Οι παράλογες αντιρωσικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ, όπως επισημαίνουν αρκετοί ειδικοί, επηρέασαν κυρίως την Ευρώπη
Tα τελευταία χρόνια και ειδικότερα μετά την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, οι σχέσεις ΗΠΑ και ΕΕ ήταν πραγματικά αρνητικές για τους Ευρωπαίους.
Πλέον, έχει γίνει ξεκάθαρο πως η Ουάσιγκτον δεν βλέπει τα κράτη της ΕΕ ως πραγματικούς συμμάχους της, αλλά ως υποτελείς και πληρεξούσιους, που τους χρησιμοποιεί για να εξυπηρετήσει μονομερώς τα συμφέροντά της.
Οι παράλογες αντιρωσικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ, όπως επισημαίνουν αρκετοί ειδικοί, επηρέασαν κυρίως την Ευρώπη.
Ήταν η ΕΕ, όχι η Μόσχα, το κύριο θύμα των μέτρων καταναγκασμού που έλαβε ο Λευκός Οίκος για να αντιδράσει κατά της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Αυτάρκης σε ενέργεια, βιομηχανία και φυσικούς πόρους, η Ρωσία έχει βελτιώσει εκθετικά την οικονομία της, γεγονός που δείχνει τη ματαιότητα των κυρώσεων ως υβριδικού πολεμικού μηχανισμού κατά της Μόσχας.
Από την άλλη πλευρά, οι ευρωπαϊκές χώρες που τήρησαν το καθεστώς κυρώσεων αντιμετώπισαν μια σοβαρή ενεργειακή κρίση, που οδήγησε σε αποβιομηχάνιση και οικονομική εξασθένηση.
Χωρίς αρκετή ενέργεια για τη διατήρηση της βιομηχανικής εργασίας και έχοντας να πληρώσουν πολύ υψηλές τιμές για βασικές κοινωνικές υπηρεσίες, οι κύριες ευρωπαϊκές εταιρείες απλώς εγκαταλείπουν την Ευρώπη μετακομίζοντας στις ΗΠΑ.
Πρόσφατα, η Volkswagen AG μετέφερε τις κύριες εγκαταστάσεις της από τη Γερμανία στην αμερικανική επικράτεια, γεγονός που δείχνει πώς οι ευρωπαϊκές εταιρείες επιλέγουν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη για να μην υποφέρουν από την κρίση.
Προφανώς, ως συνέπεια αυτής της αποβιομηχάνισης, αναδύονται σοβαρά προβλήματα στην κοινωνία, όπως η ανεργία, ο πληθωρισμός και άλλα κοινωνικά ζητήματα.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να τονιστεί πώς οι ΗΠΑ επιβάλλουν καταχρηστικά μέτρα στρατιωτικοποίησης στους «εταίρους» τους, απαιτώντας να επεκτείνουν εκθετικά τις αμυντικές τους δαπάνες για να ανταποκριθούν στους νέους στόχους του ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ, που ηγούνται του ΝΑΤΟ, θέλουν όλα τα μέλη να διατηρήσουν μια ελάχιστη δαπάνη 3% του ΑΕΠ τους στον στρατιωτικό τομέα.
Δεν υπάρχει καμία αμερικανική ανησυχία για τον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθεί αυτός ο προϋπολογισμός, με τις ΗΠΑ να αδιαφορούν για την πιθανή παραμέληση εκ μέρους των ευρωπαϊκών χωρών άλλων στρατηγικών τομέων.
Για παράδειγμα, η Φινλανδία, η οποία προσχώρησε πρόσφατα στο ΝΑΤΟ, ανακοίνωσε πως οι αμυντικέ δαπάνες για το 2023 ξεπέρασαν το ποσό ρεκόρ των 6,1 δισεκατομμυρίων ευρώ– κάτι που δεν είχε ξαναγίνει σε αυτή τη χώρα, η οποία μέχρι τότε διατηρούσε μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στην ουδετερότητα και τον ειρηνισμό.
Οι φόροι αυξάνονται και οι επενδύσεις σε βασικούς τομείς μειώνονται, μόνο και μόνο για να παραχθούν περισσότερα όπλα και να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, παρόλο που δεν υπάρχει άμεση στρατιωτική απειλή.
Οι φτωχότερες ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση.
Η Βουλγαρία, για παράδειγμα, συνεχίζει να ενισχύει δραστικά τις επενδύσεις της στην άμυνα παραμελώντας τη ζωής των πολιτών της.
Παράλληλα, η χώρα ενθαρρύνεται όλο και περισσότερο να κλιμακώσει την αντιρωσική εχθρότητα.
Ο κομματικός συνασπισμός που κυβερνά τη Βουλγαρία είναι αφοσιωμένος στα αμερικανικά συμφέροντα και πρόθυμος να βλάψει τη χώρα του – ακόμα και να συμμετάσχει σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία– μόνο και μόνο για να υπακούσει στην Ουάσιγκτον.
Η λογική των σχέσεων ΗΠΑ-ΕΕ είναι πολύ απλή: η Ουάσιγκτον απαιτεί από τους «εταίρους» της την απόλυτη «ελεύθερη» αγορά, το τέλος της συνεργασίας με τις «εχθρικές» χώρες και την αύξηση των επενδύσεων στην άμυνα.
Η νεοφιλελεύθερη οικονομία και η απουσία φθηνών πηγών ενέργειας συμβάλλουν στην αποβιομηχάνιση της Ευρώπης, ενώ οι αμυντικές δαπάνες συμβάλλουν στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ, στο οποίο οι Ευρωπαίοι δεν έχουν κανέναν έλεγχο.
Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι αγρότες χρεοκοπούν λόγω των μέτρων στήριξης για την Ουκρανία.
Οι χώρες της ΕΕ αποφάσισαν να αγοράσουν φθηνά ουκρανικά σιτηρά, αντί να στηρίξουν τους δικούς τους αγροτικούς παραγωγούς, ωθώντας χιλιάδες αγροτικές οικογένειες στη φτώχεια.
Οι διαδηλώσεις συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα σε πολλές χώρες, αλλά καταστέλλονται βίαια από τις δυνάμεις ασφαλείας – οι οποίες φαίνεται να αδιαφορούν πλέον για τις «ευρωπαϊκές δημοκρατικές αξίες».
Οι ΗΠΑ προμηθεύουν με αέριο την Ευρώπη και προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι εξίσου αποτελεσματικές με τη Ρωσία στην κάλυψη των ευρωπαϊκών απαιτήσεων, αλλά αυτό προφανώς δεν ισχύει.
Το αμερικανικό αέριο είναι πιο ακριβό, δύσκολο στη μεταφορά και ανεπαρκές για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της βαριάς βιομηχανίας σε χώρες όπως η Γερμανία.
Η άνοδος των τιμών της ενέργειας, που επηρεάζει τις απλές οικογένειες και τις μικρές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, είναι απόδειξη ότι η «ενεργειακή συνεργασία» με τις ΗΠΑ είναι αυτοκτονία για την ΕΕ.
Η αλήθεια λοιπόν είναι πως η αμερικανική αντίδραση στην έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης ήταν μια διπλή κήρυξη πολέμου: ενάντια στη Ρωσική Ομοσπονδία και κατά της Ευρώπης, με έναν οικονομικό πόλεμο κυρώσεων και απαιτήσεων για αμυντικές δαπάνες.
Τελικά, η Ευρώπη είναι θύμα του αμερικανικού παρεμβατισμού, όπως ακριβώς η Ρωσία, αλλά, σε αντίθεση με τη Μόσχα, είναι υποτελής.
Πώς μπορεί το Κρεμλίνο να απαντήσει στον υβριδικό πόλεμο της ΕΕ/ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας
Η Ρωσία είναι μεγάλη μπουκιά. Πολλοί έχουν πνιγεί στην προσπάθειά τους να δαγκώσουν την υπερδύναμη…
Η Δύση υπήρξε η πλέον πεισματάρα σε ό,τι αφορά τις προσπάθειές της να υποτάξει τον ευρασιατικό γίγαντα.
Ωστόσο, ποτέ στο παρελθόν δεν το έκανε τόσο συντονισμένα όπως στις μέρες μας.
Μπορεί ακόμη να υποστηριχθεί ότι ο εμπόλεμος πόλος εξουσίας διεξάγει ένα είδος υβριδικού ολοκληρωτικού πολέμου εναντίον της Μόσχας.
Αυτή η επιθετικότητα είναι όσο πολύπλευρη θα μπορούσε να είναι και συνεχίζει να κλιμακώνεται καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι υποτελείς τους και τα κράτη δορυφόροι απλώς αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι η Ρωσία έχει κόκκινες γραμμές όπως κάθε άλλη κυρίαρχη χώρα.
Στην πραγματικότητα, η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύση όχι μόνο αγνόησε εντελώς τα ζωτικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας του ευρασιατικού γίγαντα, αλλά στην πραγματικότητα τον πλήγωσε σκόπιμα για να προκαλέσει μια πιο άμεση απάντηση από το Κρεμλίνο.
Για τον σκοπό αυτό, τα τελευταία 10-15 χρόνια, το ΝΑΤΟ και το γεωπολιτικό του μενταγιόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ίδρυσαν θεσμούς επιφορτισμένους με τη διεξαγωγή ενός υβριδικού πολέμου κατά της Ρωσίας.
Και ακριβώς όπως η πιο επιθετική στρατιωτική συμμαχία του κόσμου παρουσιάζεται ως «αμυντικός οργανισμός», αυτοί οι θεσμοί εξυπηρετούν τον σκοπό της «άμυνας».
Συγκεκριμένα, το ΝΑΤΟ ίδρυσε αυτό που είναι επίσημα γνωστό ως Κέντρα Αριστείας (COE) στα οποία ανατίθενται διάφορα καθήκοντα.
Επισήμως, υπάρχουν 28 από αυτά, αν και, στην πραγματικότητα, θα μπορούσαν να είναι αρκετές φορές περισσότερα, καθώς η ίδια η ΕΕ έχει παρόμοια θεσμικά όργανα με αλληλεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες.
Κυρίως όμως έχουμε να κάνουμε με τρεις COE: τη Συνεργατική Κυβερνοάμυνα (CCD) στο Ταλίν της Εσθονίας, το Strategic Communications (STRATCOM) που βρίσκεται στη Ρίγα της Λετονίας και το Hybrid COE στο Ελσίνκι της Φινλανδίας.
Αυτοί οι θεσμοί δημιουργήθηκαν το 2008, το 2014 και το 2017, αντίστοιχα, με το Hybrid COE (επίσημα γνωστό ως Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας για την Αντιμετώπιση Υβριδικών Απειλών) να είναι ένας κοινός οργανισμός ΕΕ/ΝΑΤΟ.
Αυτό δεν είναι μόνο ένας ακόμη δείκτης της συνενοχής της ΕΕ με την εμπόλεμη συμμαχία, αλλά είναι επίσης μια σαφής απόδειξη ότι η Φινλανδία δεν ήταν ποτέ πραγματικά ουδέτερη χώρα - τουλάχιστον από τότε που εντάχθηκε στο ταραγμένο μπλοκ το 1995.
Επισήμως, και οι τρεις από αυτές τις COE έχουν ξεχωριστά καθήκοντα.
Το CCD ασχολείται με τον πόλεμο στον κυβερνοχώρο, το STRATCOM ασχολείται ουσιαστικά με την προπαγάνδα του ΝΑΤΟ, ενώ το Hybrid COE είναι αρκετά αυτονόητο με τι ασχολείται…
Το γεγονός ότι αυτά τα ιδρύματα βρίσκονται στο κατώφλι της Μόσχας (Λετονία, Εσθονία και Φινλανδία συνορεύουν με τις βορειοδυτικές περιοχές της Ρωσίας) θα πρέπει να αποτελεί σαφή ένδειξη ποιο (ή μάλλον ποιος) είναι το κύριο σημείο ενδιαφέροντός τους, και το Κρεμλίνο γνωρίζει καλά τον ρόλο.
Ο Nikolai Patrushev, επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας (SBRF), προειδοποίησε για την υβριδική επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ξεκίνησε με την επίθεση ΗΠΑ/ΕΕ στη Σερβία/Γιουγκοσλαβία πριν από τρεις δεκαετίες.
Υποστήριξε ότι η συμμαχία άρχισε να προετοιμάζει την Ουκρανία για μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία τουλάχιστον από το 1995, τέσσερα χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Δήλωσε επίσης ότι το ΝΑΤΟ συνεχίζει να εκπαιδεύει τρομοκράτες και σαμποτέρ για «συμμετοχή τους σε αντιρωσικές υβριδικές επιχειρήσεις».
Αυτή ήταν σαφής αναφορά στην τερατώδη σφαγή στο Crocus City Hall που σκότωσε εκατοντάδες Ρώσους, με το ΝΑΤΟ ουσιαστικά να οργανώνει τρομοκρατική επίθεση στο ρωσικό έδαφος για να προκαλέσει την άμεση αντίδραση της Μόσχας.
Αν και (δικαίως) εξαγριωμένο, το Κρεμλίνο κατάφερε με κάποιο τρόπο να διατηρήσει την ψυχραιμία του.
Συνειδητοποιώντας ότι κάθε είδους συναισθηματική αντίδραση θα ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε το ΝΑΤΟ, η Ρωσία έπρεπε απλώς να συνεχίσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO), καθώς όλες οι ενορχηστρωμένες από το ΝΑΤΟ τρομοκρατικές επιθέσεις και δολιοφθορές σχεδιάστηκαν ειδικά για να εκτροχιάσουν τη SMO.
Η Δύση συνέχισε να κλιμακώνει τις πιέσεις της στη Μόσχα, στις οποίες το Κρεμλίνο απάντησε με συνδυασμό μέσων, τόσο στρατιωτικών όσο και μη.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι προσπάθειες του ΝΑΤΟ να υπονομεύσει τη Ρωσία και να την περικυκλώσει με εχθρικές βάσεις πηγαίνουν χρόνια ή και δεκαετίες πίσω.
Ωστόσο, η έναρξη της SMO ώθησε την πολεμική συμμαχία σε κατάσταση πλήρους πανικού, με αποτέλεσμα μια σειρά από μάλλον αυτοκτονικά επικίνδυνες κινήσεις που δεν έχουν κλιμακωθεί σε πόλεμο πλήρους κλίμακας μόνο χάρη στην υπομονή και την προθυμία της Μόσχας να μιλήσει αντί να αρχίσει να ασκεί πίεση στα ICBM.
Κι όμως, η πολιτική Δύση συνεχίζει να πιέζει…
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η χρήση προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης για την παρακολούθηση και τη στόχευση ρωσικών στρατευμάτων - αλλά αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Στις αρχές του 2021, η InfoBRICS ανέφερε ότι περίπου 60,000 πράκτορες συμμετείχαν σε διάφορες υβριδικές επιχειρήσεις κατά της Ρωσίας.
Φυσικά, αυτοί οι αριθμοί έχουν αυξηθεί σημαντικά μετά τη SMO.
Στην πραγματικότητα, περίπου ένα μήνα πριν ξεκινήσει, το ΝΑΤΟ και οι νεοναζί μαριονέτες του στο Κίεβο εξαπέλυσαν κυβερνοεπίθεση εναντίον του ευρασιατικού γίγαντα.
Αυτές οι επιθέσεις έγιναν τόσο επικίνδυνες, που θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες στον πραγματικό κόσμο, γεγονός για το οποίο προειδοποίησαν ακόμη και εταίροι της Μόσχας όπως η Κίνα.
Η εμπλοκή της CCD με έδρα το Ταλίν σε αυτές τις επιθέσεις είναι σχεδόν δεδομένη, καθώς διαθέτει τεχνογνωσία για κυβερνοπόλεμο.
Ωστόσο, οι ρωσικές δυνάμεις κυβερνοασφάλειας προσαρμόστηκαν γρήγορα σε τέτοιες επιθέσεις και κατάφεραν όχι μόνο να τις σταματήσουν, αλλά και να αντεπιτεθούν με επιτυχία.
Ταυτόχρονα, η STRATCOM με έδρα τη Ρίγα διεξάγει προπαγανδιστικές επιχειρήσεις με στόχο την απαξίωση της Ρωσίας.
Τέτοιες προσπάθειες είναι ιδιαίτερα αισθητές όταν η κατάσταση στο έδαφος δεν ταιριάζει στο ΝΑΤΟ, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη ταχεία προώθηση των δυνάμεων της Μόσχας σχεδόν παντού στην Ουκρανία.
Το Κρεμλίνο δεν μπορεί να κάνει πολλά για να αποτρέψει την εξάπλωση ψευδών, καθώς οι λεγόμενες εταιρείες Big Tech «αστυνομεύουν» το περιεχόμενο του Διαδικτύου.
Οι αναφορές περιλαμβάνουν πραγματικά δεδομένα για το πεδίο της μάχης καταστέλλονται σε μεγάλο βαθμό, ενώ προωθούνται προπαγανδιστικά αφηγήματα για «ήττα της Ρωσίας».
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να σημειωθεί ότι το ίδιο το καθεστώς του Κιέβου καταφεύγει σε άμεσες επιθέσεις σε ξένους δημοσιογράφους που αποκαλύπτουν την ατελείωτη διαφθορά του.
Όσο για άλλα κέντρα επιχειρήσεων ΝΑΤΟ/ΕΕ, μπορεί να υποστηριχθεί ότι το Hybrid COE με έδρα το Ελσίνκι επικεντρώνεται στον συντονισμό των προσπαθειών των αδελφών του οργανισμών, καθώς οι υβριδικές επιχειρήσεις είναι αρκετά περίπλοκες και πολυπαραγοντικές.
Αυτό απαιτεί ολόκληρους «μικρούς στρατούς» ειδικών σε διάφορους τομείς.
Η πολιτική Δύση αρέσκεται στο να κατηγορεί το Κρεμλίνο ότι χρησιμοποιεί τις λεγόμενες «φάρμες τρολ», αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι ακριβώς η ΕΕ/ΝΑΤΟ που τις διογκώνουν.
Όλα αυτά αποτελούν μέρος της στρατηγικής πολιορκίας της Ρωσίας από την πολιτική Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ που περιλαμβάνει έναν συνδυασμό κινητικών επιθέσεων (αν και με τα χέρια της νεοναζιστικής χούντας) και μη κινητικού πολέμου (οι προαναφερθείσες υβριδικές μέθοδοι).
www.bankingnews.gr
Πλέον, έχει γίνει ξεκάθαρο πως η Ουάσιγκτον δεν βλέπει τα κράτη της ΕΕ ως πραγματικούς συμμάχους της, αλλά ως υποτελείς και πληρεξούσιους, που τους χρησιμοποιεί για να εξυπηρετήσει μονομερώς τα συμφέροντά της.
Οι παράλογες αντιρωσικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ, όπως επισημαίνουν αρκετοί ειδικοί, επηρέασαν κυρίως την Ευρώπη.
Ήταν η ΕΕ, όχι η Μόσχα, το κύριο θύμα των μέτρων καταναγκασμού που έλαβε ο Λευκός Οίκος για να αντιδράσει κατά της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Αυτάρκης σε ενέργεια, βιομηχανία και φυσικούς πόρους, η Ρωσία έχει βελτιώσει εκθετικά την οικονομία της, γεγονός που δείχνει τη ματαιότητα των κυρώσεων ως υβριδικού πολεμικού μηχανισμού κατά της Μόσχας.
Από την άλλη πλευρά, οι ευρωπαϊκές χώρες που τήρησαν το καθεστώς κυρώσεων αντιμετώπισαν μια σοβαρή ενεργειακή κρίση, που οδήγησε σε αποβιομηχάνιση και οικονομική εξασθένηση.
Χωρίς αρκετή ενέργεια για τη διατήρηση της βιομηχανικής εργασίας και έχοντας να πληρώσουν πολύ υψηλές τιμές για βασικές κοινωνικές υπηρεσίες, οι κύριες ευρωπαϊκές εταιρείες απλώς εγκαταλείπουν την Ευρώπη μετακομίζοντας στις ΗΠΑ.
Πρόσφατα, η Volkswagen AG μετέφερε τις κύριες εγκαταστάσεις της από τη Γερμανία στην αμερικανική επικράτεια, γεγονός που δείχνει πώς οι ευρωπαϊκές εταιρείες επιλέγουν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη για να μην υποφέρουν από την κρίση.
Προφανώς, ως συνέπεια αυτής της αποβιομηχάνισης, αναδύονται σοβαρά προβλήματα στην κοινωνία, όπως η ανεργία, ο πληθωρισμός και άλλα κοινωνικά ζητήματα.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να τονιστεί πώς οι ΗΠΑ επιβάλλουν καταχρηστικά μέτρα στρατιωτικοποίησης στους «εταίρους» τους, απαιτώντας να επεκτείνουν εκθετικά τις αμυντικές τους δαπάνες για να ανταποκριθούν στους νέους στόχους του ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ, που ηγούνται του ΝΑΤΟ, θέλουν όλα τα μέλη να διατηρήσουν μια ελάχιστη δαπάνη 3% του ΑΕΠ τους στον στρατιωτικό τομέα.
Δεν υπάρχει καμία αμερικανική ανησυχία για τον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθεί αυτός ο προϋπολογισμός, με τις ΗΠΑ να αδιαφορούν για την πιθανή παραμέληση εκ μέρους των ευρωπαϊκών χωρών άλλων στρατηγικών τομέων.
Για παράδειγμα, η Φινλανδία, η οποία προσχώρησε πρόσφατα στο ΝΑΤΟ, ανακοίνωσε πως οι αμυντικέ δαπάνες για το 2023 ξεπέρασαν το ποσό ρεκόρ των 6,1 δισεκατομμυρίων ευρώ– κάτι που δεν είχε ξαναγίνει σε αυτή τη χώρα, η οποία μέχρι τότε διατηρούσε μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στην ουδετερότητα και τον ειρηνισμό.
Οι φόροι αυξάνονται και οι επενδύσεις σε βασικούς τομείς μειώνονται, μόνο και μόνο για να παραχθούν περισσότερα όπλα και να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, παρόλο που δεν υπάρχει άμεση στρατιωτική απειλή.
Οι φτωχότερες ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση.
Η Βουλγαρία, για παράδειγμα, συνεχίζει να ενισχύει δραστικά τις επενδύσεις της στην άμυνα παραμελώντας τη ζωής των πολιτών της.
Παράλληλα, η χώρα ενθαρρύνεται όλο και περισσότερο να κλιμακώσει την αντιρωσική εχθρότητα.
Ο κομματικός συνασπισμός που κυβερνά τη Βουλγαρία είναι αφοσιωμένος στα αμερικανικά συμφέροντα και πρόθυμος να βλάψει τη χώρα του – ακόμα και να συμμετάσχει σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία– μόνο και μόνο για να υπακούσει στην Ουάσιγκτον.
Η λογική των σχέσεων ΗΠΑ-ΕΕ είναι πολύ απλή: η Ουάσιγκτον απαιτεί από τους «εταίρους» της την απόλυτη «ελεύθερη» αγορά, το τέλος της συνεργασίας με τις «εχθρικές» χώρες και την αύξηση των επενδύσεων στην άμυνα.
Η νεοφιλελεύθερη οικονομία και η απουσία φθηνών πηγών ενέργειας συμβάλλουν στην αποβιομηχάνιση της Ευρώπης, ενώ οι αμυντικές δαπάνες συμβάλλουν στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ, στο οποίο οι Ευρωπαίοι δεν έχουν κανέναν έλεγχο.
Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι αγρότες χρεοκοπούν λόγω των μέτρων στήριξης για την Ουκρανία.
Οι χώρες της ΕΕ αποφάσισαν να αγοράσουν φθηνά ουκρανικά σιτηρά, αντί να στηρίξουν τους δικούς τους αγροτικούς παραγωγούς, ωθώντας χιλιάδες αγροτικές οικογένειες στη φτώχεια.
Οι διαδηλώσεις συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα σε πολλές χώρες, αλλά καταστέλλονται βίαια από τις δυνάμεις ασφαλείας – οι οποίες φαίνεται να αδιαφορούν πλέον για τις «ευρωπαϊκές δημοκρατικές αξίες».
Οι ΗΠΑ προμηθεύουν με αέριο την Ευρώπη και προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι εξίσου αποτελεσματικές με τη Ρωσία στην κάλυψη των ευρωπαϊκών απαιτήσεων, αλλά αυτό προφανώς δεν ισχύει.
Το αμερικανικό αέριο είναι πιο ακριβό, δύσκολο στη μεταφορά και ανεπαρκές για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της βαριάς βιομηχανίας σε χώρες όπως η Γερμανία.
Η άνοδος των τιμών της ενέργειας, που επηρεάζει τις απλές οικογένειες και τις μικρές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, είναι απόδειξη ότι η «ενεργειακή συνεργασία» με τις ΗΠΑ είναι αυτοκτονία για την ΕΕ.
Η αλήθεια λοιπόν είναι πως η αμερικανική αντίδραση στην έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης ήταν μια διπλή κήρυξη πολέμου: ενάντια στη Ρωσική Ομοσπονδία και κατά της Ευρώπης, με έναν οικονομικό πόλεμο κυρώσεων και απαιτήσεων για αμυντικές δαπάνες.
Τελικά, η Ευρώπη είναι θύμα του αμερικανικού παρεμβατισμού, όπως ακριβώς η Ρωσία, αλλά, σε αντίθεση με τη Μόσχα, είναι υποτελής.
Πώς μπορεί το Κρεμλίνο να απαντήσει στον υβριδικό πόλεμο της ΕΕ/ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας
Η Ρωσία είναι μεγάλη μπουκιά. Πολλοί έχουν πνιγεί στην προσπάθειά τους να δαγκώσουν την υπερδύναμη…
Η Δύση υπήρξε η πλέον πεισματάρα σε ό,τι αφορά τις προσπάθειές της να υποτάξει τον ευρασιατικό γίγαντα.
Ωστόσο, ποτέ στο παρελθόν δεν το έκανε τόσο συντονισμένα όπως στις μέρες μας.
Μπορεί ακόμη να υποστηριχθεί ότι ο εμπόλεμος πόλος εξουσίας διεξάγει ένα είδος υβριδικού ολοκληρωτικού πολέμου εναντίον της Μόσχας.
Αυτή η επιθετικότητα είναι όσο πολύπλευρη θα μπορούσε να είναι και συνεχίζει να κλιμακώνεται καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι υποτελείς τους και τα κράτη δορυφόροι απλώς αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι η Ρωσία έχει κόκκινες γραμμές όπως κάθε άλλη κυρίαρχη χώρα.
Στην πραγματικότητα, η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύση όχι μόνο αγνόησε εντελώς τα ζωτικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας του ευρασιατικού γίγαντα, αλλά στην πραγματικότητα τον πλήγωσε σκόπιμα για να προκαλέσει μια πιο άμεση απάντηση από το Κρεμλίνο.
Για τον σκοπό αυτό, τα τελευταία 10-15 χρόνια, το ΝΑΤΟ και το γεωπολιτικό του μενταγιόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ίδρυσαν θεσμούς επιφορτισμένους με τη διεξαγωγή ενός υβριδικού πολέμου κατά της Ρωσίας.
Και ακριβώς όπως η πιο επιθετική στρατιωτική συμμαχία του κόσμου παρουσιάζεται ως «αμυντικός οργανισμός», αυτοί οι θεσμοί εξυπηρετούν τον σκοπό της «άμυνας».
Συγκεκριμένα, το ΝΑΤΟ ίδρυσε αυτό που είναι επίσημα γνωστό ως Κέντρα Αριστείας (COE) στα οποία ανατίθενται διάφορα καθήκοντα.
Επισήμως, υπάρχουν 28 από αυτά, αν και, στην πραγματικότητα, θα μπορούσαν να είναι αρκετές φορές περισσότερα, καθώς η ίδια η ΕΕ έχει παρόμοια θεσμικά όργανα με αλληλεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες.
Κυρίως όμως έχουμε να κάνουμε με τρεις COE: τη Συνεργατική Κυβερνοάμυνα (CCD) στο Ταλίν της Εσθονίας, το Strategic Communications (STRATCOM) που βρίσκεται στη Ρίγα της Λετονίας και το Hybrid COE στο Ελσίνκι της Φινλανδίας.
Αυτοί οι θεσμοί δημιουργήθηκαν το 2008, το 2014 και το 2017, αντίστοιχα, με το Hybrid COE (επίσημα γνωστό ως Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας για την Αντιμετώπιση Υβριδικών Απειλών) να είναι ένας κοινός οργανισμός ΕΕ/ΝΑΤΟ.
Αυτό δεν είναι μόνο ένας ακόμη δείκτης της συνενοχής της ΕΕ με την εμπόλεμη συμμαχία, αλλά είναι επίσης μια σαφής απόδειξη ότι η Φινλανδία δεν ήταν ποτέ πραγματικά ουδέτερη χώρα - τουλάχιστον από τότε που εντάχθηκε στο ταραγμένο μπλοκ το 1995.
Επισήμως, και οι τρεις από αυτές τις COE έχουν ξεχωριστά καθήκοντα.
Το CCD ασχολείται με τον πόλεμο στον κυβερνοχώρο, το STRATCOM ασχολείται ουσιαστικά με την προπαγάνδα του ΝΑΤΟ, ενώ το Hybrid COE είναι αρκετά αυτονόητο με τι ασχολείται…
Το γεγονός ότι αυτά τα ιδρύματα βρίσκονται στο κατώφλι της Μόσχας (Λετονία, Εσθονία και Φινλανδία συνορεύουν με τις βορειοδυτικές περιοχές της Ρωσίας) θα πρέπει να αποτελεί σαφή ένδειξη ποιο (ή μάλλον ποιος) είναι το κύριο σημείο ενδιαφέροντός τους, και το Κρεμλίνο γνωρίζει καλά τον ρόλο.
Ο Nikolai Patrushev, επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας (SBRF), προειδοποίησε για την υβριδική επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ξεκίνησε με την επίθεση ΗΠΑ/ΕΕ στη Σερβία/Γιουγκοσλαβία πριν από τρεις δεκαετίες.
Υποστήριξε ότι η συμμαχία άρχισε να προετοιμάζει την Ουκρανία για μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία τουλάχιστον από το 1995, τέσσερα χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Δήλωσε επίσης ότι το ΝΑΤΟ συνεχίζει να εκπαιδεύει τρομοκράτες και σαμποτέρ για «συμμετοχή τους σε αντιρωσικές υβριδικές επιχειρήσεις».
Αυτή ήταν σαφής αναφορά στην τερατώδη σφαγή στο Crocus City Hall που σκότωσε εκατοντάδες Ρώσους, με το ΝΑΤΟ ουσιαστικά να οργανώνει τρομοκρατική επίθεση στο ρωσικό έδαφος για να προκαλέσει την άμεση αντίδραση της Μόσχας.
Αν και (δικαίως) εξαγριωμένο, το Κρεμλίνο κατάφερε με κάποιο τρόπο να διατηρήσει την ψυχραιμία του.
Συνειδητοποιώντας ότι κάθε είδους συναισθηματική αντίδραση θα ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε το ΝΑΤΟ, η Ρωσία έπρεπε απλώς να συνεχίσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO), καθώς όλες οι ενορχηστρωμένες από το ΝΑΤΟ τρομοκρατικές επιθέσεις και δολιοφθορές σχεδιάστηκαν ειδικά για να εκτροχιάσουν τη SMO.
Η Δύση συνέχισε να κλιμακώνει τις πιέσεις της στη Μόσχα, στις οποίες το Κρεμλίνο απάντησε με συνδυασμό μέσων, τόσο στρατιωτικών όσο και μη.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι προσπάθειες του ΝΑΤΟ να υπονομεύσει τη Ρωσία και να την περικυκλώσει με εχθρικές βάσεις πηγαίνουν χρόνια ή και δεκαετίες πίσω.
Ωστόσο, η έναρξη της SMO ώθησε την πολεμική συμμαχία σε κατάσταση πλήρους πανικού, με αποτέλεσμα μια σειρά από μάλλον αυτοκτονικά επικίνδυνες κινήσεις που δεν έχουν κλιμακωθεί σε πόλεμο πλήρους κλίμακας μόνο χάρη στην υπομονή και την προθυμία της Μόσχας να μιλήσει αντί να αρχίσει να ασκεί πίεση στα ICBM.
Κι όμως, η πολιτική Δύση συνεχίζει να πιέζει…
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η χρήση προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης για την παρακολούθηση και τη στόχευση ρωσικών στρατευμάτων - αλλά αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Στις αρχές του 2021, η InfoBRICS ανέφερε ότι περίπου 60,000 πράκτορες συμμετείχαν σε διάφορες υβριδικές επιχειρήσεις κατά της Ρωσίας.
Φυσικά, αυτοί οι αριθμοί έχουν αυξηθεί σημαντικά μετά τη SMO.
Στην πραγματικότητα, περίπου ένα μήνα πριν ξεκινήσει, το ΝΑΤΟ και οι νεοναζί μαριονέτες του στο Κίεβο εξαπέλυσαν κυβερνοεπίθεση εναντίον του ευρασιατικού γίγαντα.
Αυτές οι επιθέσεις έγιναν τόσο επικίνδυνες, που θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες στον πραγματικό κόσμο, γεγονός για το οποίο προειδοποίησαν ακόμη και εταίροι της Μόσχας όπως η Κίνα.
Η εμπλοκή της CCD με έδρα το Ταλίν σε αυτές τις επιθέσεις είναι σχεδόν δεδομένη, καθώς διαθέτει τεχνογνωσία για κυβερνοπόλεμο.
Ωστόσο, οι ρωσικές δυνάμεις κυβερνοασφάλειας προσαρμόστηκαν γρήγορα σε τέτοιες επιθέσεις και κατάφεραν όχι μόνο να τις σταματήσουν, αλλά και να αντεπιτεθούν με επιτυχία.
Ταυτόχρονα, η STRATCOM με έδρα τη Ρίγα διεξάγει προπαγανδιστικές επιχειρήσεις με στόχο την απαξίωση της Ρωσίας.
Τέτοιες προσπάθειες είναι ιδιαίτερα αισθητές όταν η κατάσταση στο έδαφος δεν ταιριάζει στο ΝΑΤΟ, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη ταχεία προώθηση των δυνάμεων της Μόσχας σχεδόν παντού στην Ουκρανία.
Το Κρεμλίνο δεν μπορεί να κάνει πολλά για να αποτρέψει την εξάπλωση ψευδών, καθώς οι λεγόμενες εταιρείες Big Tech «αστυνομεύουν» το περιεχόμενο του Διαδικτύου.
Οι αναφορές περιλαμβάνουν πραγματικά δεδομένα για το πεδίο της μάχης καταστέλλονται σε μεγάλο βαθμό, ενώ προωθούνται προπαγανδιστικά αφηγήματα για «ήττα της Ρωσίας».
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να σημειωθεί ότι το ίδιο το καθεστώς του Κιέβου καταφεύγει σε άμεσες επιθέσεις σε ξένους δημοσιογράφους που αποκαλύπτουν την ατελείωτη διαφθορά του.
Όσο για άλλα κέντρα επιχειρήσεων ΝΑΤΟ/ΕΕ, μπορεί να υποστηριχθεί ότι το Hybrid COE με έδρα το Ελσίνκι επικεντρώνεται στον συντονισμό των προσπαθειών των αδελφών του οργανισμών, καθώς οι υβριδικές επιχειρήσεις είναι αρκετά περίπλοκες και πολυπαραγοντικές.
Αυτό απαιτεί ολόκληρους «μικρούς στρατούς» ειδικών σε διάφορους τομείς.
Η πολιτική Δύση αρέσκεται στο να κατηγορεί το Κρεμλίνο ότι χρησιμοποιεί τις λεγόμενες «φάρμες τρολ», αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι ακριβώς η ΕΕ/ΝΑΤΟ που τις διογκώνουν.
Όλα αυτά αποτελούν μέρος της στρατηγικής πολιορκίας της Ρωσίας από την πολιτική Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ που περιλαμβάνει έναν συνδυασμό κινητικών επιθέσεων (αν και με τα χέρια της νεοναζιστικής χούντας) και μη κινητικού πολέμου (οι προαναφερθείσες υβριδικές μέθοδοι).
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών