Η Fed είναι απίθανο να φτάσει στον στόχο της για πληθωρισμό 2%, εκτός εάν είναι διατεθειμένη να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην οικονομία
Και αν η Fed τα καταφέρει σε ό,τι αφορά το mandate της, θα είναι κατά λάθος…
Αυτό είναι εν ολίγοις το νόημα όσων γράφει σε άρθρο του στους Financial Times ο εγνωσμένου κύρους οικονομολόγος Mohamed El Erian, προσθέτοντας πως ο στόχος για πληθωρισμό 2% είναι πέρα για πέρα λανθασμένος και μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει στην οικονομική δραστηριότητα.
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο οικονομόλογος, προς έκπληξη πολλών, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Jay Powell, την Τετάρτη 1 Μαΐου έδωσε έναν αναμφισβήτητα εύστοχο τόνο στη συνέντευξη Τύπου του.
Αυτό έγινε αμέσως μετά την έκδοση της περιοδικής δήλωσης πολιτικής της κεντρικής τράπεζας, στην οποία η ρητορική των Αμερικανών policymakers για τον πληθωρισμό μετεβλήθη επί το τραχύτερον…
Όπως ανέφεραν, «τους τελευταίους μήνες υπήρξε έλλειψη προόδου σε ό,τι αφορά τον στόχο για πληθωρισμό 2%».
Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με τον El Erian, η στάση του Powell θα αποδειχθεί ό,τι πρέπει… αλλά όχι με τον τρόπο που περιμένει.
«Οι οικονομικές εξελίξεις είναι πιθανό να δείξουν ότι η Fed δεν είναι σε θέση να φτάσει στο 2% εάν δεν είναι διατεθειμένη να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην οικονομία.
Πράγματι, το 2% μπορεί να μην είναι η σωστή τιμή στόχος για μια οικονομία που υφίσταται τόσο πολλές διαρθρωτικές αλλαγές, σε εγχώριο αλλά και σε διεθνές επίπεδο» επισημαίνει ο οικονομολόγος.
Με την οικονομία να καταγράφει το τελευταίο τρίμηνο υψηλότερο του αναμενομένου πληθωρισμό και αυξημένο κόστος εργασίας, ο Powell προκάλεσε σημαντική πτώση στα επιτόκια και απότομη άνοδο στις μετοχές.
Η αλήθεια είναι πως η «χαλαρότητά του» (από άποψη νομισματικής πολιτικής) δεν είχε προηγούμενο.
Πράγματι, ορισμένες από τις παρατηρήσεις του στη συνέντευξη Τύπου στο παρελθόν ήταν πιο «βαρετές» από τις πραγματικές συζητήσεις της επιτροπής για την πολιτική, όπως φαίνεται από τη δημοσιοποίηση των πρακτικών της συνεδρίασης λίγες εβδομάδες αργότερα.
Σε αντίθεση με τις επισημάνσεις του για την οικονομία, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η οικονομία των ΗΠΑ επιβραδύνεται.
Το ΑΕΠ α’ τριμήνου, η μεταποιητική δραστηριότητα και οι μετρήσεις του καταναλωτικού κλίματος ήταν όλες κάτω από τις συναινετικές προβλέψεις.
Επιπλέον, όπως σημειώθηκε αυτή την εβδομάδα από τους Financial Times, αυξανόμενος αριθμός εταιρειών αναφέρει ότι «οι φτωχότεροι καταναλωτές στις ΗΠΑ μειώνουν τις δαπάνες τους ενόψει των επίμονων αυξήσεων των τιμών».
«Στο μέλλον θα μπορούσαμε κάλλιστα να δούμε αύξηση της ανεργίας, που στη συνέχεια θα προκαλέσει αδυναμία στην εισοδηματική κλίμακα» ανέφερε ο El Erian, προσθέτοντας:
«Ταυτόχρονα, ο πληθωρισμός είναι πιθανό να αποδειχθεί πιο επίμονος από ό,τι αναμένει ο Powell, δεδομένων των συνεχιζόμενων, πολυετών διαρθρωτικών μεταβάσεων που είναι εγγενώς πληθωριστικές.
Παράλληλα, οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν τις μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική σύνεση, και υιοθετούν αυστηρότερους κανονισμούς που συνδυάζονται με χρόνια δημοσιονομική χαλάρωση.
Σε διεθνές επίπεδο, η παγκοσμιοποίηση έχει δώσει τη θέση της στον κατακερματισμό.
Χώρες με συστημική επιρροή και αυξανόμενο αριθμό πολυεθνικών επανασυνδέουν αργά αλλά σταθερά τις αλυσίδες εφοδιασμού, θέτοντας την εθνική ασφάλεια πάνω από την αποτελεσματικότητα και την άμεση σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας.
Αυτοί οι παράγοντες δεν φαίνεται να προκάλεσαν την περιφρόνηση του Powell, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τις παρατηρήσεις του.
Από την άλλη, η αντίστασή του σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της επιθετικής πολιτικής που προεξοφλείται από τις αγορές προσφέρεται για το τρέχον περιβάλλον, όπου η αναπτυξιακή δυναμική αποδυναμώνεται και ο πληθωρισμός επιμένει…
Με αυτό τον τρόπο θα αποφύγει την περιττή ζημιά που θα προκαλούσε η ασθενέστερη ανάπτυξη, με συνέπειες την επιδείνωση της ανισότητας, τη εσφαλμένη κατανομή πόρων και τον υψηλότερο κίνδυνο χρηματοπιστωτικής αστάθειας».
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος
Σύμφωνα με τον Mohamed El Erian, ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και η παγκόσμια οικονομία προέρχεται από κάτι το οποίο πέρασε στα ψιλά της συνέντευξης Τύπου της περασμένης Τετάρτης.
Ερωτηθείς για το επίπεδο του πληθωρισμού, ο Powell απάντησε: «Το 3% δεν μπορεί να είναι ικανοποιητικό».
Ωστόσο, όπως αναφέρει ο ιδρυτής της Pimco, «δεν θα με εξέπληττε αν ο κατάλληλος πληθωρισμός είναι πιο κοντά στο 3%, και όχι στον στόχο του 2%, μια αυθαίρετη προδιαγραφή που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στη Νέα Ζηλανδία.
Αλλά το εσωτερικό τραύμα και η εξωτερική ζημιά που υπέστη η αξιοπιστία της Fed λόγω των μεγάλων λαθών πολιτικής που έκαναν τα προηγούμενα έτη αναγκάζουν τους Αμερικανούς policymakers να επαναλαμβάνουν σε κάθε συνεδρίαση ότι η Fed “είναι σθεναρά δεσμευμένη να επαναφέρει τον πληθωρισμό στο στόχο της 2%”.
Αυτό που διακυβεύεται εδώ υπερβαίνει τις ΗΠΑ.
Η αποτυχία αναγνώρισης των επιπτώσεων των πολυετών διαρθρωτικών αλλαγών θα περιέπλεκε τη διαχείριση της νομισματικής πολιτικής σε μεγάλο μέρος του κόσμου.
Οι αναδυόμενες οικονομίες θα δυσκολευτούν να μειώσουν τα επιτόκια, όπως δικαιολογείται από τις εγχώριες συνθήκες τους, φοβούμενοι ότι αυτό θα υπονόμευε ατάκτως το ήδη υποτιμημένο νόμισμά τους.
Η οικονομική και χρηματοπιστωτική εξομάλυνση της Ιαπωνίας θα παρεμποδιζόταν από ένα πολύ αδύναμο γιεν.
Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αν και σωστά δήλωσε ότι δεν “εξαρτάται από τη Fed”, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει ένα πρακτικό όριο στο πόσο μακριά μπορεί να αποκλίνει από αυτή».
Προς το παρόν, θα πρέπει να χαιρετίσουμε την περιφρόνηση του Powell, παρόλο που δεν είναι για τους λόγους που προβάλλει.
«Θα πρέπει επίσης να ελπίζουμε ότι, προϊόντος του χρόνου, ο ίδιος και οι συνάδελφοί του στη Fed θα γίνουν πιο στρατηγιστές στην προσέγγισή τους σε ό,τι αφορά τη σηματοδότηση και τις δράσεις πολιτικής» καταλήγει ο Mohamed El Erian…
www.bankingnews.gr
Αυτό είναι εν ολίγοις το νόημα όσων γράφει σε άρθρο του στους Financial Times ο εγνωσμένου κύρους οικονομολόγος Mohamed El Erian, προσθέτοντας πως ο στόχος για πληθωρισμό 2% είναι πέρα για πέρα λανθασμένος και μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει στην οικονομική δραστηριότητα.
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο οικονομόλογος, προς έκπληξη πολλών, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Jay Powell, την Τετάρτη 1 Μαΐου έδωσε έναν αναμφισβήτητα εύστοχο τόνο στη συνέντευξη Τύπου του.
Αυτό έγινε αμέσως μετά την έκδοση της περιοδικής δήλωσης πολιτικής της κεντρικής τράπεζας, στην οποία η ρητορική των Αμερικανών policymakers για τον πληθωρισμό μετεβλήθη επί το τραχύτερον…
Όπως ανέφεραν, «τους τελευταίους μήνες υπήρξε έλλειψη προόδου σε ό,τι αφορά τον στόχο για πληθωρισμό 2%».
Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με τον El Erian, η στάση του Powell θα αποδειχθεί ό,τι πρέπει… αλλά όχι με τον τρόπο που περιμένει.
«Οι οικονομικές εξελίξεις είναι πιθανό να δείξουν ότι η Fed δεν είναι σε θέση να φτάσει στο 2% εάν δεν είναι διατεθειμένη να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην οικονομία.
Πράγματι, το 2% μπορεί να μην είναι η σωστή τιμή στόχος για μια οικονομία που υφίσταται τόσο πολλές διαρθρωτικές αλλαγές, σε εγχώριο αλλά και σε διεθνές επίπεδο» επισημαίνει ο οικονομολόγος.
Με την οικονομία να καταγράφει το τελευταίο τρίμηνο υψηλότερο του αναμενομένου πληθωρισμό και αυξημένο κόστος εργασίας, ο Powell προκάλεσε σημαντική πτώση στα επιτόκια και απότομη άνοδο στις μετοχές.
Η αλήθεια είναι πως η «χαλαρότητά του» (από άποψη νομισματικής πολιτικής) δεν είχε προηγούμενο.
Πράγματι, ορισμένες από τις παρατηρήσεις του στη συνέντευξη Τύπου στο παρελθόν ήταν πιο «βαρετές» από τις πραγματικές συζητήσεις της επιτροπής για την πολιτική, όπως φαίνεται από τη δημοσιοποίηση των πρακτικών της συνεδρίασης λίγες εβδομάδες αργότερα.
Σε αντίθεση με τις επισημάνσεις του για την οικονομία, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η οικονομία των ΗΠΑ επιβραδύνεται.
Το ΑΕΠ α’ τριμήνου, η μεταποιητική δραστηριότητα και οι μετρήσεις του καταναλωτικού κλίματος ήταν όλες κάτω από τις συναινετικές προβλέψεις.
Επιπλέον, όπως σημειώθηκε αυτή την εβδομάδα από τους Financial Times, αυξανόμενος αριθμός εταιρειών αναφέρει ότι «οι φτωχότεροι καταναλωτές στις ΗΠΑ μειώνουν τις δαπάνες τους ενόψει των επίμονων αυξήσεων των τιμών».
«Στο μέλλον θα μπορούσαμε κάλλιστα να δούμε αύξηση της ανεργίας, που στη συνέχεια θα προκαλέσει αδυναμία στην εισοδηματική κλίμακα» ανέφερε ο El Erian, προσθέτοντας:
«Ταυτόχρονα, ο πληθωρισμός είναι πιθανό να αποδειχθεί πιο επίμονος από ό,τι αναμένει ο Powell, δεδομένων των συνεχιζόμενων, πολυετών διαρθρωτικών μεταβάσεων που είναι εγγενώς πληθωριστικές.
Παράλληλα, οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν τις μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική σύνεση, και υιοθετούν αυστηρότερους κανονισμούς που συνδυάζονται με χρόνια δημοσιονομική χαλάρωση.
Σε διεθνές επίπεδο, η παγκοσμιοποίηση έχει δώσει τη θέση της στον κατακερματισμό.
Χώρες με συστημική επιρροή και αυξανόμενο αριθμό πολυεθνικών επανασυνδέουν αργά αλλά σταθερά τις αλυσίδες εφοδιασμού, θέτοντας την εθνική ασφάλεια πάνω από την αποτελεσματικότητα και την άμεση σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας.
Αυτοί οι παράγοντες δεν φαίνεται να προκάλεσαν την περιφρόνηση του Powell, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τις παρατηρήσεις του.
Από την άλλη, η αντίστασή του σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της επιθετικής πολιτικής που προεξοφλείται από τις αγορές προσφέρεται για το τρέχον περιβάλλον, όπου η αναπτυξιακή δυναμική αποδυναμώνεται και ο πληθωρισμός επιμένει…
Με αυτό τον τρόπο θα αποφύγει την περιττή ζημιά που θα προκαλούσε η ασθενέστερη ανάπτυξη, με συνέπειες την επιδείνωση της ανισότητας, τη εσφαλμένη κατανομή πόρων και τον υψηλότερο κίνδυνο χρηματοπιστωτικής αστάθειας».
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος
Σύμφωνα με τον Mohamed El Erian, ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και η παγκόσμια οικονομία προέρχεται από κάτι το οποίο πέρασε στα ψιλά της συνέντευξης Τύπου της περασμένης Τετάρτης.
Ερωτηθείς για το επίπεδο του πληθωρισμού, ο Powell απάντησε: «Το 3% δεν μπορεί να είναι ικανοποιητικό».
Ωστόσο, όπως αναφέρει ο ιδρυτής της Pimco, «δεν θα με εξέπληττε αν ο κατάλληλος πληθωρισμός είναι πιο κοντά στο 3%, και όχι στον στόχο του 2%, μια αυθαίρετη προδιαγραφή που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στη Νέα Ζηλανδία.
Αλλά το εσωτερικό τραύμα και η εξωτερική ζημιά που υπέστη η αξιοπιστία της Fed λόγω των μεγάλων λαθών πολιτικής που έκαναν τα προηγούμενα έτη αναγκάζουν τους Αμερικανούς policymakers να επαναλαμβάνουν σε κάθε συνεδρίαση ότι η Fed “είναι σθεναρά δεσμευμένη να επαναφέρει τον πληθωρισμό στο στόχο της 2%”.
Αυτό που διακυβεύεται εδώ υπερβαίνει τις ΗΠΑ.
Η αποτυχία αναγνώρισης των επιπτώσεων των πολυετών διαρθρωτικών αλλαγών θα περιέπλεκε τη διαχείριση της νομισματικής πολιτικής σε μεγάλο μέρος του κόσμου.
Οι αναδυόμενες οικονομίες θα δυσκολευτούν να μειώσουν τα επιτόκια, όπως δικαιολογείται από τις εγχώριες συνθήκες τους, φοβούμενοι ότι αυτό θα υπονόμευε ατάκτως το ήδη υποτιμημένο νόμισμά τους.
Η οικονομική και χρηματοπιστωτική εξομάλυνση της Ιαπωνίας θα παρεμποδιζόταν από ένα πολύ αδύναμο γιεν.
Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αν και σωστά δήλωσε ότι δεν “εξαρτάται από τη Fed”, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει ένα πρακτικό όριο στο πόσο μακριά μπορεί να αποκλίνει από αυτή».
Προς το παρόν, θα πρέπει να χαιρετίσουμε την περιφρόνηση του Powell, παρόλο που δεν είναι για τους λόγους που προβάλλει.
«Θα πρέπει επίσης να ελπίζουμε ότι, προϊόντος του χρόνου, ο ίδιος και οι συνάδελφοί του στη Fed θα γίνουν πιο στρατηγιστές στην προσέγγισή τους σε ό,τι αφορά τη σηματοδότηση και τις δράσεις πολιτικής» καταλήγει ο Mohamed El Erian…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών