Η Ουκρανία αποτελεί ίσως την πιο σοβαρή πρόκληση αυτού του νέου έτους
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Joe Biden ξεκινά το 2024 υπό συνθήκες που θα ζήλευε οποιοσδήποτε πρόεδρος, διαπιστώνει ο Ivo Daalder, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και πλέον Διευθύνων Σύμβουλος του Chicago Council on Global Affairs.
Η οικονομία αναπτύσσεται με σταθερό ρυθμό.
Ο πληθωρισμός έχει μειωθεί.
Η ανεργία βρίσκεται σε χαμηλό μισού αιώνα.
Η Wall Street φλερτάρει με τα ιστορικά υψηλά και ο πιο πιθανός αντίπαλος του αντιμετωπίζει 91 κατηγορίες κακουργημάτων σε τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες.
Κατά τον ίδιο, φυσικά, υπάρχουν ακόμη σημαντικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν — κυρίως, αυξανόμενος αριθμός απελπισμένων ανθρώπων που προσπαθούν να εισέλθουν στη χώρα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.
Και η ηλικία του Biden είναι πρόβλημα για πολλούς ψηφοφόρους.
Αλλά τα θεμελιώδη για την επανεκλογή είναι ισχυρά.
Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;
Η απάντηση σε αυτό μπορεί κάλλιστα να έρθει τις πρώτες εβδομάδες του νέου έτους, καθώς οι εξελίξεις στο εξωτερικό - συγκεκριμένα στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και την Ταϊβάν - θα μπορούσαν ενδεχομένως να εγείρουν μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της Αμερικής στον κόσμο.
Η Ουκρανία αποτελεί ίσως την πιο σοβαρή πρόκληση αυτού του νέου έτους.
Μετά την ευρείας κλίμακας εισβολή της Ρωσίας πριν από σχεδόν δύο χρόνια, ο Biden και η ομάδα του δημιούργησαν έναν εντυπωσιακό συνασπισμό για την υποστήριξη της Ουκρανίας - με περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, καθώς και χρηματοοικονομικές και οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία.
Υποστηριζόμενη από τη δυτική συνοχή και δέσμευση, η δύναμη της Ουκρανίας μετέτρεψε τον πόλεμο ευκαιριών της Ρωσίας σε στρατηγική αποτυχία.
Η Μόσχα δεν μπορούσε να επιτύχει τον πρωταρχικό της στόχο να υποτάξει την Ουκρανία και να υπονομεύσει τη Δύση - το αντίθετο.
Οι Ουκρανοί είναι πιο ενωμένοι από ποτέ στην αποφασιστικότητά τους να εξασφαλίσουν πολιτική ανεξαρτησία και πλήρη κυριαρχία, καθώς και να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ΝΑΤΟ, εν τω μεταξύ, έχει διευρυνθεί για να συμπεριλάβει τη Φινλανδία, η οποία μοιράζεται τα μεγαλύτερα δυτικά σύνορα της Ρωσίας.
Και η συμμαχία επικεντρώνεται για άλλη μια φορά στην κρίσιμη αποστολή της διασφάλισης της ασφάλειας και της σταθερότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη με την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας.
Ωστόσο, είναι οι επόμενες εβδομάδες που θα καθορίσουν εάν αυτά τα κέρδη θα διατηρηθούν το 2024.
Πολιτικές προκλήσεις
Στην Ουάσιγκτον, η πολιτική παράλυση και η αυξανόμενη αντίθεση των Ρεπουμπλικανών για περαιτέρω στρατιωτική (πόσο μάλλον οικονομική) βοήθεια προς την Ουκρανία έχει εμποδίσει τις προσπάθειες για τη χορήγηση πρόσθετης βοήθειας στην Ουάσιγκτον εδώ και μήνες.
Ο Biden ζήτησε περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια για φέτος, αλλά το Κογκρέσο δεν κατάφερε να αποφασίσει.
Οι συνομιλίες της Γερουσίας που επιδιώκουν να συνδέσουν τη βοήθεια προς την Ουκρανία (και το Ισραήλ) με σημαντικές αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική δεν έχουν μέχρι στιγμής αποφέρει καρπούς.
Και δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι οποιοδήποτε πακέτο που θα περάσει από τη Γερουσία υπό την ηγεσία των Δημοκρατικών θα έρθει για ψηφοφορία ή θα περάσει στη Βουλή υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών.
Ο χρόνος πλέον τελειώνει.
Προκριματικές
Με τις προκριματικές εκλογές να ξεκινούν στα μέσα Ιανουαρίου, ο πρώην πρόεδρος Donald Trump μπορεί κάλλιστα να σφραγίσει την υποψηφιότητά του ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων ήδη από τα τέλη του μήνα.
Και οι Ρεπουμπλικάνοι στο Καπιτώλιο θα θελήσουν στη συνέχεια να πορευτούν με τον προεδρικό υποψήφιο τους – κάτι που σταματά τη βοήθεια προς την Ουκρανία.
Όταν πρόκειται για στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, οι ΗΠΑ είναι μοναδικές.
Πάνω από το ήμισυ του συνόλου της βοήθειας προς τη χώρα προήλθε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και η Ευρώπη δεν έχει ούτε το απόθεμα ούτε την παραγωγική ικανότητα για να καλύψει τυχόν έλλειμμα.
Η Ουκρανία θα υποστεί απολύτως τις συνέπειες μιας τέτοιας έλλειψης, καθώς η ικανότητά της να κρατά την πρώτη γραμμή των 1.000 χιλιομέτρων και να υπερασπίζεται τις πόλεις της από επίθεση με πυραύλους και drone εξαρτάται ζωτικά από τη συνεχιζόμενη αμερικανική υποστήριξη.
Εν ολίγοις, ο πόλεμος της Ουκρανίας μπορεί να χαθεί το πρώτο εξάμηνο του 2024.
Μέση Ανατολή
Ωστόσο, αυτή δεν είναι σχεδόν η μόνη πρόκληση εξωτερικής πολιτικής που θα αντιμετωπίσει ο Biden στις αρχές του νέου έτους.
Υπάρχει επίσης η Μέση Ανατολή, όπου έχει σταθεί σταθερά πίσω από το Ισραήλ μετά τις φρικτές επιθέσεις της Hamas στις 7 Οκτωβρίου — και δικαίως, κατά τον Daalder.
Εκτός από την υποστήριξη του Ισραήλ, ο πιο άμεσος στόχος του Biden ήταν να διασφαλίσει ότι ο πόλεμος στη Γάζα δεν θα κλιμακωθεί και μέχρι στιγμής τα έχει καταφέρει.
Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν δύο αεροπλανοφόρα και 2.000 πεζοναύτες ως προειδοποίηση προς τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και το Ιράν να μην ανοίξει δεύτερο ή τρίτο μέτωπο κατά του Ισραήλ.
Και πιο πρόσφατα, το ναυτικό των ΗΠΑ δημιούργησε μια πολυεθνική ομάδα εργασίας για την προστασία της εμπορικής ναυτιλίας στην Ερυθρά Θάλασσα.
Αυτά ήταν σημαντικά, απαραίτητα βήματα.
Όμως η απειλή της κλιμάκωσης παραμένει.
Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, το Ιράν έχει «εμπλακεί βαθιά» στον σχεδιασμό επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Χούτι εναντίον πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα και έχει εκτοξεύσει τα δικά του μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ενός πλοίου στον Ινδικό Ωκεανό.
Οι πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Συρία έχουν επανειλημμένα επιτεθεί σε βάσεις των ΗΠΑ και οι Χούτι φαίνονται αποφασισμένοι να σύρουν τις ΗΠΑ στη σύγκρουση.
Οι φόβοι για κλιμάκωση υπογραμμίστηκαν αυτό το Σαββατοκύριακο, όταν το ναυτικό των ΗΠΑ αντάλλαξε πυρ με μαχητές των Χούτι που προσπάθησαν να καταλάβουν ένα εμπορικό σκάφος, σκοτώνοντας και τους 10 μαχητές.
Εν τω μεταξύ, το βόρειο τμήμα του Ισραήλ ενέχει επίσης κίνδυνο κλιμάκωσης.
Η Χεζμπολάχ έχει εξαπολύσει επιθέσεις με ρουκέτες και πυραύλους στην περιοχή, αναγκάζοντας πάνω από 100.000 Ισραηλινούς να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους κατά μήκος των συνόρων.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν καταστήσει σαφές ότι η επιστροφή τους είναι δυνατή μόνο εάν τα στρατεύματα της Χεζμπολάχ απομακρυνθούν από τα σύνορα, κάτι που απαιτείται ήδη βάσει ψηφίσματος του ΟΗΕ που τερμάτισε τον πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου το 2006.
Οι διπλωμάτες των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας ασχολούνται έτσι βαθιά με το να πείσουν τον λιβανικό στρατό να πάρει τον έλεγχο της συνοριακής περιοχής και να μετακινήσει τους μαχητές της Χεζμπολάχ βόρεια.
Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν μπορούν να πετύχουν ή εάν η Χεζμπολάχ, η οποία είναι μέρος της κυβέρνησης, θα φύγει πρόθυμα.
Αυτό μπορεί να μην αφήσει το Ισραήλ άλλη επιλογή.
«Αν ο κόσμος δεν απομακρύνει τη Χεζμπολάχ από τα σύνορα, το Ισραήλ θα το κάνει», δήλωσε ο Benny Gantz, μέλος του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου.
Και αν συμβεί αυτό, η Χεζμπολάχ, η οποία έχει συγκεντρώσει ένα τεράστιο οπλοστάσιο ρουκετών και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, αναμφίβολα θα απαντούσε.
Η προκύπτουσα σύγκρουση θα μπορούσε να κάνει τον πόλεμο της Γάζας να φαίνεται μικρός σε σύγκριση - αφήνοντας τον πρωταρχικό στόχο του Biden να αποτρέψει τον περιφερειακό πόλεμο ατελές.
Ταϊβάν
Τέλος, υπάρχει η Ταϊβάν, όπου οι προεδρικές εκλογές στα μέσα Ιανουαρίου μπορεί να καθορίσουν εάν μια άλλη μεγάλη κρίση θα πέσει στο γραφείο του Biden στις αρχές του νέου έτους.
Ο αντιπρόεδρος Lai Ching-te του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP) ηγείται των δημοσκοπήσεων εδώ και μήνες - εν μέρει λόγω της διχασμένης αντιπολίτευσης - και αν κερδίσει, το Πεκίνο μπορεί να αντιδράσει.
Η Κίνα δεν έχει κρύψει ότι ευνοεί τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Hou You-yi, τον οποίο θεωρεί πιο δεκτικό στα κινεζικά συμφέροντα.
Και άλλα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του DPP μπορεί να πιέσει το Πεκίνο.
Ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping βλέπει την επανένωση της Ταϊβάν και της Κίνας ως βασικό στόχο της θητείας του.
Αλλά ενώ είπε στον Biden στη συνάντησή τους τον Νοέμβριο ότι δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα για αυτόν τον στόχο, είπε επίσης ότι εάν η Ταϊβάν αντισταθεί ή καθυστερήσει την ενοποίηση, η Κίνα διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει βία.
Αν και το Πεκίνο είναι απίθανο να απαντήσει στην εκλογή του Lai με εισβολή, μπορεί να κάνει τη ζωή πολύ δύσκολη για το νησιωτικό έθνος.
Θα μπορούσε να παρεμβαίνει στην εμπορική ναυτιλία, να εμπλακεί σε στρατιωτική δραστηριότητα που παραβιάζει τη θαλάσσια και εναέρια κυριαρχία της Ταϊβάν και να διακόψει κρίσιμες γραμμές εφοδιασμού από τις οποίες εξαρτάται η οικονομία της Ταϊβάν.
Και οποιοδήποτε από αυτά τα βήματα θα ανάγκαζε την Ουάσιγκτον να σκεφτεί πώς να απαντήσει.
Η εξωτερική πολιτική συνήθως δεν επηρεάζει την εκλογική πολιτική και τα αποτελέσματα στις ΗΠΑ, αλλά οποιαδήποτε από αυτές τις κρίσεις - πόσο μάλλον και τις τρεις ταυτόχρονα - θα αποτελούσε σημαντική πρόκληση για τις εκλογικές προοπτικές του Biden.
www.bankingnews.gr
Η οικονομία αναπτύσσεται με σταθερό ρυθμό.
Ο πληθωρισμός έχει μειωθεί.
Η ανεργία βρίσκεται σε χαμηλό μισού αιώνα.
Η Wall Street φλερτάρει με τα ιστορικά υψηλά και ο πιο πιθανός αντίπαλος του αντιμετωπίζει 91 κατηγορίες κακουργημάτων σε τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες.
Κατά τον ίδιο, φυσικά, υπάρχουν ακόμη σημαντικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν — κυρίως, αυξανόμενος αριθμός απελπισμένων ανθρώπων που προσπαθούν να εισέλθουν στη χώρα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.
Και η ηλικία του Biden είναι πρόβλημα για πολλούς ψηφοφόρους.
Αλλά τα θεμελιώδη για την επανεκλογή είναι ισχυρά.
Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;
Η απάντηση σε αυτό μπορεί κάλλιστα να έρθει τις πρώτες εβδομάδες του νέου έτους, καθώς οι εξελίξεις στο εξωτερικό - συγκεκριμένα στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και την Ταϊβάν - θα μπορούσαν ενδεχομένως να εγείρουν μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της Αμερικής στον κόσμο.
Η Ουκρανία αποτελεί ίσως την πιο σοβαρή πρόκληση αυτού του νέου έτους.
Μετά την ευρείας κλίμακας εισβολή της Ρωσίας πριν από σχεδόν δύο χρόνια, ο Biden και η ομάδα του δημιούργησαν έναν εντυπωσιακό συνασπισμό για την υποστήριξη της Ουκρανίας - με περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, καθώς και χρηματοοικονομικές και οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία.
Υποστηριζόμενη από τη δυτική συνοχή και δέσμευση, η δύναμη της Ουκρανίας μετέτρεψε τον πόλεμο ευκαιριών της Ρωσίας σε στρατηγική αποτυχία.
Η Μόσχα δεν μπορούσε να επιτύχει τον πρωταρχικό της στόχο να υποτάξει την Ουκρανία και να υπονομεύσει τη Δύση - το αντίθετο.
Οι Ουκρανοί είναι πιο ενωμένοι από ποτέ στην αποφασιστικότητά τους να εξασφαλίσουν πολιτική ανεξαρτησία και πλήρη κυριαρχία, καθώς και να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ΝΑΤΟ, εν τω μεταξύ, έχει διευρυνθεί για να συμπεριλάβει τη Φινλανδία, η οποία μοιράζεται τα μεγαλύτερα δυτικά σύνορα της Ρωσίας.
Και η συμμαχία επικεντρώνεται για άλλη μια φορά στην κρίσιμη αποστολή της διασφάλισης της ασφάλειας και της σταθερότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη με την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας.
Ωστόσο, είναι οι επόμενες εβδομάδες που θα καθορίσουν εάν αυτά τα κέρδη θα διατηρηθούν το 2024.
Πολιτικές προκλήσεις
Στην Ουάσιγκτον, η πολιτική παράλυση και η αυξανόμενη αντίθεση των Ρεπουμπλικανών για περαιτέρω στρατιωτική (πόσο μάλλον οικονομική) βοήθεια προς την Ουκρανία έχει εμποδίσει τις προσπάθειες για τη χορήγηση πρόσθετης βοήθειας στην Ουάσιγκτον εδώ και μήνες.
Ο Biden ζήτησε περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια για φέτος, αλλά το Κογκρέσο δεν κατάφερε να αποφασίσει.
Οι συνομιλίες της Γερουσίας που επιδιώκουν να συνδέσουν τη βοήθεια προς την Ουκρανία (και το Ισραήλ) με σημαντικές αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική δεν έχουν μέχρι στιγμής αποφέρει καρπούς.
Και δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι οποιοδήποτε πακέτο που θα περάσει από τη Γερουσία υπό την ηγεσία των Δημοκρατικών θα έρθει για ψηφοφορία ή θα περάσει στη Βουλή υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών.
Ο χρόνος πλέον τελειώνει.
Προκριματικές
Με τις προκριματικές εκλογές να ξεκινούν στα μέσα Ιανουαρίου, ο πρώην πρόεδρος Donald Trump μπορεί κάλλιστα να σφραγίσει την υποψηφιότητά του ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων ήδη από τα τέλη του μήνα.
Και οι Ρεπουμπλικάνοι στο Καπιτώλιο θα θελήσουν στη συνέχεια να πορευτούν με τον προεδρικό υποψήφιο τους – κάτι που σταματά τη βοήθεια προς την Ουκρανία.
Όταν πρόκειται για στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, οι ΗΠΑ είναι μοναδικές.
Πάνω από το ήμισυ του συνόλου της βοήθειας προς τη χώρα προήλθε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και η Ευρώπη δεν έχει ούτε το απόθεμα ούτε την παραγωγική ικανότητα για να καλύψει τυχόν έλλειμμα.
Η Ουκρανία θα υποστεί απολύτως τις συνέπειες μιας τέτοιας έλλειψης, καθώς η ικανότητά της να κρατά την πρώτη γραμμή των 1.000 χιλιομέτρων και να υπερασπίζεται τις πόλεις της από επίθεση με πυραύλους και drone εξαρτάται ζωτικά από τη συνεχιζόμενη αμερικανική υποστήριξη.
Εν ολίγοις, ο πόλεμος της Ουκρανίας μπορεί να χαθεί το πρώτο εξάμηνο του 2024.
Μέση Ανατολή
Ωστόσο, αυτή δεν είναι σχεδόν η μόνη πρόκληση εξωτερικής πολιτικής που θα αντιμετωπίσει ο Biden στις αρχές του νέου έτους.
Υπάρχει επίσης η Μέση Ανατολή, όπου έχει σταθεί σταθερά πίσω από το Ισραήλ μετά τις φρικτές επιθέσεις της Hamas στις 7 Οκτωβρίου — και δικαίως, κατά τον Daalder.
Εκτός από την υποστήριξη του Ισραήλ, ο πιο άμεσος στόχος του Biden ήταν να διασφαλίσει ότι ο πόλεμος στη Γάζα δεν θα κλιμακωθεί και μέχρι στιγμής τα έχει καταφέρει.
Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν δύο αεροπλανοφόρα και 2.000 πεζοναύτες ως προειδοποίηση προς τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και το Ιράν να μην ανοίξει δεύτερο ή τρίτο μέτωπο κατά του Ισραήλ.
Και πιο πρόσφατα, το ναυτικό των ΗΠΑ δημιούργησε μια πολυεθνική ομάδα εργασίας για την προστασία της εμπορικής ναυτιλίας στην Ερυθρά Θάλασσα.
Αυτά ήταν σημαντικά, απαραίτητα βήματα.
Όμως η απειλή της κλιμάκωσης παραμένει.
Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, το Ιράν έχει «εμπλακεί βαθιά» στον σχεδιασμό επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Χούτι εναντίον πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα και έχει εκτοξεύσει τα δικά του μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ενός πλοίου στον Ινδικό Ωκεανό.
Οι πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Συρία έχουν επανειλημμένα επιτεθεί σε βάσεις των ΗΠΑ και οι Χούτι φαίνονται αποφασισμένοι να σύρουν τις ΗΠΑ στη σύγκρουση.
Οι φόβοι για κλιμάκωση υπογραμμίστηκαν αυτό το Σαββατοκύριακο, όταν το ναυτικό των ΗΠΑ αντάλλαξε πυρ με μαχητές των Χούτι που προσπάθησαν να καταλάβουν ένα εμπορικό σκάφος, σκοτώνοντας και τους 10 μαχητές.
Εν τω μεταξύ, το βόρειο τμήμα του Ισραήλ ενέχει επίσης κίνδυνο κλιμάκωσης.
Η Χεζμπολάχ έχει εξαπολύσει επιθέσεις με ρουκέτες και πυραύλους στην περιοχή, αναγκάζοντας πάνω από 100.000 Ισραηλινούς να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους κατά μήκος των συνόρων.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν καταστήσει σαφές ότι η επιστροφή τους είναι δυνατή μόνο εάν τα στρατεύματα της Χεζμπολάχ απομακρυνθούν από τα σύνορα, κάτι που απαιτείται ήδη βάσει ψηφίσματος του ΟΗΕ που τερμάτισε τον πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου το 2006.
Οι διπλωμάτες των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας ασχολούνται έτσι βαθιά με το να πείσουν τον λιβανικό στρατό να πάρει τον έλεγχο της συνοριακής περιοχής και να μετακινήσει τους μαχητές της Χεζμπολάχ βόρεια.
Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν μπορούν να πετύχουν ή εάν η Χεζμπολάχ, η οποία είναι μέρος της κυβέρνησης, θα φύγει πρόθυμα.
Αυτό μπορεί να μην αφήσει το Ισραήλ άλλη επιλογή.
«Αν ο κόσμος δεν απομακρύνει τη Χεζμπολάχ από τα σύνορα, το Ισραήλ θα το κάνει», δήλωσε ο Benny Gantz, μέλος του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου.
Και αν συμβεί αυτό, η Χεζμπολάχ, η οποία έχει συγκεντρώσει ένα τεράστιο οπλοστάσιο ρουκετών και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, αναμφίβολα θα απαντούσε.
Η προκύπτουσα σύγκρουση θα μπορούσε να κάνει τον πόλεμο της Γάζας να φαίνεται μικρός σε σύγκριση - αφήνοντας τον πρωταρχικό στόχο του Biden να αποτρέψει τον περιφερειακό πόλεμο ατελές.
Ταϊβάν
Τέλος, υπάρχει η Ταϊβάν, όπου οι προεδρικές εκλογές στα μέσα Ιανουαρίου μπορεί να καθορίσουν εάν μια άλλη μεγάλη κρίση θα πέσει στο γραφείο του Biden στις αρχές του νέου έτους.
Ο αντιπρόεδρος Lai Ching-te του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP) ηγείται των δημοσκοπήσεων εδώ και μήνες - εν μέρει λόγω της διχασμένης αντιπολίτευσης - και αν κερδίσει, το Πεκίνο μπορεί να αντιδράσει.
Η Κίνα δεν έχει κρύψει ότι ευνοεί τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Hou You-yi, τον οποίο θεωρεί πιο δεκτικό στα κινεζικά συμφέροντα.
Και άλλα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του DPP μπορεί να πιέσει το Πεκίνο.
Ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping βλέπει την επανένωση της Ταϊβάν και της Κίνας ως βασικό στόχο της θητείας του.
Αλλά ενώ είπε στον Biden στη συνάντησή τους τον Νοέμβριο ότι δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα για αυτόν τον στόχο, είπε επίσης ότι εάν η Ταϊβάν αντισταθεί ή καθυστερήσει την ενοποίηση, η Κίνα διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει βία.
Αν και το Πεκίνο είναι απίθανο να απαντήσει στην εκλογή του Lai με εισβολή, μπορεί να κάνει τη ζωή πολύ δύσκολη για το νησιωτικό έθνος.
Θα μπορούσε να παρεμβαίνει στην εμπορική ναυτιλία, να εμπλακεί σε στρατιωτική δραστηριότητα που παραβιάζει τη θαλάσσια και εναέρια κυριαρχία της Ταϊβάν και να διακόψει κρίσιμες γραμμές εφοδιασμού από τις οποίες εξαρτάται η οικονομία της Ταϊβάν.
Και οποιοδήποτε από αυτά τα βήματα θα ανάγκαζε την Ουάσιγκτον να σκεφτεί πώς να απαντήσει.
Η εξωτερική πολιτική συνήθως δεν επηρεάζει την εκλογική πολιτική και τα αποτελέσματα στις ΗΠΑ, αλλά οποιαδήποτε από αυτές τις κρίσεις - πόσο μάλλον και τις τρεις ταυτόχρονα - θα αποτελούσε σημαντική πρόκληση για τις εκλογικές προοπτικές του Biden.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών