Ο κατασκοπευτικός καπιταλισμός ελέγχει την ανθρώπινη συμπεριφορά
Ο καπιταλισμός επιτήρησης (Surveillance capitalism) είναι ένα νέο οικονομικό σύστημα που αναδύθηκε στην ψηφιακή εποχή, αναφέρει ο δρ Robert Malone...
Βασικό χαρακτηριστικό του; Η υφαρπαγή στοιχείων ανθρώπινης συμπεριφοράς και εμπειρίας και η χρησιμοποίησή τους ως πρώτη ύλη… για κερδοσκοπία, αναφέρει και συνεχίζει:
«Σε αυτήν την εκδοχή του καπιταλισμού, η πρόβλεψη και ο επηρεασμός της συμπεριφοράς (πολιτικής και οικονομικής) αντί της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών είναι το πρωταρχικό προϊόν.
Αυτή η οικονομική λογική δίνει προτεραιότητα στην εξαγωγή, επεξεργασία και εμπορία προσωπικών δεδομένων για την πρόβλεψη και την επιρροή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, αξιοποιώντας αυτές τις προβλέψεις για διάφορους οικονομικούς (μάρκετινγκ) και πολιτικούς στόχους.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο καπιταλισμός επιτήρησης αξιοποιεί εργαλεία και τεχνολογίες του PsyWar και με αυτό τον τρόπο τροφοδοτεί το σύγχρονο κράτος-μεγάλο αδελφό, δημιουργώντας μια νέα μορφή φασισμού (συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα) γνωστή ως τεχνοολοκληρωτισμός.
Στις κορυφαίες εταιρείες που χρησιμοποιούν το επιχειρηματικό μοντέλο του καπιταλισμού επιτήρησης περιλαμβάνονται οι Google, Amazon και Facebook.
Ο καπιταλισμός επιτήρησης έχει ως συνιστώσες την επιστήμη και τη θεωρία της ψυχολογίας, του μάρκετινγκ και την αλγοριθμική χειραγώγηση των διαδικτυακών πληροφοριών με σκοπό να αποκτήσει δυνατότητες προπαγάνδας και λογοκρισίας που υπερβαίνουν κατά πολύ αυτές που φαντάζονται οι Aldous Huxley και George Orwell».
Βασικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού της επιτήρησης
1. Μονόδρομες κατοπτρικές λειτουργίες: Οι καπιταλιστές επιτήρησης σχεδιάζουν τις επιχειρήσεις έτσι ώστε να λειτουργούν με μυστικότητα, κρύβοντας τις μεθόδους και τις προθέσεις τους από το κοινό, που δεν γνωρίζει την έκταση της συλλογής και ανάλυσης δεδομένων.
2. Ισχύς: Οι καπιταλιστές επιτήρησης ασκούν εξουσία σχεδιάζοντας συστήματα που καλλιεργούν «ριζική αδιαφορία», με το κοινό να αγνοεί τις παρατηρήσεις και τους χειρισμούς τους.
3. Συμπεριφορικές αγορές: Τα εξαγόμενα δεδομένα τυγχάνουν διαπραγμάτευσης σε νέες αγορές, επιτρέποντας στις εταιρείες να στοιχηματίσουν στη μελλοντική συμπεριφορά των χρηστών, δημιουργώντας τεράστιο πλούτο χάριν των καπιταλιστών εποπτείας.
4. Συνεργασία με το κράτος: Ο καπιταλισμός εποπτείας συχνά περιλαμβάνει συνεργασίες με κυβερνήσεις, αξιοποίηση ευνοϊκών νόμων, αστυνόμευση και ανταλλαγή πληροφοριών για να εδραιώσει περαιτέρω τη δύναμή του.
Ιστορική εξέλιξη
Ο καπιταλισμός επιτήρησης έχει τις ρίζες του στις πρώτες μέρες του Διαδικτύου, όταν εταιρείες όπως η Google και το Facebook εκμεταλλεύονταν τους «ακυβέρνητους χώρους» της ψηφιακής σφαίρας.
Η κατάρρευση του dot-com, η επιτυχία της καταναλωτοκεντρικής προσέγγισης της Apple και το φιλικό προς την παρακολούθηση περιβάλλον που δημιουργήθηκε από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) και τις επενδύσεις της CIA στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» συνέβαλαν στην άνοδο του καπιταλισμού παρακολούθησης.
Συνέπειες
1. Αυτονομία: Ο καπιταλισμός επιτήρησης διαβρώνει την ατομική αυτονομία καθώς οι χρήστες χειραγωγούνται και επηρεάζονται από αλγόριθμους σχεδιασμένους να προβλέψουν και να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά τους.
2. Απειλή για τη δημοκρατία: Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των καπιταλιστών επιτήρησης υπονομεύει τις δημοκρατικές διαδικασίες, καθώς χρησιμοποιούν την επιρροή τους για να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη και πολιτική.
3. Οικονομική ανισότητα: Ο πλούτος που δημιουργείται από τον καπιταλισμό επιτήρησης επιδεινώνει την οικονομική ανισότητα, καθώς όσοι κατέχουν και ελέγχουν τα δεδομένα και τους αλγόριθμους αποκομίζουν τα οφέλη ενώ οι χρήστες υφίστανται εκμετάλλευση ως δωρεάν εμπορεύματα.
4. Αντίσταση και Μεταρρύθμιση
Για την αντιμετώπιση του καπιταλισμού επιτήρησης, είναι απαραίτητο:
1. Προώθηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας: Απαιτήστε μεγαλύτερη διαφάνεια σχετικά με τις πρακτικές και τους μηχανισμούς συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων ώστε οι χρήστες να ασκούν έλεγχο στα δεδομένα τους.
2. Ρύθμιση του καπιταλισμού επιτήρησης: Θέσπιση ισχυρών κανονισμών για τον περιορισμό της εξουσίας των καπιταλιστών επιτήρησης, την προστασία των δικαιωμάτων των χρηστών και την προώθηση του θεμιτού ανταγωνισμού.
3. Προώθηση εναλλακτικών οικονομικών μοντέλων: Ενθάρρυνση της ανάπτυξης εναλλακτικών οικονομικών συστημάτων που δίνουν προτεραιότητα στην ανθρώπινη ευημερία, την αυτονομία και τη δημοκρατία έναντι του κέρδους και της επιτήρησης.
«Ο εποπτικός καπιταλισμός διεκδικεί μονομερώς την ιδιωτική μας ανθρώπινη εμπειρία ως δωρεάν πηγή πρώτης ύλης για τις δικές του διαδικασίες παραγωγής.
Μετατρέπει την εμπειρία μας σε δεδομένα συμπεριφοράς.
Αυτά τα δεδομένα συμπεριφοράς στη συνέχεια συνδυάζονται με τις προηγμένες υπολογιστικές του δυνατότητες, αυτό που οι άνθρωποι σήμερα αποκαλούν νοημοσύνη μηχανών AI.
Από αυτό το μαύρο κουτί προβλέπουν τι θα κάνουμε τώρα, σύντομα και αργότερα.
Όπως αποδεικνύεται, υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που θέλουν να μάθουν τι θα κάνουμε στο μέλλον.
Αυτές έχουν αποτελέσει ένα νέο είδος αγοράς, μια αγορά που συναλλάσσεται αποκλειστικά σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης συμπεριφοράς, στα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης συμπεριφοράς.
Εκεί βγάζουν τα λεφτά τους οι καπιταλιστές επιτήρησης.
Εκεί οι μεγάλοι πρωτοπόροι αυτής της οικονομικής λογικής, όπως η Google και το Facebook, έχουν γίνει πλούσιοι πουλώντας προβλέψεις της συμπεριφοράς μας πρώτα σε διαδικτυακούς στοχευμένους διαφημιστές.
Φυσικά, αυτοί οι επιχειρηματικοί πελάτες έχουν επεκταθεί σε ολόκληρη την οικονομία, χωρίς να περιορίζονται πλέον σε αυτό το πρωτότυπο πλαίσιο της διαδικτυακής στοχευμένης διαφήμισης.
Όλα αυτά γίνονται κρυφά.
Είδαμε αυτές τις ίδιες μεθόδους να χρησιμοποιούνται από την Cambridge Analytica.
Το μόνο που έκαναν ήταν να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες καθημερινές μεθόδους παρακολούθησης, τον καπιταλισμό, να τις στρέψουν μόνο μερικές μοίρες προς τα πολιτικά αποτελέσματα και όχι προς τα εμπορικά αποτελέσματα, δείχνοντας ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα μας για να επέμβουν και να επηρεάσουν τη συμπεριφορά μας, τη συμπεριφορά μας στον πραγματικό κόσμο. και τη σκέψη και τα συναισθήματά μας στον πραγματικό κόσμο, προκειμένου να αλλάξουν τα πολιτικά αποτελέσματα» καταλήγει ο δρ Robert Malone.
www.bankingnews.gr
Βασικό χαρακτηριστικό του; Η υφαρπαγή στοιχείων ανθρώπινης συμπεριφοράς και εμπειρίας και η χρησιμοποίησή τους ως πρώτη ύλη… για κερδοσκοπία, αναφέρει και συνεχίζει:
«Σε αυτήν την εκδοχή του καπιταλισμού, η πρόβλεψη και ο επηρεασμός της συμπεριφοράς (πολιτικής και οικονομικής) αντί της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών είναι το πρωταρχικό προϊόν.
Αυτή η οικονομική λογική δίνει προτεραιότητα στην εξαγωγή, επεξεργασία και εμπορία προσωπικών δεδομένων για την πρόβλεψη και την επιρροή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, αξιοποιώντας αυτές τις προβλέψεις για διάφορους οικονομικούς (μάρκετινγκ) και πολιτικούς στόχους.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο καπιταλισμός επιτήρησης αξιοποιεί εργαλεία και τεχνολογίες του PsyWar και με αυτό τον τρόπο τροφοδοτεί το σύγχρονο κράτος-μεγάλο αδελφό, δημιουργώντας μια νέα μορφή φασισμού (συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα) γνωστή ως τεχνοολοκληρωτισμός.
Στις κορυφαίες εταιρείες που χρησιμοποιούν το επιχειρηματικό μοντέλο του καπιταλισμού επιτήρησης περιλαμβάνονται οι Google, Amazon και Facebook.
Ο καπιταλισμός επιτήρησης έχει ως συνιστώσες την επιστήμη και τη θεωρία της ψυχολογίας, του μάρκετινγκ και την αλγοριθμική χειραγώγηση των διαδικτυακών πληροφοριών με σκοπό να αποκτήσει δυνατότητες προπαγάνδας και λογοκρισίας που υπερβαίνουν κατά πολύ αυτές που φαντάζονται οι Aldous Huxley και George Orwell».
Βασικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού της επιτήρησης
1. Μονόδρομες κατοπτρικές λειτουργίες: Οι καπιταλιστές επιτήρησης σχεδιάζουν τις επιχειρήσεις έτσι ώστε να λειτουργούν με μυστικότητα, κρύβοντας τις μεθόδους και τις προθέσεις τους από το κοινό, που δεν γνωρίζει την έκταση της συλλογής και ανάλυσης δεδομένων.
2. Ισχύς: Οι καπιταλιστές επιτήρησης ασκούν εξουσία σχεδιάζοντας συστήματα που καλλιεργούν «ριζική αδιαφορία», με το κοινό να αγνοεί τις παρατηρήσεις και τους χειρισμούς τους.
3. Συμπεριφορικές αγορές: Τα εξαγόμενα δεδομένα τυγχάνουν διαπραγμάτευσης σε νέες αγορές, επιτρέποντας στις εταιρείες να στοιχηματίσουν στη μελλοντική συμπεριφορά των χρηστών, δημιουργώντας τεράστιο πλούτο χάριν των καπιταλιστών εποπτείας.
4. Συνεργασία με το κράτος: Ο καπιταλισμός εποπτείας συχνά περιλαμβάνει συνεργασίες με κυβερνήσεις, αξιοποίηση ευνοϊκών νόμων, αστυνόμευση και ανταλλαγή πληροφοριών για να εδραιώσει περαιτέρω τη δύναμή του.
Ιστορική εξέλιξη
Ο καπιταλισμός επιτήρησης έχει τις ρίζες του στις πρώτες μέρες του Διαδικτύου, όταν εταιρείες όπως η Google και το Facebook εκμεταλλεύονταν τους «ακυβέρνητους χώρους» της ψηφιακής σφαίρας.
Η κατάρρευση του dot-com, η επιτυχία της καταναλωτοκεντρικής προσέγγισης της Apple και το φιλικό προς την παρακολούθηση περιβάλλον που δημιουργήθηκε από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) και τις επενδύσεις της CIA στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» συνέβαλαν στην άνοδο του καπιταλισμού παρακολούθησης.
Συνέπειες
1. Αυτονομία: Ο καπιταλισμός επιτήρησης διαβρώνει την ατομική αυτονομία καθώς οι χρήστες χειραγωγούνται και επηρεάζονται από αλγόριθμους σχεδιασμένους να προβλέψουν και να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά τους.
2. Απειλή για τη δημοκρατία: Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των καπιταλιστών επιτήρησης υπονομεύει τις δημοκρατικές διαδικασίες, καθώς χρησιμοποιούν την επιρροή τους για να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη και πολιτική.
3. Οικονομική ανισότητα: Ο πλούτος που δημιουργείται από τον καπιταλισμό επιτήρησης επιδεινώνει την οικονομική ανισότητα, καθώς όσοι κατέχουν και ελέγχουν τα δεδομένα και τους αλγόριθμους αποκομίζουν τα οφέλη ενώ οι χρήστες υφίστανται εκμετάλλευση ως δωρεάν εμπορεύματα.
4. Αντίσταση και Μεταρρύθμιση
Για την αντιμετώπιση του καπιταλισμού επιτήρησης, είναι απαραίτητο:
1. Προώθηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας: Απαιτήστε μεγαλύτερη διαφάνεια σχετικά με τις πρακτικές και τους μηχανισμούς συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων ώστε οι χρήστες να ασκούν έλεγχο στα δεδομένα τους.
2. Ρύθμιση του καπιταλισμού επιτήρησης: Θέσπιση ισχυρών κανονισμών για τον περιορισμό της εξουσίας των καπιταλιστών επιτήρησης, την προστασία των δικαιωμάτων των χρηστών και την προώθηση του θεμιτού ανταγωνισμού.
3. Προώθηση εναλλακτικών οικονομικών μοντέλων: Ενθάρρυνση της ανάπτυξης εναλλακτικών οικονομικών συστημάτων που δίνουν προτεραιότητα στην ανθρώπινη ευημερία, την αυτονομία και τη δημοκρατία έναντι του κέρδους και της επιτήρησης.
«Ο εποπτικός καπιταλισμός διεκδικεί μονομερώς την ιδιωτική μας ανθρώπινη εμπειρία ως δωρεάν πηγή πρώτης ύλης για τις δικές του διαδικασίες παραγωγής.
Μετατρέπει την εμπειρία μας σε δεδομένα συμπεριφοράς.
Αυτά τα δεδομένα συμπεριφοράς στη συνέχεια συνδυάζονται με τις προηγμένες υπολογιστικές του δυνατότητες, αυτό που οι άνθρωποι σήμερα αποκαλούν νοημοσύνη μηχανών AI.
Από αυτό το μαύρο κουτί προβλέπουν τι θα κάνουμε τώρα, σύντομα και αργότερα.
Όπως αποδεικνύεται, υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που θέλουν να μάθουν τι θα κάνουμε στο μέλλον.
Αυτές έχουν αποτελέσει ένα νέο είδος αγοράς, μια αγορά που συναλλάσσεται αποκλειστικά σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης συμπεριφοράς, στα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης συμπεριφοράς.
Εκεί βγάζουν τα λεφτά τους οι καπιταλιστές επιτήρησης.
Εκεί οι μεγάλοι πρωτοπόροι αυτής της οικονομικής λογικής, όπως η Google και το Facebook, έχουν γίνει πλούσιοι πουλώντας προβλέψεις της συμπεριφοράς μας πρώτα σε διαδικτυακούς στοχευμένους διαφημιστές.
Φυσικά, αυτοί οι επιχειρηματικοί πελάτες έχουν επεκταθεί σε ολόκληρη την οικονομία, χωρίς να περιορίζονται πλέον σε αυτό το πρωτότυπο πλαίσιο της διαδικτυακής στοχευμένης διαφήμισης.
Όλα αυτά γίνονται κρυφά.
Είδαμε αυτές τις ίδιες μεθόδους να χρησιμοποιούνται από την Cambridge Analytica.
Το μόνο που έκαναν ήταν να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες καθημερινές μεθόδους παρακολούθησης, τον καπιταλισμό, να τις στρέψουν μόνο μερικές μοίρες προς τα πολιτικά αποτελέσματα και όχι προς τα εμπορικά αποτελέσματα, δείχνοντας ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα μας για να επέμβουν και να επηρεάσουν τη συμπεριφορά μας, τη συμπεριφορά μας στον πραγματικό κόσμο. και τη σκέψη και τα συναισθήματά μας στον πραγματικό κόσμο, προκειμένου να αλλάξουν τα πολιτικά αποτελέσματα» καταλήγει ο δρ Robert Malone.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών