της ενιαίας κίνησης της Υεμένης.
Επόμενο βήμα? Η Υεμένη εισέρχεται στις BRICS+ στη σύνοδο κορυφής στο Καζάν στα τέλη του 2024, υπό τη ρωσική προεδρία;
Η νέα αρχιτεκτονική χτίζεται στη Δυτική Ασία
Η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Armada που συγκροτήθηκε για την «Επιχείρηση Προστασία από την Γενοκτονία», η οποία κατέρρευσε πριν ακόμη από τη γέννηση, μπορεί να είχε δημιουργηθεί για να «προειδοποιήσει το Ιράν», εκτός από το να τρομάξει στον Ansarallah.
Ακριβώς όπως οι Houthi, η Τεχεράνη δεν φοβάται καθόλου.
Αυτή είναι μια κβαντική μετατόπιση στη σκακιέρα.
Σημαίνει ότι οι δυνάμεις της Δυτικής Ασίας θα πλαισιώνουν τη νέα περιφερειακή αρχιτεκτονική από εδώ και στο εξής, όχι την «προβολή» του αμερικανικού ναυτικού.
Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι αυτές οι έντεκα ομάδες εργασίας των αεροπλανοφόρεν των ΗΠΑ, για όλους τους πρακτικούς σκοπούς, είναι ουσιαστικά... άχρηστες.
Όλοι, σε όλη τη Δυτική Ασία γνωρίζουν καλά ότι οι πύραυλοι του Ansarallah είναι ικανοί να πλήξουν τα κοιτάσματα πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων και να τα βγάλουν εκτός λειτουργίας. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το γεγονός ότι το Ριάντ και το Άμπου Ντάμπι δεν θα δέχονταν ποτέ να γίνουν μέλη μιας θαλάσσιας δύναμης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για να αμφισβητήσουν την αντίσταση της Υεμένης.
Ο ρόλος των drones
Στην κατάσταση προστίθεται και ο ρόλος των υποβρύχιων drones που βρίσκονται τώρα στην κατοχή της Ρωσίας και του Ιράν.
Όταν πενήντα από αυτά στοχεύουν ένα αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ... δεν έχει άμυνα.
Ενώ οι Αμερικανοί εξακολουθούν να έχουν πολύ προηγμένα υποβρύχια, δεν μπορούν να κρατήσουν το Bab al-Mandeb και την Ερυθρά Θάλασσα ανοιχτά στους δυτικούς χρήστες.
Στο ενεργειακό μέτωπο, η Μόσχα και η Τεχεράνη δεν χρειάζεται καν να σκεφτούν –τουλάχιστον όχι ακόμα– να χρησιμοποιήσουν την «πυρηνική» επιλογή, ή να διακόψουν δυνητικά τουλάχιστον το 25% και πάνω, της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου.
Όπως το περιγράφει συνοπτικά ένας αναλυτής του Περσικού Κόλπου, «αυτό θα κατέστρεφε ανεπανόρθωτα το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα».
Για όσους εξακολουθούν να είναι αποφασισμένοι να υποστηρίξουν τη γενοκτονία στη Γάζα υπήρξαν προειδοποιήσεις.
Ο Ιρακινός πρωθυπουργός Mohammed Shia al Sudani το ανέφερε ρητά:
Η Τεχεράνη έχει ήδη ζητήσει πλήρη εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου κατά των εθνών που υποστηρίζουν το Ισραήλ.
Ένας ολοκληρωτικός ναυτικός αποκλεισμός του Ισραήλ, σχολαστικά σχεδιασμένος, παραμένει μια ξεχωριστή πιθανότητα.
Ο διοικητής του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) Hussein Salami δήλωσε ότι το Ισραήλ μπορεί «να αντιμετωπίσει σύντομα το κλείσιμο της Μεσογείου, του Στενού του Γιβραλτάρ και άλλων πλωτών οδών».
Στην συζήτηση δεν μπαίνει ακόμη για πιθανό αποκλεισμό το Στενό του Ορμούζ.
Ο αποκλεισμός μένει ακόμη σε Ερυθρά Θάλασσα/Μπαμπ αλ-Μαντέμπ... αν αποφάσιζαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους να «δώσουν ένα μάθημα» στο Ιράν, τότε ένας σύνθετος αποκλεισμός Hormuz-Bab al-Mandeb μπορεί να εκτοξεύσει την τιμή του πετρελαίου στα 500 δολάρια το βαρέλι, πυροδοτώντας την έκρηξη της αγοράς παραγώγων των 618 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και συντρίβοντας ολόκληρο το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Η χάρτινη τίγρη είναι σε δύσκολη θέση
Εδώ αποδεικνύεται πως ο Mao Ze Dong είχε δίκιο τελικά: οι ΗΠΑ μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια «χάρτινη τίγρης».
Ο Putin, ωστόσο, είναι πολύ πιο προσεκτικός, ψυχρός και υπολογιστικός και όλα αφορούν μια ασύμμετρη απάντηση, ακριβώς τη στιγμή που κανείς δεν το περιμένει και ίσως τελικά να εξηγεί το σκιώδες παιχνίδι πίσω από την... μοναδική κίνηση του Ansarallah στη σκακιέρα.
Όταν ο βραβευμένος με Pulitzer ερευνητής δημοσιογράφος Sy (Seymour) Hersh απέδειξε πώς η ομάδα Biden ανατίναξε τους αγωγούς Nord Stream, δεν υπήρξε καμία ρωσική απάντηση σε αυτό που στην πραγματικότητα ήταν μια τρομοκρατική ενέργεια κατά της Gazprom, κατά της Γερμανίας, κατά της ΕΕ και κατά της ένα σωρό ευρωπαϊκές εταιρείες.
Ωστόσο, η Υεμένη, τώρα, με έναν απλό αποκλεισμό, ανατρέπει την παγκόσμια ναυτιλία.
Ποιος είναι ο πιο ευάλωτος τελικά;
Τα φυσικά δίκτυα παγκόσμιας παροχής ενέργειας (Pipelineistan) ή οι Θαλασσοκράτορες, κράτη που αντλούν τη δύναμή τους από τη ναυτική υπεροχή;
Όποιος και να είναι η ενιαία κίνηση της Υεμένης μπορεί να είχε συντονιστεί στο υψηλότερο επίπεδο μεταξύ τριών μελών των BRICS – Ρωσίας, Κίνας και Ιράν, του νεοσυντηρητικού νέου «άξονα του κακού» – συν άλλα δύο κράτη των BRICS+, ενεργειακές δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ, ως προειδοποίηση για το μέλλον.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών