Ξεχάστε τον S&P 500 και τον ξέφρενο ενθουσιασμό των τελευταίων εβδομάδων καθώς ο αμερικανικός δείκτης φλέρταρε με επίπεδα ρεκόρ.
Ο δείκτης FTSE MIB των 40 μεγαλύτερων μετοχών της Ιταλίας αφηγείται μια πραγματική ιστορία άνθησης, σημειώνουν σε άρθρο τους οι Financial Times.
Τα τελευταία τρία χρόνια, ο ιταλικός δείκτης αναφοράς έχει επισκιάσει τον δείκτη S&P 500 σε όρους τοπικού νομίσματος.
Και ενώ ο S&P 500 δεν έφτασε ποτέ σε νέο υψηλό και υποχώρησε τον Ιανουάριο, η ιταλική αγορά συνέχισε την ανοδική της δυναμική.
Η έκρηξη αυτή είναι αναμφισβήτητα πιο υγιής.
Ενώ οι μετοχές τεχνολογίας Magnificent Seven αντιπροσώπευαν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών στις ΗΠΑ, η ανοδική πορεία της Ιταλίας οφείλεται σε ένα μεγαλύτερο εύρος, μεταξύ των οποίων ο εργολάβος στον τομέα της άμυνας Leonardo, ο οποίος είδε τις μετοχές να διπλασιάζονται τον περασμένο χρόνο, η αυτοκινητοβιομηχανία Ferrari (αύξηση 50%), αλλά και οι τράπεζες, με επικεφαλής την UniCredit (αύξηση 77%).
Νομοσχέδιο κεφαλαίου και επιφυλάξεις
Η κυβέρνηση της Georgia Meloni υπόσχεται να προχωρήσει περισσότερο για να διευκολύνει την πρόσβαση στο χρηματιστήριο και να ανταμείψει τους μετόχους που επενδύουν μακροπρόθεσμα: το λεγόμενο DDL Capitali — ή νομοσχέδιο κεφαλαίου — που αναμένεται να περάσει από το κοινοβούλιο τις επόμενες εβδομάδες.
Τα μέτρα υποτίθεται ότι θα τονώσουν την ιταλική οικονομία και θα ανακόψουν τη φυγή τοπικών εταιρειών σε ανταγωνιστικές τοποθεσίες της ΕΕ, ιδιαίτερα στην Ολλανδία.
Παρά την αρχική ευφορία ωστόσο, κάποιες εταιρείες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι η νομοθεσία, αντί να απελευθερώνει και να ενισχύει τις επενδύσεις στην εταιρική Ιταλία, μπορεί να κάνει το αντίστροφο.
Οι όψιμες τροποποιήσεις του, τού έδωσαν μια τάση προστατευτισμού, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των συμμάχων της Μελονι και ενδεχομένως αποθαρρύνοντας τις διεθνείς επενδύσεις.
Μεταξύ των πιο εντυπωσιακών τροποποιήσεων είναι ένας κανόνας που θα έδινε ένα ακραίο κίνητρο για κατοχή μετοχών για 10 χρόνια ή περισσότερο, παρέχοντας σε αυτούς τους επενδυτές 10 φορές περισσότερα δικαιώματα ψήφου από τους βραχυπρόθεσμους μετόχους.
Αν και η διάταξη θα ίσχυε θεωρητικά για οποιονδήποτε επενδυτή, στην πραγματικότητα ευνοεί ορισμένους τύπους Ιταλών μετόχων — συνήθως οικογενειακές οντότητες που επιδιώκουν να διατηρήσουν τον έλεγχο των εταιρειών, καθώς και τα είδη τοπικών fondazione που ήταν μακροπρόθεσμα, μέτοχοι των τραπεζών της Ιταλίας.
Εάν ο νόμος περάσει όπως προτείνεται, θα αντιπροσωπεύει ένα δεύτερο βήμα οπισθοχώρησης για τις ιταλικές αγορές μέσα σε λίγους μήνες.
Τον περασμένο Αύγουστο, οι τραπεζικές μετοχές υποχώρησαν μετά από μια χαοτική ανακοίνωση για τον τραπεζικό φόρο.
Μετά από διαμάχες εντός της κυβέρνησης συνασπισμού της Meloni, ο συντελεστής του φόρου μειώθηκε και στη συνέχεια εισήχθη μια εναλλακτική λύση , σύμφωνα με την οποία μια τράπεζα μπορεί να ενισχύσει τα αποθέματά της αντί να πληρώσει την προτεινόμενη εισφορά.
Το ιταλικό Υπουργείο Οικονομικών χαιρέτισε το αποτέλεσμα, στο οποίο δεν αυξήθηκαν σχεδόν καθόλου φορολογικά έσοδα, ως ενίσχυση της κεφαλαιακής ισχύος των τραπεζών σε μια εποχή που τα υψηλότερα επιτόκια απειλούν να προκαλέσουν άνοδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Aκόμα κι αν αυτό είναι αλήθεια, οποιοδήποτε τυχαίο όφελος έχει υπονομευτεί από τη φήμη που προκάλεσε το επεισόδιο.
Οι ad hoc φόροι και οι πολιτικές παλινωδίες έχουν κάνει πολλούς διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ να είναι επιφυλακτικοί απέναντι σε αγορές όπως η Ιταλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Μέχρι στιγμής, το ιταλικό χρηματιστήριο έχει ευημερήσει παρά όλα αυτά - αλλά η κυβέρνηση της Meloni δεν έχει μεγάλη πολυτέλεια να είναι αισιόδοξη: η αναλογία τελικής τιμής/κέρδους του S&P 500 είναι περίπου 25 φορές, ενώ στον FTSE MIB εξακολουθεί να είναι μονοψήφια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών