Η Ρουμανία αγωνίζεται να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης τον δραπέτη βασιλιά
Μια απίστευτη ιστορία εκτυλίσσεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο το τελευταίο διάστημα, με το Politico να φέρνει στο φως όλες τις πτυχές της σύλληψης του πρίγκιπα της Ρουμανίας.
Ένα συννεφιασμένο απόγευμα του Απριλίου στη Μεσόγειο, τέσσερις αστυνομικοί της Μάλτας με πολιτικά ρούχα ανέβηκαν με βηματισμό στην είσοδο του ανακτορικού θέρετρου Westin Dragonara για να συλλάβουν έναν από τους καλεσμένους του.
Ο πρίγκιπας Παύλος της Ρουμανίας είχε μόλις φτάσει στο ξενοδοχείο πέντε αστέρων και έβγαινε από το αυτοκίνητό του όταν τον σταμάτησαν οι αστυνομικοί.
Εκτελούσαν ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, είπαν στον πρίγκιπα, και θα έπρεπε να φύγει μαζί τους.
Ο Παύλος διαμαρτυρήθηκε και ζήτησε να πάει στο δωμάτιό του για να πάρει έγγραφα που χρειαζόταν πριν τον πάρουν. Αλλά οι αξιωματικοί αρνήθηκαν να υποχωρήσουν.
«Δεν με άκουσαν, απλώς με μετέφεραν στο αυτοκίνητο για να με συλλάβουν», είπε στο POLITICO σε τηλεφωνική συνέντευξη από τη Μάλτα, όπου αναγκάστηκε να παραμείνει για μήνες ως αντικείμενο νομικής διελκυστίνδας μεταξύ των χωρών της ΕΕ.
Η σύλληψη ξεκίνησε το τελευταίο κεφάλαιο σε ένα εξαιρετικό νομικό έπος, που καλύπτει δεκαετίες και πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Στο επίκεντρό του είναι ο Παύλος, ο 76χρονος εγγονός ενός από τους τελευταίους βασιλιάδες της Ρουμανίας, ο οποίος έχει κυνηγηθεί σε όλη την ήπειρο για τον ρόλο του σε ένα σχέδιο παράνομης ανάκτησης βασιλικών εδαφών που ανήκαν στον πρόγονό του.
Άλλοι που εμπλέκονται στην πλοκή είναι ένας Ισραηλινός μεγιστάνας διαμαντιών, ο πρώην αρχηγός του επιτελείου ενός Ρουμάνου πρωθυπουργού που κάποτε φυλακίστηκε για διαφθορά και μια σειρά από γραφειοκράτες που δωροδοκούν.
Το POLITICO μίλησε αποκλειστικά στον πρίγκιπα, τη σύζυγό του και τους δικηγόρους του, και εξέτασε χιλιάδες σελίδες νομικών εγγράφων, δικαστικών αποφάσεων και απομαγνητοφώνησης συνομιλιών, για να ξετυλίξει μια περίπλοκη και συχνά παράξενη ιστορία διαδοχής και εξαπάτησης που περιλαμβάνει έναν από τους πιο σκοτεινούς βασιλικούς οίκους της Ευρώπης.
Συμμαθητές με τον βασιλιά Κάρολο
Ακριβώς λιγότερο από μία ώρα με το αυτοκίνητο βόρεια του Βουκουρεστίου βρίσκεται το απέραντο δάσος Snagov.
Μια γέφυρα συνδέεται με ένα μικρό νησί στη λίμνη, επιτρέποντας στους τουρίστες να επισκεφθούν ένα μεσαιωνικό μοναστήρι που φημίζεται για τον ισχυρισμό του ότι είναι ο τελευταίος τόπος ανάπαυσης του Vlad the Impaler, του πολέμαρχου του 15ου αιώνα και εθνικού ήρωα της Ρουμανίας που αποτέλεσε την έμπνευση του Δράκουλα.
Μέρος του δάσους ανήκε κάποτε στον βασιλιά Carol II της Ρουμανίας, ο οποίος βασίλεψε για μια δεκαετία μεταξύ 1930 και 1940.
Κατασχέθηκε, όπως και όλα τα βασιλικά εδάφη, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τη φασιστική κυβέρνηση και στη συνέχεια τους κυβερνώντες κομμουνιστές, οι οποίοι κατάργησαν τη μοναρχία το 1947.
Η βασιλική οικογένεια της Ρουμανίας θα περνούσε περισσότερα από 40 χρόνια στην εξορία, διάσπαρτη σε όλη την Ευρώπη - συμπεριλαμβανομένου του Παύλου, ο οποίος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1948 από τον Mircea Hohenzollern, τον πρωτότοκο γιο του βασιλιά Carol II, και μια γυναίκα.
Ο γάμος τους ακυρώθηκε λίγο μετά τη γέννηση του Παύλου.
Ο Παύλος μεγάλωσε στη Γαλλία και εκπαιδεύτηκε σε ελίτ οικοτροφεία στο Ηνωμένο Βασίλειο —ήταν την ίδια χρονιά με τον Βασιλιά Κάρολο, με τον οποίο έχει μακρινή συγγένεια, στο Gordonstoun — και πάτησε το πόδι του στη Ρουμανία παρά μόνο στα 40 του.
Η επιστροφή στην πατρίδα έγινε δυνατή μόνο το 1989, όταν οι Ρουμάνοι αποτίναξαν μισό αιώνα κομμουνιστικής κυριαρχίας με έναν σύντομο, βίαιο επαναστατικό ξέσπασμα που κορυφώθηκε με την εκτέλεση του δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου και της συζύγου του την ημέρα των Χριστουγέννων.
Με την πτώση του κομμουνισμού, ο Παύλος — ο οποίος δεν ήταν Ρουμάνος πολίτης, αν και το βρετανικό του διαβατήριο, το οποίο είδε το POLITICO, αναφέρει το πλήρες όνομά του ως Παύλο Philip της Ρουμανίας — επέστρεψε αμέσως στη χώρα που κάποτε κυβερνούσαν οι προπάτορές του.
Συμμετείχε σε μια πτήση βρετανικής βοήθειας προς το Βουκουρέστι τον Ιανουάριο του 1990 και αργότερα μετακόμισε στην πρωτεύουσα με την Αμερικανίδα σύζυγό του, Λία.
Αλλά η επιστροφή του εξόριστου πρίγκιπα, ενός εμπόρου καλών τεχνών που δεν μιλούσε ρουμανικά, δεν ήταν δημοφιλής σε όλους.
Αν και η μοναρχία δεν αποκαταστάθηκε ποτέ, η κυβέρνηση έδωσε στο δημοφιλές κύριο κλάδο της βασιλικής οικογένειας - με επικεφαλής τον θείο του Παύλου, τον βασιλιά Μιχαήλ Α' και σήμερα από την κόρη του βασιλιά, Μαργαρέτα - έναν τελετουργικό ρόλο, επιτρέποντάς τους να χρησιμοποιήσουν το παλάτι της Ελισάβετ στο Βουκουρέστι ως επίσημη κατοικία τους.
Παρόμοιες διευθετήσεις έχουν γίνει μεταξύ των κυβερνήσεων και των εκλιπόντων βασιλικών οικογενειών αλλού, όπως το Μαυροβούνιο.
Ο Παύλος, ωστόσο, είναι αποξενωμένος από την πλευρά της οικογένειας του βασιλιά Μιχαήλ Α.
Παρά τις αποφάσεις των πορτογαλικών και γαλλικών δικαστηρίων τη δεκαετία του 1950 και του 1960 που αναγνώρισαν τον πατέρα του ως νόμιμο γιο του βασιλιά Carol II και ένα ρουμανικό δικαστήριο που επιβεβαίωσε τη βασιλική καταγωγή του Παύλου το 2012, η βασιλική του αξίωση δεν έγινε ποτέ πλήρως αποδεκτή στη χώρα των προγόνων του, μεταξύ άλλων από την ευρύτερη οικογένειά του, λόγω της ακύρωσης του γάμου του παππού του με τη γιαγιά του.
Το deal
Αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να προσπαθήσει να χαράξει έναν ρόλο για τον εαυτό του στη δημόσια ζωή της Ρουμανίας.
Ο πρίγκιπας έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ρουμανίας το 2000, αλλά κέρδισε μόλις 50.000 ψήφους, ή περίπου το 0,5%.
Αρνούμενοι ένα δικό τους παλάτι, αυτός και η Λία μετέτρεψαν στη συνέχεια το πενταόροφο αρχοντικό τους στο Βουκουρέστι σε ένα είδος σκιώδους βασιλικής αυλής, που φιλοξενούσε αξιωματούχους, πρεσβευτές και μικρές διασημότητες.
Όταν ένας πλούσιος επιχειρηματίας με διασυνδέσεις με τον πρώην πρωθυπουργό της Ρουμανίας πλησίασε τον Παύλο με πρόταση να τον βοηθήσει να ανακτήσει παλιά βασιλικά εδάφη, ήταν μια χρυσή ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο του μια για πάντα.
Το 2006, ο Remus Truică, κάποτε επικεφαλής του επιτελείου του πρώην πρωθυπουργού Adrian Năstase που μαστίζεται από τη διαφθορά, κάλεσε τον Παύλο και τη σύζυγό του στην παραλίμνια ιδιοκτησία του κοντά στο δάσος Snagov.
Στην πολυτελή βίλα, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα που είδε το POLITICO, ο Truică —ο ίδιος ισχυρός επιχειρηματίας και εκατομμυριούχος— τους πρόσφερε μια συμφωνία.
Η εταιρεία του, Reciplia SRL, θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάκτηση των αμφισβητούμενων προγονικών εδαφών του Παύλου - Snagov Forest και Băneasa Royal Farm, πρώην κτήμα του στέμματος κοντά στο Βουκουρέστι - για λογαριασμό του πρίγκιπα και να του καταβάλει προκαταβολή 4 εκατομμυρίων ευρώ, εάν ο Παύλος υπέγραφε πάνω από 50 έως 80% των ακινήτων στη Reciplia ως αντάλλαγμα.
Τα εδάφη, τα οποία ήταν ιδιαίτερα περιζήτητα, είχαν συνολική αξία 145 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με τις ρουμανικές αρχές.
Ο Truică διαβεβαίωσε τον πρίγκιπα ότι είχε κυριαρχία στους τοπικούς αξιωματούχους και τον Τύπο και ότι όποιος πολιτικός σταθεί εμπόδιο στο δρόμο τους «δεν θα επανεκλεγόταν», σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.
Ο Παύλος είπε στο POLITICO ότι ο Truică "είχε ένα πολύ καλό βιογραφικό σημείωμα σε ακίνητα και επενδύσεις" και ότι δεν υποψιαζόταν ότι η συμφωνία θα παραβίαζε νόμους.
Ο πρίγκιπας συμφώνησε στη διευθέτηση, δίνοντας την προκαταβολή εντός εβδομάδων.
Τα πρώτα σημάδια
Ρωγμές στη σχέση εμφανίστηκαν όταν ο Παύλος έμαθε ότι ο Truică ήταν μέλος μιας ομάδας με έναν Ισραηλινό δισεκατομμυριούχο, τον Benyamin Steinmetz, και το δεξί του χέρι, τον Tal Silberstein, ο οποίος θα ήταν πολιτικός σύμβουλος του Αυστριακού καγκελαρίου Christian Kern.
Στην πραγματικότητα, ήταν ο Steinmetz, ένας μεγιστάνας εξόρυξης με μια περιουσία από αφρικανικά διαμάντια, που ήταν ο πραγματικός χρηματοδότης του σχεδίου για την ανάκτηση των παλαιών βασιλικών εδαφών, όχι ο Truică, όπως είχε οδηγηθεί να πιστεύει ο Παύλος.
Η Reciplia ανήκε σχεδόν κατά 90% στον Steinmetz, με δευτερεύοντα μέτοχο τον Truică, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.
Ο Παύλος τρόμαξε. «Δεν ξέραμε ότι τους είχαμε ως εταίρους», είπε, αναφερόμενος στους Ισραηλινούς.
Δεν του άρεσε αυτό που είχε ακούσει για τον Steinmetz, ο οποίος ήταν κάποτε ο πλουσιότερος άνθρωπος του Ισραήλ, προτού οι επιχειρηματικές του συναλλαγές στην Αφρική τεθούν υπό έλεγχο και οδηγηθούν σε κατηγορίες για δωροδοκία και διαφθορά.
Ο Παύλος προσπάθησε να «βγει» από τη συμφωνία σε εκείνο το σημείο, ισχυρίστηκε, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η σχέση μεταξύ του πρίγκιπα, του Truică και του Steinmetz διέρρευσε αμετάκλητα όταν ο Παύλος έλαβε την ιδιοκτησία του Snagov Forest και του Băneasa Royal Farm και υπέγραψε και τα δύο ακίνητα στη Reciplia, όπως συμφωνήθηκε.
Ο Παύλος είπε ότι άκουσε λίγα πράγματα από τους συνεργάτες του μετά την ολοκλήρωση της μεταβίβασης το 2009 και δεν έλαβε το μερίδιο που είχε υποσχεθεί από την πώληση των περιουσιακών στοιχείων.
Έφτασε στο σημείο να απειλήσει να τους καταγγείλει στην αστυνομία, κάτι που οδήγησε σε μια σπάνια παρέμβαση του ίδιου του Steinmetz.
Για να κατευνάσει τις ανησυχίες του πρίγκιπα, ο Steinmetz — ο οποίος ήταν «σπάνια παρών στη Ρουμανία» σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα, προτιμώντας να παίξει τον ρόλο του στην πλοκή «από τις σκιές» — συνάντησε τον Παύλο στο σπίτι του πρίγκιπα στο Βουκουρέστι σε μια κρύο βράδυ του Δεκεμβρίου του 2011.
«Είμαστε σοβαροί άνθρωποι, θεωρήστε μας πολύ σοβαρούς, ειλικρινείς ανθρώπους», είπε ο Steinmetz στον πρίγκιπα, σύμφωνα με μια απομαγνητοφώνηση μιας μυστικής ηχογράφησης της συνομιλίας.
«Το μόνο μας κίνητρο εδώ είναι ότι θέλουμε να επενδύσουμε πολλά χρήματα σε αυτήν την επιχείρηση, διατηρώντας παράλληλα χαμηλό προφίλ».
Ζήτησε από τον πρίγκιπα να κάνει υπομονή.
Η κλήση στην αστυνομία
Αλλά όσο περνούσε περισσότερος χρόνος, η υπομονή του Παύλου εξαντλήθηκε.
Ανησυχώντας ότι τον «εξαπατούσαν», είπε στο POLITICO, πήγε τελικά στην αστυνομία το 2015 για να υποβάλει καταγγελία.
«Δεν πίστευα ότι έκανα κάτι λάθος», είπε.
«Ένιωσα ότι είμαι αυτός που δεν πήρε πίσω τις περιουσίες του».
Μέχρι εκείνο το σημείο, οι αρχές είχαν ήδη πλησιάσει τον πρίγκιπα, τον Truică, τον Steinmetz και μια ομάδα, συμπεριλαμβανομένων δικηγόρων των τριών ανδρών και μιας σειράς διεφθαρμένων τοπικών αξιωματούχων, που συμμετείχαν στην παράνομη αποκατάσταση των παλαιών βασιλικών εδαφών.
Έτσι, ένα πρωινό του Δεκεμβρίου του 2020, η αστυνομία χτύπησε την πόρτα του σπιτιού του Παύλου.
Το ανώτατο δικαστήριο της Ρουμανίας μόλις καταδίκασε ερήμην τον πρίγκιπα και τους συνωμότες του για διαφθορά, ανατρέποντας μια προηγούμενη αθωωτική απόφαση και τους επιδίκασε ποινές φυλάκισης που κυμαίνονταν από τρία έως επτά χρόνια πίσω από τα κάγκελα.
Οι αστυνομικοί ήταν εκεί για να τον πάρουν μέσα.
Η σύζυγος του Παύλου, η Λία, άνοιξε την πόρτα περίπου στις 5.30 π.μ. και τους ενημέρωσε ότι δεν ήταν σπίτι.
Είχε πάει ένα ταξίδι στην Πορτογαλία, είπε, και δεν ήξερε πότε θα επέστρεφε.
Λίγο μετά, μια φωτογραφία του πρίγκιπα εμφανίστηκε στον ιστότοπο της Interpol.
Ήταν επίσημα καταζητούμενος.
Η απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου και της Δικαιοσύνης, η οποία είναι εκατοντάδων σελίδων εξηγεί τις σκοτεινές μεθόδους με τις οποίες οι συνωμότες του Παύλου χρησιμοποίησαν τις διασυνδέσεις τους για να πείσουν τοπικούς αξιωματούχους να μεταβιβάσουν την κυριότητα των ακινήτων στον πρίγκιπα.
Σε ένα παράδειγμα, ο Truică περίμενε έως ότου αντικατασταθεί ο διευθυντής ενός δασικού τμήματος με έναν φίλο και στη συνέχεια ζήτησε από τον φίλο του να παραχωρήσει την κατοχή του δάσους Snagov στον πρίγκιπα με αντάλλαγμα 1.000 τετραγωνικά μέτρα γης, αξίας 50.000 ευρώ.
Σε ένα άλλο, ο Truică δωροδόκησε τον επικεφαλής ενός γεωργικού ινστιτούτου με ένα ταξίδι στο Μονακό, πηγαίνοντας τον υπάλληλο και τη σύζυγό του σε ένα βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο στο Μόντε Κάρλο και σε μια βόλτα με βάρκα.
Οι απομαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ Steinmetz και Truică δείχνουν ότι ο Ισραηλινός δισεκατομμυριούχος επιθυμούσε να καταλάβει τα βασιλικά εδάφη της Ρουμανίας, ζητώντας τακτικές ενημερώσεις.
Ο ρόλος του Παύλου
Ο ρόλος του Παύλου στην πλοκή ήταν πιο περιορισμένος αλλά όχι λιγότερο κεντρικός, σύμφωνα με τις αρχές.
«Αν και δεν ήταν μέλος της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας» που έκανε τη βρώμικη δουλειά της δωροδοκίας αξιωματούχων, «ήταν μέρος της ομάδας συμφερόντων που περιστρεφόταν γύρω του και η οποία στόχευε στην παράνομη κατοχή περιουσιακών στοιχείων που ανήκαν στο ρουμανικό κράτος», διαπίστωσε το δικαστήριο.
«Κατηγορούμενος από την επιθυμία να πλουτίσει, επικαλούμενος τη σχέση με τον πρώην βασιλιά Κάρολο Β΄ και γνωρίζοντας ότι τα ζητούμενα αγαθά δεν μπορούσαν να αποκτηθούν νομίμως, ο εναγόμενος [Παύλος της Ρουμανίας] συμφώνησε» να συμμετάσχει σε μια συμφωνία η οποία κόστισε στο κράτος 145 εκατ. ευρώ.
Τελικά, ο κατάλογος των ατόμων που καταδικάστηκαν στην πλοκή είναι το ίδιο παράξενος.
Περιλαμβάνει τον Παύλο, τον σκιώδη πρίγκιπα της Ρουμανίας, έναν διεφθαρμένο αρχηγό του προσωπικού του πρώην πρωθυπουργού, τον Truică και τον Ισραηλινό δισεκατομμυριούχο με διαμάντια, Steinmetz.
Επίσης και ένα πλήθος τοπικών αξιωματούχων που δέχονταν δωροδοκίες με αντάλλαγμα τη μεταβίβαση δεκάδων εκταρίων γης που ανήκει στο κράτος στον Παύλο.
Όλοι τους, έκρινε το ανώτατο δικαστήριο της Ρουμανίας, εμπλέκονταν ποικιλοτρόπως σε ένα περίπλοκο σχέδιο απάτης της χώρας από γη που κάποτε ανήκε στον βασιλιά της.
Συνολικά, 19 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση.
Ο Παύλος καταδικάστηκε σε τριάμισι χρόνια φυλάκιση, ο Truică καταδικάστηκε σε επτά χρόνια και φυλακίστηκε και ο Steinmetz καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια.
Συνελήφθη στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην Κύπρο, όπου απέρριψε επιτυχώς αιτήματα έκδοσης της Ρουμανίας με την αιτιολογία ότι οι συνθήκες στις φυλακές της Ρουμανίας ήταν απάνθρωπες, σύμφωνα με τις αποφάσεις των δικαστηρίων Αθηνών και Λευκωσίας, τις οποίες εξασφάλισε το POLITICO.
www.bankingnews.gr
Ένα συννεφιασμένο απόγευμα του Απριλίου στη Μεσόγειο, τέσσερις αστυνομικοί της Μάλτας με πολιτικά ρούχα ανέβηκαν με βηματισμό στην είσοδο του ανακτορικού θέρετρου Westin Dragonara για να συλλάβουν έναν από τους καλεσμένους του.
Ο πρίγκιπας Παύλος της Ρουμανίας είχε μόλις φτάσει στο ξενοδοχείο πέντε αστέρων και έβγαινε από το αυτοκίνητό του όταν τον σταμάτησαν οι αστυνομικοί.
Εκτελούσαν ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, είπαν στον πρίγκιπα, και θα έπρεπε να φύγει μαζί τους.
Ο Παύλος διαμαρτυρήθηκε και ζήτησε να πάει στο δωμάτιό του για να πάρει έγγραφα που χρειαζόταν πριν τον πάρουν. Αλλά οι αξιωματικοί αρνήθηκαν να υποχωρήσουν.
«Δεν με άκουσαν, απλώς με μετέφεραν στο αυτοκίνητο για να με συλλάβουν», είπε στο POLITICO σε τηλεφωνική συνέντευξη από τη Μάλτα, όπου αναγκάστηκε να παραμείνει για μήνες ως αντικείμενο νομικής διελκυστίνδας μεταξύ των χωρών της ΕΕ.
Η σύλληψη ξεκίνησε το τελευταίο κεφάλαιο σε ένα εξαιρετικό νομικό έπος, που καλύπτει δεκαετίες και πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Στο επίκεντρό του είναι ο Παύλος, ο 76χρονος εγγονός ενός από τους τελευταίους βασιλιάδες της Ρουμανίας, ο οποίος έχει κυνηγηθεί σε όλη την ήπειρο για τον ρόλο του σε ένα σχέδιο παράνομης ανάκτησης βασιλικών εδαφών που ανήκαν στον πρόγονό του.
Άλλοι που εμπλέκονται στην πλοκή είναι ένας Ισραηλινός μεγιστάνας διαμαντιών, ο πρώην αρχηγός του επιτελείου ενός Ρουμάνου πρωθυπουργού που κάποτε φυλακίστηκε για διαφθορά και μια σειρά από γραφειοκράτες που δωροδοκούν.
Το POLITICO μίλησε αποκλειστικά στον πρίγκιπα, τη σύζυγό του και τους δικηγόρους του, και εξέτασε χιλιάδες σελίδες νομικών εγγράφων, δικαστικών αποφάσεων και απομαγνητοφώνησης συνομιλιών, για να ξετυλίξει μια περίπλοκη και συχνά παράξενη ιστορία διαδοχής και εξαπάτησης που περιλαμβάνει έναν από τους πιο σκοτεινούς βασιλικούς οίκους της Ευρώπης.
Συμμαθητές με τον βασιλιά Κάρολο
Ακριβώς λιγότερο από μία ώρα με το αυτοκίνητο βόρεια του Βουκουρεστίου βρίσκεται το απέραντο δάσος Snagov.
Μια γέφυρα συνδέεται με ένα μικρό νησί στη λίμνη, επιτρέποντας στους τουρίστες να επισκεφθούν ένα μεσαιωνικό μοναστήρι που φημίζεται για τον ισχυρισμό του ότι είναι ο τελευταίος τόπος ανάπαυσης του Vlad the Impaler, του πολέμαρχου του 15ου αιώνα και εθνικού ήρωα της Ρουμανίας που αποτέλεσε την έμπνευση του Δράκουλα.
Μέρος του δάσους ανήκε κάποτε στον βασιλιά Carol II της Ρουμανίας, ο οποίος βασίλεψε για μια δεκαετία μεταξύ 1930 και 1940.
Κατασχέθηκε, όπως και όλα τα βασιλικά εδάφη, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τη φασιστική κυβέρνηση και στη συνέχεια τους κυβερνώντες κομμουνιστές, οι οποίοι κατάργησαν τη μοναρχία το 1947.
Η βασιλική οικογένεια της Ρουμανίας θα περνούσε περισσότερα από 40 χρόνια στην εξορία, διάσπαρτη σε όλη την Ευρώπη - συμπεριλαμβανομένου του Παύλου, ο οποίος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1948 από τον Mircea Hohenzollern, τον πρωτότοκο γιο του βασιλιά Carol II, και μια γυναίκα.
Ο γάμος τους ακυρώθηκε λίγο μετά τη γέννηση του Παύλου.
Ο Παύλος μεγάλωσε στη Γαλλία και εκπαιδεύτηκε σε ελίτ οικοτροφεία στο Ηνωμένο Βασίλειο —ήταν την ίδια χρονιά με τον Βασιλιά Κάρολο, με τον οποίο έχει μακρινή συγγένεια, στο Gordonstoun — και πάτησε το πόδι του στη Ρουμανία παρά μόνο στα 40 του.
Η επιστροφή στην πατρίδα έγινε δυνατή μόνο το 1989, όταν οι Ρουμάνοι αποτίναξαν μισό αιώνα κομμουνιστικής κυριαρχίας με έναν σύντομο, βίαιο επαναστατικό ξέσπασμα που κορυφώθηκε με την εκτέλεση του δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου και της συζύγου του την ημέρα των Χριστουγέννων.
Με την πτώση του κομμουνισμού, ο Παύλος — ο οποίος δεν ήταν Ρουμάνος πολίτης, αν και το βρετανικό του διαβατήριο, το οποίο είδε το POLITICO, αναφέρει το πλήρες όνομά του ως Παύλο Philip της Ρουμανίας — επέστρεψε αμέσως στη χώρα που κάποτε κυβερνούσαν οι προπάτορές του.
Συμμετείχε σε μια πτήση βρετανικής βοήθειας προς το Βουκουρέστι τον Ιανουάριο του 1990 και αργότερα μετακόμισε στην πρωτεύουσα με την Αμερικανίδα σύζυγό του, Λία.
Αλλά η επιστροφή του εξόριστου πρίγκιπα, ενός εμπόρου καλών τεχνών που δεν μιλούσε ρουμανικά, δεν ήταν δημοφιλής σε όλους.
Αν και η μοναρχία δεν αποκαταστάθηκε ποτέ, η κυβέρνηση έδωσε στο δημοφιλές κύριο κλάδο της βασιλικής οικογένειας - με επικεφαλής τον θείο του Παύλου, τον βασιλιά Μιχαήλ Α' και σήμερα από την κόρη του βασιλιά, Μαργαρέτα - έναν τελετουργικό ρόλο, επιτρέποντάς τους να χρησιμοποιήσουν το παλάτι της Ελισάβετ στο Βουκουρέστι ως επίσημη κατοικία τους.
Παρόμοιες διευθετήσεις έχουν γίνει μεταξύ των κυβερνήσεων και των εκλιπόντων βασιλικών οικογενειών αλλού, όπως το Μαυροβούνιο.
Ο Παύλος, ωστόσο, είναι αποξενωμένος από την πλευρά της οικογένειας του βασιλιά Μιχαήλ Α.
Παρά τις αποφάσεις των πορτογαλικών και γαλλικών δικαστηρίων τη δεκαετία του 1950 και του 1960 που αναγνώρισαν τον πατέρα του ως νόμιμο γιο του βασιλιά Carol II και ένα ρουμανικό δικαστήριο που επιβεβαίωσε τη βασιλική καταγωγή του Παύλου το 2012, η βασιλική του αξίωση δεν έγινε ποτέ πλήρως αποδεκτή στη χώρα των προγόνων του, μεταξύ άλλων από την ευρύτερη οικογένειά του, λόγω της ακύρωσης του γάμου του παππού του με τη γιαγιά του.
Το deal
Αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να προσπαθήσει να χαράξει έναν ρόλο για τον εαυτό του στη δημόσια ζωή της Ρουμανίας.
Ο πρίγκιπας έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ρουμανίας το 2000, αλλά κέρδισε μόλις 50.000 ψήφους, ή περίπου το 0,5%.
Αρνούμενοι ένα δικό τους παλάτι, αυτός και η Λία μετέτρεψαν στη συνέχεια το πενταόροφο αρχοντικό τους στο Βουκουρέστι σε ένα είδος σκιώδους βασιλικής αυλής, που φιλοξενούσε αξιωματούχους, πρεσβευτές και μικρές διασημότητες.
Όταν ένας πλούσιος επιχειρηματίας με διασυνδέσεις με τον πρώην πρωθυπουργό της Ρουμανίας πλησίασε τον Παύλο με πρόταση να τον βοηθήσει να ανακτήσει παλιά βασιλικά εδάφη, ήταν μια χρυσή ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο του μια για πάντα.
Το 2006, ο Remus Truică, κάποτε επικεφαλής του επιτελείου του πρώην πρωθυπουργού Adrian Năstase που μαστίζεται από τη διαφθορά, κάλεσε τον Παύλο και τη σύζυγό του στην παραλίμνια ιδιοκτησία του κοντά στο δάσος Snagov.
Στην πολυτελή βίλα, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα που είδε το POLITICO, ο Truică —ο ίδιος ισχυρός επιχειρηματίας και εκατομμυριούχος— τους πρόσφερε μια συμφωνία.
Η εταιρεία του, Reciplia SRL, θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάκτηση των αμφισβητούμενων προγονικών εδαφών του Παύλου - Snagov Forest και Băneasa Royal Farm, πρώην κτήμα του στέμματος κοντά στο Βουκουρέστι - για λογαριασμό του πρίγκιπα και να του καταβάλει προκαταβολή 4 εκατομμυρίων ευρώ, εάν ο Παύλος υπέγραφε πάνω από 50 έως 80% των ακινήτων στη Reciplia ως αντάλλαγμα.
Τα εδάφη, τα οποία ήταν ιδιαίτερα περιζήτητα, είχαν συνολική αξία 145 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με τις ρουμανικές αρχές.
Ο Truică διαβεβαίωσε τον πρίγκιπα ότι είχε κυριαρχία στους τοπικούς αξιωματούχους και τον Τύπο και ότι όποιος πολιτικός σταθεί εμπόδιο στο δρόμο τους «δεν θα επανεκλεγόταν», σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.
Ο Παύλος είπε στο POLITICO ότι ο Truică "είχε ένα πολύ καλό βιογραφικό σημείωμα σε ακίνητα και επενδύσεις" και ότι δεν υποψιαζόταν ότι η συμφωνία θα παραβίαζε νόμους.
Ο πρίγκιπας συμφώνησε στη διευθέτηση, δίνοντας την προκαταβολή εντός εβδομάδων.
Τα πρώτα σημάδια
Ρωγμές στη σχέση εμφανίστηκαν όταν ο Παύλος έμαθε ότι ο Truică ήταν μέλος μιας ομάδας με έναν Ισραηλινό δισεκατομμυριούχο, τον Benyamin Steinmetz, και το δεξί του χέρι, τον Tal Silberstein, ο οποίος θα ήταν πολιτικός σύμβουλος του Αυστριακού καγκελαρίου Christian Kern.
Στην πραγματικότητα, ήταν ο Steinmetz, ένας μεγιστάνας εξόρυξης με μια περιουσία από αφρικανικά διαμάντια, που ήταν ο πραγματικός χρηματοδότης του σχεδίου για την ανάκτηση των παλαιών βασιλικών εδαφών, όχι ο Truică, όπως είχε οδηγηθεί να πιστεύει ο Παύλος.
Η Reciplia ανήκε σχεδόν κατά 90% στον Steinmetz, με δευτερεύοντα μέτοχο τον Truică, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.
Ο Παύλος τρόμαξε. «Δεν ξέραμε ότι τους είχαμε ως εταίρους», είπε, αναφερόμενος στους Ισραηλινούς.
Δεν του άρεσε αυτό που είχε ακούσει για τον Steinmetz, ο οποίος ήταν κάποτε ο πλουσιότερος άνθρωπος του Ισραήλ, προτού οι επιχειρηματικές του συναλλαγές στην Αφρική τεθούν υπό έλεγχο και οδηγηθούν σε κατηγορίες για δωροδοκία και διαφθορά.
Ο Παύλος προσπάθησε να «βγει» από τη συμφωνία σε εκείνο το σημείο, ισχυρίστηκε, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η σχέση μεταξύ του πρίγκιπα, του Truică και του Steinmetz διέρρευσε αμετάκλητα όταν ο Παύλος έλαβε την ιδιοκτησία του Snagov Forest και του Băneasa Royal Farm και υπέγραψε και τα δύο ακίνητα στη Reciplia, όπως συμφωνήθηκε.
Ο Παύλος είπε ότι άκουσε λίγα πράγματα από τους συνεργάτες του μετά την ολοκλήρωση της μεταβίβασης το 2009 και δεν έλαβε το μερίδιο που είχε υποσχεθεί από την πώληση των περιουσιακών στοιχείων.
Έφτασε στο σημείο να απειλήσει να τους καταγγείλει στην αστυνομία, κάτι που οδήγησε σε μια σπάνια παρέμβαση του ίδιου του Steinmetz.
Για να κατευνάσει τις ανησυχίες του πρίγκιπα, ο Steinmetz — ο οποίος ήταν «σπάνια παρών στη Ρουμανία» σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα, προτιμώντας να παίξει τον ρόλο του στην πλοκή «από τις σκιές» — συνάντησε τον Παύλο στο σπίτι του πρίγκιπα στο Βουκουρέστι σε μια κρύο βράδυ του Δεκεμβρίου του 2011.
«Είμαστε σοβαροί άνθρωποι, θεωρήστε μας πολύ σοβαρούς, ειλικρινείς ανθρώπους», είπε ο Steinmetz στον πρίγκιπα, σύμφωνα με μια απομαγνητοφώνηση μιας μυστικής ηχογράφησης της συνομιλίας.
«Το μόνο μας κίνητρο εδώ είναι ότι θέλουμε να επενδύσουμε πολλά χρήματα σε αυτήν την επιχείρηση, διατηρώντας παράλληλα χαμηλό προφίλ».
Ζήτησε από τον πρίγκιπα να κάνει υπομονή.
Η κλήση στην αστυνομία
Αλλά όσο περνούσε περισσότερος χρόνος, η υπομονή του Παύλου εξαντλήθηκε.
Ανησυχώντας ότι τον «εξαπατούσαν», είπε στο POLITICO, πήγε τελικά στην αστυνομία το 2015 για να υποβάλει καταγγελία.
«Δεν πίστευα ότι έκανα κάτι λάθος», είπε.
«Ένιωσα ότι είμαι αυτός που δεν πήρε πίσω τις περιουσίες του».
Μέχρι εκείνο το σημείο, οι αρχές είχαν ήδη πλησιάσει τον πρίγκιπα, τον Truică, τον Steinmetz και μια ομάδα, συμπεριλαμβανομένων δικηγόρων των τριών ανδρών και μιας σειράς διεφθαρμένων τοπικών αξιωματούχων, που συμμετείχαν στην παράνομη αποκατάσταση των παλαιών βασιλικών εδαφών.
Έτσι, ένα πρωινό του Δεκεμβρίου του 2020, η αστυνομία χτύπησε την πόρτα του σπιτιού του Παύλου.
Το ανώτατο δικαστήριο της Ρουμανίας μόλις καταδίκασε ερήμην τον πρίγκιπα και τους συνωμότες του για διαφθορά, ανατρέποντας μια προηγούμενη αθωωτική απόφαση και τους επιδίκασε ποινές φυλάκισης που κυμαίνονταν από τρία έως επτά χρόνια πίσω από τα κάγκελα.
Οι αστυνομικοί ήταν εκεί για να τον πάρουν μέσα.
Η σύζυγος του Παύλου, η Λία, άνοιξε την πόρτα περίπου στις 5.30 π.μ. και τους ενημέρωσε ότι δεν ήταν σπίτι.
Είχε πάει ένα ταξίδι στην Πορτογαλία, είπε, και δεν ήξερε πότε θα επέστρεφε.
Λίγο μετά, μια φωτογραφία του πρίγκιπα εμφανίστηκε στον ιστότοπο της Interpol.
Ήταν επίσημα καταζητούμενος.
Η απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου και της Δικαιοσύνης, η οποία είναι εκατοντάδων σελίδων εξηγεί τις σκοτεινές μεθόδους με τις οποίες οι συνωμότες του Παύλου χρησιμοποίησαν τις διασυνδέσεις τους για να πείσουν τοπικούς αξιωματούχους να μεταβιβάσουν την κυριότητα των ακινήτων στον πρίγκιπα.
Σε ένα παράδειγμα, ο Truică περίμενε έως ότου αντικατασταθεί ο διευθυντής ενός δασικού τμήματος με έναν φίλο και στη συνέχεια ζήτησε από τον φίλο του να παραχωρήσει την κατοχή του δάσους Snagov στον πρίγκιπα με αντάλλαγμα 1.000 τετραγωνικά μέτρα γης, αξίας 50.000 ευρώ.
Σε ένα άλλο, ο Truică δωροδόκησε τον επικεφαλής ενός γεωργικού ινστιτούτου με ένα ταξίδι στο Μονακό, πηγαίνοντας τον υπάλληλο και τη σύζυγό του σε ένα βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο στο Μόντε Κάρλο και σε μια βόλτα με βάρκα.
Οι απομαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ Steinmetz και Truică δείχνουν ότι ο Ισραηλινός δισεκατομμυριούχος επιθυμούσε να καταλάβει τα βασιλικά εδάφη της Ρουμανίας, ζητώντας τακτικές ενημερώσεις.
Ο ρόλος του Παύλου
Ο ρόλος του Παύλου στην πλοκή ήταν πιο περιορισμένος αλλά όχι λιγότερο κεντρικός, σύμφωνα με τις αρχές.
«Αν και δεν ήταν μέλος της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας» που έκανε τη βρώμικη δουλειά της δωροδοκίας αξιωματούχων, «ήταν μέρος της ομάδας συμφερόντων που περιστρεφόταν γύρω του και η οποία στόχευε στην παράνομη κατοχή περιουσιακών στοιχείων που ανήκαν στο ρουμανικό κράτος», διαπίστωσε το δικαστήριο.
«Κατηγορούμενος από την επιθυμία να πλουτίσει, επικαλούμενος τη σχέση με τον πρώην βασιλιά Κάρολο Β΄ και γνωρίζοντας ότι τα ζητούμενα αγαθά δεν μπορούσαν να αποκτηθούν νομίμως, ο εναγόμενος [Παύλος της Ρουμανίας] συμφώνησε» να συμμετάσχει σε μια συμφωνία η οποία κόστισε στο κράτος 145 εκατ. ευρώ.
Τελικά, ο κατάλογος των ατόμων που καταδικάστηκαν στην πλοκή είναι το ίδιο παράξενος.
Περιλαμβάνει τον Παύλο, τον σκιώδη πρίγκιπα της Ρουμανίας, έναν διεφθαρμένο αρχηγό του προσωπικού του πρώην πρωθυπουργού, τον Truică και τον Ισραηλινό δισεκατομμυριούχο με διαμάντια, Steinmetz.
Επίσης και ένα πλήθος τοπικών αξιωματούχων που δέχονταν δωροδοκίες με αντάλλαγμα τη μεταβίβαση δεκάδων εκταρίων γης που ανήκει στο κράτος στον Παύλο.
Όλοι τους, έκρινε το ανώτατο δικαστήριο της Ρουμανίας, εμπλέκονταν ποικιλοτρόπως σε ένα περίπλοκο σχέδιο απάτης της χώρας από γη που κάποτε ανήκε στον βασιλιά της.
Συνολικά, 19 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση.
Ο Παύλος καταδικάστηκε σε τριάμισι χρόνια φυλάκιση, ο Truică καταδικάστηκε σε επτά χρόνια και φυλακίστηκε και ο Steinmetz καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια.
Συνελήφθη στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην Κύπρο, όπου απέρριψε επιτυχώς αιτήματα έκδοσης της Ρουμανίας με την αιτιολογία ότι οι συνθήκες στις φυλακές της Ρουμανίας ήταν απάνθρωπες, σύμφωνα με τις αποφάσεις των δικαστηρίων Αθηνών και Λευκωσίας, τις οποίες εξασφάλισε το POLITICO.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών