Η Commerzbank είχε το παρατσούκλι Comedybank, λόγω των αποτυχιών της σε πολλά επίπεδα της λειτουργίας της
Μεγάλη αναταραχή έχει προκαλέσει τελικά ο Andrea Orcel της Unicredit στη Γερμανία.
Η ίδια η διοίκηση της Commerzbank διαρρέει ότι η κίνηση της ιταλικής τράπεζας να μπει στον γερμανικό τραπεζικό κλάδο θα είναι απειλή για τις γερμανικές επιχειρήσεις.
Αλλά αυτήν την άποψη δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι τραπεζικές αρχές της Ευρωζώνης, στην Φρανκφούρτη μάλιστα, καθώς προτρέπουν σε κάθε ευκαιρία για συγχωνεύσεις.
Ο ρόλος Orcel
Έχουν περάσει 17 χρόνια μετά την τελευταία σημαντική διασυνοριακή ευρωπαϊκή τραπεζική συμφωνία, και η Commerzbank με την Unocredit μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι η επόμενη.
Το 2007, ο Andrea Orcel ήταν τραπεζίτης στη Merrill Lynch.
Ο σύμβουλος που ήταν ο εγκέφαλος της περίπλοκης εξαγοράς και διάλυσης της ολλανδικής ABN Amro από την απίστευτα φιλόδοξη Royal Bank of Scotland.
Σήμερα, έχοντας θητεία από σύμβουλος CEO μέχρι και ο ίδιος ο Διευθύνων Σύμβουλος τράπεζας, ο Orcel φαίνεται να τοποθετείται για μια παρόμοια τολμηρή διασυνοριακή συμφωνία - μια εξαγορά από την UniCredit, την ιταλική τράπεζα που διευθύνει, της γερμανικής ανταγωνιστικής Commerzbank.
Την περασμένη εβδομάδα, προέκυψε ότι η UniCredit είχε αποκτήσει μερίδιο 9% στη δεύτερη μεγαλύτερη εισηγμένη τράπεζα της Γερμανίας, μετά από ένα διπλό χτύπημα - μια μυστική συσσώρευση βασισμένης σε παράγωγα, συν μια πιο διαφανή απόκτηση μεριδίου που πουλήθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση (Το κράτος εξακολουθεί να κατέχει το 12% της Commerzbank, ένα κατάλοιπο του προγράμματος διάσωσης του 2008).
Αντιδράσεις
Εκ πρώτης όψεως, το σχέδιο απέτυχε.
Πολιτικοί όλων των πλευρών έσπευσαν να υπερασπιστούν την τιμή της Commerzbank, και ανώτερα στελέχη μιας φαινομενικά απογοητευμένης γερμανικής κυβέρνησης μίλησαν για την «μη φιλική» πράξη της UniCredit.
Η πλήρης συγχώνευση που ο Orcel δεν έχει κρύψει ότι θέλει φαίνεται εκτός συζήτησης.
Αλλά αυτό θα σήμαινε να υποτιμήσουμε έναν τραπεζίτη που είναι γνωστός τόσο για την γοητεία του όσο και για τις τεχνοκρατικές του ικανότητες και την σθεναρή του αποφασιστικότητα.
Έχει δηλώσει ότι είναι «πολύ υπομονετικός» και έχει ξεκάθαρη «προαίρεση» όπως θέλουν να λένε οι τραπεζίτες.
Τουλάχιστον, η ιταλική τράπεζα έχει ένα ογκώδες μερίδιο σε έναν ανταγωνιστή που έχει τη δυνατότητα να αυξηθεί σε αξία.
Η θέση της UniCredit έχει ενισχυθεί σημαντικά χάρη στην αύξηση της τιμής της μετοχής της κατά 65% το περασμένο έτος, λόγω των ισχυρότερων κερδών.
Ο Orcel μπορεί να ασκήσει πίεση για παρόμοια απόδοση στην Commerzbank.
Οι λύσεις
Μια ενδιάμεση λύση μεταξύ του status quo και μιας πλήρους συγχώνευσης UniCredit-Commerzbank θα ήταν η επιλογή πώλησης του τρέχοντος γερμανικού βραχίονα της UniCredit, την HVB, στην Commerzbank.
Αυτό θα μπορούσε να είναι πιο ευχάριστο πολιτικά, διατηρώντας την Commerzbank ως χρηματιστηριακή οντότητα με την UniCredit ως κυρίαρχο επενδυτή.
Στο πιο φιλόδοξο άκρο του φάσματος, ο Orcel όχι μόνο θα πραγματοποιούσε μια πλήρη συγχώνευση, αλλά στη συνέχεια θα ακολουθούσε μια συναλλαγή δεύτερου σταδίου με άλλο ευρωπαϊκό ίδρυμα, ίσως ένα με μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα, όπως η Barclays.
Η αξία της Commerzbank
Υπάρχει όμως και ο αντίλογος.
Η Commerzbank είναι ένας όμιλος που εδώ και καιρό έμοιαζε προορισμένος να υπολειτουργεί.
Πριν από 20 και πλέον χρόνια, η εικόνα της ήταν διαφορετική.
Στη Φρανκφούρτη, το στρατηγείο της Commerzbank είχε ξεκάθαρα αξιώσεις για μεγαλείο.
Ήταν πιο εμφανείς στον πύργο 259 εκατομμυρίων που σχεδίασε ο Νόρμαν Φόστερ -τότε το ψηλότερο κτίριο στην Ευρώπη- και στο τμήμα επενδυτικής τραπεζικής που λειτουργούσε σαν hedge fund και παρήγαγε ασταθή κέρδη.
Κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ το ένα τρίμηνο, ζημίες δισεκατομμυρίων ευρώ το επόμενο.
Είχε το παρατσούκλι Comedybank, ακόμη και πριν από τις καταστροφικές εξαγορές της τοπικής ανταγωνιστικής Dresdner Bank και του δανειστή ακινήτων Eurohypo.
Μετά από περιόδους σχεδόν κατάρρευσης και επίθεσης από τα vulture fund, φαίνεται τώρα τελικά εύλογα ελκυστική, με απόδοση σχεδόν 9% στα ίδια κεφάλαια.
Η UniCredit, η οποία αυτή τη στιγμή είναι διπλάσια κερδοφόρα, κέρδισε το προβάδισμα για να υποβάλει προσφορά εξαγοράς.
Η μετοχή της διαπραγματεύεται περίπου στο 100% της λογιστικής αξίας των καθαρών περιουσιακών της στοιχείων, πολύ μπροστά από το 60% περίπου που έχει η Commerzbank, ακόμη και μετά τον ενθουσιασμό μιας πιθανής προσφοράς.
Επίσης ελκυστικό για την UniCredit είναι ότι πρόκειται για μια συμφωνία που θα ενισχύσει το μερίδιο αγοράς της στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και θα παρείχε διαφοροποίηση μακριά από την ιταλική πατρίδα της - μειώνοντας έτσι το ασφάλιστρο που συνδέεται με το κόστος χρηματοδότησης της τράπεζας χάρη στη χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας.
Ο ρόλος της ΕΚΤ
Παρά όλα τα πιθανά εμπόδια των ενδιαφερομένων στη Γερμανία - ιδίως από πολιτικούς και συνδικάτα - ο Orcel μπορεί να είναι σε θέση να συγκεντρώσει κάποια υποστήριξη προωθώντας τη γραμμή ότι η εδραίωση της διαβόητα κατακερματισμένης και αναποτελεσματικής γερμανικής τραπεζικής αγοράς θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα οικονομικά.
Είναι επίσης πιθανό να υπάρξει υποστήριξη για τις φιλοδοξίες του Orcel από τους ευρωπαίους φορείς χάραξης πολιτικής.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα έπρεπε να υπογράψει μια συμφωνία, ζητά εδώ και χρόνια για διασυνοριακές συγχωνεύσεις που θα ενίσχυαν μια ενιαία χρηματοοικονομική αγορά και θα βοηθούσαν να κλείσει το χάσμα με τους γίγαντες της Wall Street που κυριαρχούν επί του παρόντος στην αγορά επενδυτικής τραπεζικής της Ευρώπης.
www.bankingnews.gr
Η ίδια η διοίκηση της Commerzbank διαρρέει ότι η κίνηση της ιταλικής τράπεζας να μπει στον γερμανικό τραπεζικό κλάδο θα είναι απειλή για τις γερμανικές επιχειρήσεις.
Αλλά αυτήν την άποψη δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι τραπεζικές αρχές της Ευρωζώνης, στην Φρανκφούρτη μάλιστα, καθώς προτρέπουν σε κάθε ευκαιρία για συγχωνεύσεις.
Ο ρόλος Orcel
Έχουν περάσει 17 χρόνια μετά την τελευταία σημαντική διασυνοριακή ευρωπαϊκή τραπεζική συμφωνία, και η Commerzbank με την Unocredit μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι η επόμενη.
Το 2007, ο Andrea Orcel ήταν τραπεζίτης στη Merrill Lynch.
Ο σύμβουλος που ήταν ο εγκέφαλος της περίπλοκης εξαγοράς και διάλυσης της ολλανδικής ABN Amro από την απίστευτα φιλόδοξη Royal Bank of Scotland.
Σήμερα, έχοντας θητεία από σύμβουλος CEO μέχρι και ο ίδιος ο Διευθύνων Σύμβουλος τράπεζας, ο Orcel φαίνεται να τοποθετείται για μια παρόμοια τολμηρή διασυνοριακή συμφωνία - μια εξαγορά από την UniCredit, την ιταλική τράπεζα που διευθύνει, της γερμανικής ανταγωνιστικής Commerzbank.
Την περασμένη εβδομάδα, προέκυψε ότι η UniCredit είχε αποκτήσει μερίδιο 9% στη δεύτερη μεγαλύτερη εισηγμένη τράπεζα της Γερμανίας, μετά από ένα διπλό χτύπημα - μια μυστική συσσώρευση βασισμένης σε παράγωγα, συν μια πιο διαφανή απόκτηση μεριδίου που πουλήθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση (Το κράτος εξακολουθεί να κατέχει το 12% της Commerzbank, ένα κατάλοιπο του προγράμματος διάσωσης του 2008).
Αντιδράσεις
Εκ πρώτης όψεως, το σχέδιο απέτυχε.
Πολιτικοί όλων των πλευρών έσπευσαν να υπερασπιστούν την τιμή της Commerzbank, και ανώτερα στελέχη μιας φαινομενικά απογοητευμένης γερμανικής κυβέρνησης μίλησαν για την «μη φιλική» πράξη της UniCredit.
Η πλήρης συγχώνευση που ο Orcel δεν έχει κρύψει ότι θέλει φαίνεται εκτός συζήτησης.
Αλλά αυτό θα σήμαινε να υποτιμήσουμε έναν τραπεζίτη που είναι γνωστός τόσο για την γοητεία του όσο και για τις τεχνοκρατικές του ικανότητες και την σθεναρή του αποφασιστικότητα.
Έχει δηλώσει ότι είναι «πολύ υπομονετικός» και έχει ξεκάθαρη «προαίρεση» όπως θέλουν να λένε οι τραπεζίτες.
Τουλάχιστον, η ιταλική τράπεζα έχει ένα ογκώδες μερίδιο σε έναν ανταγωνιστή που έχει τη δυνατότητα να αυξηθεί σε αξία.
Η θέση της UniCredit έχει ενισχυθεί σημαντικά χάρη στην αύξηση της τιμής της μετοχής της κατά 65% το περασμένο έτος, λόγω των ισχυρότερων κερδών.
Ο Orcel μπορεί να ασκήσει πίεση για παρόμοια απόδοση στην Commerzbank.
Οι λύσεις
Μια ενδιάμεση λύση μεταξύ του status quo και μιας πλήρους συγχώνευσης UniCredit-Commerzbank θα ήταν η επιλογή πώλησης του τρέχοντος γερμανικού βραχίονα της UniCredit, την HVB, στην Commerzbank.
Αυτό θα μπορούσε να είναι πιο ευχάριστο πολιτικά, διατηρώντας την Commerzbank ως χρηματιστηριακή οντότητα με την UniCredit ως κυρίαρχο επενδυτή.
Στο πιο φιλόδοξο άκρο του φάσματος, ο Orcel όχι μόνο θα πραγματοποιούσε μια πλήρη συγχώνευση, αλλά στη συνέχεια θα ακολουθούσε μια συναλλαγή δεύτερου σταδίου με άλλο ευρωπαϊκό ίδρυμα, ίσως ένα με μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα, όπως η Barclays.
Η αξία της Commerzbank
Υπάρχει όμως και ο αντίλογος.
Η Commerzbank είναι ένας όμιλος που εδώ και καιρό έμοιαζε προορισμένος να υπολειτουργεί.
Πριν από 20 και πλέον χρόνια, η εικόνα της ήταν διαφορετική.
Στη Φρανκφούρτη, το στρατηγείο της Commerzbank είχε ξεκάθαρα αξιώσεις για μεγαλείο.
Ήταν πιο εμφανείς στον πύργο 259 εκατομμυρίων που σχεδίασε ο Νόρμαν Φόστερ -τότε το ψηλότερο κτίριο στην Ευρώπη- και στο τμήμα επενδυτικής τραπεζικής που λειτουργούσε σαν hedge fund και παρήγαγε ασταθή κέρδη.
Κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ το ένα τρίμηνο, ζημίες δισεκατομμυρίων ευρώ το επόμενο.
Είχε το παρατσούκλι Comedybank, ακόμη και πριν από τις καταστροφικές εξαγορές της τοπικής ανταγωνιστικής Dresdner Bank και του δανειστή ακινήτων Eurohypo.
Μετά από περιόδους σχεδόν κατάρρευσης και επίθεσης από τα vulture fund, φαίνεται τώρα τελικά εύλογα ελκυστική, με απόδοση σχεδόν 9% στα ίδια κεφάλαια.
Η UniCredit, η οποία αυτή τη στιγμή είναι διπλάσια κερδοφόρα, κέρδισε το προβάδισμα για να υποβάλει προσφορά εξαγοράς.
Η μετοχή της διαπραγματεύεται περίπου στο 100% της λογιστικής αξίας των καθαρών περιουσιακών της στοιχείων, πολύ μπροστά από το 60% περίπου που έχει η Commerzbank, ακόμη και μετά τον ενθουσιασμό μιας πιθανής προσφοράς.
Επίσης ελκυστικό για την UniCredit είναι ότι πρόκειται για μια συμφωνία που θα ενισχύσει το μερίδιο αγοράς της στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και θα παρείχε διαφοροποίηση μακριά από την ιταλική πατρίδα της - μειώνοντας έτσι το ασφάλιστρο που συνδέεται με το κόστος χρηματοδότησης της τράπεζας χάρη στη χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας.
Ο ρόλος της ΕΚΤ
Παρά όλα τα πιθανά εμπόδια των ενδιαφερομένων στη Γερμανία - ιδίως από πολιτικούς και συνδικάτα - ο Orcel μπορεί να είναι σε θέση να συγκεντρώσει κάποια υποστήριξη προωθώντας τη γραμμή ότι η εδραίωση της διαβόητα κατακερματισμένης και αναποτελεσματικής γερμανικής τραπεζικής αγοράς θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα οικονομικά.
Είναι επίσης πιθανό να υπάρξει υποστήριξη για τις φιλοδοξίες του Orcel από τους ευρωπαίους φορείς χάραξης πολιτικής.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα έπρεπε να υπογράψει μια συμφωνία, ζητά εδώ και χρόνια για διασυνοριακές συγχωνεύσεις που θα ενίσχυαν μια ενιαία χρηματοοικονομική αγορά και θα βοηθούσαν να κλείσει το χάσμα με τους γίγαντες της Wall Street που κυριαρχούν επί του παρόντος στην αγορά επενδυτικής τραπεζικής της Ευρώπης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών