Υπάρχει ισχυρή πιθανότητα φιλορωσικά κόμματα να αντιπροσωπεύονται στο επόμενο (Ευρωπαϊκό) Κοινοβούλιο
Παρατάξεις της ευρωσκεπτικιστικής δεξιάς ενδέχεται να καταγράψουν θεαματική άνοδο της ισχύος τους στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Ιούνιο, σύμφωνα με μελέτη που αφορά και τις 27 χώρες μέλη της ΕΕ.
Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, του κέντρου μελετών ECFR (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων), «τα κόμματα της λαϊκιστικής, ‘αντιευρωπαϊκής’ δεξιάς θα καταλάβουν την πρώτη θέση σε τουλάχιστον εννέα κράτη μέλη της ΕΕ», συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Αυστρίας, του Βελγίου, της Ιταλίας και της Ολλανδίας.
Αναμένεται να καταλάβουν «τη δεύτερη ή την τρίτη θέση σε άλλες εννέα χώρες», συμπεριλαμβανομένων της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Σουηδίας.
«Υπάρχει ισχυρή πιθανότητα φιλορωσικά κόμματα να αντιπροσωπεύονται στο επόμενο (Ευρωπαϊκό) Κοινοβούλιο» τονίζεται.
Για παράδειγμα το βουλγαρικό φιλορωσικό κόμμα Αναγέννηση ενδέχεται να κάνει για πρώτη φορά την είσοδό του στο σώμα, καταλαμβάνοντας τρεις έδρες.
Η ομάδα της λαϊκής δεξιάς Ταυτότητα και Δημοκρατία (ΤΔ), στην οποία συμμετέχουν ιδίως κόμματα όπως η Εθνική Συσπείρωση (RN) στη Γαλλία και η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), όπως και οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ΕΣΜ, ευρωσκεπτικιστές), στους οποίους ανήκουν το κόμμα του Δικαίου και της Δικαιοσύνης (PiS) στην Πολωνία, τα Αδέλφια της Ιταλίας (FdI) ή το Vox στην Ισπανία εκτιμάται πως θα κερδίσουν έδαφος.
Κατά τις προβλέψεις της μελέτης, η ΤΔ οδεύει να αναδειχθεί τρίτη πολιτική δύναμη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με 98 έδρες.
Ακολουθεί μια λίστα με τα σημαντικότερα κόμματα της Ευρώπης, όπως τα καταγράψαμε: FPO - Ελευθεριακό Κόμμα Αυστρίας, VB - Φλαμανδικό Συμφέρον, VMRO - Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα, RN - Εθνικός Συναγερμός, AFD - Εναλλακτική για τη Γερμανία, DFP - Λαϊκό Κόμμα Δανίας, DD - Δανοί Δημοκράτες, EESTI - Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, VOX, FdI - Αδελφοί της Ιταλίας, Lega, ΕΛΑΜ - Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο Κύπρου, UL/LAR - Ένωση Λετονικών Περιφερειών, LPV - Πρώτα η Λετονία, Fidesz - Ουγγρική Ένωση Πολιτών, Jobbik - Κίνημα για μια καλύτερη Ουγγαρία, ZP - Νόμος & Τάξη / Ενωμένη Δεξιά, AUR - Συμμαχία για την Ενότητα στη Ρουμανία, S.O.S. Romania, SNS - Σλοβακικό Εθνικό Κόμμα, SNS - Σλοβενικό Εθνικό Κόμμα, SD - Σουηδοί Δημοκράτες, SPD - Ελευθερία & Άμεση Δημοκρατία, PerusS - Κόμμα των Φινλανδών.
Πρωτοφανής παρέμβαση Γερμανίας στην Ελλάδα – Σεμινάρια SPD για να μην πάρουν ψήφους στις ευρωεκλογές τα εθνικά κόμματα
Μία πρωτοφανής και απαράδεκτη πολιτική παρέμβαση, που φέρνει στη μνήμη τα μνημονιακά χρόνια, έλαβε χώρα στην Αθήνα.
Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκε στην ελληνική πρωτεύουσα μία κλειστή εκδήλωση.
Τη διοργάνωσε το γερμανικό κυβερνητικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του καγκελάριου Olaf Scholz.
Oμιλητές ήταν Ελληνες πανεπιστημιακοί με κρατικές θέσεις, τη συντόνισε δημοσιογράφος της «Καθημερινής», το ακροατήριο ήταν επιλεγμένο και αντικείμενό της ήταν η παρουσίαση ειδικής έρευνας-μελέτης για την αντιμετώπιση της εκλογικής ανόδου της «άκρας Δεξιάς», όπως τη χαρακτήρισαν, στην Ελλάδα, αποκαλύπτει η εφημερίδα «Δημοκρατία».
Δεν είναι τυχαίο ότι η εκδήλωση έγινε λίγες εβδομάδες πριν από τις κρίσιμες και σε ευρωπαϊκό επίπεδο εκλογές της 9ης Ιουνίου.
Κι αν θεωρείται λογικό ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να ανησυχεί σφόδρα από τις μαζικές διαρροές ψήφων της ΝΔ προς τα δεξιά -όπως δείχνουν και οι επιθέσεις που εξαπολύει.
Έντονη ανησυχία για τη δυναμική των εθνικών κομμάτων
Αβίαστα προκύπτει το ερώτημα από πού νομιμοποιείται το Βερολίνο να προβαίνει σε μία τόσο ανοιχτή πολιτική παρέμβαση στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.
Η γερμανική πρωτοβουλία εκδηλώθηκε μέσω του κομματικού ιδρύματος Friedrich – Ebert – Stiftung (FES), το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με το SPD και έχει τη δική του προϊστορία από τα σκοτεινά χρόνια των μνημονίων.
Ο τίτλος της έρευνας που παρουσιάστηκε είναι από μόνος του αποκαλυπτικός: «Η επαναδιεκδίκηση των ψηφοφόρων της άκρας Δεξιάς από τα καθιερωμένα κόμματα».
Ξεκάθαρος στόχος να δοθούν απροσχημάτιστα οδηγίες με τη μορφή προτάσεων στα (άλλα) κόμματα για το πώς θα αναχαιτίσουν ή και θα πάρουν πίσω ψήφους από την αποκαλούμενη Ακροδεξιά.
Συγγραφείς της μελέτης, την οποία και παρουσίασαν, ήταν η καθηγήτρια του Παντείου Βασιλική Γεωργιάδου -ταυτόχρονα είναι πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) που χρηματοδοτείται από κρατικά κονδύλια- και η επιστημονική συνεργάτιδα του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών (ΚΠΕ) του Παντείου Τζένη Μαυροπούλου.
Είναι προφανές ότι αυτή η κλειστή συγκέντρωση αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης γερμανικής πρωτοβουλίας σε όλη την Ευρώπη «για τη χάραξη πολιτικών που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αναχαίτιση της εκλογικής επέλασης της ΑΔ (Άκρα Δεξιά) στα ευρωπαϊκά κομματικά συστήματα», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στα συμπεράσματα.
Η ανησυχία γίνεται έκδηλη από τη διαπίστωση ότι «αρκετές από τις βασικές θέσεις της ΑΔ, π.χ. σχετικά με τη μετανάστευση ή τα ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, ευρωπαϊκής διεύρυνσης και ολοκλήρωσης, έχουν διεισδύσει σε ένα ευρύτερο του ακραίου δεξιού πόλου πολιτικοϊδεολογικό φάσμα» και ότι «η κανονικοποίηση έχει ως αποτέλεσμα κόμματα και δυνάμεις της κατεστημένης πολιτικής σκηνής να υιοθετούν τη ρητορική, το στιλ και αρκετές από τις αυταρχικές και νατιβιστικές θέσεις της άκρας Δεξιάς».
Γι’ αυτό και επιχειρούν να εντοπίσουν «τα ευάλωτα και ασταθή» σημεία «που δημιουργούν προϋποθέσεις επαναδιεκδίκησης μερίδας τουλάχιστον των ψηφοφόρων της άκρας Δεξιάς από τα κατεστημένα κόμματα και τις δυνάμεις του συνταγματικού τόξου».
Η πολυσυλλεκτικότητα
Κάνοντας αναφορά σε «μείγμα πολιτικών με θολή δεξιόστροφη και αριστερόστροφη κατεύθυνση» αναγνωρίζουν επίσης ότι τα εν λόγω κόμματα «χαρακτηρίζονται από μία διαρκώς διευρυνόμενη εκλογική πολυσυλλεκτικότητα, γεγονός που σταδιακά αποστερεί από το προφίλ των ψηφοφόρων τους τα ιδιαίτερα και διακριτά χαρακτηριστικά που αυτό διέθετε κατά την πρώτη περίοδο εκλογικής ανάδειξης του συγκεκριμένου χώρου».
Μάλιστα από τα ευρήματα της μελέτης προκύπτει ότι πλέον «η κύρια εκλογική δεξαμενή δεν εντοπίζεται στους “χαμένους του εκσυγχρονισμού”, αλλά περιλαμβάνει εκείνους που είτε βιώνουν απώλειες σε επίπεδο κοινωνικοοικονομικής θέσης είτε/και φοβούνται τον κίνδυνο τέτοιου είδους απώλειες να επισυμβούν».
Σημειώνεται επίσης το εντελώς οξύμωρο να καλούνται τα κεντροαριστερά κυρίως κόμματα να υιοθετήσουν -στο πλαίσιο της «αναχαίτισης»- θέσεις των θεωρούμενων ακροδεξιών, από την άνοδο των οποίων όμως αυτός που απειλείται περισσότερο στη χώρα μας είναι η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης. Ισως έχει ως προς αυτό τη σημασία του και το γεγονός ότι στην παρουσίαση το μόνο πολιτικό πρόσωπο που έδωσε το «παρών» – εκπροσωπώντας τον Νίκο Ανδρουλάκη– ήταν ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Γλαβίνας, ο οποίος παρέλαβε και σχετικό αντίγραφο.
Κατά τους συντάκτες της έρευνας, στη χώρα μας «η κατάρρευση της Χρυσής Αυγής και των ΑΝ.ΕΛ., σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών, έφερε στην επιφάνεια ριζωμένες εθνικιστικές συμπεριφορές που ευνόησαν την εκλογική άνοδο της Ελληνικής Λύσης».
Γίνεται επίσης αναφορά στους «Σπαρτιάτες» και στη ΝΙΚΗ, αλλά αναγνωρίζεται ότι η Ελληνική Λύση βρίσκεται πλέον σε «ανοδική τροχιά και σε απόσταση ασφαλείας».
Τα ευρήματα εστιάζουν δε ιδιαίτερα σε αυτήν, με την παρατήρηση ότι «η πλειοψηφία του εκλογικού σώματός της τοποθετείται στο κεντροαριστερό φάσμα του οριζόντιου οικονομικού άξονα, συγκλίνοντας εν μέρει προς τη θέση του κόμματος που επίσης τοποθετείται αριστερότερα του κέντρου».
Oι προτάσεις-δόλωμα που στόχο έχουν να κατευνάσουν την οργή των ψηφοφόρων
Ξεχωριστό ενδιαφέρον υπό το πρίσμα αυτό παρουσιάζουν και οι «προτάσεις πολιτικής», όπως χαρακτηρίζονται κομψά οι γερμανικές υποδείξεις, που διατυπώνονται προς τα ελληνικά κόμματα στο κεφάλαιο με τα συμπεράσματα της έρευνας: «Το εκλογικό σώμα, κατά ένα μεγάλο μέρος, φέρεται ότι προκρίνει πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας, προστασίας και ενίσχυσης της απασχόλησης.
Το γεγονός ότι οι πολίτες στο δείγμα μας εμφανίζονται να διαθέτουν, κατά πλειοψηφία, έναν αριστερόστροφο προσανατολισμό σημαίνει ότι το εθνικό κράτος πρόνοιας λογίζεται από αυτούς ως κομβικής σημασίας για τη δημιουργία ενός συνεκτικού πλέγματος πολιτικών που εστιάζουν στην κοινωνική ένταξη και προστασία.
Με δεδομένο ότι η ΕΕ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση, συμπληρώνοντας και προσανατολίζοντας τις δράσεις των εθνικών κρατών, είναι προφανές ότι πολιτικές που χαράσσονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο επίσης επιδρούν στους πολιτικούς προσανατολισμούς των πολιτών.
Η καταπολέμηση της φτώχειας, των εντεινόμενων ανισοτήτων λόγω, επιπροσθέτως, των κρίσεων που προηγήθηκαν (οικονομική κρίση, πανδημία), όπως και των συνεπειών από την ψηφιακή μετάβαση και την κλιματική αλλαγή απαιτεί τη χάραξη και εφαρμογή περισσότερο συμπεριληπτικών πολιτικών που θα αντιμετωπίζουν παλιά και νεότερα προβλήματα κοινωνικής ένταξης, τα οποία θίγουν ολοένα και μεγαλύτερα σύνολα πολιτών.
Παρότι δεν φαίνεται να υπάρχουν ετοιμοπαράδοτες συνταγές για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς εκλογικής επέλασης, ωστόσο τα ερευνητικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι συντονισμένες πολιτικές που προωθούν τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας εξασφαλίζουν κοινωνικές παροχές, πρόσβαση στα δημόσια αγαθά και δίκαιες αμοιβές και, επίσης, προτεραιοποιούν την ένταξη των νέων και ευάλωτων κοινωνικών κατηγοριών σε μια αγορά εργασίας με αξιοπρεπείς συνθήκες και αμοιβές είναι παράγοντες που μπορεί να λειτουργήσουν ευεργετικά προκειμένου να εκτονωθούν τα παράπονα, τα οποία λειτουργούν ως καταλύτες για την ενίσχυση της άκρας Δεξιάς».
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, του κέντρου μελετών ECFR (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων), «τα κόμματα της λαϊκιστικής, ‘αντιευρωπαϊκής’ δεξιάς θα καταλάβουν την πρώτη θέση σε τουλάχιστον εννέα κράτη μέλη της ΕΕ», συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Αυστρίας, του Βελγίου, της Ιταλίας και της Ολλανδίας.
Αναμένεται να καταλάβουν «τη δεύτερη ή την τρίτη θέση σε άλλες εννέα χώρες», συμπεριλαμβανομένων της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Σουηδίας.
«Υπάρχει ισχυρή πιθανότητα φιλορωσικά κόμματα να αντιπροσωπεύονται στο επόμενο (Ευρωπαϊκό) Κοινοβούλιο» τονίζεται.
Για παράδειγμα το βουλγαρικό φιλορωσικό κόμμα Αναγέννηση ενδέχεται να κάνει για πρώτη φορά την είσοδό του στο σώμα, καταλαμβάνοντας τρεις έδρες.
Η ομάδα της λαϊκής δεξιάς Ταυτότητα και Δημοκρατία (ΤΔ), στην οποία συμμετέχουν ιδίως κόμματα όπως η Εθνική Συσπείρωση (RN) στη Γαλλία και η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), όπως και οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ΕΣΜ, ευρωσκεπτικιστές), στους οποίους ανήκουν το κόμμα του Δικαίου και της Δικαιοσύνης (PiS) στην Πολωνία, τα Αδέλφια της Ιταλίας (FdI) ή το Vox στην Ισπανία εκτιμάται πως θα κερδίσουν έδαφος.
Κατά τις προβλέψεις της μελέτης, η ΤΔ οδεύει να αναδειχθεί τρίτη πολιτική δύναμη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με 98 έδρες.
Ακολουθεί μια λίστα με τα σημαντικότερα κόμματα της Ευρώπης, όπως τα καταγράψαμε: FPO - Ελευθεριακό Κόμμα Αυστρίας, VB - Φλαμανδικό Συμφέρον, VMRO - Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα, RN - Εθνικός Συναγερμός, AFD - Εναλλακτική για τη Γερμανία, DFP - Λαϊκό Κόμμα Δανίας, DD - Δανοί Δημοκράτες, EESTI - Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, VOX, FdI - Αδελφοί της Ιταλίας, Lega, ΕΛΑΜ - Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο Κύπρου, UL/LAR - Ένωση Λετονικών Περιφερειών, LPV - Πρώτα η Λετονία, Fidesz - Ουγγρική Ένωση Πολιτών, Jobbik - Κίνημα για μια καλύτερη Ουγγαρία, ZP - Νόμος & Τάξη / Ενωμένη Δεξιά, AUR - Συμμαχία για την Ενότητα στη Ρουμανία, S.O.S. Romania, SNS - Σλοβακικό Εθνικό Κόμμα, SNS - Σλοβενικό Εθνικό Κόμμα, SD - Σουηδοί Δημοκράτες, SPD - Ελευθερία & Άμεση Δημοκρατία, PerusS - Κόμμα των Φινλανδών.
Πρωτοφανής παρέμβαση Γερμανίας στην Ελλάδα – Σεμινάρια SPD για να μην πάρουν ψήφους στις ευρωεκλογές τα εθνικά κόμματα
Μία πρωτοφανής και απαράδεκτη πολιτική παρέμβαση, που φέρνει στη μνήμη τα μνημονιακά χρόνια, έλαβε χώρα στην Αθήνα.
Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκε στην ελληνική πρωτεύουσα μία κλειστή εκδήλωση.
Τη διοργάνωσε το γερμανικό κυβερνητικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του καγκελάριου Olaf Scholz.
Oμιλητές ήταν Ελληνες πανεπιστημιακοί με κρατικές θέσεις, τη συντόνισε δημοσιογράφος της «Καθημερινής», το ακροατήριο ήταν επιλεγμένο και αντικείμενό της ήταν η παρουσίαση ειδικής έρευνας-μελέτης για την αντιμετώπιση της εκλογικής ανόδου της «άκρας Δεξιάς», όπως τη χαρακτήρισαν, στην Ελλάδα, αποκαλύπτει η εφημερίδα «Δημοκρατία».
Δεν είναι τυχαίο ότι η εκδήλωση έγινε λίγες εβδομάδες πριν από τις κρίσιμες και σε ευρωπαϊκό επίπεδο εκλογές της 9ης Ιουνίου.
Κι αν θεωρείται λογικό ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να ανησυχεί σφόδρα από τις μαζικές διαρροές ψήφων της ΝΔ προς τα δεξιά -όπως δείχνουν και οι επιθέσεις που εξαπολύει.
Έντονη ανησυχία για τη δυναμική των εθνικών κομμάτων
Αβίαστα προκύπτει το ερώτημα από πού νομιμοποιείται το Βερολίνο να προβαίνει σε μία τόσο ανοιχτή πολιτική παρέμβαση στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.
Η γερμανική πρωτοβουλία εκδηλώθηκε μέσω του κομματικού ιδρύματος Friedrich – Ebert – Stiftung (FES), το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με το SPD και έχει τη δική του προϊστορία από τα σκοτεινά χρόνια των μνημονίων.
Ο τίτλος της έρευνας που παρουσιάστηκε είναι από μόνος του αποκαλυπτικός: «Η επαναδιεκδίκηση των ψηφοφόρων της άκρας Δεξιάς από τα καθιερωμένα κόμματα».
Ξεκάθαρος στόχος να δοθούν απροσχημάτιστα οδηγίες με τη μορφή προτάσεων στα (άλλα) κόμματα για το πώς θα αναχαιτίσουν ή και θα πάρουν πίσω ψήφους από την αποκαλούμενη Ακροδεξιά.
Συγγραφείς της μελέτης, την οποία και παρουσίασαν, ήταν η καθηγήτρια του Παντείου Βασιλική Γεωργιάδου -ταυτόχρονα είναι πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) που χρηματοδοτείται από κρατικά κονδύλια- και η επιστημονική συνεργάτιδα του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών (ΚΠΕ) του Παντείου Τζένη Μαυροπούλου.
Είναι προφανές ότι αυτή η κλειστή συγκέντρωση αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης γερμανικής πρωτοβουλίας σε όλη την Ευρώπη «για τη χάραξη πολιτικών που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αναχαίτιση της εκλογικής επέλασης της ΑΔ (Άκρα Δεξιά) στα ευρωπαϊκά κομματικά συστήματα», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στα συμπεράσματα.
Η ανησυχία γίνεται έκδηλη από τη διαπίστωση ότι «αρκετές από τις βασικές θέσεις της ΑΔ, π.χ. σχετικά με τη μετανάστευση ή τα ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, ευρωπαϊκής διεύρυνσης και ολοκλήρωσης, έχουν διεισδύσει σε ένα ευρύτερο του ακραίου δεξιού πόλου πολιτικοϊδεολογικό φάσμα» και ότι «η κανονικοποίηση έχει ως αποτέλεσμα κόμματα και δυνάμεις της κατεστημένης πολιτικής σκηνής να υιοθετούν τη ρητορική, το στιλ και αρκετές από τις αυταρχικές και νατιβιστικές θέσεις της άκρας Δεξιάς».
Γι’ αυτό και επιχειρούν να εντοπίσουν «τα ευάλωτα και ασταθή» σημεία «που δημιουργούν προϋποθέσεις επαναδιεκδίκησης μερίδας τουλάχιστον των ψηφοφόρων της άκρας Δεξιάς από τα κατεστημένα κόμματα και τις δυνάμεις του συνταγματικού τόξου».
Η πολυσυλλεκτικότητα
Κάνοντας αναφορά σε «μείγμα πολιτικών με θολή δεξιόστροφη και αριστερόστροφη κατεύθυνση» αναγνωρίζουν επίσης ότι τα εν λόγω κόμματα «χαρακτηρίζονται από μία διαρκώς διευρυνόμενη εκλογική πολυσυλλεκτικότητα, γεγονός που σταδιακά αποστερεί από το προφίλ των ψηφοφόρων τους τα ιδιαίτερα και διακριτά χαρακτηριστικά που αυτό διέθετε κατά την πρώτη περίοδο εκλογικής ανάδειξης του συγκεκριμένου χώρου».
Μάλιστα από τα ευρήματα της μελέτης προκύπτει ότι πλέον «η κύρια εκλογική δεξαμενή δεν εντοπίζεται στους “χαμένους του εκσυγχρονισμού”, αλλά περιλαμβάνει εκείνους που είτε βιώνουν απώλειες σε επίπεδο κοινωνικοοικονομικής θέσης είτε/και φοβούνται τον κίνδυνο τέτοιου είδους απώλειες να επισυμβούν».
Σημειώνεται επίσης το εντελώς οξύμωρο να καλούνται τα κεντροαριστερά κυρίως κόμματα να υιοθετήσουν -στο πλαίσιο της «αναχαίτισης»- θέσεις των θεωρούμενων ακροδεξιών, από την άνοδο των οποίων όμως αυτός που απειλείται περισσότερο στη χώρα μας είναι η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης. Ισως έχει ως προς αυτό τη σημασία του και το γεγονός ότι στην παρουσίαση το μόνο πολιτικό πρόσωπο που έδωσε το «παρών» – εκπροσωπώντας τον Νίκο Ανδρουλάκη– ήταν ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Γλαβίνας, ο οποίος παρέλαβε και σχετικό αντίγραφο.
Κατά τους συντάκτες της έρευνας, στη χώρα μας «η κατάρρευση της Χρυσής Αυγής και των ΑΝ.ΕΛ., σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών, έφερε στην επιφάνεια ριζωμένες εθνικιστικές συμπεριφορές που ευνόησαν την εκλογική άνοδο της Ελληνικής Λύσης».
Γίνεται επίσης αναφορά στους «Σπαρτιάτες» και στη ΝΙΚΗ, αλλά αναγνωρίζεται ότι η Ελληνική Λύση βρίσκεται πλέον σε «ανοδική τροχιά και σε απόσταση ασφαλείας».
Τα ευρήματα εστιάζουν δε ιδιαίτερα σε αυτήν, με την παρατήρηση ότι «η πλειοψηφία του εκλογικού σώματός της τοποθετείται στο κεντροαριστερό φάσμα του οριζόντιου οικονομικού άξονα, συγκλίνοντας εν μέρει προς τη θέση του κόμματος που επίσης τοποθετείται αριστερότερα του κέντρου».
Oι προτάσεις-δόλωμα που στόχο έχουν να κατευνάσουν την οργή των ψηφοφόρων
Ξεχωριστό ενδιαφέρον υπό το πρίσμα αυτό παρουσιάζουν και οι «προτάσεις πολιτικής», όπως χαρακτηρίζονται κομψά οι γερμανικές υποδείξεις, που διατυπώνονται προς τα ελληνικά κόμματα στο κεφάλαιο με τα συμπεράσματα της έρευνας: «Το εκλογικό σώμα, κατά ένα μεγάλο μέρος, φέρεται ότι προκρίνει πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας, προστασίας και ενίσχυσης της απασχόλησης.
Το γεγονός ότι οι πολίτες στο δείγμα μας εμφανίζονται να διαθέτουν, κατά πλειοψηφία, έναν αριστερόστροφο προσανατολισμό σημαίνει ότι το εθνικό κράτος πρόνοιας λογίζεται από αυτούς ως κομβικής σημασίας για τη δημιουργία ενός συνεκτικού πλέγματος πολιτικών που εστιάζουν στην κοινωνική ένταξη και προστασία.
Με δεδομένο ότι η ΕΕ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση, συμπληρώνοντας και προσανατολίζοντας τις δράσεις των εθνικών κρατών, είναι προφανές ότι πολιτικές που χαράσσονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο επίσης επιδρούν στους πολιτικούς προσανατολισμούς των πολιτών.
Η καταπολέμηση της φτώχειας, των εντεινόμενων ανισοτήτων λόγω, επιπροσθέτως, των κρίσεων που προηγήθηκαν (οικονομική κρίση, πανδημία), όπως και των συνεπειών από την ψηφιακή μετάβαση και την κλιματική αλλαγή απαιτεί τη χάραξη και εφαρμογή περισσότερο συμπεριληπτικών πολιτικών που θα αντιμετωπίζουν παλιά και νεότερα προβλήματα κοινωνικής ένταξης, τα οποία θίγουν ολοένα και μεγαλύτερα σύνολα πολιτών.
Παρότι δεν φαίνεται να υπάρχουν ετοιμοπαράδοτες συνταγές για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς εκλογικής επέλασης, ωστόσο τα ερευνητικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι συντονισμένες πολιτικές που προωθούν τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας εξασφαλίζουν κοινωνικές παροχές, πρόσβαση στα δημόσια αγαθά και δίκαιες αμοιβές και, επίσης, προτεραιοποιούν την ένταξη των νέων και ευάλωτων κοινωνικών κατηγοριών σε μια αγορά εργασίας με αξιοπρεπείς συνθήκες και αμοιβές είναι παράγοντες που μπορεί να λειτουργήσουν ευεργετικά προκειμένου να εκτονωθούν τα παράπονα, τα οποία λειτουργούν ως καταλύτες για την ενίσχυση της άκρας Δεξιάς».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών