Η Giorgia Meloni και το μέλλον της Ευρώπης
Ένα φλέγον ερώτημα μετά τις ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές εκλογές που ολοκληρώθηκαν στις 9 Ιουνίου: πώς το κόμμα Fratelli d’Italia (Αδελφοί της Ιταλίας – Fd’I) της ιταλίδας πρωθυπουργού Giorgia Meloni απέδωσε τόσο καλά.
Μάλιστα, η πολύ καλή επίδοσή του, ήρθε παρά το ότι η οικονομία της χώρας τα πάει πολύ χάλια . Αυτός είναι ο κανόνας στην Ιταλία, αλλά… έγινε ακόμη χειρότερο από τον πόλεμο στην Ουκρανία, για τον οποίο η Meloni υπήρξε μεγάλος υποστηρικτής και το ιταλικό κοινό είναι σε μεγάλο βαθμό αντίθετο.
Για λόγους σύγκρισης, στη Γερμανία, που είναι η πρώτη βιομηχανική τοποθεσία στην Ευρώπη, ενώ η Ιταλία είναι η δεύτερη, ο κυβερνών συνασπισμός χτυπήθηκε απολύτως.
Η Ιταλία μπορεί να μην υπέφερε από την ταπείνωση της Γερμανίας με την υπόθεση του Nord Stream, αλλά η οικονομική σφαγή είναι παρόμοια.
Οι εξηγήσεις
Σύμφωνα με τους Ιταλούς αναλυτές, οι επιδόσεις της Meloni μπορούν να εξηγηθούν από τις εξής:
(1) Οι Ιταλοί είναι συνηθισμένοι στις άθλιες οικονομικές συνθήκες, αλλά η πτώση του βιοτικού επιπέδου είναι νέα για τη Γερμανία
Η μεγαλύτερη πτώση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα τείνει να προκαλέσει μια πιο ηχηρή ανταπόκριση.
Στην Ιταλία, λίγο περισσότερο από το 48% των ψηφοφόρων ψήφισαν.
Στη Γερμανία, σχεδόν το 65% των ψηφοφόρων προσήλθαν στις κάλπες – το υψηλότερο σε εκλογές στην ΕΕ από την επανένωση.
Οι Γερμανοί δεν έχουν (ακόμα;) εγκαταλείψει το σύστημα όπως οι Ιταλοί, και αυτό είναι σαφές από τα λεπτομερή στοιχεία δημοσκοπήσεων από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων που δημοσιεύθηκαν τον Ιανουάριο.
Αυτά τα δεδομένα αντικατοπτρίστηκαν στην πρόσφατη ψηφοφορία.
Ο αριθμός των Ιταλών που ουσιαστικά εγκατέλειψαν το σύστημα (51,66%) και επέλεξαν να μην ψηφίσουν ξεπέρασε εκείνους που στηρίζουν τη Meloni που συγκέντρωσε το 13,89% των επιλέξιμων ψηφοφόρων (κάτι που τα μέσα ενημέρωσης την ανακηρύσσουν ως τη μοναδική δημοφιλή ηγέτη στο G7).
Και δεν ήταν μόνο ότι ήταν εκλογές στην ΕΕ.
Η προσέλευση των ψηφοφόρων της Ιταλίας μειώνεται στις εθνικές εκλογές για δεκαετίες και έφτασε στο χαμηλό μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 64% το 2022.
Ωστόσο, η Meloni και οι Fd'I κατάφεραν να βγουν στην κορυφή…
Η δυσαρέσκεια των Γερμανών ψηφοφόρων για τον κυβερνών συνασπισμό έφτασε στο ρεκόρ του 71% και χρησιμοποίησαν τις ευρωπαϊκές εκλογές για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας για την πτώση του βιοτικού επιπέδου στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, καθώς η κυβέρνηση ασχολείται με την ενεργειακή κρίση που πυροδότησε η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας.
Τόσο η Ιταλία όσο και η Γερμανία υποφέρουν από πτώση του βιοτικού επιπέδου.
Η διαφορά είναι ένα από τα χρονοδιαγράμματα.
Η Ιταλία παρουσιάζει πτώση εδώ και δεκαετίες, ενώ είναι νεότερη στη Γερμανία.
(2) Αδύναμη αντιπολίτευση στην Ιταλία
Το Partito Democratico, το οποίο σχηματίστηκε το 2007 όταν κόμματα της κεντροαριστεράς και κόμματα που τους άρεσε να φαντάζονται τους εαυτούς τους ως αριστερούς, ενώθηκαν για να σχηματίσουν μια αστική ομάδα που αυτή τη στιγμή ηγείται η Elly Schlein.
Μεγάλωσε στην Ελβετία και εισήχθη στην πολιτική δουλεύοντας ως εθελόντρια για τις δύο προεδρικές εκστρατείες του Obama στο Σικάγο.
Σύμφωνα με τη La Repubblica, αυτή η εμπειρία ήταν που δίδαξε τη Schlein, όπως λέει, «δεν χρειάζεται να ζητάς ψήφους, αλλά να κινητοποιείς ανθρώπους με ιδέες».
Έκτοτε έχει λάβει μια φιλελεύθερη στάση σε ζητήματα όπως ο γάμος ομοφύλων, το περιβάλλον και η μεταναστευτική κρίση.
Αλλά η Schlein υποστηρίζει το Project Ukraine και έχει λίγα οικονομικά να προσφέρει στην εργατική τάξη.
Το Partito Democratico, το οποίο σχηματίστηκε από τα ερείπια του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος –κάποτε το μεγαλύτερο στον δυτικό κόσμο– δεν είναι πλέον παρά παρακλάδι του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ με την ίδια στρατηγική.
«Γράφουν για μένα ότι είμαι κομμουνίστρια, αντικαπιταλίστρια, ριζοσπαστική σικ από μια πλούσια οικογένεια, Εβραϊκή αλλά αντι-Ισραηλινή. Μια σειρά από αναλήθειες…» είπε η Schlein πέρυσι στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Otto e Mezzo στο La7.
Το Κίνημα Πέντε Αστέρων, που δημιουργήθηκε το 2009 και έγινε λαϊκίστικη δύναμη ενάντια στο κατεστημένο, εξαφανίζεται.
Το κόμμα διασπάστηκε το 2022 και έκτοτε έχει υποστεί πολλές αποστασιοποιήσεις λόγω της αντίθεσής του στο Project Ukraine.
Εν τω μεταξύ, η Meloni και ο Fd'I εξακολουθούν να οδηγούν το κύμα της αντίθεσης στην κυβέρνηση Draghi (παρόλο που η Meloni έγινε ουσιαστικά προστατευόμενη του Draghi κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους), κάτι που τους βοήθησε να προηγηθούν των αντιπάλων τους στα δεξιά.
Στη Γερμανία, η πρόσφατη ψηφοφορία ήταν εν μέρει μια αναστροφή του μέσου όρου.
Μέρος του λόγου που ο συνασπισμός Πράσινοι, SPD, FDP ήρθε στην εξουσία ήταν η βρώμικη διαδοχή στο CDU μετά την αποχώρηση της Angela Merkel.
Το πλέον φαινομενικά σταθερό CDU υπό τον πρώην στέλεχος της Blackrock, Friedrich Merz, είναι και πάλι στην κορυφή.
Το νέο στη Γερμανία είναι η παρουσία τουλάχιστον δύο κομμάτων που προσφέρουν σαφείς και ανόμοιες εναλλακτικές λύσεις στο status quo: Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και BSW της Sahra Wagenknecht.
Αυτά τα κόμματα λεηλάτησαν την υποστήριξη του κυβερνώντος συνασπισμού.
(3) Η επιτυχής ενοχοποίηση των μεταναστών
Στη Γερμανία, το 31% των ψηφοφόρων πιστεύει ότι η μετανάστευση είναι ένα ζήτημα «κρίσης» και υποστηρίζουν συντριπτικά το CDU και το AfD να κάνουν κάτι για αυτό.
Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο ζουν στη Γερμανία, αριθμός που είναι περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να είναι σκληρή σε αυτό το θέμα τους τελευταίους μήνες, συμπεριλαμβανομένης της ψήφισης νόμου που ανοίγει το δρόμο για ευκολότερες απελάσεις αιτούντων άσυλο και ποινικοποιεί ορισμένες δραστηριότητες από εργαζομένους που τους βοηθούν, αλλά όπως πάντα , οι ψηφοφόροι έχουν διαφορετική άποψη.
Οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται περισσότερο το AfD (45%) και το CDU (21%) για το θέμα που τους απασχολεί περισσότερο και, ως εκ τούτου, είχαν καλή απόδοση στις πρόσφατες εκλογές.
Οι Ιταλοί, από την άλλη πλευρά, συνεχίζουν να θεωρούν τα οικονομικά ζητήματα ως την κορυφαία πηγή κρίσης στη χώρα.
Και όμως το 47% των Ιταλών πιστεύουν ότι δεν έχουν πού να πάνε για αυτό το θέμα, όπως είδαμε παραπάνω.
Η Meloni και οι Fd'I έκαναν επίσης το καλύτερο δυνατό κόλπο για να κατηγορήσουν τους μετανάστες για τα οικονομικά δεινά της Ιταλίας.
Υπάρχει ελάχιστος έως καθόλου διαχωρισμός σε όλο το ιταλικό πολιτικό φάσμα σχετικά με τα θέματα της εργασίας, της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης και των δημόσιων οικονομικών.
Αυτό που χωρίζει τη Meloni και τους Fd'I είναι ότι ισχυρίζονται ότι έχουν βρει τους ενόχους πίσω από το μειωμένο βιοτικό επίπεδο των Ιταλών της εργατικής τάξης: τους μετανάστες και την απειλή που αποτελούν για την εθνική ταυτότητα.
Η αποστολή να αντισταθεί αυτή η απειλή δημιουργεί επίσης μια αίσθηση ενδυνάμωσης, γιατί ενώ οι Ιταλοί της εργατικής τάξης έχουν καταστεί ανίσχυροι για δεκαετίες να σταματήσουν το ξεπούλημα της χώρας τους, την καταστολή των μισθών και τις γενικές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, εδώ έχουν ένα εύκολο αναγνωρίσιμο στόχο.
Και τελικά επιτέλους κάποιος κάνει κάτι.
Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι καθόλου πολύ, εκτός από το να υποφέρουν ορισμένοι αιτούντες άσυλο και να τους χρησιμοποιήσουν για να υπονομεύσουν περαιτέρω τους Ιταλούς εργάτες.
Ενώ η Meloni έχει θεσπίσει περισσότερα μέτρα συνοριακού ελέγχου, έκανε επίσης πίσω και τώρα ισχυρίζεται ότι η Ιταλία χρειάζεται μετανάστευση εργατικού δυναμικού και υιοθέτησε έναν στόχο 833.000 νέων μεταναστών εργαζομένων για να καλύψει τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Σύμφωνα με τον Φάκελο του 2020 IDOS για τη Μετανάστευση, ο συνολικός μέσος μηνιαίος μισθός για τους αλλοδαπούς εργάτες ήταν 1.077 ευρώ το 2019, που ήταν 23,5% χαμηλότερος από αυτόν των 1.408 ευρώ των Ιταλών.
Αυτό το χάσμα διευρύνεται μόνο στην Ιταλία, καθώς και στην ΕΕ, και μάζες Ιταλών κάτω των 35 ετών μεταναστεύουν στο εξωτερικό, καθώς οι προοπτικές απασχόλησης και οι μισθοί τους είναι τόσο θλιβεροί στο εσωτερικό.
Είναι σημαντικό ότι η Von der Leyen έχει χαρακτηρίσει το σχέδιο της Meloni να επαναδρομολογήσει τους αιτούντες άσυλο από την Ιταλία σε κλουβιά στην Αλβανία ως «εξωφρενική σκέψη».
Αυτός είναι ένας τρόπος να το θέσουμε.
Η Αλβανία δεν είναι κράτος μέλος της ΕΕ και η αυτόματη κράτηση των μεταναστών είναι απίθανο εκεί να παραβιάζει το ιταλικό και το δίκαιο της ΕΕ.
Ωστόσο, η ΕΕ της Von der Leyen βλέπει το σχέδιο της Meloni για την Αλβανία ως πρότυπο για το μπλοκ.
Οι δυο τους προφανώς έχουν δεθεί λόγω σκληροπυρηνικών πολιτικών μετανάστευσης, ταξιδεύοντας μαζί στην Τυνησία για μια συμφωνία περιορισμού των αναχωρήσεων μεταναστών και ξεναγώντας μαζί στο κέντρο υποδοχής μεταναστών στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα.
Η προώθηση των προσπαθειών της Meloni από την Von der Leyen είναι μια σφραγίδα έγκρισης για τη στρατηγική που μεταθέτει την ευθύνη για τα οικονομικά δεινά που προκαλούνται από τον νεοφιλελευθερισμό της ΕΕ και τους πολέμους του ΝΑΤΟ στους μετανάστες.
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, η πολύ καλή επίδοσή του, ήρθε παρά το ότι η οικονομία της χώρας τα πάει πολύ χάλια . Αυτός είναι ο κανόνας στην Ιταλία, αλλά… έγινε ακόμη χειρότερο από τον πόλεμο στην Ουκρανία, για τον οποίο η Meloni υπήρξε μεγάλος υποστηρικτής και το ιταλικό κοινό είναι σε μεγάλο βαθμό αντίθετο.
Για λόγους σύγκρισης, στη Γερμανία, που είναι η πρώτη βιομηχανική τοποθεσία στην Ευρώπη, ενώ η Ιταλία είναι η δεύτερη, ο κυβερνών συνασπισμός χτυπήθηκε απολύτως.
Η Ιταλία μπορεί να μην υπέφερε από την ταπείνωση της Γερμανίας με την υπόθεση του Nord Stream, αλλά η οικονομική σφαγή είναι παρόμοια.
Οι εξηγήσεις
Σύμφωνα με τους Ιταλούς αναλυτές, οι επιδόσεις της Meloni μπορούν να εξηγηθούν από τις εξής:
(1) Οι Ιταλοί είναι συνηθισμένοι στις άθλιες οικονομικές συνθήκες, αλλά η πτώση του βιοτικού επιπέδου είναι νέα για τη Γερμανία
Η μεγαλύτερη πτώση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα τείνει να προκαλέσει μια πιο ηχηρή ανταπόκριση.
Στην Ιταλία, λίγο περισσότερο από το 48% των ψηφοφόρων ψήφισαν.
Στη Γερμανία, σχεδόν το 65% των ψηφοφόρων προσήλθαν στις κάλπες – το υψηλότερο σε εκλογές στην ΕΕ από την επανένωση.
Οι Γερμανοί δεν έχουν (ακόμα;) εγκαταλείψει το σύστημα όπως οι Ιταλοί, και αυτό είναι σαφές από τα λεπτομερή στοιχεία δημοσκοπήσεων από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων που δημοσιεύθηκαν τον Ιανουάριο.
Αυτά τα δεδομένα αντικατοπτρίστηκαν στην πρόσφατη ψηφοφορία.
Ο αριθμός των Ιταλών που ουσιαστικά εγκατέλειψαν το σύστημα (51,66%) και επέλεξαν να μην ψηφίσουν ξεπέρασε εκείνους που στηρίζουν τη Meloni που συγκέντρωσε το 13,89% των επιλέξιμων ψηφοφόρων (κάτι που τα μέσα ενημέρωσης την ανακηρύσσουν ως τη μοναδική δημοφιλή ηγέτη στο G7).
Και δεν ήταν μόνο ότι ήταν εκλογές στην ΕΕ.
Η προσέλευση των ψηφοφόρων της Ιταλίας μειώνεται στις εθνικές εκλογές για δεκαετίες και έφτασε στο χαμηλό μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 64% το 2022.
Ωστόσο, η Meloni και οι Fd'I κατάφεραν να βγουν στην κορυφή…
Η δυσαρέσκεια των Γερμανών ψηφοφόρων για τον κυβερνών συνασπισμό έφτασε στο ρεκόρ του 71% και χρησιμοποίησαν τις ευρωπαϊκές εκλογές για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας για την πτώση του βιοτικού επιπέδου στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, καθώς η κυβέρνηση ασχολείται με την ενεργειακή κρίση που πυροδότησε η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας.
Τόσο η Ιταλία όσο και η Γερμανία υποφέρουν από πτώση του βιοτικού επιπέδου.
Η διαφορά είναι ένα από τα χρονοδιαγράμματα.
Η Ιταλία παρουσιάζει πτώση εδώ και δεκαετίες, ενώ είναι νεότερη στη Γερμανία.
(2) Αδύναμη αντιπολίτευση στην Ιταλία
Το Partito Democratico, το οποίο σχηματίστηκε το 2007 όταν κόμματα της κεντροαριστεράς και κόμματα που τους άρεσε να φαντάζονται τους εαυτούς τους ως αριστερούς, ενώθηκαν για να σχηματίσουν μια αστική ομάδα που αυτή τη στιγμή ηγείται η Elly Schlein.
Μεγάλωσε στην Ελβετία και εισήχθη στην πολιτική δουλεύοντας ως εθελόντρια για τις δύο προεδρικές εκστρατείες του Obama στο Σικάγο.
Σύμφωνα με τη La Repubblica, αυτή η εμπειρία ήταν που δίδαξε τη Schlein, όπως λέει, «δεν χρειάζεται να ζητάς ψήφους, αλλά να κινητοποιείς ανθρώπους με ιδέες».
Έκτοτε έχει λάβει μια φιλελεύθερη στάση σε ζητήματα όπως ο γάμος ομοφύλων, το περιβάλλον και η μεταναστευτική κρίση.
Αλλά η Schlein υποστηρίζει το Project Ukraine και έχει λίγα οικονομικά να προσφέρει στην εργατική τάξη.
Το Partito Democratico, το οποίο σχηματίστηκε από τα ερείπια του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος –κάποτε το μεγαλύτερο στον δυτικό κόσμο– δεν είναι πλέον παρά παρακλάδι του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ με την ίδια στρατηγική.
«Γράφουν για μένα ότι είμαι κομμουνίστρια, αντικαπιταλίστρια, ριζοσπαστική σικ από μια πλούσια οικογένεια, Εβραϊκή αλλά αντι-Ισραηλινή. Μια σειρά από αναλήθειες…» είπε η Schlein πέρυσι στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Otto e Mezzo στο La7.
Το Κίνημα Πέντε Αστέρων, που δημιουργήθηκε το 2009 και έγινε λαϊκίστικη δύναμη ενάντια στο κατεστημένο, εξαφανίζεται.
Το κόμμα διασπάστηκε το 2022 και έκτοτε έχει υποστεί πολλές αποστασιοποιήσεις λόγω της αντίθεσής του στο Project Ukraine.
Εν τω μεταξύ, η Meloni και ο Fd'I εξακολουθούν να οδηγούν το κύμα της αντίθεσης στην κυβέρνηση Draghi (παρόλο που η Meloni έγινε ουσιαστικά προστατευόμενη του Draghi κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους), κάτι που τους βοήθησε να προηγηθούν των αντιπάλων τους στα δεξιά.
Στη Γερμανία, η πρόσφατη ψηφοφορία ήταν εν μέρει μια αναστροφή του μέσου όρου.
Μέρος του λόγου που ο συνασπισμός Πράσινοι, SPD, FDP ήρθε στην εξουσία ήταν η βρώμικη διαδοχή στο CDU μετά την αποχώρηση της Angela Merkel.
Το πλέον φαινομενικά σταθερό CDU υπό τον πρώην στέλεχος της Blackrock, Friedrich Merz, είναι και πάλι στην κορυφή.
Το νέο στη Γερμανία είναι η παρουσία τουλάχιστον δύο κομμάτων που προσφέρουν σαφείς και ανόμοιες εναλλακτικές λύσεις στο status quo: Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και BSW της Sahra Wagenknecht.
Αυτά τα κόμματα λεηλάτησαν την υποστήριξη του κυβερνώντος συνασπισμού.
(3) Η επιτυχής ενοχοποίηση των μεταναστών
Στη Γερμανία, το 31% των ψηφοφόρων πιστεύει ότι η μετανάστευση είναι ένα ζήτημα «κρίσης» και υποστηρίζουν συντριπτικά το CDU και το AfD να κάνουν κάτι για αυτό.
Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο ζουν στη Γερμανία, αριθμός που είναι περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να είναι σκληρή σε αυτό το θέμα τους τελευταίους μήνες, συμπεριλαμβανομένης της ψήφισης νόμου που ανοίγει το δρόμο για ευκολότερες απελάσεις αιτούντων άσυλο και ποινικοποιεί ορισμένες δραστηριότητες από εργαζομένους που τους βοηθούν, αλλά όπως πάντα , οι ψηφοφόροι έχουν διαφορετική άποψη.
Οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται περισσότερο το AfD (45%) και το CDU (21%) για το θέμα που τους απασχολεί περισσότερο και, ως εκ τούτου, είχαν καλή απόδοση στις πρόσφατες εκλογές.
Οι Ιταλοί, από την άλλη πλευρά, συνεχίζουν να θεωρούν τα οικονομικά ζητήματα ως την κορυφαία πηγή κρίσης στη χώρα.
Και όμως το 47% των Ιταλών πιστεύουν ότι δεν έχουν πού να πάνε για αυτό το θέμα, όπως είδαμε παραπάνω.
Η Meloni και οι Fd'I έκαναν επίσης το καλύτερο δυνατό κόλπο για να κατηγορήσουν τους μετανάστες για τα οικονομικά δεινά της Ιταλίας.
Υπάρχει ελάχιστος έως καθόλου διαχωρισμός σε όλο το ιταλικό πολιτικό φάσμα σχετικά με τα θέματα της εργασίας, της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης και των δημόσιων οικονομικών.
Αυτό που χωρίζει τη Meloni και τους Fd'I είναι ότι ισχυρίζονται ότι έχουν βρει τους ενόχους πίσω από το μειωμένο βιοτικό επίπεδο των Ιταλών της εργατικής τάξης: τους μετανάστες και την απειλή που αποτελούν για την εθνική ταυτότητα.
Η αποστολή να αντισταθεί αυτή η απειλή δημιουργεί επίσης μια αίσθηση ενδυνάμωσης, γιατί ενώ οι Ιταλοί της εργατικής τάξης έχουν καταστεί ανίσχυροι για δεκαετίες να σταματήσουν το ξεπούλημα της χώρας τους, την καταστολή των μισθών και τις γενικές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, εδώ έχουν ένα εύκολο αναγνωρίσιμο στόχο.
Και τελικά επιτέλους κάποιος κάνει κάτι.
Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι καθόλου πολύ, εκτός από το να υποφέρουν ορισμένοι αιτούντες άσυλο και να τους χρησιμοποιήσουν για να υπονομεύσουν περαιτέρω τους Ιταλούς εργάτες.
Ενώ η Meloni έχει θεσπίσει περισσότερα μέτρα συνοριακού ελέγχου, έκανε επίσης πίσω και τώρα ισχυρίζεται ότι η Ιταλία χρειάζεται μετανάστευση εργατικού δυναμικού και υιοθέτησε έναν στόχο 833.000 νέων μεταναστών εργαζομένων για να καλύψει τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Σύμφωνα με τον Φάκελο του 2020 IDOS για τη Μετανάστευση, ο συνολικός μέσος μηνιαίος μισθός για τους αλλοδαπούς εργάτες ήταν 1.077 ευρώ το 2019, που ήταν 23,5% χαμηλότερος από αυτόν των 1.408 ευρώ των Ιταλών.
Αυτό το χάσμα διευρύνεται μόνο στην Ιταλία, καθώς και στην ΕΕ, και μάζες Ιταλών κάτω των 35 ετών μεταναστεύουν στο εξωτερικό, καθώς οι προοπτικές απασχόλησης και οι μισθοί τους είναι τόσο θλιβεροί στο εσωτερικό.
Είναι σημαντικό ότι η Von der Leyen έχει χαρακτηρίσει το σχέδιο της Meloni να επαναδρομολογήσει τους αιτούντες άσυλο από την Ιταλία σε κλουβιά στην Αλβανία ως «εξωφρενική σκέψη».
Αυτός είναι ένας τρόπος να το θέσουμε.
Η Αλβανία δεν είναι κράτος μέλος της ΕΕ και η αυτόματη κράτηση των μεταναστών είναι απίθανο εκεί να παραβιάζει το ιταλικό και το δίκαιο της ΕΕ.
Ωστόσο, η ΕΕ της Von der Leyen βλέπει το σχέδιο της Meloni για την Αλβανία ως πρότυπο για το μπλοκ.
Οι δυο τους προφανώς έχουν δεθεί λόγω σκληροπυρηνικών πολιτικών μετανάστευσης, ταξιδεύοντας μαζί στην Τυνησία για μια συμφωνία περιορισμού των αναχωρήσεων μεταναστών και ξεναγώντας μαζί στο κέντρο υποδοχής μεταναστών στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα.
Η προώθηση των προσπαθειών της Meloni από την Von der Leyen είναι μια σφραγίδα έγκρισης για τη στρατηγική που μεταθέτει την ευθύνη για τα οικονομικά δεινά που προκαλούνται από τον νεοφιλελευθερισμό της ΕΕ και τους πολέμους του ΝΑΤΟ στους μετανάστες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών