Η πορεία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης οδεύει στην κορύφωσή της... λέει ο Σέρβος συνταγματάρχης
Eικόνα διάλυσης, κατάρρευσης και συνεχιζόμενων υποχωρήσεων εμφανίζει ο oυκρανικός στρατός, σύμφωνα με τον συνταγματάρχη των Σερβικών Ενόπλων Δυνάμεων, Stevica S. Karapandžin, που υποστηρίζει πως η ρωσική νίκη στο πεδίο είναι θέμα χρόνου.
Εν προκειμένω πρέπει να επισημανθεί πως ο συνταγματάρχης υπηρετεί στο σερβικό Πυροβολικό.
Έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό επιστημονικών και επαγγελματικών εργασιών, κειμένων και βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου ενός για τη ρωσική Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) στην Ουκρανία, που επιγράφεται «The Geopolitical Gambit – Special Military Operation» (προς το παρόν διαθέσιμο μόνο στα σερβικά).
Σύμφωνα με την εκτίμησή του, μετά από αρκετά σημεία καμπής, η πορεία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης οδεύει στην κορύφωσή της, οπότε η επίτευξη των διακηρυγμένων ρωσικών στόχων , η αποστρατικοποίηση και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας, αποκτά ισχυρά ερείσματα.
Σύμφωνα με τον Stevica S. Karapandžin, στο Donbass, η oυκρανική πλευρά ήταν οργανωμένη σε τρεις επιχειρησιακές ζώνες.
Η πρώτη ζώνη ήταν κατά μήκος της γραμμής Severodonetsk – Lisichansk – Popasnaya, η δεύτερη και μεγαλύτερη στη γραμμή Seversk – Soledar – Bakhmut – Konstantinovka – Avdeyevka – Maryinka – Ugledar (αυτό που ο Συνταγματάρχης αποκαλεί τόξο του Donbass), ενώ η τρίτη στη γραμμή Slavyansk – Kramatorsk – Druzhkovka.
Η πρώτη έσπασε τον Ιούνιο του 2022, ενώ η δεύτερη παραβιάστηκε τον Ιανουάριο του 2023 και επί του παρόντος αποτελεί το κύριο επίκεντρο των πολεμικών επιχειρήσεων.
Οι ρωσικές δυνάμεις πιθανότατα κατευθύνονται προς την πόλη Slavyansk…
Η δε αποστρατιωτικοποίηση και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας μπορεί να επιτευχθούν με την περικύκλωση και την καταστροφή των Ουκρανών στην τρίτη ζώνη άμυνας…
Σύμφωνα με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, ο συνταγματάρχης Karapandžin χώρισε την πορεία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης σε στάδια και κάθε στάδιο σε φάσεις.
Κάθε στάδιο χαρακτηριζόταν από μία ή δύο ρωσικές επιθέσεις σε μικρότερες πόλεις και μεγάλο αριθμό επιθετικών μαχών σε ανοιχτό πεδίο.
Η αναλογία δυνάμεων επιτιθέμενων-αμυνόμενων ήταν γενικά εκτός νόρμας, συνήθως 1:1 [οι επιθετικές επιχειρήσεις διεξάγονται συνήθως με πλεονέκτημα τουλάχιστον 3:1].
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου σταδίου, η ουκρανική πλευρά πραγματοποίησε επιθετικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Kharkiv, ενώ στο τέταρτο εστίασε στην κατεύθυνση του Zhaporozie.
Δεν υπήρξαν επιθετικές επιχειρήσεις σε στρατηγικό επίπεδο.
Πραγματικός στόχος…
Ερωτηθείς για τον στόχο της ρωσικής εισβολής, ο συνταγματάρχης είπε πως το ρωσικό γενικό επιτελείο διαπίστωσε ότι η αντίπαλη πλευρά υποτίμησε τη δύναμη των δυνάμεών του στην Κριμαία…
Προκειμένου να εκτραπεί η προσοχή του εχθρού, οι ρωσικές δυνάμεις αυξήθηκαν σημαντικά κατά μήκος των συνόρων με τη Λευκορωσία.
Κατά την περίοδο από τις 10 έως τις 20 Φεβρουαρίου, αυτές οι δυνάμεις αναπτύχθηκαν εκεί, πραγματοποιώντας ασκήσεις με το όνομα «Allied Resolve» "Объединенная Решимость" στα ρωσικά).
Στην ουκρανική πλευρά, αυτό δημιούργησε την εσφαλμένη εντύπωση ενός σχεδίου επιθετικής επιχείρησης προς το Κίεβο.
Στην πραγματικότητα, το σχέδιο λειτούργησε ως αντιπερισπασμός, με τις ουκρανικές δυνάμεις να μεταφέρονται επειγόντως από το Donbass, για να αποτρέψουν την πτώση της πρωτεύουσας.
Η ρωσική πλευρά, όμως, είχε άλλη πρόθεση –δέσμευση ισχυρών ουκρανικών δυνάμεων στην άμυνα των πόλεων του Κιέβου και του Kharkiv– για να εκθέσει τις περιοχές στον Νότο, κάτι που συνέβη.
Το πρώτο, συντομότερο στάδιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης – το οποίο ήταν προπαρασκευαστικό – σημαδεύτηκε από μια διττή ρωσική στρατηγική αιφνιδιαστική επίθεση.
Με την επέκταση και τη δέσμευση των ουκρανικών δυνάμεων σε μια γραμμή μετώπου πλάτους 3.000 χιλιομέτρων, που περιλαμβάνει επίσης μεγάλο αριθμό τακτικών αεροπορικών επιθέσεων, πυραύλων υψηλής ακρίβειας, μια επιχείρηση αντιπερισπασμού γύρω από το Κίεβο και την επείγουσα κατάληψη της Μαριούπολης, η εστίαση του ρωσικού στρατού μετατοπίστηκε στο Donbass…
Γιατί η Μαριούπολη ήταν τόσο σημαντική για τη Ρωσία;
Όπως αναφέρει ο συνταγματάρχης, σκοπός της επίθεσης των Ρώσων στη Μαριούπολη ήταν να παρακαμφθεί η βιομηχανική περιοχή Kalmius και οι κύριες δυνάμεις τους να κατευθυνθούν προς τα δυτικά και κεντρικά τμήματα της πόλης, έτσι ώστε η ουκρανική άμυνα να απομονωθεί στη βιομηχανική περιοχή.
Καθώς η γραμμή του μετώπου κινούνταν προς τα βόρεια, οι ουκρανικές δυνάμεις αποκόπηκαν από τις παράκτιες περιοχές και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την άμυνα του Kalmius, με αποτέλεσμα τη μείωση του χώρου ελιγμών τους.
Έτσι, τα ουκρανικά στρατεύματα αναγκάστηκαν να οχυρωθούν στο χαλυβουργείο «Azovstal», η πολιορκία του οποίου έληξε με την περικύκλωση και την παράδοση των Ουκρανών.
Προκειμένου να εξουδετερώσει 8.000 Ουκρανούς μαχητές και να καταστεί δυνατή η χερσαία σύνδεση μεταξύ της Κριμαίας και του Donbass, η ρωσική πλευρά πήρε το χρόνο της για να εκκαθαρίσει τη Μαριούπολη.
Στις 21 Απριλίου, οι επιχειρήσεις εκκαθάρισης σταμάτησαν προκειμένου να επιτραπεί στην πλειονότητα των ρωσικών δυνάμεων να προελάσουν στο Donbass.
Ο επίλογος ήταν η παράδοση των υπολοίπων τμημάτων της 36ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών και του Συντάγματος «Azov» στις 20 Μαΐου 2022.
Το δεύτερο στάδιο των επιθετικών επιχειρήσεων στο Donbass ξεκίνησε στις 19 Απριλίου 2022.
O στρατηγικός αντίκτυπος της κατάληψης του Severodonetsk
Την άνοιξη του 2022, στην πρώτη φάση του δεύτερου σταδίου της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, οι ρωσικές δυνάμεις πέτυχαν μεγάλο αριθμό επιτυχιών στις κατευθύνσεις Krasny Liman και Lugansk.
Σημαντικές μάχες δόθηκαν στις διαδρομές Izyum – Barvenkovo, Izyum – Dolina, Krasny Liman – Yampol, Stara Krasnyanka – Privolye, Aleksandrovka – Severodonetsk και Popasnaya – Verkhnokayanka.
Κοντά στην πόλη Privolye, κατάφεραν να διασχίσουν τον ποταμό Seversky Donets, σχημάτισαν προγεφύρωμα στη νότια όχθη, έφεραν νέες δυνάμεις και, έχοντας τον έλεγχο της Belogorovka, επέκτειναν τις επιχειρήσεις τους προς το Lisichansk.
Τον Μάιο, κατέλαβαν το Rubezhnoye, και τον Ιούνιο, το Lisichansk και το Severodonetsk, που ήταν μια επιτυχία επιχειρησιακής σημασίας.
Μετά την κατάληψη της πρώτης επιχειρησιακής ζώνης της ουκρανικής άμυνας, η οποία έφερε την περιοχή του Luhansk υπό ρωσικό έλεγχο, αναμενόταν περαιτέρω προέλαση για τη διάρρηξη του βόρειου τμήματος της δεύτερης επιχειρησιακής ζώνης (Seversk – Soledar – Bakhmut) και το Slavyansk.
Ωστόσο, για πρώτη, και προς το παρόν μοναδική φορά, η ουκρανική πλευρά αποφάσισε να υπερασπιστεί το Lisichansk, ενισχύοντας τη γραμμή Seversk – Soledar – Bakhmut.
Εξαιτίας αυτού, καθώς και της ουκρανικής επιχειρησιακής επιτυχίας στην κατεύθυνση του Kharkiv τον Σεπτέμβριο του 2022, η αναμενόμενη ρωσική επίθεση δεν έλαβε χώρα (εκτός από τις μάχες που έγιναν στους κοντινούς οικισμούς Serebryanka και Verkhnekamensko).
Soledar…
Το πρώτο εξάμηνο του 2023 ξεκίνησε το τρίτο στάδιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Με την κατάληψη του Soledar από τoυς «Wagner» τον Ιανουάριο του 2023, παραβιάστηκε η δεύτερη ζώνη της ουκρανικής άμυνας.
Αυτή η ρωσική επιτυχία έθεσε σε κίνδυνο την προηγουμένως συμπαγή ουκρανική άμυνα στο Donbass, με την πιθανότητα οι ρωσικές δυνάμεις να παρακάμψουν το Seversk από τον Νότο και το Bakhmut από τον Βορρά και να περικυκλώσουν αυτές τις δύο περιοχές να αυξάνεται.
Η οδική-σιδηροδρομική επικοινωνία της δεύτερης ουκρανικής επιχειρησιακής ζώνης διακόπηκε, θέτοντάς την υπό τον έλεγχο του ρωσικού πυροβολικού.
Έτσι, η «Wagner» απενεργοποίησε σημαντικές εχθρικές δυνάμεις στο Soledar, γεγονός που ανάγκασε το Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο να ενισχύσει την άμυνα εμπλέκοντας μονάδες που είχαν προγραμματιστεί για επιχειρήσεις σε άλλες κατευθύνσεις.
Τότε, για πρώτη φορά, η ρωσική πλευρά εφάρμοσε τη στρατηγική ρούφηγμα στην κρεατομηχανή.
H μάχη στο Bakhmut
Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη, η μάχη στο Bakhmut ήταν σημαντική…
Η πόλη τελούσε υπό περικύκλωση για μεγάλο χρονικό διάστημα και καταλήφθηκε από μονάδες της «Wagner» τον Μάιο του 2023.
Στη συνέχεια, για πρώτη φορά, η ρωσική πλευρά χρησιμοποίησε την τακτική της σκόπιμης εγκατάλειψης, προκειμένου να παγιδεύσει εκ νέου τους Ουκρανούς.
Σύμφωνα με τις βασικές αρχές της άμυνας, το πλάτος της περιοχής κάλυψης ενός τάγματος θα έπρεπε να είναι 3-5 km, αλλά η ουκρανική πλευρά στο Bakhmut δεν κάλυπτε περισσότερο από 1,5 km.
Η πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας αρνήθηκε να υποχωρήσει, έτσι η ρωσική πλευρά συνέχισε με τη στρατηγική της κρεατομηχανής…
Avdeyevka
Το δεύτερο εξάμηνο του 2023, στο τέταρτο στάδιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, η ουκρανική επίθεση στη Zaporozhye απέτυχε.
Φυσικά, σύντομα ακολούθησε η δεύτερη φάση αυτού του σταδίου, η οποία χαρακτηρίστηκε από μια έρπουσα ουκρανική επίθεση και ενεργή ρωσική άμυνα.
Μέχρι να χαθεί η Avdeyevka ήταν ένας από τους λίγους εναπομείναντες οχυρωμένους τομείς του νότιου τμήματος του τόξου Donbass.
Η αποχώρηση των ουκρανικών μονάδων στα τέλη Φεβρουαρίου 2024 έδειξε πως για τους Ουκρανούς η κατάσταση σε ολόκληρο το μέτωπο είναι δύσκολη.
Παρέμεινε ασαφές εάν η απόφαση εγκατάλειψης της Avdeyevka ελήφθη από τη στρατιωτική ηγεσία ή εάν ήταν συνέπεια της ανεξέλεγκτης εγκατάλειψης αμυντικών θέσεων.
Τι θα μπορούσε να συμβεί τις επόμενες εβδομάδες και μήνες;
Σύμφωνα με τον Σέρβο συνταγματάρχη, καθήκον των κύριων δυνάμεων της ρωσικής ομάδας «Βορράς» θα μπορούσε να είναι να σφηνώσουν στο πίσω μέρος των ουκρανικών δυνάμεων που υπερασπίζονται την τρίτη αμυντική ζώνη της Ουκρανίας. Παράλληλα, η εξάλειψη του τόξου Donbass είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα – από στρατιωτική άποψη, το κλειδί για τον τερματισμό αυτού του πολέμου.
«Σε επιχειρησιακό επίπεδο, όπως είπα ήδη, το επόμενο μέρος που θα πατήσουν οι Ρώσοι είναι η Velika Novoselka, στον Νότο.
Οι δυνάμεις στη νότια κατεύθυνση γύρω από το Chasov Yar, το Ocheretino και το Novobahmutovka θα περικυκλώσουν το Toretsk.
Αλλά αυτή δεν είναι η κύρια γραμμή επίθεσης και χρησιμεύει περισσότερο ως μια μορφή ψυχολογικής πίεσης.
Είναι πολύ δύσκολο να περάσεις σε αυτόν τον τομέα» ανέφερε ο Stevica S. Karapandžin.
Γι' αυτό οι ρωσικές δυνάμεις θα το παρακάμψουν και όταν κόψουν την κατεύθυνση Konstantinovka - Pokrovsk, το ουκρανικό μέτωπο θα αρχίσει να διαλύεται.
Θα περικυκλώσουν το Slavyansk και το Kramatorsk έτσι ώστε οι κύριες δυνάμεις από το Βορρά να διεισδύσουν μέσω του Kupyansk στο Slavyansk.
Όταν οι ρωσικές δυνάμεις κλείσουν το καζάνι, ο πόλεμος ουσιαστικά θα έχει τελειώσει.
Αλλά πρώτα πρέπει να καταλάβουν το Kupyansk, το Izyum, το Seversk, το Ugledar και το Kurakhovo.
Οι επιχειρήσεις κοντά στο Kharkiv στοχεύουν στο άνοιγμα της ουκρανικής άμυνας και τον αποκλεισμό του Χάρκοβο από τα ανατολικά.
Γι' αυτό ακριβώς εκεί επιχειρούν μόνο βοηθητικές δυνάμεις στον Βορρά…
Υπάρχουν περίπου 150.000 στρατιώτες σε εφεδρεία κοντά στο Belgorod και το Kursk, οι οποίοι περιμένουν να κινηθούν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
www.bankingnews.gr
Εν προκειμένω πρέπει να επισημανθεί πως ο συνταγματάρχης υπηρετεί στο σερβικό Πυροβολικό.
Έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό επιστημονικών και επαγγελματικών εργασιών, κειμένων και βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου ενός για τη ρωσική Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) στην Ουκρανία, που επιγράφεται «The Geopolitical Gambit – Special Military Operation» (προς το παρόν διαθέσιμο μόνο στα σερβικά).
Σύμφωνα με την εκτίμησή του, μετά από αρκετά σημεία καμπής, η πορεία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης οδεύει στην κορύφωσή της, οπότε η επίτευξη των διακηρυγμένων ρωσικών στόχων , η αποστρατικοποίηση και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας, αποκτά ισχυρά ερείσματα.
Σύμφωνα με τον Stevica S. Karapandžin, στο Donbass, η oυκρανική πλευρά ήταν οργανωμένη σε τρεις επιχειρησιακές ζώνες.
Η πρώτη ζώνη ήταν κατά μήκος της γραμμής Severodonetsk – Lisichansk – Popasnaya, η δεύτερη και μεγαλύτερη στη γραμμή Seversk – Soledar – Bakhmut – Konstantinovka – Avdeyevka – Maryinka – Ugledar (αυτό που ο Συνταγματάρχης αποκαλεί τόξο του Donbass), ενώ η τρίτη στη γραμμή Slavyansk – Kramatorsk – Druzhkovka.
Η πρώτη έσπασε τον Ιούνιο του 2022, ενώ η δεύτερη παραβιάστηκε τον Ιανουάριο του 2023 και επί του παρόντος αποτελεί το κύριο επίκεντρο των πολεμικών επιχειρήσεων.
Οι ρωσικές δυνάμεις πιθανότατα κατευθύνονται προς την πόλη Slavyansk…
Η δε αποστρατιωτικοποίηση και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας μπορεί να επιτευχθούν με την περικύκλωση και την καταστροφή των Ουκρανών στην τρίτη ζώνη άμυνας…
Σύμφωνα με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, ο συνταγματάρχης Karapandžin χώρισε την πορεία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης σε στάδια και κάθε στάδιο σε φάσεις.
Κάθε στάδιο χαρακτηριζόταν από μία ή δύο ρωσικές επιθέσεις σε μικρότερες πόλεις και μεγάλο αριθμό επιθετικών μαχών σε ανοιχτό πεδίο.
Η αναλογία δυνάμεων επιτιθέμενων-αμυνόμενων ήταν γενικά εκτός νόρμας, συνήθως 1:1 [οι επιθετικές επιχειρήσεις διεξάγονται συνήθως με πλεονέκτημα τουλάχιστον 3:1].
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου σταδίου, η ουκρανική πλευρά πραγματοποίησε επιθετικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Kharkiv, ενώ στο τέταρτο εστίασε στην κατεύθυνση του Zhaporozie.
Δεν υπήρξαν επιθετικές επιχειρήσεις σε στρατηγικό επίπεδο.
Πραγματικός στόχος…
Ερωτηθείς για τον στόχο της ρωσικής εισβολής, ο συνταγματάρχης είπε πως το ρωσικό γενικό επιτελείο διαπίστωσε ότι η αντίπαλη πλευρά υποτίμησε τη δύναμη των δυνάμεών του στην Κριμαία…
Προκειμένου να εκτραπεί η προσοχή του εχθρού, οι ρωσικές δυνάμεις αυξήθηκαν σημαντικά κατά μήκος των συνόρων με τη Λευκορωσία.
Κατά την περίοδο από τις 10 έως τις 20 Φεβρουαρίου, αυτές οι δυνάμεις αναπτύχθηκαν εκεί, πραγματοποιώντας ασκήσεις με το όνομα «Allied Resolve» "Объединенная Решимость" στα ρωσικά).
Στην ουκρανική πλευρά, αυτό δημιούργησε την εσφαλμένη εντύπωση ενός σχεδίου επιθετικής επιχείρησης προς το Κίεβο.
Στην πραγματικότητα, το σχέδιο λειτούργησε ως αντιπερισπασμός, με τις ουκρανικές δυνάμεις να μεταφέρονται επειγόντως από το Donbass, για να αποτρέψουν την πτώση της πρωτεύουσας.
Η ρωσική πλευρά, όμως, είχε άλλη πρόθεση –δέσμευση ισχυρών ουκρανικών δυνάμεων στην άμυνα των πόλεων του Κιέβου και του Kharkiv– για να εκθέσει τις περιοχές στον Νότο, κάτι που συνέβη.
Το πρώτο, συντομότερο στάδιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης – το οποίο ήταν προπαρασκευαστικό – σημαδεύτηκε από μια διττή ρωσική στρατηγική αιφνιδιαστική επίθεση.
Με την επέκταση και τη δέσμευση των ουκρανικών δυνάμεων σε μια γραμμή μετώπου πλάτους 3.000 χιλιομέτρων, που περιλαμβάνει επίσης μεγάλο αριθμό τακτικών αεροπορικών επιθέσεων, πυραύλων υψηλής ακρίβειας, μια επιχείρηση αντιπερισπασμού γύρω από το Κίεβο και την επείγουσα κατάληψη της Μαριούπολης, η εστίαση του ρωσικού στρατού μετατοπίστηκε στο Donbass…
Γιατί η Μαριούπολη ήταν τόσο σημαντική για τη Ρωσία;
Όπως αναφέρει ο συνταγματάρχης, σκοπός της επίθεσης των Ρώσων στη Μαριούπολη ήταν να παρακαμφθεί η βιομηχανική περιοχή Kalmius και οι κύριες δυνάμεις τους να κατευθυνθούν προς τα δυτικά και κεντρικά τμήματα της πόλης, έτσι ώστε η ουκρανική άμυνα να απομονωθεί στη βιομηχανική περιοχή.
Καθώς η γραμμή του μετώπου κινούνταν προς τα βόρεια, οι ουκρανικές δυνάμεις αποκόπηκαν από τις παράκτιες περιοχές και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την άμυνα του Kalmius, με αποτέλεσμα τη μείωση του χώρου ελιγμών τους.
Έτσι, τα ουκρανικά στρατεύματα αναγκάστηκαν να οχυρωθούν στο χαλυβουργείο «Azovstal», η πολιορκία του οποίου έληξε με την περικύκλωση και την παράδοση των Ουκρανών.
Προκειμένου να εξουδετερώσει 8.000 Ουκρανούς μαχητές και να καταστεί δυνατή η χερσαία σύνδεση μεταξύ της Κριμαίας και του Donbass, η ρωσική πλευρά πήρε το χρόνο της για να εκκαθαρίσει τη Μαριούπολη.
Στις 21 Απριλίου, οι επιχειρήσεις εκκαθάρισης σταμάτησαν προκειμένου να επιτραπεί στην πλειονότητα των ρωσικών δυνάμεων να προελάσουν στο Donbass.
Ο επίλογος ήταν η παράδοση των υπολοίπων τμημάτων της 36ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών και του Συντάγματος «Azov» στις 20 Μαΐου 2022.
Το δεύτερο στάδιο των επιθετικών επιχειρήσεων στο Donbass ξεκίνησε στις 19 Απριλίου 2022.
O στρατηγικός αντίκτυπος της κατάληψης του Severodonetsk
Την άνοιξη του 2022, στην πρώτη φάση του δεύτερου σταδίου της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, οι ρωσικές δυνάμεις πέτυχαν μεγάλο αριθμό επιτυχιών στις κατευθύνσεις Krasny Liman και Lugansk.
Σημαντικές μάχες δόθηκαν στις διαδρομές Izyum – Barvenkovo, Izyum – Dolina, Krasny Liman – Yampol, Stara Krasnyanka – Privolye, Aleksandrovka – Severodonetsk και Popasnaya – Verkhnokayanka.
Κοντά στην πόλη Privolye, κατάφεραν να διασχίσουν τον ποταμό Seversky Donets, σχημάτισαν προγεφύρωμα στη νότια όχθη, έφεραν νέες δυνάμεις και, έχοντας τον έλεγχο της Belogorovka, επέκτειναν τις επιχειρήσεις τους προς το Lisichansk.
Τον Μάιο, κατέλαβαν το Rubezhnoye, και τον Ιούνιο, το Lisichansk και το Severodonetsk, που ήταν μια επιτυχία επιχειρησιακής σημασίας.
Μετά την κατάληψη της πρώτης επιχειρησιακής ζώνης της ουκρανικής άμυνας, η οποία έφερε την περιοχή του Luhansk υπό ρωσικό έλεγχο, αναμενόταν περαιτέρω προέλαση για τη διάρρηξη του βόρειου τμήματος της δεύτερης επιχειρησιακής ζώνης (Seversk – Soledar – Bakhmut) και το Slavyansk.
Ωστόσο, για πρώτη, και προς το παρόν μοναδική φορά, η ουκρανική πλευρά αποφάσισε να υπερασπιστεί το Lisichansk, ενισχύοντας τη γραμμή Seversk – Soledar – Bakhmut.
Εξαιτίας αυτού, καθώς και της ουκρανικής επιχειρησιακής επιτυχίας στην κατεύθυνση του Kharkiv τον Σεπτέμβριο του 2022, η αναμενόμενη ρωσική επίθεση δεν έλαβε χώρα (εκτός από τις μάχες που έγιναν στους κοντινούς οικισμούς Serebryanka και Verkhnekamensko).
Soledar…
Το πρώτο εξάμηνο του 2023 ξεκίνησε το τρίτο στάδιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Με την κατάληψη του Soledar από τoυς «Wagner» τον Ιανουάριο του 2023, παραβιάστηκε η δεύτερη ζώνη της ουκρανικής άμυνας.
Αυτή η ρωσική επιτυχία έθεσε σε κίνδυνο την προηγουμένως συμπαγή ουκρανική άμυνα στο Donbass, με την πιθανότητα οι ρωσικές δυνάμεις να παρακάμψουν το Seversk από τον Νότο και το Bakhmut από τον Βορρά και να περικυκλώσουν αυτές τις δύο περιοχές να αυξάνεται.
Η οδική-σιδηροδρομική επικοινωνία της δεύτερης ουκρανικής επιχειρησιακής ζώνης διακόπηκε, θέτοντάς την υπό τον έλεγχο του ρωσικού πυροβολικού.
Έτσι, η «Wagner» απενεργοποίησε σημαντικές εχθρικές δυνάμεις στο Soledar, γεγονός που ανάγκασε το Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο να ενισχύσει την άμυνα εμπλέκοντας μονάδες που είχαν προγραμματιστεί για επιχειρήσεις σε άλλες κατευθύνσεις.
Τότε, για πρώτη φορά, η ρωσική πλευρά εφάρμοσε τη στρατηγική ρούφηγμα στην κρεατομηχανή.
H μάχη στο Bakhmut
Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη, η μάχη στο Bakhmut ήταν σημαντική…
Η πόλη τελούσε υπό περικύκλωση για μεγάλο χρονικό διάστημα και καταλήφθηκε από μονάδες της «Wagner» τον Μάιο του 2023.
Στη συνέχεια, για πρώτη φορά, η ρωσική πλευρά χρησιμοποίησε την τακτική της σκόπιμης εγκατάλειψης, προκειμένου να παγιδεύσει εκ νέου τους Ουκρανούς.
Σύμφωνα με τις βασικές αρχές της άμυνας, το πλάτος της περιοχής κάλυψης ενός τάγματος θα έπρεπε να είναι 3-5 km, αλλά η ουκρανική πλευρά στο Bakhmut δεν κάλυπτε περισσότερο από 1,5 km.
Η πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας αρνήθηκε να υποχωρήσει, έτσι η ρωσική πλευρά συνέχισε με τη στρατηγική της κρεατομηχανής…
Avdeyevka
Το δεύτερο εξάμηνο του 2023, στο τέταρτο στάδιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, η ουκρανική επίθεση στη Zaporozhye απέτυχε.
Φυσικά, σύντομα ακολούθησε η δεύτερη φάση αυτού του σταδίου, η οποία χαρακτηρίστηκε από μια έρπουσα ουκρανική επίθεση και ενεργή ρωσική άμυνα.
Μέχρι να χαθεί η Avdeyevka ήταν ένας από τους λίγους εναπομείναντες οχυρωμένους τομείς του νότιου τμήματος του τόξου Donbass.
Η αποχώρηση των ουκρανικών μονάδων στα τέλη Φεβρουαρίου 2024 έδειξε πως για τους Ουκρανούς η κατάσταση σε ολόκληρο το μέτωπο είναι δύσκολη.
Παρέμεινε ασαφές εάν η απόφαση εγκατάλειψης της Avdeyevka ελήφθη από τη στρατιωτική ηγεσία ή εάν ήταν συνέπεια της ανεξέλεγκτης εγκατάλειψης αμυντικών θέσεων.
Τι θα μπορούσε να συμβεί τις επόμενες εβδομάδες και μήνες;
Σύμφωνα με τον Σέρβο συνταγματάρχη, καθήκον των κύριων δυνάμεων της ρωσικής ομάδας «Βορράς» θα μπορούσε να είναι να σφηνώσουν στο πίσω μέρος των ουκρανικών δυνάμεων που υπερασπίζονται την τρίτη αμυντική ζώνη της Ουκρανίας. Παράλληλα, η εξάλειψη του τόξου Donbass είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα – από στρατιωτική άποψη, το κλειδί για τον τερματισμό αυτού του πολέμου.
«Σε επιχειρησιακό επίπεδο, όπως είπα ήδη, το επόμενο μέρος που θα πατήσουν οι Ρώσοι είναι η Velika Novoselka, στον Νότο.
Οι δυνάμεις στη νότια κατεύθυνση γύρω από το Chasov Yar, το Ocheretino και το Novobahmutovka θα περικυκλώσουν το Toretsk.
Αλλά αυτή δεν είναι η κύρια γραμμή επίθεσης και χρησιμεύει περισσότερο ως μια μορφή ψυχολογικής πίεσης.
Είναι πολύ δύσκολο να περάσεις σε αυτόν τον τομέα» ανέφερε ο Stevica S. Karapandžin.
Γι' αυτό οι ρωσικές δυνάμεις θα το παρακάμψουν και όταν κόψουν την κατεύθυνση Konstantinovka - Pokrovsk, το ουκρανικό μέτωπο θα αρχίσει να διαλύεται.
Θα περικυκλώσουν το Slavyansk και το Kramatorsk έτσι ώστε οι κύριες δυνάμεις από το Βορρά να διεισδύσουν μέσω του Kupyansk στο Slavyansk.
Όταν οι ρωσικές δυνάμεις κλείσουν το καζάνι, ο πόλεμος ουσιαστικά θα έχει τελειώσει.
Αλλά πρώτα πρέπει να καταλάβουν το Kupyansk, το Izyum, το Seversk, το Ugledar και το Kurakhovo.
Οι επιχειρήσεις κοντά στο Kharkiv στοχεύουν στο άνοιγμα της ουκρανικής άμυνας και τον αποκλεισμό του Χάρκοβο από τα ανατολικά.
Γι' αυτό ακριβώς εκεί επιχειρούν μόνο βοηθητικές δυνάμεις στον Βορρά…
Υπάρχουν περίπου 150.000 στρατιώτες σε εφεδρεία κοντά στο Belgorod και το Kursk, οι οποίοι περιμένουν να κινηθούν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών