Μια Γαλλία κατά της ΕΕ θα ήταν ασθένεια στην καρδιά και τον εγκέφαλο της Ευρώπης, αναφέρει η Eurasia Group
Είτε στις Βρυξέλλες είτε σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, αυτές τις μέρες είναι αδύνατο να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για τη Γαλλία χωρίς αναφορά στο σενάριο της προεδρίας της ηγέτιδος της αντιπολίτευσης Marine Le Pen το 2027.
Και όπως αναφέρει η Eurasia Group υπάρχουν διάφοροι λόγοι για να πιστεύει η Ευρώπη ότι η Le Pen μπορεί να γίνει πρόεδρος στην τέταρτη προσπάθειά της, η πρώτη από τις οποίες έχει ελάχιστη σχέση μαζί της και οτιδήποτε έχει να κάνει με την ταραχώδη, ευμετάβλητη φύση του γαλλικού εκλογικού σώματος.
Στους ψηφοφόρους στη Γαλλία αρέσει να διώχνουν τους κατεστημένους.
Το 2022, ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Πέμπτης Δημοκρατίας —ο πρώτος εδώ και 64 χρόνια— που επανεξελέγη χωρίς να χάσει πρώτα τον έλεγχο από την αντιπολίτευση σε κοινοβουλευτικές εκλογές.
Ο Macron δεν μπορεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα, αλλά μέχρι το 2027, η κεντρώα συμμαχία του θα βρίσκεται στην εξουσία για μια δεκαετία.
Επιπλέον, τόσο η αριστερή όσο και η παλιά κεντροδεξιά δεν δείχνουν σημάδια ότι μπορούν να δημιουργήσουν έναν αξιόπιστο υποψήφιο.
Έτσι, εάν το γαλλικό εκλογικό σώμα θέλει κάτι καινούργιο -όπως συνήθως- η Le Pen θα είναι η μόνη πραγματική επιλογή τους.
Αλλάζει το προφίλ
Η Le Pen πέρασε τα τελευταία δύο χρόνια λέγοντας και κάνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα, προσπαθώντας να φανεί προεδρική - και πιθανότατα θα περάσει τα επόμενα τρία χρόνια κάνοντας το ίδιο, σύμφωνα με την Eurasia Group.
Και οι 88 βουλευτές της στην Εθνοσυνέλευση, έχουν εντολή να φαίνονται σοβαροί και να μην λένε τίποτα πολύ ριζοσπαστικό.
Περισσότερο από αυτό, η περαιτέρω άνοδος του κόμματός της Εθνικής Συσπείρωσης (RN) έχει επιτύχει έναν αέρα αναπόφευκτο.
Λίγοι νεότεροι ψηφοφόροι εξοργίζονται από τις σχέσεις που έχουν η οικογένειά της και το κόμμα της με το συνεργατικό καθεστώς του Vichy του 1940 έως το 1944.
Έπειτα, υπάρχουν οι οικονομικοί και πολιτικοί δεσμοί της Le Pen με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, κάτι που θα ήταν πρόβλημα εάν οι εκλογές πραγματοποιούνταν τώρα.
Και ενώ μπορεί να εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα το 2027, ακόμη και τώρα δεν έχουν εμποδίσει το κόμμα της να δημιουργήσει προβάδισμα σχεδόν 10 μονάδων στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο.
Η πίστη του γαλλικού κοινού στην ιδέα της Ευρώπης παραμένει θεωρητικά ισχυρή, αλλά το πάθος ή η πραγματική κατανόηση της ΕΕ είναι αδύναμη - γι' αυτό η de facto πολιτική της Le Pen για διάλυση του μπλοκ από το εσωτερικό έχει κατανοηθεί ελάχιστα.
Η «ομαλοποίηση» της Le Pen βασίστηκε στην επιτυχή καμπάνια ότι είναι τώρα μια μετριοπαθής που θέλει να μετατοπίσει την οικονομική δύναμη και το πλεονέκτημα προς τους απλούς πολίτες.
Όμως, ενώ το οικονομικό της πρόγραμμα συνεχίζει να είναι παρεμβατικό και αριστερό, οι κοινωνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς πολιτικές της παραμένουν τόσο υπερεθνικιστικές όσο ποτέ.
Και ενώ ένα γαλλικό κοινοβούλιο εχθρικό προς τη Le Pen θα μπορούσε να εμποδίσει πολλές από τις προτάσεις της, είναι απίθανο να μπορέσει να τις μπλοκάρει όλες.
Τι θα σημάνει η Le Pen για τη Γαλλία
Εάν εκλεγεί, μια προεδρία της Le Pen θα οδηγούσε στην καλύτερη περίπτωση σε πέντε χρόνια φυγής και σύγχυσης στο εσωτερικό και στην πρωτεύουσα της ΕΕ.
Στη χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσε να αφαιρέσει μια πυρηνική δύναμη, μέλος της G7 και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών από τη δυτική συμμαχία, ξεκινώντας μια διαδικασία που θα μπορούσε να διαλύσει την ΕΕ — τουλάχιστον στην τρέχουσα μορφή της, αναφέρει η Eurasia Group.
Για παράδειγμα, ενώ η Le Pen μπορεί να αποστασιοποιήθηκε από τον Putin από τότε που εισέβαλε στην Ουκρανία, αλλά εξακολουθεί να λέει ότι η Γαλλία πρέπει να μειώσει την «εξάρτησή» της από το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον.
Και παρόλο που λέει ότι θα παραμείνει στο ΝΑΤΟ, θα υπονόμευε θεμελιωδώς την ικανότητα της Ουκρανίας να ενταχθεί ποτέ στη συμμαχία - καθώς και θα εμπόδιζε τη χώρα να γίνει μέλος της ΕΕ.
Υπό τον Macron, η Γαλλία δεν διακρίθηκε στις προμήθειες όπλων στο Κίεβο – αλλά η οικονομική της βοήθεια ήταν πιο γενναιόδωρη.
Αλλά αν ο πόλεμος συνεχιστεί για άλλα τρία χρόνια, υπό τη Le Pen, μπορεί να τελειώσουν και τα δύο.
Επιπλέον, σχεδόν όλο το οικονομικό πρόγραμμα της Le Pen, και μεγάλο μέρος της κοινωνικής και μεταναστευτικής πολιτικής της, εξαρτάται από την παραβίαση της νομοθεσίας της ΕΕ — κάτι που δεν αναγνωρίζει ανοιχτά, αντί να υπολογίζει στο γεγονός ότι πολλοί στη Γαλλία δεν γνωρίζουν πώς λειτουργεί η ΕΕ .
Επίσης, με μια συνταγματική τροποποίηση, η Le Pen θα επιδιώξει να καταστήσει δυνατή τη διάκριση εις βάρος των αλλοδαπών κατοίκων — συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων της ΕΕ — όσον αφορά την εργασία, την πρόνοια και τη στέγαση.
Θα προτιμούσε τις γαλλικές επιχειρήσεις σε όλες τις εθνικές και τοπικές κυβερνητικές συμβάσεις και θα έδινε επιπλέον επιδοτήσεις σε Γάλλους αγρότες.
Θα επέβαλλε εκ νέου ελέγχους στα χερσαία σύνορα της Γαλλίας με το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Ιταλία και την Ισπανία.
Όλες αυτές οι πολιτικές θα παραβίαζαν τους νόμους της ΕΕ για την ελεύθερη κυκλοφορία και το ελεύθερο εμπόριο, απειλώντας να καταστρέψουν την ενιαία αγορά της ΕΕ.
Η Le Pen λέει επίσης ότι θα παρακρατήσει μέρος της συνεισφοράς της Γαλλίας στον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Αλλά σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, αυτά είναι ευρωπαϊκά χρήματα — όχι γαλλικά χρήματα.
Και εάν εφαρμοστούν, αυτές οι πολιτικές θα επιφέρουν νομικές ενέργειες και οικονομικά αντίποινα από τις Βρυξέλλες και τα εθνικά δικαστήρια, που θα προκαλούσαν μια κρίση ιστορικών διαστάσεων στην ΕΕ.
Στο κέντρο της Ευρώπης, τόσο πολιτικά όσο και γεωγραφικά, υπό τη Le Pen, η Γαλλία θα μπορούσε να βρεθεί απομονωμένη - ή ο ηγέτης μιας μικρής ομάδας αντιφρονούντων εθνών όπως η Ουγγαρία.
Μια Γαλλία κατά της ΕΕ θα ήταν ασθένεια στην καρδιά και τον εγκέφαλο της Ευρώπης, καταλήγει η Eurasia Group.
www.bankingnews.gr
Και όπως αναφέρει η Eurasia Group υπάρχουν διάφοροι λόγοι για να πιστεύει η Ευρώπη ότι η Le Pen μπορεί να γίνει πρόεδρος στην τέταρτη προσπάθειά της, η πρώτη από τις οποίες έχει ελάχιστη σχέση μαζί της και οτιδήποτε έχει να κάνει με την ταραχώδη, ευμετάβλητη φύση του γαλλικού εκλογικού σώματος.
Στους ψηφοφόρους στη Γαλλία αρέσει να διώχνουν τους κατεστημένους.
Το 2022, ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Πέμπτης Δημοκρατίας —ο πρώτος εδώ και 64 χρόνια— που επανεξελέγη χωρίς να χάσει πρώτα τον έλεγχο από την αντιπολίτευση σε κοινοβουλευτικές εκλογές.
Ο Macron δεν μπορεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα, αλλά μέχρι το 2027, η κεντρώα συμμαχία του θα βρίσκεται στην εξουσία για μια δεκαετία.
Επιπλέον, τόσο η αριστερή όσο και η παλιά κεντροδεξιά δεν δείχνουν σημάδια ότι μπορούν να δημιουργήσουν έναν αξιόπιστο υποψήφιο.
Έτσι, εάν το γαλλικό εκλογικό σώμα θέλει κάτι καινούργιο -όπως συνήθως- η Le Pen θα είναι η μόνη πραγματική επιλογή τους.
Αλλάζει το προφίλ
Η Le Pen πέρασε τα τελευταία δύο χρόνια λέγοντας και κάνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα, προσπαθώντας να φανεί προεδρική - και πιθανότατα θα περάσει τα επόμενα τρία χρόνια κάνοντας το ίδιο, σύμφωνα με την Eurasia Group.
Και οι 88 βουλευτές της στην Εθνοσυνέλευση, έχουν εντολή να φαίνονται σοβαροί και να μην λένε τίποτα πολύ ριζοσπαστικό.
Περισσότερο από αυτό, η περαιτέρω άνοδος του κόμματός της Εθνικής Συσπείρωσης (RN) έχει επιτύχει έναν αέρα αναπόφευκτο.
Λίγοι νεότεροι ψηφοφόροι εξοργίζονται από τις σχέσεις που έχουν η οικογένειά της και το κόμμα της με το συνεργατικό καθεστώς του Vichy του 1940 έως το 1944.
Έπειτα, υπάρχουν οι οικονομικοί και πολιτικοί δεσμοί της Le Pen με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, κάτι που θα ήταν πρόβλημα εάν οι εκλογές πραγματοποιούνταν τώρα.
Και ενώ μπορεί να εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα το 2027, ακόμη και τώρα δεν έχουν εμποδίσει το κόμμα της να δημιουργήσει προβάδισμα σχεδόν 10 μονάδων στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο.
Η πίστη του γαλλικού κοινού στην ιδέα της Ευρώπης παραμένει θεωρητικά ισχυρή, αλλά το πάθος ή η πραγματική κατανόηση της ΕΕ είναι αδύναμη - γι' αυτό η de facto πολιτική της Le Pen για διάλυση του μπλοκ από το εσωτερικό έχει κατανοηθεί ελάχιστα.
Η «ομαλοποίηση» της Le Pen βασίστηκε στην επιτυχή καμπάνια ότι είναι τώρα μια μετριοπαθής που θέλει να μετατοπίσει την οικονομική δύναμη και το πλεονέκτημα προς τους απλούς πολίτες.
Όμως, ενώ το οικονομικό της πρόγραμμα συνεχίζει να είναι παρεμβατικό και αριστερό, οι κοινωνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς πολιτικές της παραμένουν τόσο υπερεθνικιστικές όσο ποτέ.
Και ενώ ένα γαλλικό κοινοβούλιο εχθρικό προς τη Le Pen θα μπορούσε να εμποδίσει πολλές από τις προτάσεις της, είναι απίθανο να μπορέσει να τις μπλοκάρει όλες.
Τι θα σημάνει η Le Pen για τη Γαλλία
Εάν εκλεγεί, μια προεδρία της Le Pen θα οδηγούσε στην καλύτερη περίπτωση σε πέντε χρόνια φυγής και σύγχυσης στο εσωτερικό και στην πρωτεύουσα της ΕΕ.
Στη χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσε να αφαιρέσει μια πυρηνική δύναμη, μέλος της G7 και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών από τη δυτική συμμαχία, ξεκινώντας μια διαδικασία που θα μπορούσε να διαλύσει την ΕΕ — τουλάχιστον στην τρέχουσα μορφή της, αναφέρει η Eurasia Group.
Για παράδειγμα, ενώ η Le Pen μπορεί να αποστασιοποιήθηκε από τον Putin από τότε που εισέβαλε στην Ουκρανία, αλλά εξακολουθεί να λέει ότι η Γαλλία πρέπει να μειώσει την «εξάρτησή» της από το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον.
Και παρόλο που λέει ότι θα παραμείνει στο ΝΑΤΟ, θα υπονόμευε θεμελιωδώς την ικανότητα της Ουκρανίας να ενταχθεί ποτέ στη συμμαχία - καθώς και θα εμπόδιζε τη χώρα να γίνει μέλος της ΕΕ.
Υπό τον Macron, η Γαλλία δεν διακρίθηκε στις προμήθειες όπλων στο Κίεβο – αλλά η οικονομική της βοήθεια ήταν πιο γενναιόδωρη.
Αλλά αν ο πόλεμος συνεχιστεί για άλλα τρία χρόνια, υπό τη Le Pen, μπορεί να τελειώσουν και τα δύο.
Επιπλέον, σχεδόν όλο το οικονομικό πρόγραμμα της Le Pen, και μεγάλο μέρος της κοινωνικής και μεταναστευτικής πολιτικής της, εξαρτάται από την παραβίαση της νομοθεσίας της ΕΕ — κάτι που δεν αναγνωρίζει ανοιχτά, αντί να υπολογίζει στο γεγονός ότι πολλοί στη Γαλλία δεν γνωρίζουν πώς λειτουργεί η ΕΕ .
Επίσης, με μια συνταγματική τροποποίηση, η Le Pen θα επιδιώξει να καταστήσει δυνατή τη διάκριση εις βάρος των αλλοδαπών κατοίκων — συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων της ΕΕ — όσον αφορά την εργασία, την πρόνοια και τη στέγαση.
Θα προτιμούσε τις γαλλικές επιχειρήσεις σε όλες τις εθνικές και τοπικές κυβερνητικές συμβάσεις και θα έδινε επιπλέον επιδοτήσεις σε Γάλλους αγρότες.
Θα επέβαλλε εκ νέου ελέγχους στα χερσαία σύνορα της Γαλλίας με το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Ιταλία και την Ισπανία.
Όλες αυτές οι πολιτικές θα παραβίαζαν τους νόμους της ΕΕ για την ελεύθερη κυκλοφορία και το ελεύθερο εμπόριο, απειλώντας να καταστρέψουν την ενιαία αγορά της ΕΕ.
Η Le Pen λέει επίσης ότι θα παρακρατήσει μέρος της συνεισφοράς της Γαλλίας στον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Αλλά σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, αυτά είναι ευρωπαϊκά χρήματα — όχι γαλλικά χρήματα.
Και εάν εφαρμοστούν, αυτές οι πολιτικές θα επιφέρουν νομικές ενέργειες και οικονομικά αντίποινα από τις Βρυξέλλες και τα εθνικά δικαστήρια, που θα προκαλούσαν μια κρίση ιστορικών διαστάσεων στην ΕΕ.
Στο κέντρο της Ευρώπης, τόσο πολιτικά όσο και γεωγραφικά, υπό τη Le Pen, η Γαλλία θα μπορούσε να βρεθεί απομονωμένη - ή ο ηγέτης μιας μικρής ομάδας αντιφρονούντων εθνών όπως η Ουγγαρία.
Μια Γαλλία κατά της ΕΕ θα ήταν ασθένεια στην καρδιά και τον εγκέφαλο της Ευρώπης, καταλήγει η Eurasia Group.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών