«Την έστειλαν να διαπραγματευτεί με τον Zelensky και τον Putin.... Το έκανε και ο πόλεμος ξεκίνησε τρεις μέρες αργότερα», επισήμανε ο υποψήφιος πρόεδρος Trump
Κατά τη διάρκεια του πρώτου προεδρικού debate, η υποψήφια των Δημοκρατικών Kamala Harris κάποια στιγμή αντιμετώπισε τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό της Donald Trump λέγοντας:
«Συναντήθηκα με τον Volodymyr Zelensky λίγες μέρες πριν εισβάλει η Ρωσία…
Συναντήθηκα με τον Πρόεδρο Zelensky και μοιράστηκα μαζί του αμερικανικές διαβαθμισμένες πληροφορίες για το πώς μπορεί να προστατευτεί…
Μέρες αργότερα πήγα στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ – στην Πολωνία και τη Ρουμανία… καταφέραμε να συγκεντρώσουμε 50 χώρες μαζί για να στηρίξουμε την Ουκρανία».
Αυτό ώθησε τον Trump να απαντήσει:
«Την έστειλαν να διαπραγματευτεί με τον Zelensky και τον Putin.... Το έκανε και ο πόλεμος ξεκίνησε τρεις μέρες αργότερα».
Η κα Harris στην πραγματικότητα δεν συναντήθηκε με τον Ρώσο Πρόεδρο (μόνο με τον Ουκρανό) αλλά η άποψη που εξέφρασε ο υποψήφιος πρόεδρος των Ρεπουμπλικάνων Trump, ήταν ότι υπάρχει σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ του ταξιδιού του Harris στην Ανατολική Ευρώπη και της κρίσης που το ακολούθησε και μάλλον αξίζει να εμβαθύνουμε στον ρόλο που διαδραμάτισαν οι Δημοκρατικοί στην ουκρανική σύγκρουση.
Ενώ η Harris έκανε την προαναφερθείσα δήλωση για να καυχηθεί ότι χάρη στις ενέργειες άλλων και των δικών της (ως Αντιπροέδρου του Joe Biden), η Ουκρανία «στέκεται ως ανεξάρτητη και ελεύθερη χώρα». Βλέπει, για άλλη μια φορά, μια σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ της βοήθειας και του οπλισμού της Ουάσιγκτον στο Κίεβο «αεροπορική άμυνα, πυρομαχικά, πυροβολικό, ακόντια, τανκς Abrams» και το γεγονός ότι ο Ουκρανός έχει ακόμα στρατιωτικές δυνατότητες.
Αυτή η αιτιότητα είναι αρκετά προφανής και κανείς δεν θα την αρνιόταν –τόσο που η σύγκρουση έχει περιγραφεί ως ένας αμερικανικός «πόλεμος φθοράς διά πληρεξουσίου» εναντίον της Ρωσίας– από τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Φινλανδία, Earle Mack, μεταξύ άλλων.
Το πριν και το μετά του ταξιδιού
Ωστόσο, η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και υποψήφια πρόεδρος Harris ανακατεύει δύο πράγματα: το ταξίδι της στην Ουκρανία το 2022 πριν από ένα πολύ σημαντικό επεισόδιο και τα γεγονότα μετά από αυτό.
Φυσικά, υπάρχει κάποια συνέχεια μεταξύ των αμερικανικών πολιτικών έναντι της Ουκρανίας πριν από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, όταν ξεκίνησε η ρωσική στρατιωτική εκστρατεία (έως το 2014 και ακόμη και στη δεκαετία του '90) και της αμερικανικής βοήθειας εκ των υστέρων.
Ωστόσο, η 24η Φεβρουαρίου 2022 ήταν επίσης ένα σημείο καμπής που επέφερε σημαντικές αλλαγές στο παγκόσμιο σενάριο.
Δεν ήταν αναπόφευκτο.
Δεν προκλήθηκε αποκλειστικά από...«ιδιοτροπία» του Ρώσου Προέδρου.
Η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύση έχει μεγάλες ευθύνες.
Πρώτον, η στρατιωτική σύγκρουση δεν είναι πραγματικά μια καινοτομία για το Κίεβο.
Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι ο μετασοβιετικός χώρος από πολλές απόψεις μοιάζει με την Αφρική μετά την ανεξαρτησία, όπου η συνοριακή κατάσταση δεν έχει τελειώσει και πολλές παγωμένες συγκρούσεις εξακολουθούν να υφίστανται.
Η Ουκρανία σπαρασσόταν από έναν εμφύλιο πόλεμο στην περιοχή του Donbass από το 2014, μετά το υποβοηθούμενο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα του Maydan (που περιγράφεται ως τέτοιο από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Κολούμπια Geoffrey Sacks).
Οι Αμερικανοί (κυρίως κατά τα χρόνια του Obama) χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν τις ακροδεξιές, ακόμη και νεοναζιστικές ουκρανικές πολιτοφυλακές, μερικές από τις οποίες έχουν μετατραπεί σε κανονικά συντάγματα και τάγματα.
Τους βομβαρδισμούς που προκάλεσαν την εισβολή ξεκίνησε η Ουκρανία
Γεγονός παραμένει ότι, για σχεδόν μια δεκαετία οι κάτοικοι του Donbass άντεξαν κάτω από το βαρύ ουκρανικό πυροβολικό, χωρίς κανέναν εκτός από τη Μόσχα να τους βοηθήσει.
Επιπλέον, σύμφωνα με μια αποκάλυψη των New York Times (από τον Adam Entous, δύο φορές βραβευμένο με Πούλιτζερ, και τον Michael Schwirtz), η CIA διεξάγει μυστικό πόλεμο κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία για πάνω από μια δεκαετία, με ένα δίκτυο κατασκόπων βάσεις «κατά μήκος των ρωσικών συνόρων».
Προτού η Ρωσία ξεκινήσει την επίθεσή της στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ουκρανία είχε ξεκινήσει τη δική της εκστρατεία βομβαρδισμού στην κυρίως φιλορωσική και ρωσοφωνική συνοριακή περιοχή Donbass στις 18 Φεβρουαρίου, στοχεύοντας έτσι τον δικό της πληθυσμό (από την οπτική γωνία του Κιέβου), δηλαδή τους ανθρώπους που ζουν στο πολύ εδάφη που διεκδικεί ως δικά της.
Εν μέσω του χάους, ένα νηπιαγωγείο στην πόλη Stanytsia Luganska βομβαρδίστηκε, μεταξύ 47 σημείων, προκαλώντας το θάνατο αμάχων.
Aνθρωπιστική κρίση
Στις 22 Φεβρουαρίου, ένα ρεπορτάζ της El Pais περιέγραφε την ανθρωπιστική κρίση στο Donbass και στις 24 Φεβρουαρίου, το CNN ανέφερε με τη σειρά του ότι οι ουκρανικές δυνάμεις «κατέστρεψαν» μεγάλο μέρος της περιοχής, γεγονός που έκανε πολλούς πρόσφυγες να αναζητήσουν καταφύγιο στην περιφέρεια του Rostov (Ρωσική Ομοσπονδία).
Είναι ενδιαφέρον ότι την προηγούμενη εβδομάδα, η Μόσχα είχε αποσύρει στρατεύματα από τη συνοριακή περιοχή, κάτι που θα έπρεπε να είχε αποκλιμακώσει την ένταση τουλάχιστον προσωρινά.
Η εύρεση αυτών των αναφορών ανάμεσα στην πλημμύρα ειδήσεων για τη ρωσο-ουκρανική κρίση στα αγγλόφωνα μέσα ενημέρωσης μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη.
Σε μεγάλο βαθμό γίνονται «μη γεγονότα».
Για να μην αναφέρουμε το όλο θέμα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, που είναι αναμφισβήτητα ένας από τους κύριους λόγους για τη συνολική κρίση.
www.bankingnews.gr
«Συναντήθηκα με τον Volodymyr Zelensky λίγες μέρες πριν εισβάλει η Ρωσία…
Συναντήθηκα με τον Πρόεδρο Zelensky και μοιράστηκα μαζί του αμερικανικές διαβαθμισμένες πληροφορίες για το πώς μπορεί να προστατευτεί…
Μέρες αργότερα πήγα στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ – στην Πολωνία και τη Ρουμανία… καταφέραμε να συγκεντρώσουμε 50 χώρες μαζί για να στηρίξουμε την Ουκρανία».
Αυτό ώθησε τον Trump να απαντήσει:
«Την έστειλαν να διαπραγματευτεί με τον Zelensky και τον Putin.... Το έκανε και ο πόλεμος ξεκίνησε τρεις μέρες αργότερα».
Η κα Harris στην πραγματικότητα δεν συναντήθηκε με τον Ρώσο Πρόεδρο (μόνο με τον Ουκρανό) αλλά η άποψη που εξέφρασε ο υποψήφιος πρόεδρος των Ρεπουμπλικάνων Trump, ήταν ότι υπάρχει σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ του ταξιδιού του Harris στην Ανατολική Ευρώπη και της κρίσης που το ακολούθησε και μάλλον αξίζει να εμβαθύνουμε στον ρόλο που διαδραμάτισαν οι Δημοκρατικοί στην ουκρανική σύγκρουση.
Ενώ η Harris έκανε την προαναφερθείσα δήλωση για να καυχηθεί ότι χάρη στις ενέργειες άλλων και των δικών της (ως Αντιπροέδρου του Joe Biden), η Ουκρανία «στέκεται ως ανεξάρτητη και ελεύθερη χώρα». Βλέπει, για άλλη μια φορά, μια σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ της βοήθειας και του οπλισμού της Ουάσιγκτον στο Κίεβο «αεροπορική άμυνα, πυρομαχικά, πυροβολικό, ακόντια, τανκς Abrams» και το γεγονός ότι ο Ουκρανός έχει ακόμα στρατιωτικές δυνατότητες.
Αυτή η αιτιότητα είναι αρκετά προφανής και κανείς δεν θα την αρνιόταν –τόσο που η σύγκρουση έχει περιγραφεί ως ένας αμερικανικός «πόλεμος φθοράς διά πληρεξουσίου» εναντίον της Ρωσίας– από τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Φινλανδία, Earle Mack, μεταξύ άλλων.
Το πριν και το μετά του ταξιδιού
Ωστόσο, η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και υποψήφια πρόεδρος Harris ανακατεύει δύο πράγματα: το ταξίδι της στην Ουκρανία το 2022 πριν από ένα πολύ σημαντικό επεισόδιο και τα γεγονότα μετά από αυτό.
Φυσικά, υπάρχει κάποια συνέχεια μεταξύ των αμερικανικών πολιτικών έναντι της Ουκρανίας πριν από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, όταν ξεκίνησε η ρωσική στρατιωτική εκστρατεία (έως το 2014 και ακόμη και στη δεκαετία του '90) και της αμερικανικής βοήθειας εκ των υστέρων.
Ωστόσο, η 24η Φεβρουαρίου 2022 ήταν επίσης ένα σημείο καμπής που επέφερε σημαντικές αλλαγές στο παγκόσμιο σενάριο.
Δεν ήταν αναπόφευκτο.
Δεν προκλήθηκε αποκλειστικά από...«ιδιοτροπία» του Ρώσου Προέδρου.
Η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύση έχει μεγάλες ευθύνες.
Πρώτον, η στρατιωτική σύγκρουση δεν είναι πραγματικά μια καινοτομία για το Κίεβο.
Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι ο μετασοβιετικός χώρος από πολλές απόψεις μοιάζει με την Αφρική μετά την ανεξαρτησία, όπου η συνοριακή κατάσταση δεν έχει τελειώσει και πολλές παγωμένες συγκρούσεις εξακολουθούν να υφίστανται.
Η Ουκρανία σπαρασσόταν από έναν εμφύλιο πόλεμο στην περιοχή του Donbass από το 2014, μετά το υποβοηθούμενο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα του Maydan (που περιγράφεται ως τέτοιο από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Κολούμπια Geoffrey Sacks).
Οι Αμερικανοί (κυρίως κατά τα χρόνια του Obama) χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν τις ακροδεξιές, ακόμη και νεοναζιστικές ουκρανικές πολιτοφυλακές, μερικές από τις οποίες έχουν μετατραπεί σε κανονικά συντάγματα και τάγματα.
Τους βομβαρδισμούς που προκάλεσαν την εισβολή ξεκίνησε η Ουκρανία
Γεγονός παραμένει ότι, για σχεδόν μια δεκαετία οι κάτοικοι του Donbass άντεξαν κάτω από το βαρύ ουκρανικό πυροβολικό, χωρίς κανέναν εκτός από τη Μόσχα να τους βοηθήσει.
Επιπλέον, σύμφωνα με μια αποκάλυψη των New York Times (από τον Adam Entous, δύο φορές βραβευμένο με Πούλιτζερ, και τον Michael Schwirtz), η CIA διεξάγει μυστικό πόλεμο κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία για πάνω από μια δεκαετία, με ένα δίκτυο κατασκόπων βάσεις «κατά μήκος των ρωσικών συνόρων».
Προτού η Ρωσία ξεκινήσει την επίθεσή της στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ουκρανία είχε ξεκινήσει τη δική της εκστρατεία βομβαρδισμού στην κυρίως φιλορωσική και ρωσοφωνική συνοριακή περιοχή Donbass στις 18 Φεβρουαρίου, στοχεύοντας έτσι τον δικό της πληθυσμό (από την οπτική γωνία του Κιέβου), δηλαδή τους ανθρώπους που ζουν στο πολύ εδάφη που διεκδικεί ως δικά της.
Εν μέσω του χάους, ένα νηπιαγωγείο στην πόλη Stanytsia Luganska βομβαρδίστηκε, μεταξύ 47 σημείων, προκαλώντας το θάνατο αμάχων.
Aνθρωπιστική κρίση
Στις 22 Φεβρουαρίου, ένα ρεπορτάζ της El Pais περιέγραφε την ανθρωπιστική κρίση στο Donbass και στις 24 Φεβρουαρίου, το CNN ανέφερε με τη σειρά του ότι οι ουκρανικές δυνάμεις «κατέστρεψαν» μεγάλο μέρος της περιοχής, γεγονός που έκανε πολλούς πρόσφυγες να αναζητήσουν καταφύγιο στην περιφέρεια του Rostov (Ρωσική Ομοσπονδία).
Είναι ενδιαφέρον ότι την προηγούμενη εβδομάδα, η Μόσχα είχε αποσύρει στρατεύματα από τη συνοριακή περιοχή, κάτι που θα έπρεπε να είχε αποκλιμακώσει την ένταση τουλάχιστον προσωρινά.
Η εύρεση αυτών των αναφορών ανάμεσα στην πλημμύρα ειδήσεων για τη ρωσο-ουκρανική κρίση στα αγγλόφωνα μέσα ενημέρωσης μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη.
Σε μεγάλο βαθμό γίνονται «μη γεγονότα».
Για να μην αναφέρουμε το όλο θέμα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, που είναι αναμφισβήτητα ένας από τους κύριους λόγους για τη συνολική κρίση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών