Η μετονομασία της πλατείας Ευρώπης αντανακλά μια ευρύτερη στρατηγική του Κρεμλίνου για την αναμόρφωση της εθνικής ταυτότητας της Ρωσίας και τον αναπροσανατολισμό της μακριά από τις δυτικές επιρροές
Παρά τα διαδοχικά πακέτα κυρώσεων κατά της Ρωσίας, η Ευρώπη όχι μόνο παραμένει απόλυτα εξαρτημένη από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα, αλλά προχωρά και σε αυξημένες εισαγωγές, χρηματοδοτώντας… με αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ την πολεμική μηχανή του προέδρου Putin.
Οι Ευρωπαίοι διακήρυξαν το τέλος των δεσμών τους με το φθηνό ρωσικό αέριο, έτσι ώστε να πλήξουν τη ρωσική οικονομία και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Putin.
Απέτυχαν πλήρως.
Το μεγάλο σχέδιο για τη σταδιακή κατάργηση και απεξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια φαίνεται να παραπαίει.
Ενώ οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν περιορίσει το ρωσικό πετρέλαιο, το φυσικό αέριο συνεχίζει να ρέει ελεύθερα και το κυριότερο... άφθονα..
Πρώτοι οι Γάλλοι
Παραδόξως, οι γαλλικές εταιρείες πρωτοστατούν στις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), με την ΕΕ στο σύνολό της να βλέπει αύξηση 7% στις αγορές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τη Ρωσία σε σύγκριση με το 2023.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται μια ενεργειακή κρίση.
Η πλήρης αποκοπή από το ρωσικό φυσικό αέριο θα μπορούσε να εκτοξεύσει στα ύψη τους λογαριασμούς θέρμανσης και να ακρωτηριάσει τις βιομηχανίες που εξαρτώνται από το φυσικό αέριο.
Είναι ενδιαφέρον ότι, ενώ η Γαλλία αύξησε τις ρωσικές εισαγωγές LNG, μείωσε ταυτόχρονα τις εισαγωγές από άλλες πηγές όπως από τις ΗΠΑ, την Αγκόλα, το Καμερούν, την Αίγυπτο και τη Νιγηρία.
Είναι ενδεικτικό ότι η μείωση αυτή σχεδόν αντισταθμίζει την αύξηση του ρωσικού LNG.
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από ανάλυση του Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (IEEFA), μιας αμερικανικής ΜΚΟ που υποστηρίζει τη βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση.
Που αποδίδεται η αύξηση εισαγωγών
Η μελέτη της IEEFA χρησιμοποίησε δεδομένα από την Kpler, έναν «ιχνηλάτη» ναυτιλίας, και την ICIS, έναν πάροχο δεδομένων εμπορευμάτων.
Σύμφωνα με την IEEFA, οι γαλλικές εταιρείες εισήγαγαν σχεδόν 4,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού LNG το πρώτο εξάμηνο του 2024, ποσότητα υπερδιπλάσια από τα 2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα που εισήχθησαν την ίδια περίοδο πέρυσι.
Η Ισπανία και το Βέλγιο, οι επόμενοι μεγαλύτεροι εισαγωγείς, παρουσίασαν μέτριες αλλαγές, με αύξηση 1% και μείωση 16%, αντίστοιχα.
Η TotalEnergies, ο γαλλικός όμιλος ενέργειας που είναι υπεύθυνος για το μεγαλύτερο μερίδιο αυτών των εισαγωγών, δήλωσε ότι εκπλήρωνε τις συμβάσεις που είχαν υπογραφεί πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οι πρόσφατες επιθέσεις των ανταρτών Houthis σε πλοία στη Διώρυγα του Σουέζ έχουν επίσης επηρεάσει τα πρότυπα εισαγωγής LNG.
Αυτές οι επιθέσεις έχουν διακόψει τις αποστολές φυσικού αερίου από τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη, ενώ η αρκτική διαδρομή της Ρωσίας παραμένει ανεπηρέαστη.
Το Υπουργείο Οικονομικών και Οικονομίας της Γαλλίας τόνισε ότι η Γαλλία, μαζί με την Ισπανία, διαθέτει τους περισσότερους τερματικούς σταθμούς LNG στην Ευρώπη, καθιστώντας την ένα κρίσιμο σημείο εισόδου για τις εισαγωγές LNG.
Η Ρωσία κοιτάει… στην Ασία
Και ενώ οι Ευρωπαίοι παραμένουν εξαρτημένοι από το ρωσικό αέριο, η Μόσχα δημιουργεί το νέο της… άξονα.
Η συμβολική μετονομασία της διάσημης «Πλατείας Ευρώπης» σε «Πλατεία Ευρασίας» στη Μόσχα λέει πολλά.
Καθώς σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη γεωπολιτική προοπτική της Ρωσίας εν μέσω της επιδείνωσης των σχέσεων της με τη Δύση.
Κατά την τελετή μετονομασίας της πλατείας, οι Ρώσοι αξιωματούχοι υποστήριξαν πως το νέο όνομα αντιπροσωπεύει καλύτερα τη στρατηγική στροφή της Ρωσίας προς την Ασία και την ευρύτερη ευρασιατική περιοχή.
Πολλοί βλέπουν αυτή την αλλαγή αυτή ως μια συμβολική απομάκρυνση από την Ευρώπη, υπογραμμίζοντας τις τεταμένες σχέσεις από την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
«Η Ευρώπη δεν είναι πλέον εταίρος μας.
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, κοιτάμε ανατολικά, προς τους συμμάχους μας στην Ευρασία, για να οικοδομήσουμε ένα ισχυρότερο, πιο ανθεκτικό μέλλον», παρατήρησε ένας αξιωματούχος της Μόσχας στην τελετή μετονομασίας της πλατείας.
Οι ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας λόγω του πολέμου στην Ουκρανία έχουν πλήξει σοβαρά τους δεσμούς της Μόσχας με τις ευρωπαϊκές χώρες, σηματοδοτώντας μια από τις πιο δύσκολες περιόδους στις σχέσεις τους στην πρόσφατη ιστορία.
Το μήνυμα από τη μετονομασία μιας πλατείας
Ο Πρόεδρος Vladimir Putin αναφέρεται στη Ρωσία ως ευρασιατική δύναμη, υπονοώντας ότι, ενώ η Ρωσία βρίσκεται γεωγραφικά τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία, είναι πολιτισμικά διαφορετική από οποιαδήποτε ήπειρο.
Ακόμη και μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία παραμένει η μεγαλύτερη χώρα ανά περιοχή, εκτεινόμενη σε 11 ζώνες ώρας, παρόμοια με την πρώην ΕΣΣΔ.
Μια αναμνηστική πλακέτα στην Πλατεία Ευρώπης γράφει: «Σε ένδειξη ισχυρής φιλίας και ενότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, η κυβέρνηση της Μόσχας αποφάσισε να δημιουργήσει την Πλατείας της Ευρώπης στη ρωσική πρωτεύουσα».
Όμως η μετονομασία της πλατείας Ευρώπης υπερβαίνει την απλή αλλαγή πινακίδων.
Μια και αυτή υπογραμμίζει μια ευρύτερη αφήγηση που προωθείται από τη ρωσική κυβέρνηση, η οποία παρουσιάζει όλο και περισσότερο την Ευρώπη ως αντίπαλο και όχι ως εταίρο.
Αυτή η αλλαγή είναι εμφανής στα κρατικά μέσα ενημέρωσης, όπου η Ευρώπη απεικονίζεται συχνά αρνητικά, υπογραμμίζοντας τις εντάσεις και τις συγκρούσεις που προέκυψαν από την κρίση στην Ουκρανία και τις επακόλουθες κυρώσεις.
Η αναθεώρηση του Putin
Όμως, υπήρξε μια εποχή που ο πρόεδρος της Ρωσίας Vladimir Putin, θεώρησε την ταυτότητα της χώρας ότι είνα στενά συνδεδεμένη με την Ευρώπη.
Ο Putin έγινε για πρώτη φορά πρόεδρος της Ρωσίας, στις 7 Μαΐου του 2000 σε ηλικία 47 ετών.
Πριν αναλάβει την ηγεσία, έδωσε μια συνέντευξη στον δημοσιογράφο του BBC David Frost στις 5 Μαρτίου 2000.
Σε εκείνη τη συνέντευξη, δήλωσε: «Η Ρωσία είναι μέρος του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Και δεν μπορώ να φανταστώ τη χώρα μου απομονωμένη από την Ευρώπη και αυτό που συχνά αποκαλούμε πολιτισμένο κόσμο».
Αυτή δεν ήταν η πρώτη ή η τελευταία φορά που ο Putin συνέδεσε τη Ρωσία με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και μίλησε για μια ευημερούσα Ευρώπη.
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2001, ο Ρώσος Πρόεδρος μίλησε στο γερμανικό κοινοβούλιο λέγοντας: «Η Ρωσία είναι μια φιλική ευρωπαϊκή χώρα.
Η σταθερότητα και η ειρήνη στην Ευρώπη είναι οι πρωταρχικοί στόχοι της Ρωσίας».
Ήταν τότε που ο Putin τόνισε ότι τα δημοκρατικά δικαιώματα και η ελευθερία είναι κεντρικά ζητήματα για την εσωτερική πολιτική της Ρωσίας.
Η ομιλία του έγινε δεκτή με χειροκροτήματα από Γερμανούς βουλευτές.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν στη συνέχεια…
Η επέκταση του ΝΑΤΟ
Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε το 1949 μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Ο πρωταρχικός σκοπός του ήταν να παράσχει συλλογική ασφάλεια κατά της Σοβιετικής Ένωσης κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, μια περίοδο που σημαδεύτηκε από έναν διπολικό κόσμο με τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση ως τις δύο υπερδυνάμεις.
Αρχικά, αποτελούμενο από 12 κράτη μέλη, το ΝΑΤΟ λειτουργούσε με βάση την αρχή της συλλογικής άμυνας: μια επίθεση σε ένα μέλος θα θεωρούνταν επίθεση εναντίον όλων.
Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης στις 31 Δεκεμβρίου 1991 σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στην παγκόσμια δυναμική.
Με την πτώση του κύριου αντιπάλου του, ο αρχικός λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ έγινε λιγότερο επίκαιρος.
Η Ρωσία αναδύθηκε από τη σοβιετική κατάρρευση ως μια νέα οντότητα, αν και οικονομικά αποδυναμωμένη, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες αναδείχθηκαν ως η μοναδική υπερδύναμη του κόσμου.
Παρά το αλλαγμένο γεωπολιτικό τοπίο, το ΝΑΤΟ συνέχισε να επεκτείνεται.
Το 2004, υποδέχθηκε επτά νέα μέλη: Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία.
Αυτή η επέκταση έφερε τη συμμαχία πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας.
Η Κροατία και η Αλβανία εντάχθηκαν το 2009, επεκτείνοντας περαιτέρω την εμβέλεια του ΝΑΤΟ.
Η περίπτωση της Ουκρανίας
Καθώς το ΝΑΤΟ επεκτεινόταν προς τα ανατολικά, οι εντάσεις με τη Ρωσία αυξάνονταν.
Η Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004 στην Ουκρανία σηματοδότησε την επιθυμία της χώρας να ευθυγραμμιστεί πιο στενά με τη Δύση, προκαλώντας ανησυχία στη Μόσχα.
Η επίσημη αίτηση της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αν και δεν έγινε ακόμη αποδεκτή, ενέτεινε περαιτέρω τις σχέσεις.
Τον Φεβρουάριο του 2022, η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, πυροδοτώντας μια παγκόσμια κρίση.
Αυτό το γεγονός ώθησε παραδοσιακά ουδέτερες χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία να υποβάλουν αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, απογοητεύοντας περαιτέρω τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, ο οποίος αντιλήφθηκε τη συμπερίληψη των γειτονικών του κρατών και πρώην σοβιετικών δημοκρατιών στο ΝΑΤΟ ως άμεση απειλή για τη ρωσική ασφάλεια.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ και η αυξανόμενη απομόνωση της Ρωσίας από την ευρωπαϊκή ασφάλεια έχουν εντείνει σημαντικά την αντιδυτική στάση του Putin, ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία στη Ρωσία τα τελευταία 22 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έχουν εκλεγεί πέντε πρόεδροι των ΗΠΑ.
Το χάσμα μεγαλώνει
Η απόφαση να μετονομαστεί η «Πλατεία της Ευρώπης» στη Μόσχα έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις από τους κατοίκους της πόλης.
Ορισμένοι θεωρούν αυτή την αλλαγή ως απαραίτητη προσαρμογή στις τρέχουσες γεωπολιτικές συνθήκες, ενώ άλλοι εκφράζουν ανησυχία για το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, για περαιτέρω απομόνωση και οικονομικές δυσκολίες.
Πολλοί Ρώσοι εξακολουθούν να ταυτίζονται έντονα με την ευρωπαϊκή κουλτούρα και δεν θεωρούν ότι συνδέονται με την Ασία.
Αυτή η πολιτισμική συγγένεια με την Ευρώπη παραμένει σημαντικός παράγοντας στη ρωσική εθνική ψυχή.
Η μετονομασία της πλατείας Ευρώπης αντανακλά μια ευρύτερη στρατηγική του Κρεμλίνου για την αναμόρφωση της εθνικής ταυτότητας της Ρωσίας και τον αναπροσανατολισμό του κοινού αισθήματος μακριά από τις δυτικές επιρροές.
Με την προώθηση της ευρασιατικής ταυτότητας, η ρωσική κυβέρνηση φαίνεται να στοχεύει να ενισχύσει τη θέση της στην Ασία και μεταξύ των πρώην σοβιετικών κρατών.
Αυτή η προσέγγιση επιδιώκει να σφυρηλατήσει νέες οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στις δυτικές πιέσεις.
www.bankingnews.gr
Οι Ευρωπαίοι διακήρυξαν το τέλος των δεσμών τους με το φθηνό ρωσικό αέριο, έτσι ώστε να πλήξουν τη ρωσική οικονομία και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Putin.
Απέτυχαν πλήρως.
Το μεγάλο σχέδιο για τη σταδιακή κατάργηση και απεξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια φαίνεται να παραπαίει.
Ενώ οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν περιορίσει το ρωσικό πετρέλαιο, το φυσικό αέριο συνεχίζει να ρέει ελεύθερα και το κυριότερο... άφθονα..
Πρώτοι οι Γάλλοι
Παραδόξως, οι γαλλικές εταιρείες πρωτοστατούν στις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), με την ΕΕ στο σύνολό της να βλέπει αύξηση 7% στις αγορές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τη Ρωσία σε σύγκριση με το 2023.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται μια ενεργειακή κρίση.
Η πλήρης αποκοπή από το ρωσικό φυσικό αέριο θα μπορούσε να εκτοξεύσει στα ύψη τους λογαριασμούς θέρμανσης και να ακρωτηριάσει τις βιομηχανίες που εξαρτώνται από το φυσικό αέριο.
Είναι ενδιαφέρον ότι, ενώ η Γαλλία αύξησε τις ρωσικές εισαγωγές LNG, μείωσε ταυτόχρονα τις εισαγωγές από άλλες πηγές όπως από τις ΗΠΑ, την Αγκόλα, το Καμερούν, την Αίγυπτο και τη Νιγηρία.
Είναι ενδεικτικό ότι η μείωση αυτή σχεδόν αντισταθμίζει την αύξηση του ρωσικού LNG.
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από ανάλυση του Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (IEEFA), μιας αμερικανικής ΜΚΟ που υποστηρίζει τη βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση.
Που αποδίδεται η αύξηση εισαγωγών
Η μελέτη της IEEFA χρησιμοποίησε δεδομένα από την Kpler, έναν «ιχνηλάτη» ναυτιλίας, και την ICIS, έναν πάροχο δεδομένων εμπορευμάτων.
Σύμφωνα με την IEEFA, οι γαλλικές εταιρείες εισήγαγαν σχεδόν 4,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού LNG το πρώτο εξάμηνο του 2024, ποσότητα υπερδιπλάσια από τα 2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα που εισήχθησαν την ίδια περίοδο πέρυσι.
Η Ισπανία και το Βέλγιο, οι επόμενοι μεγαλύτεροι εισαγωγείς, παρουσίασαν μέτριες αλλαγές, με αύξηση 1% και μείωση 16%, αντίστοιχα.
Η TotalEnergies, ο γαλλικός όμιλος ενέργειας που είναι υπεύθυνος για το μεγαλύτερο μερίδιο αυτών των εισαγωγών, δήλωσε ότι εκπλήρωνε τις συμβάσεις που είχαν υπογραφεί πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οι πρόσφατες επιθέσεις των ανταρτών Houthis σε πλοία στη Διώρυγα του Σουέζ έχουν επίσης επηρεάσει τα πρότυπα εισαγωγής LNG.
Αυτές οι επιθέσεις έχουν διακόψει τις αποστολές φυσικού αερίου από τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη, ενώ η αρκτική διαδρομή της Ρωσίας παραμένει ανεπηρέαστη.
Το Υπουργείο Οικονομικών και Οικονομίας της Γαλλίας τόνισε ότι η Γαλλία, μαζί με την Ισπανία, διαθέτει τους περισσότερους τερματικούς σταθμούς LNG στην Ευρώπη, καθιστώντας την ένα κρίσιμο σημείο εισόδου για τις εισαγωγές LNG.
Η Ρωσία κοιτάει… στην Ασία
Και ενώ οι Ευρωπαίοι παραμένουν εξαρτημένοι από το ρωσικό αέριο, η Μόσχα δημιουργεί το νέο της… άξονα.
Η συμβολική μετονομασία της διάσημης «Πλατείας Ευρώπης» σε «Πλατεία Ευρασίας» στη Μόσχα λέει πολλά.
Καθώς σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη γεωπολιτική προοπτική της Ρωσίας εν μέσω της επιδείνωσης των σχέσεων της με τη Δύση.
Κατά την τελετή μετονομασίας της πλατείας, οι Ρώσοι αξιωματούχοι υποστήριξαν πως το νέο όνομα αντιπροσωπεύει καλύτερα τη στρατηγική στροφή της Ρωσίας προς την Ασία και την ευρύτερη ευρασιατική περιοχή.
Πολλοί βλέπουν αυτή την αλλαγή αυτή ως μια συμβολική απομάκρυνση από την Ευρώπη, υπογραμμίζοντας τις τεταμένες σχέσεις από την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
«Η Ευρώπη δεν είναι πλέον εταίρος μας.
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, κοιτάμε ανατολικά, προς τους συμμάχους μας στην Ευρασία, για να οικοδομήσουμε ένα ισχυρότερο, πιο ανθεκτικό μέλλον», παρατήρησε ένας αξιωματούχος της Μόσχας στην τελετή μετονομασίας της πλατείας.
Οι ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας λόγω του πολέμου στην Ουκρανία έχουν πλήξει σοβαρά τους δεσμούς της Μόσχας με τις ευρωπαϊκές χώρες, σηματοδοτώντας μια από τις πιο δύσκολες περιόδους στις σχέσεις τους στην πρόσφατη ιστορία.
Το μήνυμα από τη μετονομασία μιας πλατείας
Ο Πρόεδρος Vladimir Putin αναφέρεται στη Ρωσία ως ευρασιατική δύναμη, υπονοώντας ότι, ενώ η Ρωσία βρίσκεται γεωγραφικά τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία, είναι πολιτισμικά διαφορετική από οποιαδήποτε ήπειρο.
Ακόμη και μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία παραμένει η μεγαλύτερη χώρα ανά περιοχή, εκτεινόμενη σε 11 ζώνες ώρας, παρόμοια με την πρώην ΕΣΣΔ.
Μια αναμνηστική πλακέτα στην Πλατεία Ευρώπης γράφει: «Σε ένδειξη ισχυρής φιλίας και ενότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, η κυβέρνηση της Μόσχας αποφάσισε να δημιουργήσει την Πλατείας της Ευρώπης στη ρωσική πρωτεύουσα».
Όμως η μετονομασία της πλατείας Ευρώπης υπερβαίνει την απλή αλλαγή πινακίδων.
Μια και αυτή υπογραμμίζει μια ευρύτερη αφήγηση που προωθείται από τη ρωσική κυβέρνηση, η οποία παρουσιάζει όλο και περισσότερο την Ευρώπη ως αντίπαλο και όχι ως εταίρο.
Αυτή η αλλαγή είναι εμφανής στα κρατικά μέσα ενημέρωσης, όπου η Ευρώπη απεικονίζεται συχνά αρνητικά, υπογραμμίζοντας τις εντάσεις και τις συγκρούσεις που προέκυψαν από την κρίση στην Ουκρανία και τις επακόλουθες κυρώσεις.
Η αναθεώρηση του Putin
Όμως, υπήρξε μια εποχή που ο πρόεδρος της Ρωσίας Vladimir Putin, θεώρησε την ταυτότητα της χώρας ότι είνα στενά συνδεδεμένη με την Ευρώπη.
Ο Putin έγινε για πρώτη φορά πρόεδρος της Ρωσίας, στις 7 Μαΐου του 2000 σε ηλικία 47 ετών.
Πριν αναλάβει την ηγεσία, έδωσε μια συνέντευξη στον δημοσιογράφο του BBC David Frost στις 5 Μαρτίου 2000.
Σε εκείνη τη συνέντευξη, δήλωσε: «Η Ρωσία είναι μέρος του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Και δεν μπορώ να φανταστώ τη χώρα μου απομονωμένη από την Ευρώπη και αυτό που συχνά αποκαλούμε πολιτισμένο κόσμο».
Αυτή δεν ήταν η πρώτη ή η τελευταία φορά που ο Putin συνέδεσε τη Ρωσία με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και μίλησε για μια ευημερούσα Ευρώπη.
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2001, ο Ρώσος Πρόεδρος μίλησε στο γερμανικό κοινοβούλιο λέγοντας: «Η Ρωσία είναι μια φιλική ευρωπαϊκή χώρα.
Η σταθερότητα και η ειρήνη στην Ευρώπη είναι οι πρωταρχικοί στόχοι της Ρωσίας».
Ήταν τότε που ο Putin τόνισε ότι τα δημοκρατικά δικαιώματα και η ελευθερία είναι κεντρικά ζητήματα για την εσωτερική πολιτική της Ρωσίας.
Η ομιλία του έγινε δεκτή με χειροκροτήματα από Γερμανούς βουλευτές.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν στη συνέχεια…
Η επέκταση του ΝΑΤΟ
Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε το 1949 μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Ο πρωταρχικός σκοπός του ήταν να παράσχει συλλογική ασφάλεια κατά της Σοβιετικής Ένωσης κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, μια περίοδο που σημαδεύτηκε από έναν διπολικό κόσμο με τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση ως τις δύο υπερδυνάμεις.
Αρχικά, αποτελούμενο από 12 κράτη μέλη, το ΝΑΤΟ λειτουργούσε με βάση την αρχή της συλλογικής άμυνας: μια επίθεση σε ένα μέλος θα θεωρούνταν επίθεση εναντίον όλων.
Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης στις 31 Δεκεμβρίου 1991 σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στην παγκόσμια δυναμική.
Με την πτώση του κύριου αντιπάλου του, ο αρχικός λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ έγινε λιγότερο επίκαιρος.
Η Ρωσία αναδύθηκε από τη σοβιετική κατάρρευση ως μια νέα οντότητα, αν και οικονομικά αποδυναμωμένη, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες αναδείχθηκαν ως η μοναδική υπερδύναμη του κόσμου.
Παρά το αλλαγμένο γεωπολιτικό τοπίο, το ΝΑΤΟ συνέχισε να επεκτείνεται.
Το 2004, υποδέχθηκε επτά νέα μέλη: Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία.
Αυτή η επέκταση έφερε τη συμμαχία πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας.
Η Κροατία και η Αλβανία εντάχθηκαν το 2009, επεκτείνοντας περαιτέρω την εμβέλεια του ΝΑΤΟ.
Η περίπτωση της Ουκρανίας
Καθώς το ΝΑΤΟ επεκτεινόταν προς τα ανατολικά, οι εντάσεις με τη Ρωσία αυξάνονταν.
Η Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004 στην Ουκρανία σηματοδότησε την επιθυμία της χώρας να ευθυγραμμιστεί πιο στενά με τη Δύση, προκαλώντας ανησυχία στη Μόσχα.
Η επίσημη αίτηση της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αν και δεν έγινε ακόμη αποδεκτή, ενέτεινε περαιτέρω τις σχέσεις.
Τον Φεβρουάριο του 2022, η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, πυροδοτώντας μια παγκόσμια κρίση.
Αυτό το γεγονός ώθησε παραδοσιακά ουδέτερες χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία να υποβάλουν αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, απογοητεύοντας περαιτέρω τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, ο οποίος αντιλήφθηκε τη συμπερίληψη των γειτονικών του κρατών και πρώην σοβιετικών δημοκρατιών στο ΝΑΤΟ ως άμεση απειλή για τη ρωσική ασφάλεια.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ και η αυξανόμενη απομόνωση της Ρωσίας από την ευρωπαϊκή ασφάλεια έχουν εντείνει σημαντικά την αντιδυτική στάση του Putin, ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία στη Ρωσία τα τελευταία 22 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έχουν εκλεγεί πέντε πρόεδροι των ΗΠΑ.
Το χάσμα μεγαλώνει
Η απόφαση να μετονομαστεί η «Πλατεία της Ευρώπης» στη Μόσχα έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις από τους κατοίκους της πόλης.
Ορισμένοι θεωρούν αυτή την αλλαγή ως απαραίτητη προσαρμογή στις τρέχουσες γεωπολιτικές συνθήκες, ενώ άλλοι εκφράζουν ανησυχία για το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, για περαιτέρω απομόνωση και οικονομικές δυσκολίες.
Πολλοί Ρώσοι εξακολουθούν να ταυτίζονται έντονα με την ευρωπαϊκή κουλτούρα και δεν θεωρούν ότι συνδέονται με την Ασία.
Αυτή η πολιτισμική συγγένεια με την Ευρώπη παραμένει σημαντικός παράγοντας στη ρωσική εθνική ψυχή.
Η μετονομασία της πλατείας Ευρώπης αντανακλά μια ευρύτερη στρατηγική του Κρεμλίνου για την αναμόρφωση της εθνικής ταυτότητας της Ρωσίας και τον αναπροσανατολισμό του κοινού αισθήματος μακριά από τις δυτικές επιρροές.
Με την προώθηση της ευρασιατικής ταυτότητας, η ρωσική κυβέρνηση φαίνεται να στοχεύει να ενισχύσει τη θέση της στην Ασία και μεταξύ των πρώην σοβιετικών κρατών.
Αυτή η προσέγγιση επιδιώκει να σφυρηλατήσει νέες οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στις δυτικές πιέσεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών