Θα υπάρχουν πάντα διαφωνίες εντός των BRICS σχετικά με την επιθυμητή ταχύτητα και μεθόδους διευκόλυνσης της διαδικασίας «παρακμής της Δύσης», αλλά κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι το τέλος της δυτικής ηγεμονίας είναι προς το συμφέρον όλων των χωρών που εδραιώνονται γύρω από τους BRICS
Η Σύνοδος Κορυφής των BRICS, οι εργασίες της οποίας αρχίζουν αργότερα σήμερα Τρίτη 22/10 στο Kazan της Ρωσίας είναι από πολλές απόψεις ένα τεράστιο γεωπολιτικό και οικονομικό παγκόσμιο γεγονός που προϊδεάζει για τις μεγάλες αλλαγές που συντελούνται στη διεθνή σκηνή και που αποτελούν μια πρόγευση για το τι θα πρέπει να περιμένουμε τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Η σημασία δεν έγκειται μόνο στο ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Vladimir Putin θα δεχθεί και θα συνομιλήσει με μερικούς από τους πιο ισχυρούς ηγέτες του πλανήτη, όπως ο Κινέζος Xi Jinping ή ο Ινδός πρωθυπουργός Naredra Modi, κάνοντας έτσι συντρίμμια τους διακηρυγμένους στόχους της Δύσης για την απομόνωση της Ρωσίας λόγω της εισβολής της στην Ουκρανία.
Είναι κυρίως ότι δημιουργείται μια Νέα Παγκόσμια Τάξη, η οποία έρχεται με ορμή και με θέληση να βάλει τέλος «στο μοντέλο ηγεμονίας» της Δύσης που επικρατεί εδώ και αιώνες.
Πρόκειται για μια νέα αναδυόμενη δύναμη - πρόσφατα στοιχεία δείχνουν πως οι BRICS έχουν ξεπεράσει τη G7 όσον αφορά το μερίδιο τους στο παγκόσμιο ΑΕΠ και ότι έχουν μια τεράστια οικονομική δυναμική – γύρω από την οποία αρχίζουν να συσπειρώνονται κράτη που μέχρι πρότινος ήταν τελείως αποκλεισμένα από το κέντρο των αποφάσεων, όπως π.χ. ο Ισλαμικός κόσμος, και τα οποία θέλουν να ξαναγράψουν το σενάριο… ενός νέου πολυπολικού κόσμου.
24 ηγέτες στον Putin
Η Σύνοδος Κορυφής των BRICS – αρχίζει επίσημα σήμερα Τρίτη 22/10 το βράδυ με το επίσημο γεύμα του Putin στους ηγέτες και θα διαρκέσει έως τις 24/10 - είναι το μεγαλύτερο διεθνές γεγονός στη Ρωσία από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.
Προφανώς, αποτελεί μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι όλες οι προσπάθειες της Δύσης να «απομονώσουν τη Ρωσία» απέτυχαν καθώς όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, το οποίο επισημαίνει ότι «η απάτη των εκκλήσεων των Δυτικών» για τη συγκρότηση ενός κοινού μετώπου κατά του «επιτιθέμενου» αποκαλύφθηκε ακόμα περισσότερο με την εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα, και κατόπιν στον Λίβανο.
Έτσι, η συμβολική σημασία του γεγονότος ότι οι αρχηγοί 24 χωρών θα επισκεφθούν τον Vladimir Putin είναι θεμελιώδης, πρώτα απ' όλα, για την ίδια τη Δύση.
Διότι δεδομένου ότι δεν είναι σε θέση να αγνοήσουν αυτό το γεγονός, προσπαθούν να το εξηγήσουν επικαλούμενοι διάφορους παράγοντες: από τα λάθη τους όσον αφορά τη συνεργασία με τον Παγκόσμιο Νότο μέχρι τις ενέργειες χειραγώγησης της Ρωσίας σχετικά με την αντι-αποικιακή και αντιδυτική ρητορική.
Ωστόσο, η αυξανόμενη δημοτικότητα των BRICS είναι αντικειμενική, και δεν μπορεί να γίνει κατανοητή μεμονωμένα από τον μαζικό μετασχηματισμό ολόκληρης της παγκόσμιας τάξης.
Νέα εποχή
Οι BRICS δημιουργήθηκαν πριν από λιγότερο από δύο δεκαετίες, αλλά ακόμη και τότε, το 2006, ήταν ξεκάθαρο ότι ο κόσμος εισερχόταν σε μια νέα εποχή.
Ο σχηματισμός μιας νέας παγκόσμιας τάξης άρχιζε - και παρόλο που ούτε η ταχύτητα αυτής της διαδικασίας ούτε η ένταση της ήταν ακόμη σαφής, όλοι αντιλήφθηκαν ότι η κλίμακα των αλλαγών θα ήταν τεράστια και καθολική.
Μόλις λίγους μήνες μετά τη σύσταση της BRIC (τότε η ένωση αποτελούνταν από τέσσερις χώρες), ο Vladimir Putin έδωσε μια ομιλία στο Μόναχο, στην οποία προειδοποίησε για τη ματαιότητα των προσπαθειών της Δύσης (και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών) να γίνει ο «ποιμένας των λαών».
Στην πραγματικότητα, όπως λέει το RIA Novosti, αυτή ήταν μια δήλωση της αποτυχίας των σχεδίων για τη συγκρότηση ενός μονοπολικού κόσμου.
Παγκόσμια κρίση και αμερικανική απληστία
Το επόμενο έτος, το 2008, ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, την ευθύνη για την οποία έφεραν εξ ολοκλήρου οι ΗΠΑ.
Δεδομένου ότι ήταν αυτοί που έλεγχαν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ολόκληρος ο πλανήτης έπρεπε να πληρώσει τους λογαριασμούς για την αμερικανική απληστία.
Εκείνη την περίοδο, οι ΗΠΑ είχαν ήδη προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στο Ιράκ, την χώρα - κλειδί της Μέσης Ανατολής, έτσι ώστε η «Αραβική Άνοιξη» που ξέσπασε τρία χρόνια αργότερα, γεγονός που είχε τρομερές συνέπειες για όλη την περιοχή, ήταν στην πραγματικότητα προκαθορισμένη.
Γεωπολιτική σύγκρουση
Από το 2011 ήταν μόνο… ένα βήμα έως το 2014, όταν η Ρωσία μπήκε σε ανοιχτή γεωπολιτική σύγκρουση με τη Δύση λόγω των προσπαθειών των Δυτικών θέσουν την Ουκρανία υπό τον έλεγχο τους.
Έκτοτε η ένταση κλιμακωνόταν μέχρι το 2022 που αυτή η αντιπαράθεση πήρε στρατιωτικό χαρακτήρα, έστω και έμμεσο.
Ο Νότος ενισχύεται, η Δύση αποδυναμώνεται
Όλα αυτά τα χρόνια, η Δύση εξασθενεί, ενώ ο Παγκόσμιος Νότος ενισχύεται.
Η αποδυνάμωση της Δύσης ήταν μια αντικειμενική διαδικασία με γεωπολιτικές, ιστορικές, οικονομικές και άλλες εξηγήσεις.
Αλλά το κυριότερο ήταν ότι η εποχή των 500 χρόνων της δυτικής κυριαρχίας τελείωνε και αυτό εκδηλώθηκε με τη μορφή της κατάρρευσης του σχεδίου παγκοσμιοποίησης σύμφωνα με τους αγγλοσαξονικούς κανόνες, βάσει των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη έθεσαν τους όρους.
Το τέλος της παγκοσμιοποίησης
Η παγκοσμιοποίηση δεν ολοκληρώθηκε και άρχισε να καταρρέει όχι επειδή η Ρωσία ή μεμονωμένες χώρες του Παγκόσμιου Νότου επαναστάτησαν εναντίον της, αλλά εξαιτίας των σφαλμάτων στον ίδιο της τον σχεδιασμό.
Ήταν αδύνατο να αγκαλιάσουμε την απεραντοσύνη, δηλαδή να αναγκάσουμε όλο τον κόσμο να ζει σύμφωνα με τους κανόνες (πολιτικούς, οικονομικούς, χρηματοπιστωτικούς, εμπορικούς, πολιτιστικούς, ιδεολογικούς) που ήταν ευεργετικοί για τη Δύση, μια και αυτή άλλωστε τους είχε γράψει.
Προφανώς και η αυτοκτονία της ΕΣΣΔ διευκόλυνε την αγγλοσαξονική «ζάλη από την επιτυχία» καθώς οι περισσότεροι από τη δυτική ελίτ πίστεψε πραγματικά στο «τέλος της ιστορίας» και στην έλευση της εποχής της «παγκόσμιας διακυβέρνησης».
Η αρχή του τέλους
Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 2000 αποκαλύφθηκε ότι η Δύση δεν τα κατάφερνε με τον ρόλο του παγκόσμιου πελάτη - αρχιτέκτονα – εργολάβου – κατασκευαστή, όλα πήγαιναν στραβά.
Τότε προέκυψαν οι BRICS.
Αρχικά ως όργανο συντονισμού μεταξύ μη δυτικών κρατών, τα οποία κατάλαβαν ότι η ίδια η Δύση πήγαινε σε λάθος κατεύθυνση και ότι παρέσυρε μαζί της όλο τον κόσμο.
Τα τελευταία χρόνια, η Δύση έχει αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο, και αυτό δεν αφορά μόνο τη θέση της στην παγκόσμια σκηνή, αλλά και την εσωτερική της κατάσταση.
Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, οι ΗΠΑ εισήλθαν σε μια περίοδο αυξημένων αναταράξεων.
Και όχι μόνο δεν θα μπορέσουν να βγουν από αυτήν μεσοπρόθεσμα, αλλά κινδυνεύουν με σοβαρή εσωτερική αναταραχή.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Αμερική δεν έχει πλέον τη δύναμη να παλέψει για να διατηρήσει τη θέση του παγκόσμιου ηγεμόνα, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να επιλέξει μεταξύ των προσπαθειών υπεράσπισης αυτής της ηγεμονίας στην παγκόσμια σκηνή και των βαθιών εσωτερικών μεταρρυθμίσεων.
Σύγκρουση με ΗΠΑ
Ωστόσο, το σημερινό αμερικανικό κατεστημένο δεν θέλει και δεν μπορεί να εγκαταλείψει την θέληση του για παγκόσμια κυριαρχία, πράγμα που σημαίνει ότι εάν δεν υπάρξουν μεγάλης κλίμακας εσωτερικές ανατροπές, η γεωπολιτική στρατηγική και πρακτική της Ουάσιγκτον δεν θα αλλάξει.
Δηλαδή, η Αμερική θα προσπαθήσει να παίξει σε όλα τα ταμπλό ταυτόχρονα - περιορίζοντας αυτούς στους οποίους βλέπει μια πραγματική ή πιθανή απειλή για την ηγεμονία της.
Τι σημαίνει αυτό για τους BRICS;
Το γεγονός ότι το μπλοκ θα πρέπει να γίνεται όλο και πιο αντιαμερικανικό δεν οφείλεται στο ότι ο στόχος του είναι να αντιμετωπίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά επειδή οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα το αφήσουν ήσυχο.
Εναλλακτική αρχιτεκτονική
Για την Αμερική, οποιαδήποτε project για την οικοδόμηση μιας εναλλακτικής παγκόσμιας αρχιτεκτονικής (οικονομική, εμπορική, στρατιωτική) είναι κατηγορηματικά απαράδεκτα, ειδικά εκείνα που ενώνουν βασικές χώρες του μη δυτικού κόσμου - Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Αραβικός κόσμος και Λατινοαμερικανοί.
Και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αυξήσουν την πίεση στις χώρες των BRICS προκειμένου να αποτρέψουν ή τουλάχιστον να επιβραδύνουν την κίνησή τους προς την ενοποίηση των ίδιων χρηματοπιστωτικών συστημάτων.
Επέκταση
Οι BRICS δεν έθεσαν θέμα επέκτασης μέχρι το 2022 - και μόνο τότε η ένωση άρχισε να δέχεται νέα μέλη.
Από τους έξι προσκεκλημένους (οι οποίοι ρωτήθηκαν), μια χώρα έμεινε αμέσως εκτός: ο φιλοαμερικανός και αντικινεζικός πρόεδρος Miley ήρθε στην εξουσία στην Αργεντινή.
Η Σαουδική Αραβία έχει καθυστερήσει ελαφρώς την είσοδό της: ο πρίγκιπας Mohammed έκανε ένα διάλειμμα και η πλήρης είσοδος στα BRICS ενδέχεται να επιβεβαιωθεί στην τρέχουσα σύνοδο κορυφής στο Kazan.
Ωστόσο, το Ιράν, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αιθιοπία εντάχθηκαν στους BRICS, οι οποίοι πλέον από 5 έχουν γίνει 9.
Παρών και ο Ισλαμικός Κόσμος
Με αυτήν την επέκταση, οι BRICS έχουν γίνει μια πραγματικά παγκόσμια ένωση, επειδή προηγουμένως ο ισλαμικός κόσμος των δύο δισεκατομμυρίων δεν εκπροσωπούνταν καθόλου σε αυτήν.
Τώρα όμως υπάρχουν έως και τρεις χώρες από αυτήν.
Και αρκετές ακόμη πολύ σημαντικές χώρες του ισλαμικού κόσμου βρίσκονται στη σειρά: ακόμα κι αν το θέμα με τη Σαουδική Αραβία εξακολουθεί να αιωρείται, πολλά μουσουλμανικά κράτη έχουν δείξει ενδιαφέρον - από την Τουρκία μέχρι τη Μαλαισία.
Και διαφωνίες
Φυσικά, υπάρχουν πολλές διαφωνίες μεταξύ των κρατών μελών των BRICS.
Οι πιο αξιοσημείωτες είναι οι κινεζο-ινδικές (αν και στο περιθώριο της τρέχουσας συνόδου κορυφής θα πραγματοποιηθεί η πρώτη επίσημη συνάντηση μεταξύ Xi Jinping και Naredra Modi εδώ και τεσσεράμισι χρόνια καθώς δεν έχουν πραγματοποιήσει διαπραγματεύσεις από τη συνοριακή σύγκρουση στα Ιμαλάια το την άνοιξη του 2020).
Και είναι ακριβώς αυτοί που προσπαθούν να παίξουν οι Αγγλοσάξονες, ειδικά σε σχέση με εκείνες τις χώρες στις οποίες δεν μπορούν να ασκήσουν άμεση πίεση.
Ωστόσο, οι υπάρχουσες διαφορές δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που ενώνει τις χώρες BRICS+, και αυτή είναι η κατανόηση ότι η Δύση δεν έχει ούτε το δικαίωμα ούτε την ευκαιρία να επιβάλει την «εικόνα της παγκόσμιας τάξης» σε όλους τους άλλους.
Το τέλος της δυτικής ηγεμονίας
Θα υπάρχουν πάντα διαφωνίες εντός των BRICS σχετικά με την επιθυμητή ταχύτητα και μεθόδους διευκόλυνσης της διαδικασίας «παρακμής της Δύσης», αλλά κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι το τέλος της δυτικής ηγεμονίας είναι προς το συμφέρον όλων των χωρών που εδραιώνονται γύρω από τους BRICS.
Στην πραγματικότητα, ανταποκρίνεται και στα συμφέροντα των ίδιων των δυτικών χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά έχουν ήδη γίνει απλώς φορείς ενός παρασιτικού και αντεθνικού παγκοσμιοποιητικού σχεδίου και δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα εθνικά τους συμφέροντα.
Αλλά αν εξακολουθούν να έχουν τη θέληση και τη δύναμη να εγκαταλείψουν τον ρόλο που επέβαλαν, οι BRICS θα συνεργαστούν ευχαρίστως για την ανάπτυξη των κανόνων μιας νέας παγκόσμιας τάξης και την οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης.
Το οποίο θα χτιστεί σε κάθε περίπτωση - μαζί με τη Δύση ή παρά τη θέλησή της.
www.bankingnews.gr
Η σημασία δεν έγκειται μόνο στο ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Vladimir Putin θα δεχθεί και θα συνομιλήσει με μερικούς από τους πιο ισχυρούς ηγέτες του πλανήτη, όπως ο Κινέζος Xi Jinping ή ο Ινδός πρωθυπουργός Naredra Modi, κάνοντας έτσι συντρίμμια τους διακηρυγμένους στόχους της Δύσης για την απομόνωση της Ρωσίας λόγω της εισβολής της στην Ουκρανία.
Είναι κυρίως ότι δημιουργείται μια Νέα Παγκόσμια Τάξη, η οποία έρχεται με ορμή και με θέληση να βάλει τέλος «στο μοντέλο ηγεμονίας» της Δύσης που επικρατεί εδώ και αιώνες.
Πρόκειται για μια νέα αναδυόμενη δύναμη - πρόσφατα στοιχεία δείχνουν πως οι BRICS έχουν ξεπεράσει τη G7 όσον αφορά το μερίδιο τους στο παγκόσμιο ΑΕΠ και ότι έχουν μια τεράστια οικονομική δυναμική – γύρω από την οποία αρχίζουν να συσπειρώνονται κράτη που μέχρι πρότινος ήταν τελείως αποκλεισμένα από το κέντρο των αποφάσεων, όπως π.χ. ο Ισλαμικός κόσμος, και τα οποία θέλουν να ξαναγράψουν το σενάριο… ενός νέου πολυπολικού κόσμου.
24 ηγέτες στον Putin
Η Σύνοδος Κορυφής των BRICS – αρχίζει επίσημα σήμερα Τρίτη 22/10 το βράδυ με το επίσημο γεύμα του Putin στους ηγέτες και θα διαρκέσει έως τις 24/10 - είναι το μεγαλύτερο διεθνές γεγονός στη Ρωσία από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.
Προφανώς, αποτελεί μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι όλες οι προσπάθειες της Δύσης να «απομονώσουν τη Ρωσία» απέτυχαν καθώς όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, το οποίο επισημαίνει ότι «η απάτη των εκκλήσεων των Δυτικών» για τη συγκρότηση ενός κοινού μετώπου κατά του «επιτιθέμενου» αποκαλύφθηκε ακόμα περισσότερο με την εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα, και κατόπιν στον Λίβανο.
Έτσι, η συμβολική σημασία του γεγονότος ότι οι αρχηγοί 24 χωρών θα επισκεφθούν τον Vladimir Putin είναι θεμελιώδης, πρώτα απ' όλα, για την ίδια τη Δύση.
Διότι δεδομένου ότι δεν είναι σε θέση να αγνοήσουν αυτό το γεγονός, προσπαθούν να το εξηγήσουν επικαλούμενοι διάφορους παράγοντες: από τα λάθη τους όσον αφορά τη συνεργασία με τον Παγκόσμιο Νότο μέχρι τις ενέργειες χειραγώγησης της Ρωσίας σχετικά με την αντι-αποικιακή και αντιδυτική ρητορική.
Ωστόσο, η αυξανόμενη δημοτικότητα των BRICS είναι αντικειμενική, και δεν μπορεί να γίνει κατανοητή μεμονωμένα από τον μαζικό μετασχηματισμό ολόκληρης της παγκόσμιας τάξης.
Νέα εποχή
Οι BRICS δημιουργήθηκαν πριν από λιγότερο από δύο δεκαετίες, αλλά ακόμη και τότε, το 2006, ήταν ξεκάθαρο ότι ο κόσμος εισερχόταν σε μια νέα εποχή.
Ο σχηματισμός μιας νέας παγκόσμιας τάξης άρχιζε - και παρόλο που ούτε η ταχύτητα αυτής της διαδικασίας ούτε η ένταση της ήταν ακόμη σαφής, όλοι αντιλήφθηκαν ότι η κλίμακα των αλλαγών θα ήταν τεράστια και καθολική.
Μόλις λίγους μήνες μετά τη σύσταση της BRIC (τότε η ένωση αποτελούνταν από τέσσερις χώρες), ο Vladimir Putin έδωσε μια ομιλία στο Μόναχο, στην οποία προειδοποίησε για τη ματαιότητα των προσπαθειών της Δύσης (και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών) να γίνει ο «ποιμένας των λαών».
Στην πραγματικότητα, όπως λέει το RIA Novosti, αυτή ήταν μια δήλωση της αποτυχίας των σχεδίων για τη συγκρότηση ενός μονοπολικού κόσμου.
Παγκόσμια κρίση και αμερικανική απληστία
Το επόμενο έτος, το 2008, ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, την ευθύνη για την οποία έφεραν εξ ολοκλήρου οι ΗΠΑ.
Δεδομένου ότι ήταν αυτοί που έλεγχαν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ολόκληρος ο πλανήτης έπρεπε να πληρώσει τους λογαριασμούς για την αμερικανική απληστία.
Εκείνη την περίοδο, οι ΗΠΑ είχαν ήδη προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στο Ιράκ, την χώρα - κλειδί της Μέσης Ανατολής, έτσι ώστε η «Αραβική Άνοιξη» που ξέσπασε τρία χρόνια αργότερα, γεγονός που είχε τρομερές συνέπειες για όλη την περιοχή, ήταν στην πραγματικότητα προκαθορισμένη.
Γεωπολιτική σύγκρουση
Από το 2011 ήταν μόνο… ένα βήμα έως το 2014, όταν η Ρωσία μπήκε σε ανοιχτή γεωπολιτική σύγκρουση με τη Δύση λόγω των προσπαθειών των Δυτικών θέσουν την Ουκρανία υπό τον έλεγχο τους.
Έκτοτε η ένταση κλιμακωνόταν μέχρι το 2022 που αυτή η αντιπαράθεση πήρε στρατιωτικό χαρακτήρα, έστω και έμμεσο.
Ο Νότος ενισχύεται, η Δύση αποδυναμώνεται
Όλα αυτά τα χρόνια, η Δύση εξασθενεί, ενώ ο Παγκόσμιος Νότος ενισχύεται.
Η αποδυνάμωση της Δύσης ήταν μια αντικειμενική διαδικασία με γεωπολιτικές, ιστορικές, οικονομικές και άλλες εξηγήσεις.
Αλλά το κυριότερο ήταν ότι η εποχή των 500 χρόνων της δυτικής κυριαρχίας τελείωνε και αυτό εκδηλώθηκε με τη μορφή της κατάρρευσης του σχεδίου παγκοσμιοποίησης σύμφωνα με τους αγγλοσαξονικούς κανόνες, βάσει των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη έθεσαν τους όρους.
Το τέλος της παγκοσμιοποίησης
Η παγκοσμιοποίηση δεν ολοκληρώθηκε και άρχισε να καταρρέει όχι επειδή η Ρωσία ή μεμονωμένες χώρες του Παγκόσμιου Νότου επαναστάτησαν εναντίον της, αλλά εξαιτίας των σφαλμάτων στον ίδιο της τον σχεδιασμό.
Ήταν αδύνατο να αγκαλιάσουμε την απεραντοσύνη, δηλαδή να αναγκάσουμε όλο τον κόσμο να ζει σύμφωνα με τους κανόνες (πολιτικούς, οικονομικούς, χρηματοπιστωτικούς, εμπορικούς, πολιτιστικούς, ιδεολογικούς) που ήταν ευεργετικοί για τη Δύση, μια και αυτή άλλωστε τους είχε γράψει.
Προφανώς και η αυτοκτονία της ΕΣΣΔ διευκόλυνε την αγγλοσαξονική «ζάλη από την επιτυχία» καθώς οι περισσότεροι από τη δυτική ελίτ πίστεψε πραγματικά στο «τέλος της ιστορίας» και στην έλευση της εποχής της «παγκόσμιας διακυβέρνησης».
Η αρχή του τέλους
Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 2000 αποκαλύφθηκε ότι η Δύση δεν τα κατάφερνε με τον ρόλο του παγκόσμιου πελάτη - αρχιτέκτονα – εργολάβου – κατασκευαστή, όλα πήγαιναν στραβά.
Τότε προέκυψαν οι BRICS.
Αρχικά ως όργανο συντονισμού μεταξύ μη δυτικών κρατών, τα οποία κατάλαβαν ότι η ίδια η Δύση πήγαινε σε λάθος κατεύθυνση και ότι παρέσυρε μαζί της όλο τον κόσμο.
Τα τελευταία χρόνια, η Δύση έχει αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο, και αυτό δεν αφορά μόνο τη θέση της στην παγκόσμια σκηνή, αλλά και την εσωτερική της κατάσταση.
Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, οι ΗΠΑ εισήλθαν σε μια περίοδο αυξημένων αναταράξεων.
Και όχι μόνο δεν θα μπορέσουν να βγουν από αυτήν μεσοπρόθεσμα, αλλά κινδυνεύουν με σοβαρή εσωτερική αναταραχή.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Αμερική δεν έχει πλέον τη δύναμη να παλέψει για να διατηρήσει τη θέση του παγκόσμιου ηγεμόνα, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να επιλέξει μεταξύ των προσπαθειών υπεράσπισης αυτής της ηγεμονίας στην παγκόσμια σκηνή και των βαθιών εσωτερικών μεταρρυθμίσεων.
Σύγκρουση με ΗΠΑ
Ωστόσο, το σημερινό αμερικανικό κατεστημένο δεν θέλει και δεν μπορεί να εγκαταλείψει την θέληση του για παγκόσμια κυριαρχία, πράγμα που σημαίνει ότι εάν δεν υπάρξουν μεγάλης κλίμακας εσωτερικές ανατροπές, η γεωπολιτική στρατηγική και πρακτική της Ουάσιγκτον δεν θα αλλάξει.
Δηλαδή, η Αμερική θα προσπαθήσει να παίξει σε όλα τα ταμπλό ταυτόχρονα - περιορίζοντας αυτούς στους οποίους βλέπει μια πραγματική ή πιθανή απειλή για την ηγεμονία της.
Τι σημαίνει αυτό για τους BRICS;
Το γεγονός ότι το μπλοκ θα πρέπει να γίνεται όλο και πιο αντιαμερικανικό δεν οφείλεται στο ότι ο στόχος του είναι να αντιμετωπίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά επειδή οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα το αφήσουν ήσυχο.
Εναλλακτική αρχιτεκτονική
Για την Αμερική, οποιαδήποτε project για την οικοδόμηση μιας εναλλακτικής παγκόσμιας αρχιτεκτονικής (οικονομική, εμπορική, στρατιωτική) είναι κατηγορηματικά απαράδεκτα, ειδικά εκείνα που ενώνουν βασικές χώρες του μη δυτικού κόσμου - Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Αραβικός κόσμος και Λατινοαμερικανοί.
Και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αυξήσουν την πίεση στις χώρες των BRICS προκειμένου να αποτρέψουν ή τουλάχιστον να επιβραδύνουν την κίνησή τους προς την ενοποίηση των ίδιων χρηματοπιστωτικών συστημάτων.
Επέκταση
Οι BRICS δεν έθεσαν θέμα επέκτασης μέχρι το 2022 - και μόνο τότε η ένωση άρχισε να δέχεται νέα μέλη.
Από τους έξι προσκεκλημένους (οι οποίοι ρωτήθηκαν), μια χώρα έμεινε αμέσως εκτός: ο φιλοαμερικανός και αντικινεζικός πρόεδρος Miley ήρθε στην εξουσία στην Αργεντινή.
Η Σαουδική Αραβία έχει καθυστερήσει ελαφρώς την είσοδό της: ο πρίγκιπας Mohammed έκανε ένα διάλειμμα και η πλήρης είσοδος στα BRICS ενδέχεται να επιβεβαιωθεί στην τρέχουσα σύνοδο κορυφής στο Kazan.
Ωστόσο, το Ιράν, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αιθιοπία εντάχθηκαν στους BRICS, οι οποίοι πλέον από 5 έχουν γίνει 9.
Παρών και ο Ισλαμικός Κόσμος
Με αυτήν την επέκταση, οι BRICS έχουν γίνει μια πραγματικά παγκόσμια ένωση, επειδή προηγουμένως ο ισλαμικός κόσμος των δύο δισεκατομμυρίων δεν εκπροσωπούνταν καθόλου σε αυτήν.
Τώρα όμως υπάρχουν έως και τρεις χώρες από αυτήν.
Και αρκετές ακόμη πολύ σημαντικές χώρες του ισλαμικού κόσμου βρίσκονται στη σειρά: ακόμα κι αν το θέμα με τη Σαουδική Αραβία εξακολουθεί να αιωρείται, πολλά μουσουλμανικά κράτη έχουν δείξει ενδιαφέρον - από την Τουρκία μέχρι τη Μαλαισία.
Και διαφωνίες
Φυσικά, υπάρχουν πολλές διαφωνίες μεταξύ των κρατών μελών των BRICS.
Οι πιο αξιοσημείωτες είναι οι κινεζο-ινδικές (αν και στο περιθώριο της τρέχουσας συνόδου κορυφής θα πραγματοποιηθεί η πρώτη επίσημη συνάντηση μεταξύ Xi Jinping και Naredra Modi εδώ και τεσσεράμισι χρόνια καθώς δεν έχουν πραγματοποιήσει διαπραγματεύσεις από τη συνοριακή σύγκρουση στα Ιμαλάια το την άνοιξη του 2020).
Και είναι ακριβώς αυτοί που προσπαθούν να παίξουν οι Αγγλοσάξονες, ειδικά σε σχέση με εκείνες τις χώρες στις οποίες δεν μπορούν να ασκήσουν άμεση πίεση.
Ωστόσο, οι υπάρχουσες διαφορές δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που ενώνει τις χώρες BRICS+, και αυτή είναι η κατανόηση ότι η Δύση δεν έχει ούτε το δικαίωμα ούτε την ευκαιρία να επιβάλει την «εικόνα της παγκόσμιας τάξης» σε όλους τους άλλους.
Το τέλος της δυτικής ηγεμονίας
Θα υπάρχουν πάντα διαφωνίες εντός των BRICS σχετικά με την επιθυμητή ταχύτητα και μεθόδους διευκόλυνσης της διαδικασίας «παρακμής της Δύσης», αλλά κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι το τέλος της δυτικής ηγεμονίας είναι προς το συμφέρον όλων των χωρών που εδραιώνονται γύρω από τους BRICS.
Στην πραγματικότητα, ανταποκρίνεται και στα συμφέροντα των ίδιων των δυτικών χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά έχουν ήδη γίνει απλώς φορείς ενός παρασιτικού και αντεθνικού παγκοσμιοποιητικού σχεδίου και δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα εθνικά τους συμφέροντα.
Αλλά αν εξακολουθούν να έχουν τη θέληση και τη δύναμη να εγκαταλείψουν τον ρόλο που επέβαλαν, οι BRICS θα συνεργαστούν ευχαρίστως για την ανάπτυξη των κανόνων μιας νέας παγκόσμιας τάξης και την οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης.
Το οποίο θα χτιστεί σε κάθε περίπτωση - μαζί με τη Δύση ή παρά τη θέλησή της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών