Η απόγνωση των πολιτών και όχι η ακροδεξιά, πίσω από τις αναταραχές στη Βρετανία

Για τις αναταραχές των τελευταίων έξι ημερών που ταράζουν τη δυτική «ευημερία» του Ηνωμένου Βασιλείου, τα μέσα ενημέρωσης και δη τα συστημικά, «δείχνουν» την ακροδεξιά, έναν εύκολο στόχο για όλες τις εξεγέρσεις.
Αν και σίγουρα έπαιξε ρόλο η παρακίνηση μέσω διαφόρων λογαριασμών στα social media, το πραγματικό πρόβλημα που γεμίζει με οργή τους πολίτες της Βρετανίας, το γνωρίζουν οι περισσότεροι αλλά λίγοι θέλουν να το αναδείξουν: φτώχεια, ασυδοσία μεταναστών, woke παράνοια.
Η δολοφονία μικρών κοριτσιών στο Southport, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Ο Βρετανός πολιτικός αναλυτής και πρώην ευρωβουλευτής Nick Griffin, περιγράφει σχετικά στο Sputnik τον ρόλο που έπαιξε η κυβερνητική πολιτική και το Βαθύ Κράτος των ΗΠΑ στη δημιουργία του σκηνικού έντασης.
«Ο βρετανικός λαός ήταν εξαιρετικά υπομονετικός με τις διαδοχικές κυβερνήσεις που επέβαλαν ένα μεγάλο κύμα μαζικής μετανάστευσης στη χώρα, χωρίς την παραμικρή δημοκρατική εντολή ή κανέναν καλό ή σωστά εξηγημένο λόγο». «17,4 εκατομμύρια άνθρωποι –η μεγαλύτερη δημοκρατική εντολή στην εκλογική ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου– ψήφισαν υπέρ του Brexit, το οποίο ήταν μια πολύ σαφής οδηγία προς την πολιτική ελίτ να πάρει έλεγχο στα σύνορά μας και να σταματήσει την απρόσκλητη μετατροπή της χώρας σε ξένο τόπο», δήλωσε στο Sputnik ο Nick Griffin.
«Αν η πολιτική τάξη είχε ακούσει αυτή την προειδοποίηση και είχε αποδεχτεί την ετυμηγορία του λαού, οι δολοφονίες στο Southport είτε δεν θα είχαν συμβεί καθόλου (γιατί ο δολοφόνος και η οικογένειά του θα είχαν σταλεί πίσω στην πλέον εντελώς ειρηνική και ασφαλή Ρουάντα) είτε θα είχε θεωρηθεί ως ένα τρομερό έγκλημα το οποίο θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν μόνο η αστυνομία και τα δικαστήρια», εκτιμά ο πρώην βουλευτής, ενώ συνεχίζει:
«Ωστόσο η πολιτική ελίτ και η ελίτ των μέσων ενημέρωσης αρνήθηκαν να δεχτούν την ψηφοφορία (σσ: για το Brexit), απέτυχαν να παραδώσουν τα ασφαλή σύνορα και απλώς αύξησαν την περιφρόνηση που έδειχναν για τους απλούς Βρετανούς – ειδικά τη λευκή εργατική τάξη. Είναι αυτό, μαζί με μια ατελείωτη λιτανεία αστυνόμευσης και ποινικής δικαιοσύνης, που κάνουν τους Βρετανούς να αισθάνονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας στη χώρα τους. Η απογοήτευση και ο θυμός γι' αυτό είχαν μετατρέψει μεγάλα τμήματα της χώρας σε μία μπαρουταποθήκη, περιμένοντας απλώς μια σπίθα».
Ο Nick Griffin δεν αποκλείει, μάλιστα, την παρουσία ξένου χρήματος και επιρροής στις αναταραχές, υπενθυμίζοντας πώς το 2008 τον προσέγγισαν άνθρωποι «με πολύ καλές διασυνδέσεις στα μέσα ενημέρωσης και τον Τύπο του Ηνωμένου Βασιλείου» που πρόσφεραν στο κόμμα «απεριόριστη υποστήριξη». «Η προσφορά χρημάτων επαναλήφθηκε πριν από μερικά χρόνια, με κυριολεκτικά μια λευκή επιταγή διαθέσιμη εάν το χριστιανικό εθνικιστικό δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης με το οποίο συμμετείχα μετά την αποχώρησή μου από το BNP, απέρριπτε κάθε κριτική για τον Σιωνισμό και το Ισραήλ, σταματούσε να επικρίνει το τραπεζικό καρτέλ, τις αμβλώσεις και την ατζέντα LGBTQ», είπε ο κ. Griffin, τονίζοντας ότι και οι δύο προσφορές απορρίφθηκαν.
Ο πρώην βουλευτής πιστεύει ότι οι προσφορές προήλθαν από «πολύ πλούσια μέλη του σιωνιστικού λόμπι υπέρ του Λικούντ στην Αμερική» και εκτιμά «ότι το Βαθύ Κράτος των ΗΠΑ βρίσκει το σιωνιστικό λόμπι με υψηλά κίνητρα ως πολύ χρήσιμο μέτωπο για κινήσεις που ταιριάζουν στη δική του ατζέντα».
«Είναι παρόμοιο με τον τρόπο που ο George Soros χρηματοδότησε για τόσο καιρό κάθε είδους ριζοσπαστικές [φιλελεύθερες] αριστερές κινήσεις. Αυτό παρείχε καμουφλάζ στο γεγονός ότι το Open Society Foundation συνεργάστηκε εξαιρετικά στενά με το National Endowment for Democracy, το οποίο είναι φυσικά μέτωπο της CIA».
«Ομοίως, η αποσταθεροποίηση της Βρετανίας και των κρατών της ΕΕ με τεχνητά εισαγόμενες και προκληθείσες φυλετικές συγκρούσεις είναι ένα τυπικό τέχνασμα από το Βαθύ Κράτος των ΗΠΑ. Χρησιμοποιεί τον ίδιο οδηγό της CIA που εφαρμόστηκε για την καταστροφή της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Όπως και με τα πραξικοπήματα και τις άλλες παρεμβάσεις τους, δεν τους ενδιαφέρει ποτέ πόσοι αθώοι άνθρωποι θα πληγωθούν», συνόψισε ο κ. Griffin.

Όσο η χώρα ασχολείται με την προώθηση της woke κουλτούρας, 14,3 εκατ. πολίτες βρίσκονται σε ανέχεια και 4,3 εκατομμύρια παιδιά σε κατάσταση φτώχειας

Στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών έχει φθάσει πλέον η λεγόμενη «απόλυτη φτώχεια» στη Μεγάλη Βρετανία, καθώς, πλέον, 14,3 εκατομμύρια πολίτες ζουν σε ανέχεια.
Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των παιδιών που ζουν σε κατάσταση φτώχειας στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασε σε πρωτοφανές επίπεδο, για πρώτη φορά εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα από το υπουργείο Εργασίας, 4,3 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα. Το προηγούμενο ρεκόρ είχε καταγραφεί το 2020, όταν 4,28 εκατομμύρια παιδιά ζούσαν σε νοικοκυριά με εισόδημα χαμηλότερο από το 60% του μέσου όρου -545 στερλίνες την εβδομάδα.
Γενικότερα, το 21% του πληθυσμού ήταν σε κατάσταση φτώχειας, δηλαδή 14,3 εκατομμύρια άνθρωποι.
Επίσης, το Ηνωμένο Βασίλειο εμφανίστηκε ως το δεύτερο πιο μίζερο μέρος στον κόσμο για τους πολίτες, σύμφωνα με έρευνα «Mental State of the Year report» για την ψυχική υγεία, της ΜΚΟ Sapien Labs.
Μάλιστα, μόνο το Ουζμπεκιστάν κατατάσσεται χαμηλότερα από το Ηνωμένο Βασίλειο στον εν λόγω παγκόσμιο δείκτη ψυχικής ευεξίας.
Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός εξέτασε τα αποτελέσματα από 500.000 ερωτηθέντες, από 71 χώρες, για το πώς η εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων «επηρεάζει την ικανότητά τους να λειτουργούν στο πλαίσιο της ζωής τους».
Στη συνέχεια, το think tank συνέκρινε τις χώρες δίνοντάς τους μια βαθμολογία.
Οι βαθμολογίες κάτω από το 0 αντιπροσωπεύουν στενοχώρια ή αγωνία, οι βαθμολογίες μεταξύ 0 και 50 σημαίνουν αντοχή, 50-100 σημαίνει διαχείριση και 100 έως 200 σημαίνει επιτυχία ή ευημερία. Η Βρετανία σημείωσε ένα θλιβερό σκορ 49 συνολικά, ενώ ο μέσος όρος μεταξύ όλων των χωρών ήταν 65.
Ήταν επίσης μια στενή σχέση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Νότιας Αφρικής σχετικά με το ποιος είχε το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων που ταλαιπωρούνται ή αγωνίζονται (35%).
Παρά το γεγονός ότι είναι μια ανεπτυγμένη χώρα με μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, οι Βρετανοί εξακολουθούν να είναι είναι πιο μίζεροι από εκείνους που ζουν μέσα από έντονες ανθρωπιστικές καταστροφές (όπως αυτές στην Υεμένη).
Κατά κάποιο τρόπο, τα αποτελέσματα δεν προκαλούν έκπληξη. Εξάλλου, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της χώρας διαπίστωσε ότι η συνολική προσωπική ευημερία σε ολόκληρη τη χώρα μειώθηκε πέρυσι.
Η χώρα, εκτός από τον πάντα συννεφιασμένο καιρό, βρίσκεται εν μέσω υψηλού πληθωρισμού, πανάκριβων κατοικιών, μετά την οανδημία, ενώ, πλέον, αποτελεί και την άτυπη πρωτεύουσα της πολιτικής ορθότητας και της woke κουλτούρας.


www.bankingnews.gr