Το Πεκίνο είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την πράσινη μετάβαση παγκοσμίως
Πώς «περπατά» η ενεργειακή μετάβαση; Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Enel, Paolo Scaroni, «πολύ αργά».
Όσο για τον ρόλο της Κίνας, στον οποίο επικεντρώνεται μεγάλο μέρος της συζήτησης στη Δύση, είναι αναμφίβολα προς συζήτηση: αφενός το Πεκίνο είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την παγκόσμια μετάβαση -και έχει μειώσει το κόστος της-, από την άλλη σε αυτό το πεδίο έχει «σχεδόν τον ολοκληρωτικό έλεγχο ολόκληρων αλυσίδων εφοδιασμού».
Ειδικότερα, ερωτηθείς για τη διαμάχη Δύσης - Ανατολής στο πεδίο της πράσινης ανάπτυξης, Scaroni απάντησε: «Νομίζω ότι στο τέλος η Ευρώπη θα κάνει αυτό που θέλουν οι ΗΠΑ.
Εάν οι ΗΠΑ αυξήσουν τους εμπορικούς φραγμούς, θα το κάνουμε κι εμείς, αν βάλουν δασμούς 100%, θα τους ακολουθήσουμε: εν μέρει επειδή έχουμε παρόμοιες δυσκολίες, αλλά κυρίως για πολιτικούς λόγους, επειδή είμαστε σύμμαχοι».
Δεν υπάρχει ανταγωνισμός με την Κίνα στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα
«Σε τελική ανάλυση» προσθέτει «αν αφήναμε τα πάντα στην ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ίσως δεν θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε ούτε ένα.
Στην Κίνα ήδη πωλούνται αυτοκίνητα πόλης με μπαταρίες στην τιμή των 5 χιλιάδων ευρώ και υπάρχουν σταθμοί φόρτισης όπου μπορούν να επαναφορτιστούν με ρυθμό ενός χιλιομέτρου αυτονομίας ανά δευτερόλεπτο.
Σε ορισμένες εφαρμογές σήμερα οι Κινέζοι είναι και τεχνολογικοί ηγέτες».
Η Δύση δεν παρακολουθεί. Η Enel, όπως και άλλες εταιρείες, «καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να δημιουργήσει εναλλακτικές λύσεις, ίσως εστιάζοντας σε ελαφρώς διαφορετικές τεχνολογίες».
Ο όμιλος, παγκόσμιος ηγέτης στην παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, «κάνει το χρέος με επενδύσεις βάσει του νέου του στρατηγικού σχεδίου, γιατί τις θεωρούμε απαραίτητες και επίσης επειδή οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι κερδοφόρες, αν γίνουν στις σωστές χώρες και στο σωστό μέρος» λέει ο Scaroni.
Απαιτείται περισσότερη δέσμευση
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Enel, για να επιταχυνθεί η απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα -μια διαδικασία που «απαιτεί κολοσσιαίες επενδύσεις» και στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας- θα χρειαστεί μια ώθηση και στο πολιτιστικό μέτωπο:
«Γίνεται πολύς λόγος για μετάβαση, αλλά στην πραγματικότητα λίγα είναι γνωστά.
Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι συμβαίνει και κάποιος εκπλήσσεται όταν ανακαλύπτει ότι το 2023 είναι το έτος κατά το οποίο ο κόσμος κατανάλωσε τον περισσότερο άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια καλύπτουν μόλις το 2,4% της παγκόσμιας κατανάλωσης, παρά το γεγονός ότι έχουν προσελκύσει επενδύσεις 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων από το 2004.
Το θέμα είναι ότι στο μεταξύ, μαζί με την ευημερία, η κατανάλωση ενέργειας έχει αυξηθεί».
Η τεχνολογία βοηθά τη μετάβαση
Ωστόσο, η επίτευξη των στόχων μετάβασης για το 2030 είναι «τεχνικά εφικτή», κατά τη γνώμη του Scaroni: «Οι τεχνολογίες υπάρχουν και συνεχίζουν να βελτιώνονται.
Η παραγωγική ικανότητα, για παράδειγμα για την κατασκευή ηλιακών συλλεκτών ή ανεμογεννητριών δεν λείπει, ούτε οι οικονομικές αποδόσεις.
Αυτό που λείπει είναι η αίσθηση του επείγοντος: θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα ως απόλυτη προτεραιότητα, σαν να κάνουμε πόλεμο, διαφορετικά δεν θα επιτύχουμε ποτέ τους στόχους που έχουμε θέσει».
Όσον αφορά τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας, που έχει τεθεί για το 2050, «είναι ένα πολύ μακρύ σενάριο, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι θα υπάρξουν καθοριστικές τεχνολογικές καινοτομίες.
Οι περιβαλλοντικές πολιτικές της ΕΕ έχουν προκαλέσει αντιδράσεις και βαθιά ανησυχία.
«Μπορεί να αλλάξει η στάση των θεσμών; Ελπίζω όχι, γιατί πρέπει να συνεχίσουμε στον δρόμο της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές, εξερευνώντας επίσης νέα εδάφη» λέει ο Scaroni
Ο ενθουσιασμός με τον οποίο η απερχόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε την πρόκληση της μετάβασης εξαρτιόταν «κυρίως από δύο λόγους.
Το πρώτο είναι το μεγάλο βάρος των πράσινων κομμάτων σε ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας: μια δυνατή φωνή, που κατάφερε να ακουστεί.
Ο δεύτερος λόγος, επίσης πολύ ριζωμένος στη Γερμανία, είναι ότι ήμασταν πεπεισμένοι ότι αν αντιμετωπίζαμε αυτά τα ζητήματα πριν από άλλους θα αποκτούσαμε πλεονέκτημα εξοπλίζοντας πρώτα τους εαυτούς μας με βασικές τεχνολογίες και τεχνογνωσία.
Αλλά δυστυχώς αυτό βγήκε λιγότερο καλό από ό,τι περιμέναμε».
www.bankingnews.gr
Όσο για τον ρόλο της Κίνας, στον οποίο επικεντρώνεται μεγάλο μέρος της συζήτησης στη Δύση, είναι αναμφίβολα προς συζήτηση: αφενός το Πεκίνο είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την παγκόσμια μετάβαση -και έχει μειώσει το κόστος της-, από την άλλη σε αυτό το πεδίο έχει «σχεδόν τον ολοκληρωτικό έλεγχο ολόκληρων αλυσίδων εφοδιασμού».
Ειδικότερα, ερωτηθείς για τη διαμάχη Δύσης - Ανατολής στο πεδίο της πράσινης ανάπτυξης, Scaroni απάντησε: «Νομίζω ότι στο τέλος η Ευρώπη θα κάνει αυτό που θέλουν οι ΗΠΑ.
Εάν οι ΗΠΑ αυξήσουν τους εμπορικούς φραγμούς, θα το κάνουμε κι εμείς, αν βάλουν δασμούς 100%, θα τους ακολουθήσουμε: εν μέρει επειδή έχουμε παρόμοιες δυσκολίες, αλλά κυρίως για πολιτικούς λόγους, επειδή είμαστε σύμμαχοι».
Δεν υπάρχει ανταγωνισμός με την Κίνα στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα
«Σε τελική ανάλυση» προσθέτει «αν αφήναμε τα πάντα στην ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ίσως δεν θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε ούτε ένα.
Στην Κίνα ήδη πωλούνται αυτοκίνητα πόλης με μπαταρίες στην τιμή των 5 χιλιάδων ευρώ και υπάρχουν σταθμοί φόρτισης όπου μπορούν να επαναφορτιστούν με ρυθμό ενός χιλιομέτρου αυτονομίας ανά δευτερόλεπτο.
Σε ορισμένες εφαρμογές σήμερα οι Κινέζοι είναι και τεχνολογικοί ηγέτες».
Η Δύση δεν παρακολουθεί. Η Enel, όπως και άλλες εταιρείες, «καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να δημιουργήσει εναλλακτικές λύσεις, ίσως εστιάζοντας σε ελαφρώς διαφορετικές τεχνολογίες».
Ο όμιλος, παγκόσμιος ηγέτης στην παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, «κάνει το χρέος με επενδύσεις βάσει του νέου του στρατηγικού σχεδίου, γιατί τις θεωρούμε απαραίτητες και επίσης επειδή οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι κερδοφόρες, αν γίνουν στις σωστές χώρες και στο σωστό μέρος» λέει ο Scaroni.
Απαιτείται περισσότερη δέσμευση
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Enel, για να επιταχυνθεί η απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα -μια διαδικασία που «απαιτεί κολοσσιαίες επενδύσεις» και στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας- θα χρειαστεί μια ώθηση και στο πολιτιστικό μέτωπο:
«Γίνεται πολύς λόγος για μετάβαση, αλλά στην πραγματικότητα λίγα είναι γνωστά.
Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι συμβαίνει και κάποιος εκπλήσσεται όταν ανακαλύπτει ότι το 2023 είναι το έτος κατά το οποίο ο κόσμος κατανάλωσε τον περισσότερο άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια καλύπτουν μόλις το 2,4% της παγκόσμιας κατανάλωσης, παρά το γεγονός ότι έχουν προσελκύσει επενδύσεις 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων από το 2004.
Το θέμα είναι ότι στο μεταξύ, μαζί με την ευημερία, η κατανάλωση ενέργειας έχει αυξηθεί».
Η τεχνολογία βοηθά τη μετάβαση
Ωστόσο, η επίτευξη των στόχων μετάβασης για το 2030 είναι «τεχνικά εφικτή», κατά τη γνώμη του Scaroni: «Οι τεχνολογίες υπάρχουν και συνεχίζουν να βελτιώνονται.
Η παραγωγική ικανότητα, για παράδειγμα για την κατασκευή ηλιακών συλλεκτών ή ανεμογεννητριών δεν λείπει, ούτε οι οικονομικές αποδόσεις.
Αυτό που λείπει είναι η αίσθηση του επείγοντος: θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα ως απόλυτη προτεραιότητα, σαν να κάνουμε πόλεμο, διαφορετικά δεν θα επιτύχουμε ποτέ τους στόχους που έχουμε θέσει».
Όσον αφορά τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας, που έχει τεθεί για το 2050, «είναι ένα πολύ μακρύ σενάριο, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι θα υπάρξουν καθοριστικές τεχνολογικές καινοτομίες.
Οι περιβαλλοντικές πολιτικές της ΕΕ έχουν προκαλέσει αντιδράσεις και βαθιά ανησυχία.
«Μπορεί να αλλάξει η στάση των θεσμών; Ελπίζω όχι, γιατί πρέπει να συνεχίσουμε στον δρόμο της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές, εξερευνώντας επίσης νέα εδάφη» λέει ο Scaroni
Ο ενθουσιασμός με τον οποίο η απερχόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε την πρόκληση της μετάβασης εξαρτιόταν «κυρίως από δύο λόγους.
Το πρώτο είναι το μεγάλο βάρος των πράσινων κομμάτων σε ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας: μια δυνατή φωνή, που κατάφερε να ακουστεί.
Ο δεύτερος λόγος, επίσης πολύ ριζωμένος στη Γερμανία, είναι ότι ήμασταν πεπεισμένοι ότι αν αντιμετωπίζαμε αυτά τα ζητήματα πριν από άλλους θα αποκτούσαμε πλεονέκτημα εξοπλίζοντας πρώτα τους εαυτούς μας με βασικές τεχνολογίες και τεχνογνωσία.
Αλλά δυστυχώς αυτό βγήκε λιγότερο καλό από ό,τι περιμέναμε».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών