Πώς ο Erdogan κατάφερε να πείσει τον Πάπα να καταδικάσει την woke τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων

Πολλά έχουν γραφτεί για το πόσο διχαστικό ήταν το «Woke» θέαμα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της 26ης Ιουλίου στο Παρίσι.
Το αμφιλεγόμενο θέαμα προκάλεσε την καταδίκη από μουσουλμάνους και χριστιανούς θρησκευτικούς ηγέτες σε όλο τον κόσμο.
Ο Πάπας Φραγκίσκος τελικά έσπασε τη σιωπή του και ενώθηκε με αυτές τις φωνές στις 3 Αυγούστου, οκτώ ημέρες μετά την τελετή.
Το εντυπωσιακό είναι ότι για να γίνει χρειάστηκε ο… Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan.
Αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό και αξίζει κάποια ανάλυση.
Η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν τόσο προσβλητική που, με την παγκόσμια αντίδραση κατέβηκαν κυριολεκτικά από παντού όλα τα σχετικά video.
Δεν έχει δοθεί ακόμη επίσημη εξήγηση, αλλά ο λόγος είναι αρκετά σαφής με καταδίκες από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες να συσσωρεύονται – και με στην αμερικανική εταιρεία C Spire να αποσύρει τη διαφήμισή της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ακόμη και ο Jean-Luc Melenchon, ο ηγέτης του αριστερού κόμματος Ανυπότακτη Γαλλία (LFI) καταδίκασε το θέαμα.
Οι διοργανωτές των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού ζήτησαν συγγνώμη, αν και ισχυρίστηκαν ότι δεν είχαν πρόθεση να προσβάλουν κανέναν.
Η τελετή έναρξης, που μεταδόθηκε παγκοσμίως, δεν ήταν φιλική προς την οικογένεια: Εμφάνιζε, μεταξύ άλλων ένα τρίο, την έκθεση ανδρικών γεννητικών οργάνων και το πιο διαβόητο, ένα tableau vivant που ονομάζεται «La Cène Sur Un Scène Sur La Seine ».
Ήταν βασικά μια παρωδία του Μυστικού Δείπνου του Ιησού Χριστού που περιελάμβανε καλλιτέχνες σε drag εκδοχή.
Όλα αυτά θα ταίριαζαν σε μια συναυλία της Madonna ή του Marilyn Manson σε οποιαδήποτε δυτική πρωτεύουσα, αλλά αυτού του είδους η πρόκληση δεν έχει προηγούμενο σε μια τέτοια διοργάνωση.

Η παρέλαση της διαφορετικότητας αποκλείει παιδιά, οικογένειες και θρησκευόμενους

Παραδοσιακά, οι τελετές έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, που έχουν τη δική τους εθιμοτυπία, δίνουν έμφαση στην κουλτούρα και την ιστορία της διοργανώτριας χώρας με τρόπο που να περιλαμβάνει το κοινό σε όλο τον κόσμο.
Ο Ιησούς Χριστός είναι φυσικά σεβαστός και από τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι Προφήτης και Απεσταλμένος του Θεού.
Αποδεικνύεται ότι η υποτιθέμενη παρέλαση της «διαφορετικότητας», στην πραγματικότητα δεν περιελάμβανε παιδιά, οικογένειες, θρησκευόμενους ανθρώπους, τον Παγκόσμιο Νότο και το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου.

Η καταδίκη του Πάπα

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που προέκυψε μια τόσο έντονη αντίδραση.
Σε μια σύντομη δήλωση 90 λέξεων, το Βατικανό είπε ότι «η Αγία Έδρα λυπήθηκε από ορισμένες σκηνές κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού» και ως εκ τούτου «δεν μπορεί παρά να ενώσει τη φωνή της με τις άλλες που έχουν υψωθεί αυτές τις τελευταίες ημέρες να αποδοκιμάσουμε την προσβολή που έγινε σε πολλούς χριστιανούς και πιστούς άλλων θρησκειών».
Δήλωσε ότι τέτοιες εκδηλώσεις θα πρέπει να τιμούν τις διεθνείς κοινές αξίες αντί να «γελοιοποιούν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις πολλών ανθρώπων» και πρόσθεσε ότι η ελευθερία της έκφρασης πρέπει να «περιορίζεται από το σεβασμό προς τους άλλους».
Το θέμα εδώ είναι ότι, σύμφωνα με το America Magazine και πολλές άλλες πηγές, το Βατικανό είχε αποφασίσει να μην εκδώσει καμία δήλωση καταδίκης του γεγονότος επειδή οι Γάλλοι επίσκοποι το είχαν ήδη κάνει.
Το σκεπτικό εδώ είναι ασαφές: αυτό θα μπορούσε να είναι μέρος της συνήθως συμφιλιωτικής προσέγγισης του Πάπα Φραγκίσκου και των προσπαθειών του να τονίσει την ανεκτικότητα, σημειώνει σε ανάλυσή του ο Uriel Araujo.

Παρέμβαση Erdogan

Σε κάθε περίπτωση, έχει αναφερθεί ότι, την 1η Αυγούστου, ο Πρόεδρος Erdogan της Τουρκίας τηλεφώνησε στον Πάπα μετά τη δολοφονία του ηγέτη της Hamas, Ismail Haniyeh στην Τεχεράνη, και βρήκε την ευκαιρία να παροτρύνει τον ποντίφικα να «υψώσουν τις φωνές μαζί σε μία κοινή στάση ως προς αυτό» (τελετή έναρξης), που «προσέβαλε τους μουσουλμάνους όσο και τον χριστιανικό κόσμο».
Ο Erdogan είχε πει προηγουμένως στο Κόμμα του AKP ότι θα προσπαθήσει να πείσει τον προκαθήμενα της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και από τι φαίνεται τελικά τα κατάφερε.
Αυτό οδήγησε τον John L. Allen Jr. να ρωτήσει, στο άρθρο του για το Catholic Herald, γιατί χρειάστηκε ένας «μουσουλμάνος» για να πείσει τον καθολικό ηγέτη να συμμετάσχει στη μαζική αποδοκιμασία.
Εξάλλου, για μια εβδομάδα, αρκετοί καθολικοί επίσκοποι προσπαθούσαν να πείσουν τον Πάπα να σχολιάσει το θέμα – χωρίς αποτέλεσμα. Το έκανε ο Erdogan τελικά.
Ο John L. Allen Jr. θεωρείται ο πιο έγκυρος αγγλόφωνος συγγραφέας για τις υποθέσεις του Βατικανού.

Επιτυχία Erdogan

Ο ίδιος ειδικός σημειώνει επίσης ότι ο Erdogan ήταν έξυπνος στο να «πακετάρει» την έκκλησή του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες με μια συζήτηση για την ισραηλινή στρατιωτική εκστρατεία στη Γάζα.
Κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας πρότεινε στον Πάπα να συμμετάσχει σε συνομιλίες με χώρες που υποστηρίζουν το Ισραήλ ως μέρος των διπλωματικών προσπαθειών για την αποτροπή μιας κλιμάκωσης.
Το να παίξει ακριβώς αυτόν τον ρόλο είναι προς το συμφέρον της Αγίας Έδρας και αυτός είναι ο λόγος που ο Πάπας ήταν χαρούμενος, υποστηρίζει ο Allen, να πετάξει στον Erdogan «ένα κόκαλο» στο θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων, έτσι ώστε να εξασφαλίσει περαιτέρω την υποστήριξη του Τούρκου ηγέτη.
Αυτό θα ήταν μέρος του επαναπροσανατολισμού του Βατικανού «μακριά από το ιστορικό του προφίλ ως δυτικού θεσμού προς έναν πιο αληθινά παγκόσμιο, αδέσμευτο ρόλο, και βασικό μέρος αυτής της ατζέντας είναι η προσέγγιση με τον ισλαμικό κόσμο».
Συνοψίζοντας, η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων καταδεικνύει την παρακμή της ηθικής εξουσίας της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ειδικά από τη σκοπιά του Παγκόσμιου Νότου, του ισλαμικού κόσμου και των Χριστιανών γενικότερα, υπογραμμίζει ο Araujo.
Δείχνει επίσης πώς ο Erdogan, παρά τις εμπρηστικές πρόσφατες δηλώσεις του (για στρατιωτική επέμβαση στο Ισραήλ-Παλαιστίνη), εξακολουθεί να θέλει η Τουρκία να είναι μεσολαβήτρια για την ειρήνης στους Αγίους Τόπους, ενώ προβάλλει και τον εαυτό του ως ένα είδος ηγέτη του Ισλαμικού κόσμου – ή του ίδιου του Παγκόσμιου Νότου.
Αυτοί είναι φιλόδοξοι και απαιτητικοί στόχοι: το να είσαι μεσολαβητής στην υπόθεση της Παλαιστίνης θα απαιτήσει μια ορισμένη ουδετερότητα που η Άγκυρα σαφώς δεν διαθέτει.
Σε κάθε περίπτωση, τέτοιοι στόχοι είναι επίσης μέρος μιας τουρκικής νεο-οθωμανικής ατζέντας, η οποία αντιμετωπίζει μεγάλη αντίθεση από πολλούς διαφορετικούς παίκτες στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και όχι μόνο, επισημαίνει ο Araujo.
Στη συγκεκριμένη κίνηση του Πάπα, ωστόσο, ο Erdogan μπορεί σίγουρα να καυχηθεί ότι πέτυχε.

www.bankingnews.gr