Γιατί η BlackRock «σπρώχνει» δισεκατομμύρια δολάρια στις υποδομές - Τι δείχνει η «έκρηξη» επενδύσεων

Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας «επανάστασης σε ό,τι αφορά τις υποδομές», αν πρέπει να πιστέψουμε τον Larry Fink.
Το αφεντικό της BlackRock, του μεγαλύτερου διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, προέβη σε αυτή την πρόβλεψη λίγο αφότου ανακοίνωσε (στις 12 Ιανουαρίου) ότι η εταιρεία του θα εξαγόραζε την Global Infrastructure Partners (gip) για 12,5 δισ. δολάρια.
Αυτή η εταιρεία, με επικεφαλής τον Adebayo Ogunlesi, έναν παλιό φίλο του κ. Fink από τις τραπεζικές τους μέρες, είναι ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής σε υποδομές στον κόσμο, πίσω από τη Macquarie της Αυστραλίας και την Brookfield του Καναδά.
Διαθέτει πολλά ισχυρής αξίας περιουσιακά στοιχεία που κυμαίνονται από το αεροδρόμιο Gatwick στο Λονδίνο μέχρι το λιμάνι της Μελβούρνης.
Ο κ. Ogunlesi και οι συνεργάτες του, από την άλλη, θα γίνουν ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της BlackRock.
Αλλά ο Fink δεν είναι ο μοναδικός ο οποίος έχει ενθουσιαστεί με τον κλάδο των κατασκευών.
Στις 16 Ιανουαρίου η General Atlantic, μια εταιρεία private-equity (pe), επιβεβαίωσε αναφορές ότι θα αγόραζε την Actis, μια εταιρεία που επενδύσει στον κατασκευαστικό χώρο και στις υποδομές, και η οποία επικεντρώνεται στις αναδυόμενες αγορές.
Τον Σεπτέμβριο, η CVC, ένα άλλο private-equity, ανακοίνωσε ότι αγόραζε τη dif, μια ολλανδική εταιρεία που επενδύει σε υποδομές.
Σύμφωνα με την Preqin, έναν πάροχο δεδομένων, κατά την τελευταία δεκαετία, τα υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία σε fund υποδομής έχουν σχεδόν πενταπλασιαστεί, στo 1,3 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Σύμφωνα με τον Economist, τα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι διαχειριστές κρατικών περιουσιακών στοιχείων έχουν παρασυρθεί από τις αποδόσεις του κλάδου, οι οποίες είναι όμορφες και σχετικά σταθερές.
Περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς που συμμετείχαν στην έρευνα της Preqin σκοπεύουν να αυξήσουν το μερίδιο των χαρτοφυλακίων τους που διατίθεται σε υποδομές.
Μερικά από τα μεγαλύτερα funds επενδύουν τώρα απευθείας σε αυτά τα βαρετά περιουσιακά στοιχεία.
Προς τι, λοιπόν, όλος ο ενθουσιασμός;
O κλάδος υποδομές-επενδύσεις διαμορφώθηκε στις δεκαετίες του 1990 και του 2000.
Οι δυτικές κυβερνήσεις άρχισαν να αναζητούν ιδιώτες επενδυτές για να αποκτήσουν -και να βοηθήσουν στην αναζωογόνησή τους- γηρασμένες υποδομές: από αεροδρόμια και σιδηροδρόμους έως εταιρείες ύδρευσης.
Αργότερα, διάφορες εταιρείες, από προμηθευτές ενέργειας έως τηλεπικοινωνιακούς φορείς, απευθύνθηκαν σε εταιρείες που επενδύουν σε υποδομές για να ξεφορτωθούν περιουσιακά στοιχεία όπως αγωγούς και πύργους κινητής τηλεφωνίας, παρατηρεί ο Sam Pollock, επικεφαλής της Brookfield.

Τρεις μεγάλες τάσεις

Πίσω στο παρόν, η ζήτηση για επενδύσεις σε υποδομές έχει εκτιναχθεί στα ύψη, χάρη σε τρεις μεγάλες τάσεις, εξηγεί ο Pollock.
Η πρώτη έχει να κάνει με την απαλλαγή από τον άνθρακα.
Για να πετύχει ο κόσμος τους κλιματικούς του στόχους, θα πρέπει να επενδυθούν περίπου 8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή και η αιολική, σε μπαταρίες για την αποθήκευση και γραμμές μεταφοράς για τη μεταφορά τους.
Θα χρειαστούν επίσης τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις υδρογόνου, για την παραγωγή καυσίμων χωρίς άνθρακα για αεροπλάνα και πλοία.

Η δεύτερη μεγάλη τάση είναι η ψηφιοποίηση.
Ο ψηφιακός κόσμος τείνει να ξεπεράσει τον πραγματικά, ωστόσο χωρίς τα καλώδια οπτικών ινών, τα δίκτυα 5G και τα κέντρα δεδομένων δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Τρίτη πολύ σημαντική τάση είναι η αποπαγκοσμιοποίηση. Οι προσπάθειες μετατόπισης των αλυσίδων εφοδιασμού μακριά από την Κίνα τονώνουν τη ζήτηση για εργοστάσια.
Ως εκ τούτου, η δίψα για κεφάλαιο είναι μεγάλη…
Στην Ευρώπη, οι ανησυχίες για την ενεργειακή ασφάλεια μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επίσπευσαν την ανέγερση τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου με στόχο την εισαγωγή καυσίμων από μη εμπόλεμες περιοχές.

Όλη αυτή η ζήτηση για επενδύσεις προκύπτει σε μια εποχή που οι ισολογισμοί της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων είναι υπό πίεση. Τα
Το ομοσπονδιακό κρατικό χρέος των ΗΠΑ, που ξεπερνά τα 34 τρισεκατομμύρια δολάρια, θα συνεχίσει να αυξάνεται την επόμενη δεκαετία.
Πολλές κυβερνήσεις στην Ευρώπη έχουν επίσης βαριά χρέη.
Τα υψηλότερα επιτόκια καθιστούν αυτές τις υποχρεώσεις πιο ακριβές σε ό,τι αφορά την εξυπηρέτησή τους.
Επίσης, κάνουν δύσκολη τη ζωή των εταιρειών.
Η ανάγκη απομόχλευσης θα περιορίσει την ικανότητά τους να προβούν σε μεγάλες επενδύσεις τα επόμενα χρόνια.
Οι επενδυτές υποδομών είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να καλύψουν το κενό.
Το 2022 η Intel, ένας μεγάλος κατασκευαστής ημιαγωγών, στράφηκε στην Brookfield για να χρηματοδοτήσει το 49% την ανέγερση ενός νέου εργοστασίου στις ΗΠΑ ύψους 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Μέχρι στιγμής οι περισσότεροι επενδυτές υποδομών εστιάζουν σε πλούσιες χώρες, όπου οι κυβερνήσεις είναι πιο αξιόπιστες και τα νομίσματα πιο σταθερά.
Σύμφωνα με στοιχεία της Preqin, περισσότερα από τα τέσσερα πέμπτα των υπό διαχείριση περιουσιακών στοιχείων του κλάδου κατανέμονται στις δυτικές αγορές.
Ταυτόχρονα, η ανάγκη για υποδομές είναι πιο έντονη στον παγκόσμιο Νότο, όπου τόσο οι πληθυσμοί όσο και οι οικονομίες αναπτύσσονται ταχύτερα.
«Οι επενδύσεις στις αναδυόμενες αγορές αποτελούν μια μεγάλη ευκαιρία για εμάς» λέει ο Raj Rao, ένας από τους συνιδρυτές της gip.
Ο Leigh Harrison, ο οποίος ηγείται της Macquarie, σημειώνει ότι η εταιρεία του αυξάνει το ποσοστό των κεφαλαίων που διαθέτει σε τέτοιου είδους αγορές.
Η βιομηχανία, λοιπόν, φαίνεται ότι θα γίνεται όλο και πιο σημαντική για την παγκόσμια οικονομία.

Παράπονα

Ωστόσο υπάρχουν παράπονα…
Στη Βρετανία, η Macquarie έχει επικριθεί για τη διαχείριση του Thames Water, η οποία διαχειρίζεται την παροχή νερού του Λονδίνου και των περιχώρων του.
Κατά τη διάρκεια της ιδιοκτησίας της στο βοηθητικό πρόγραμμα από το 2006 έως το 2017, η Macquarie τριπλασίασε τα χρέη της εταιρείας, στα 11 δισεκατομμύρια λίρες (14 δισεκατομμύρια δολάρια), συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην επίτευξη υψηλών αποδόσεων για την ίδια και τους συναδέλφους της.
Έκτοτε, η επιχείρηση κοινής ωφέλειας, βεβαρημένη από αυτά τα χρέη, μετά βίας αποκαθιστά την υγεία του συστήματος σωλήνων της.
Ο Harrison απαντά ότι επί ιδιοκτησίας της Macquarie επενδύονταν ετησίως 1 δισεκατομμύριο λίρες, περισσότερα από κάθε προηγούμενη περίοδο.
Ωστόσο, παραδέχεται ότι «οι αγορές ήταν πολύ διαφορετικές» όταν αγόρασε την επιχείρηση και ότι η εταιρεία του δεν φορτώνει πλέον τα περιουσιακά της στοιχεία με χρέη στον ίδιο βαθμό.

Από υπολογιστικά φύλλα μέχρι σκληρά καπέλα

Σε έναν κόσμο ακριβότερου χρέους, ο τρόπος με τον οποίο οι επενδυτές υποδομών κερδίζουν χρήματα μετατοπίζεται από τη χρηματοοικονομική μηχανική στην πιο έξυπνη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων.
Ο Harrison σημειώνει ότι η Macquarie αυξάνει τον αριθμό των ειδικών του κλάδου στην ομάδα της. «Προσπαθούμε να προσφέρουμε μεγαλύτερη λειτουργική αυστηρότητα σε ένα περιουσιακό στοιχείο», λέει ο κ. Rao της gip.
Προσφέρει δε το παράδειγμα του Gatwick, όπου η gip έχει επικεντρωθεί στην επιτάχυνση του ελέγχου ασφαλείας, αφήνοντας στους ταξιδιώτες περισσότερο χρόνο για να χαλαρώσουν και να επιδοθούν σε κάποια ψώνια πριν από την πτήση.
Για τις εταιρείες υποδομής, η απλή αγορά περιουσιακών στοιχείων είναι ολοένα και περισσότερο μια απόλαυση, καταλήγει ο Economist.

www.bankingnews.gr