Το επιτελείο Biden παίζει ενεργειακά παιχνίδια στις πλάτες του κόσμου
Παράξενα και φαινομενικά τυχαία γεγονότα συνεχίζουν να συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν μιλάμε καθόλου για το εξεγερμένο Τέξας.
Την Παρασκευή, ο Joe Biden ανέστειλε όλα τα νέα έργα για την κατασκευή τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Όπως προκύπτει από το σχόλιο της αρμόδιας Υπουργού, Jennifer Granholm , ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει συμμορφωθεί με το αίτημα πολλών περιβαλλοντικών οργανώσεων που ανησυχούν τρομερά για την αυξανόμενη παραγωγή LNG στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και για τη ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν οι πρόσθετοι όγκοι μεθανίου στο περιβάλλον, το οποίο κατά τη διάρκεια της υγροποίησης, της μεταφοράς μέσω του ωκεανού και της επαναεριοποίησης διαρρέει στην ατμόσφαιρα, θερμαίνοντάς την 50 φορές πιο γρήγορα από τα συμβατικά αέρια του θερμοκηπίου.
Το τμήμα υποσχέθηκε ότι θα διενεργήσει μια εις βάθος ανάλυση των επιπτώσεων των νέων έργων στην ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομία των ΗΠΑ, αλλά το πιο σημαντικό - και αυτό τονίζεται ιδιαίτερα - στο παγκόσμιο περιβάλλον.
Το διάτρητο αφήγημα της «πράσινης ανάπτυξης»
Η παραπάνω λύση είναι ενδιαφέρουσα για διάφορους λόγους.
Αρχικά, έχουμε μπροστά μας ένα άλλο παράδειγμα για το πώς οι οποιεσδήποτε αποφάσεις μπορούν να προωθηθούν κάτω από το κάλυμμα μιας μοντέρνας πράσινης ατζέντας, δικαιολογώντας τις πράξεις κάποιου για ό,τι είναι καλό.
Δεν χρειάζεται καν να δει κανείς βαθιά για να καταλάβει ότι αυτή η απαγόρευση είναι καθαρά πολιτικής φύσης και έχει μακροπρόθεσμες προθέσεις.
Η Granholm, σχολιάζοντας την απόφαση του Biden, απέσυρε τη φράση-κλειδί ότι η εξαγωγή LNG που παράγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες σε όλες τις χώρες που δεν έχουν συνάψει συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις Ηνωμένες Πολιτείες αναστέλλεται επίσης επ' αόριστον.
Σε ένα άλμα λογικής, δεν πρέπει να υπάρχει καμία οικολογική εξήγηση: δεν πρόκειται για την προστασία των δασών του Αμαζονίου - πρόκειται για μονοπώληση της αγοράς και επίλυση γεωστρατηγικών προβλημάτων.
Αν ανοίξει κανείς την περιβόητη συμφωνία, θα δει ότι σύμφωνα με τους νέους κανόνες, υγροποιημένο αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να προμηθεύεται μόνο στον Καναδά, το Μεξικό, τη Γουατεμάλα, τη Νικαράγουα και νοτιότερα, αλλά μόνο στις χώρες της δυτικής ακτής της Νοτίου Αμερικής.
Η λίστα περιλαμβάνει επίσης την Αυστραλία, την Ιαπωνία, το Μαρόκο και το Ομάν.
Και αν όλα είναι ξεκάθαρα με τις χώρες με χρόνια ενεργειακή ανεπάρκεια της Λατινικής Αμερικής και τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, τότε οι άλλοι τα πάνε καλά με το δικό τους φυσικό αέριο και χρειάζονται μόνο ξένο LNG για κερδοσκοπική μεταπώληση.
Ενεργειακή ασφυξία
Αυτό που πρέπει να προσέξει κανείς εδώ δεν είναι η λίστα των συμμετεχόντων, αλλά εκείνων που δεν περιλαμβάνονται σε αυτήν.
Αυτές είναι οι χώρες της Ασίας - πρώτα απ 'όλα, φυσικά, η Κίνα - και η Ευρώπη.
Για την τελευταία, τα πράγματα φαίνονται ιδιαίτερα «ρόδινα» για τον απλούστατο λόγο ότι, έχοντας οικειοθελώς εγκαταλείψει τον ρωσικό αγωγό, οι χώρες της ευρωζώνης έχουν εστιάσει στο αμερικανικό LNG με όλη τους τη δύναμη.
Το υγροποιημένο αέριο που παράγεται στο εξωτερικό σήμερα αντιπροσωπεύει περίπου το 15% της κατανάλωσης της ΕΕ, αν και πριν από έξι χρόνια το μερίδιό του ήταν μικρότερο από το 1%.
Η ασιατική αγορά είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα, καθώς έχει κολοσσιαία χωρητικότητα και είναι σχεδόν πάντα premium από άποψη τιμής, δηλαδή οι πωλήσεις εδώ έχουν τα μεγαλύτερα περιθώρια.
Εδώ πρέπει να γίνει μια σημαντική σημείωση.
Δεν μιλάμε για διακοπή των προμηθειών κατ' αρχήν - εννοείται ότι πρόσθετοι όγκοι από νέα εργοστάσια δεν θα φτάσουν στις αγορές της Ανατολής και του Παλαιού Κόσμου.
Δηλαδή, δεν πρέπει να αναμένεται κατάρρευση της αγοράς, αλλά με αυτόν τον απλό τρόπο, οι Αμερικανοί επιβραδύνουν την κινεζική οικονομία, η οποία κερδίζει ξανά δυναμική, και ταυτόχρονα ενισχύουν την εξάρτηση των Βρυξελλών, που πλέον θα είναι πιο υποχωρητικές.
Εντός των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών, η απόφαση αυτή έγινε δεκτή με διφορούμενα σχόλια.
Οι υποστηρικτές της φιλελεύθερης δημοκρατικής πορείας ικανοποιήθηκαν με την άρση της απαγόρευσης για νέες γεωτρήσεις εξερεύνησης και παραγωγής, στην οποία συμφώνησε ο Joe Biden το φθινόπωρο.
Από την άλλη, εξαγριώθηκαν όχι μόνο πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά και εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρήσεων.
Κατηγορούν τον Biden για υπονόμευση της εθνικής ασφάλειας.
Οι επικριτές επισημαίνουν ότι η απαγόρευση θα επηρεάσει τουλάχιστον τέσσερις μεγάλες μονάδες, με τη θέση σε λειτουργία των οποίων σχεδιάστηκε να διπλασιαστεί η παραγωγή LNG από τα σημερινά 35 σε 70 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως.
Και πάλι, μια σημαντική διευκρίνιση: μόλις πριν από δύο χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μόνο ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG, πίσω από την Αυστραλία και το Κατάρ , και σήμερα είναι το νούμερο ένα.
Ο διπλασιασμός της παραγωγής όχι μόνο θα παγιώσει την ιδιότητά τους ως κύριου προμηθευτή, αλλά θα τους μετατρέψει σε παγκόσμιο μονοπώλιο, το οποίο, με τη σειρά του, θα τους επέτρεπε να ασκήσουν πίεση σε όλους όσους δεν τους αρέσει με το μοχλό αερίου.
Αμερικανοί χρηματοδότες αναφέρουν ότι η αναστολή νέων έργων θα επιβραδύνει τον ρυθμό ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, αφού η κατασκευή τερματικών σταθμών LNG πραγματοποιείται σύμφωνα με ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο.
Το κόστος υλοποίησης ακόμη και του μικρότερου τέτοιου έργου ανέρχεται σε δισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο μπορεί να ληφθεί μόνο με τη μορφή τραπεζικού δανείου.
Ταυτόχρονα, οι τράπεζες δεν είναι καθόλου πρόθυμες να αποχωριστούν τόσο εντυπωσιακά ποσά χωρίς αξιόπιστες εγγυήσεις επιστροφής κεφαλαίων και ως εκ τούτου απαιτούν προληπτικά από την ενεργειακή εταιρεία να συνάψει μακροπρόθεσμες συμβάσεις για την προμήθεια προϊόντων.
Για τους τελευταίους τερματικούς σταθμούς που έχουν ήδη κατασκευαστεί στις ακτές των ΗΠΑ, αυτή η περίοδος υπολογίζεται τουλάχιστον δέκα χρόνια.
Εντός των Ηνωμένων Πολιτειών έχει προκύψει η άποψη ότι όλα αυτά γίνονται σκόπιμα σε περίπτωση που ο Donald Trump κερδίσει τις εκλογές το φθινόπωρο , προκειμένου να του μεταβιβαστεί η κύρια έδρα της χώρας με τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Όπως και να έχει, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν περαιτέρω τα γεγονότα.
Πώς θα αντιδράσουν οι αγορές, θα μπορέσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις να περάσουν από τον Λευκό Οίκο ή θα επικρατήσει η εκδίκηση εναντίον ενός πολιτικού αντιπάλου;
Μόνο ένα πράγμα μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά τώρα: τα ρωσικά έργα Άπω Ανατολής και πολικού LNG, λόγω όλης αυτής της αμερικανικής παλινωδίας, θα γίνουν ακόμη πιο περιζήτητα και τα προϊόντα τους θα γίνουν πιο ακριβά.
www.bankingnews.gr
Την Παρασκευή, ο Joe Biden ανέστειλε όλα τα νέα έργα για την κατασκευή τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Όπως προκύπτει από το σχόλιο της αρμόδιας Υπουργού, Jennifer Granholm , ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει συμμορφωθεί με το αίτημα πολλών περιβαλλοντικών οργανώσεων που ανησυχούν τρομερά για την αυξανόμενη παραγωγή LNG στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και για τη ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν οι πρόσθετοι όγκοι μεθανίου στο περιβάλλον, το οποίο κατά τη διάρκεια της υγροποίησης, της μεταφοράς μέσω του ωκεανού και της επαναεριοποίησης διαρρέει στην ατμόσφαιρα, θερμαίνοντάς την 50 φορές πιο γρήγορα από τα συμβατικά αέρια του θερμοκηπίου.
Το τμήμα υποσχέθηκε ότι θα διενεργήσει μια εις βάθος ανάλυση των επιπτώσεων των νέων έργων στην ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομία των ΗΠΑ, αλλά το πιο σημαντικό - και αυτό τονίζεται ιδιαίτερα - στο παγκόσμιο περιβάλλον.
Το διάτρητο αφήγημα της «πράσινης ανάπτυξης»
Η παραπάνω λύση είναι ενδιαφέρουσα για διάφορους λόγους.
Αρχικά, έχουμε μπροστά μας ένα άλλο παράδειγμα για το πώς οι οποιεσδήποτε αποφάσεις μπορούν να προωθηθούν κάτω από το κάλυμμα μιας μοντέρνας πράσινης ατζέντας, δικαιολογώντας τις πράξεις κάποιου για ό,τι είναι καλό.
Δεν χρειάζεται καν να δει κανείς βαθιά για να καταλάβει ότι αυτή η απαγόρευση είναι καθαρά πολιτικής φύσης και έχει μακροπρόθεσμες προθέσεις.
Η Granholm, σχολιάζοντας την απόφαση του Biden, απέσυρε τη φράση-κλειδί ότι η εξαγωγή LNG που παράγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες σε όλες τις χώρες που δεν έχουν συνάψει συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις Ηνωμένες Πολιτείες αναστέλλεται επίσης επ' αόριστον.
Σε ένα άλμα λογικής, δεν πρέπει να υπάρχει καμία οικολογική εξήγηση: δεν πρόκειται για την προστασία των δασών του Αμαζονίου - πρόκειται για μονοπώληση της αγοράς και επίλυση γεωστρατηγικών προβλημάτων.
Αν ανοίξει κανείς την περιβόητη συμφωνία, θα δει ότι σύμφωνα με τους νέους κανόνες, υγροποιημένο αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να προμηθεύεται μόνο στον Καναδά, το Μεξικό, τη Γουατεμάλα, τη Νικαράγουα και νοτιότερα, αλλά μόνο στις χώρες της δυτικής ακτής της Νοτίου Αμερικής.
Η λίστα περιλαμβάνει επίσης την Αυστραλία, την Ιαπωνία, το Μαρόκο και το Ομάν.
Και αν όλα είναι ξεκάθαρα με τις χώρες με χρόνια ενεργειακή ανεπάρκεια της Λατινικής Αμερικής και τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, τότε οι άλλοι τα πάνε καλά με το δικό τους φυσικό αέριο και χρειάζονται μόνο ξένο LNG για κερδοσκοπική μεταπώληση.
Ενεργειακή ασφυξία
Αυτό που πρέπει να προσέξει κανείς εδώ δεν είναι η λίστα των συμμετεχόντων, αλλά εκείνων που δεν περιλαμβάνονται σε αυτήν.
Αυτές είναι οι χώρες της Ασίας - πρώτα απ 'όλα, φυσικά, η Κίνα - και η Ευρώπη.
Για την τελευταία, τα πράγματα φαίνονται ιδιαίτερα «ρόδινα» για τον απλούστατο λόγο ότι, έχοντας οικειοθελώς εγκαταλείψει τον ρωσικό αγωγό, οι χώρες της ευρωζώνης έχουν εστιάσει στο αμερικανικό LNG με όλη τους τη δύναμη.
Το υγροποιημένο αέριο που παράγεται στο εξωτερικό σήμερα αντιπροσωπεύει περίπου το 15% της κατανάλωσης της ΕΕ, αν και πριν από έξι χρόνια το μερίδιό του ήταν μικρότερο από το 1%.
Η ασιατική αγορά είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα, καθώς έχει κολοσσιαία χωρητικότητα και είναι σχεδόν πάντα premium από άποψη τιμής, δηλαδή οι πωλήσεις εδώ έχουν τα μεγαλύτερα περιθώρια.
Εδώ πρέπει να γίνει μια σημαντική σημείωση.
Δεν μιλάμε για διακοπή των προμηθειών κατ' αρχήν - εννοείται ότι πρόσθετοι όγκοι από νέα εργοστάσια δεν θα φτάσουν στις αγορές της Ανατολής και του Παλαιού Κόσμου.
Δηλαδή, δεν πρέπει να αναμένεται κατάρρευση της αγοράς, αλλά με αυτόν τον απλό τρόπο, οι Αμερικανοί επιβραδύνουν την κινεζική οικονομία, η οποία κερδίζει ξανά δυναμική, και ταυτόχρονα ενισχύουν την εξάρτηση των Βρυξελλών, που πλέον θα είναι πιο υποχωρητικές.
Εντός των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών, η απόφαση αυτή έγινε δεκτή με διφορούμενα σχόλια.
Οι υποστηρικτές της φιλελεύθερης δημοκρατικής πορείας ικανοποιήθηκαν με την άρση της απαγόρευσης για νέες γεωτρήσεις εξερεύνησης και παραγωγής, στην οποία συμφώνησε ο Joe Biden το φθινόπωρο.
Από την άλλη, εξαγριώθηκαν όχι μόνο πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά και εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρήσεων.
Κατηγορούν τον Biden για υπονόμευση της εθνικής ασφάλειας.
Οι επικριτές επισημαίνουν ότι η απαγόρευση θα επηρεάσει τουλάχιστον τέσσερις μεγάλες μονάδες, με τη θέση σε λειτουργία των οποίων σχεδιάστηκε να διπλασιαστεί η παραγωγή LNG από τα σημερινά 35 σε 70 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως.
Και πάλι, μια σημαντική διευκρίνιση: μόλις πριν από δύο χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μόνο ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG, πίσω από την Αυστραλία και το Κατάρ , και σήμερα είναι το νούμερο ένα.
Ο διπλασιασμός της παραγωγής όχι μόνο θα παγιώσει την ιδιότητά τους ως κύριου προμηθευτή, αλλά θα τους μετατρέψει σε παγκόσμιο μονοπώλιο, το οποίο, με τη σειρά του, θα τους επέτρεπε να ασκήσουν πίεση σε όλους όσους δεν τους αρέσει με το μοχλό αερίου.
Αμερικανοί χρηματοδότες αναφέρουν ότι η αναστολή νέων έργων θα επιβραδύνει τον ρυθμό ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, αφού η κατασκευή τερματικών σταθμών LNG πραγματοποιείται σύμφωνα με ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο.
Το κόστος υλοποίησης ακόμη και του μικρότερου τέτοιου έργου ανέρχεται σε δισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο μπορεί να ληφθεί μόνο με τη μορφή τραπεζικού δανείου.
Ταυτόχρονα, οι τράπεζες δεν είναι καθόλου πρόθυμες να αποχωριστούν τόσο εντυπωσιακά ποσά χωρίς αξιόπιστες εγγυήσεις επιστροφής κεφαλαίων και ως εκ τούτου απαιτούν προληπτικά από την ενεργειακή εταιρεία να συνάψει μακροπρόθεσμες συμβάσεις για την προμήθεια προϊόντων.
Για τους τελευταίους τερματικούς σταθμούς που έχουν ήδη κατασκευαστεί στις ακτές των ΗΠΑ, αυτή η περίοδος υπολογίζεται τουλάχιστον δέκα χρόνια.
Εντός των Ηνωμένων Πολιτειών έχει προκύψει η άποψη ότι όλα αυτά γίνονται σκόπιμα σε περίπτωση που ο Donald Trump κερδίσει τις εκλογές το φθινόπωρο , προκειμένου να του μεταβιβαστεί η κύρια έδρα της χώρας με τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Όπως και να έχει, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν περαιτέρω τα γεγονότα.
Πώς θα αντιδράσουν οι αγορές, θα μπορέσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις να περάσουν από τον Λευκό Οίκο ή θα επικρατήσει η εκδίκηση εναντίον ενός πολιτικού αντιπάλου;
Μόνο ένα πράγμα μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά τώρα: τα ρωσικά έργα Άπω Ανατολής και πολικού LNG, λόγω όλης αυτής της αμερικανικής παλινωδίας, θα γίνουν ακόμη πιο περιζήτητα και τα προϊόντα τους θα γίνουν πιο ακριβά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών