Προς πρόωρες εκλογές η Γερμανία - Νέα κυβέρνηση το CDU με καγκελάριο τον Friedrich Merz - Το SPD θα γίνει ο μικρότερος εταίρος σε ένα σενάριο Μεγάλου Συνασπισμού
Τα κύματα της νίκης του Donald Trump στις προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ έχουν φτάσει σε όλο τον δυτικό κόσμο.
Οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι που αντέδρασαν.
Και αυτό όχι γιατί ο Trump είναι γερμανικής καταγωγής ή γιατί είναι έτοιμος για μια αναμέτρηση – όχι μόνο στο εμπόριο – με την Ευρώπη που τελεί υπό την «κυριαρχία» του Βερολίνου.
Αλλά γιατί ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει «σκάσει» εδώ και καιρό και γιατί τα νέα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνέπεσαν με την επικείμενη κατάρρευση του.
Οι πιθανότητες να επιβιώσει η κυβέρνηση του καγκελάριου Scholz έως τις ομοσπονδιακές εκλογές που είναι προγραμματισμένες για τον Σεπτέμβριο του 2024 ήταν ελάχιστες, και αφού ο αρχηγός του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος - του μικρότερου κόμματος του κυβερνητικού συνασπισμού - και υπουργός Οικονομικών Christian Lindner αρνήθηκε να στηρίξει την αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος, όλα πλέον μοιάζουν προκαθορισμένα.
Το τέλος του Scholz, η έλευση του Friedrich Merz
Ο Scholz απέλυσε τον Lindner και έγινε σαφές ότι οι πρόωρες εκλογές πλησιάζουν.
Το μόνο ερώτημα είναι πότε να πραγματοποιηθούν: στις αρχές της άνοιξης ή νωρίτερα.
Ο Scholz ήθελε να «τραβήξει» τον χρόνο, αλλά μόλις τη Δεύτερα συμφώνησε ότι θα μπορούσε μέσα στις επόμενες εβδομάδες να τεθεί θέμα ψήφου εμπιστοσύνης.
Η Bundestag θα αρνηθεί να στηρίξει το υπουργικό συμβούλιο και θα ανακοινωθούν πρόωρες εκλογές - πιθανότατα στις αρχές Φεβρουαρίου.
Ως αποτέλεσμα, από τον Μάρτιο ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα έχει έναν νέο βασικό εταίρο στην Ευρώπη: ο Friedrich Merz, ο επικεφαλής του CDU, θα είναι ο νέος καγκελάριος.
Συνεπώς όλα είναι τόσο απλά;
Τα πυρά στον Lindner
Όχι δεν θα είναι.
Πρώτον, γιατί οι κοινοβουλευτικές εκλογές θα αποτελέσουν δοκιμασία για το γερμανικό πολιτικό σύστημα.
Δεύτερον, γιατί ένα από τα κύρια θέματα της προεκλογικής εκστρατείας θα είναι η υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Για την ακρίβεια αυτό έχει ήδη γίνει.
Ο καγκελάριος Scholz κατηγόρησε τον Lindner ότι ήθελε να χρηματοδοτήσει το Κίεβο σε βάρος των Γερμανών συνταξιούχων.
«Δεν υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που μπορούν να αντέξουν οικονομικά να στείλουν περισσότερα από 12 δισεκατομμύρια ευρώ για να στηρίξουν μια άλλη χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο.
Θα το κάνουμε σε βάρος του προϋπολογισμού.
Το έχουμε δοκιμάσει αρκετές φορές.
Αλλά τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο εκείνο, σύμφωνα με τα σχέδια του πρώην υπουργού Οικονομικών, που μιλάμε για την χρηματοδότηση της Ουκρανίας μέσω της περικοπής των συντάξεων, μέσω της απόσυρσης χρημάτων από τις τοπικές κοινωνίες, σε βάρος των κονδυλίων που δεν επαρκούν για τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Ανάμεσα στις προτάσεις ήταν μια μικρή αλλαγή στην φόρμουλα υπολογισμού των συντάξεων, που τελικά σημαίνει πάντα μείωση των συντάξεων.
Πρέπει λοιπόν να πληρώσουν οι πολίτες και οι συνταξιούχοι;
Όχι» υποστήριξε ο Scholz
Αλλαγή πολιτικής
Αν σε αυτές τις δηλώσεις του Scholz προστεθεί και η τοποθέτηση του ότι αποφάσισε να συνομιλήσει σύντομα με τον Vladimir Putin, μπορεί να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο απερχόμενος καγκελάριος αποφάσισε να αλλάξει την πολιτική του απέναντι στην Ουκρανία.
Αλλά δεν είναι έτσι: το ουκρανικό ζήτημα είναι απλώς ένας ολοένα και πιο σημαντικός πολιτικός παράγοντας για το εσωτερικό της Γερμανίας, σε βαθμό που το SPD, με επικεφαλής τον Scholz, θα το χρησιμοποιήσει με κάθε δυνατό τρόπο στον αγώνα ενάντια στους αντιπάλους του.
Ο Μεγάλος Συνασπισμός
Πέρα από το SPD, υπάρχουν ακόμα 5 πολιτικά κόμματα που έχουν πιθανότητες να μπουν στο γερμανικό κοινοβούλιο.
Είναι δεδομένο ότι οι Σοσιαλδημοκράτες του SPD θα χάσουν την θέση του καγκελάριου, καθώς ο νέος συνασπισμός δεν θα σχηματιστεί με το SPD να είναι πρώτο κόμμα.
Είναι πιθανό να παραμείνουν στην εξουσία ως μικρότερος εταίρος σε μια κυβέρνηση του CDU με επικεφαλής τον Merz.
Το σενάριο του «Μεγάλου Συνασπισμού» έχει ήδη υλοποιηθεί πάνω από μια φορές στην πολιτική ιστορία της Γερμανίας.
Τώρα φαίνεται το πιο πιθανό, αλλά για να συμβεί πραγματικά, θα πρέπει το SPD να τα πάει καλά στις εκλογές.
Συσχετισμοί
Το καλά σημαίνει να μην πέσει κάτω από το 15%, και για να το επιτύχει αυτό θα πρέπει να κάνει τα πάντα… για να «πνίξει» τους αντιπάλους του.
Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν μπορούν να αφαιρέσουν ψήφους από το CDU: το κόμμα του Merz θα κερδίσει περισσότερο από 30%, αν όχι πάνω από 35%.
Η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) θα είναι δεύτερη πολιτική δύναμη: θα έχουν ποσοστά γύρω ή παραπάνω από το 20%.
Το SPD φαίνεται να έχει εγγυημένη την τρίτη θέση
Αλλά είναι άλλο να λάβει 15% και άλλο το ποσοστό του να υποχωρήσει στα επίπεδα του 10% με 12%.
Διότι στην τελευταία περίπτωση θα είναι μια ανάσα μακριά από τους βαριά «πληγωμένους» Πράσινους και από την «Συμμαχία Sarah Wagenknecht», η οποία για πρώτη φορά θα μπει στο γερμανικό Κοινοβούλιο.
Η «Συμμαχία Sarah Wagenknecht» κερδίζει ψηφοφόρους τόσο από το SPD όσο και από το αριστερό κόμμα Die Linke.
Συνεπώς, οι Σοσιαλδημοκράτες πρέπει να σταματήσουν τη φυγή των ψηφοφόρων τους για να γίνουν ο μόνος εταίρος του CDU - και το ουκρανικό ζήτημα είναι… ότι πρέπει για αυτό.
Το σχέδιο Scholz
Όταν ο Scholz κατηγορεί τον Lindner ότι θέλει να βοηθήσει την Ουκρανία εις βάρος των Γερμανών συνταξιούχων, ουσιαστικά πνίγει το φιλελεύθερο FDP, το οποίο βρίσκεται στο όριο του 5% που εξασφαλίζει την είσοδο στο κοινοβούλιο (εάν οι Φιλελεύθεροι δεν τα καταφέρουν να μπουν στη Bundestag, είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσουν να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση υπό το CDU).
Με το να μιλά για τα σχέδια του να μιλήσει με τον Putin, ο Scholz στέλνει σήμα στους Γερμανούς ψηφοφόρους που είναι κατά της κλιμάκωσης της σύγκρουσης με τη Ρωσία και υπέρ των διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα: «γιατί θα πρέπει να πάτε στη «Συμμαχία Sarah Wagenknecht», είμαστε ήδη έτοιμοι για μια τέτοια διευθέτηση».
Θα τον πιστέψουν τον Scholz;
Είναι απίθανο, αλλά ο Καγκελάριος δεν μπορεί να σκεφτεί κάτι καλύτερο.
Θανατική καταδίκη
Οι Σοσιαλδημοκράτες - το πιο παλιό πολιτικό κόμμα στη Γερμανία - έχουν ήδη διολισθήσει στην κατηγορία των «μικρότερων» κομμάτων και η άνοδος της νεότευκτης «Συμμαχίας Sarah Wagenknecht» θα γίνει η θανατική καταδίκη για το SPD.
Φυσικά, δεν θα τους δοθεί θανατηφόρο πλήγμα σε αυτές τις εκλογές, αλλά η σχετική «νίκη» τους μπορεί κάλλιστα να είναι πύρρειος.
Διότι, έχοντας εισέλθει σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό με το ανοιχτά ατλαντικό CDU (ο Merz υποβάλει τελεσίγραφο στο Κρεμλίνο να σταματήσει τις εχθροπραξίες και, αν απορριφθεί, να αρχίσει να προμηθεύει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο Κίεβο), το SPD θα χάσει τελικά την ταυτότητα του.
Θα του κάνουν το ίδιο με ότι συνηθιζόταν να γίνεται με τους μικρότερους κυβερνητικούς εταίρους (για παράδειγμα επί της εποχής Merkel), θα «του πιουν το αίμα».
Και η «Συμμαχία Sarah Wagenknecht», μένοντας στην αντιπολίτευση, θα κερδίσει σε δημοτικότητα και θα μπορεί να ξεπεράσει το SPD στις επόμενες εκλογές για την Bundestag.
Χτύπημα από τα Δεξιά
Ούτε η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) θα χάσει χρόνο: εάν η «Συμμαχία Sarah Wagenknecht» ασκήσει κριτική στη νέα κυβέρνηση από τα αριστερά, στοχεύοντας το SPD, τότε το AfD θα χτυπήσει από τα δεξιά, χτυπώντας το CDU.
Έτσι, μέχρι τις εκλογές του 2029, και οι δύο συμμετέχοντες στον μελλοντικό «Μεγάλο Συνασπισμό» θα βρεθούν στη χειρότερη κατάσταση και ακόμη και μαζί δεν θα μπορούν να πάρουν την πλειοψηφία των ψήφων.
Ενώ το AfD, μαζί με την «Συμμαχία Sarah Wagenknecht» θα ελέγχουν μεταξύ τους έως και το 40% των εδρών στην Bundestag.
Και αυτό θα σημαίνει, στην πραγματικότητα, την κατάρρευση του γερμανικού πολιτικού συστήματος, που κτίστηκε γύρω από την απομόνωση των «ακραίων», δηλαδή εκείνων που δεν συμφωνούν με την περιορισμένη κυριαρχία της Γερμανίας και με τον ασφυκτικό κλοιό της «ατλαντικής αλληλεγγύης» με όλες τις επακόλουθες συνέπειες… πρώτα από όλα για την Ευρώπη.
www.bankingnews.gr
Οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι που αντέδρασαν.
Και αυτό όχι γιατί ο Trump είναι γερμανικής καταγωγής ή γιατί είναι έτοιμος για μια αναμέτρηση – όχι μόνο στο εμπόριο – με την Ευρώπη που τελεί υπό την «κυριαρχία» του Βερολίνου.
Αλλά γιατί ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει «σκάσει» εδώ και καιρό και γιατί τα νέα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνέπεσαν με την επικείμενη κατάρρευση του.
Οι πιθανότητες να επιβιώσει η κυβέρνηση του καγκελάριου Scholz έως τις ομοσπονδιακές εκλογές που είναι προγραμματισμένες για τον Σεπτέμβριο του 2024 ήταν ελάχιστες, και αφού ο αρχηγός του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος - του μικρότερου κόμματος του κυβερνητικού συνασπισμού - και υπουργός Οικονομικών Christian Lindner αρνήθηκε να στηρίξει την αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος, όλα πλέον μοιάζουν προκαθορισμένα.
Το τέλος του Scholz, η έλευση του Friedrich Merz
Ο Scholz απέλυσε τον Lindner και έγινε σαφές ότι οι πρόωρες εκλογές πλησιάζουν.
Το μόνο ερώτημα είναι πότε να πραγματοποιηθούν: στις αρχές της άνοιξης ή νωρίτερα.
Ο Scholz ήθελε να «τραβήξει» τον χρόνο, αλλά μόλις τη Δεύτερα συμφώνησε ότι θα μπορούσε μέσα στις επόμενες εβδομάδες να τεθεί θέμα ψήφου εμπιστοσύνης.
Η Bundestag θα αρνηθεί να στηρίξει το υπουργικό συμβούλιο και θα ανακοινωθούν πρόωρες εκλογές - πιθανότατα στις αρχές Φεβρουαρίου.
Ως αποτέλεσμα, από τον Μάρτιο ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα έχει έναν νέο βασικό εταίρο στην Ευρώπη: ο Friedrich Merz, ο επικεφαλής του CDU, θα είναι ο νέος καγκελάριος.
Συνεπώς όλα είναι τόσο απλά;
Τα πυρά στον Lindner
Όχι δεν θα είναι.
Πρώτον, γιατί οι κοινοβουλευτικές εκλογές θα αποτελέσουν δοκιμασία για το γερμανικό πολιτικό σύστημα.
Δεύτερον, γιατί ένα από τα κύρια θέματα της προεκλογικής εκστρατείας θα είναι η υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Για την ακρίβεια αυτό έχει ήδη γίνει.
Ο καγκελάριος Scholz κατηγόρησε τον Lindner ότι ήθελε να χρηματοδοτήσει το Κίεβο σε βάρος των Γερμανών συνταξιούχων.
«Δεν υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που μπορούν να αντέξουν οικονομικά να στείλουν περισσότερα από 12 δισεκατομμύρια ευρώ για να στηρίξουν μια άλλη χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο.
Θα το κάνουμε σε βάρος του προϋπολογισμού.
Το έχουμε δοκιμάσει αρκετές φορές.
Αλλά τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο εκείνο, σύμφωνα με τα σχέδια του πρώην υπουργού Οικονομικών, που μιλάμε για την χρηματοδότηση της Ουκρανίας μέσω της περικοπής των συντάξεων, μέσω της απόσυρσης χρημάτων από τις τοπικές κοινωνίες, σε βάρος των κονδυλίων που δεν επαρκούν για τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Ανάμεσα στις προτάσεις ήταν μια μικρή αλλαγή στην φόρμουλα υπολογισμού των συντάξεων, που τελικά σημαίνει πάντα μείωση των συντάξεων.
Πρέπει λοιπόν να πληρώσουν οι πολίτες και οι συνταξιούχοι;
Όχι» υποστήριξε ο Scholz
Αλλαγή πολιτικής
Αν σε αυτές τις δηλώσεις του Scholz προστεθεί και η τοποθέτηση του ότι αποφάσισε να συνομιλήσει σύντομα με τον Vladimir Putin, μπορεί να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο απερχόμενος καγκελάριος αποφάσισε να αλλάξει την πολιτική του απέναντι στην Ουκρανία.
Αλλά δεν είναι έτσι: το ουκρανικό ζήτημα είναι απλώς ένας ολοένα και πιο σημαντικός πολιτικός παράγοντας για το εσωτερικό της Γερμανίας, σε βαθμό που το SPD, με επικεφαλής τον Scholz, θα το χρησιμοποιήσει με κάθε δυνατό τρόπο στον αγώνα ενάντια στους αντιπάλους του.
Ο Μεγάλος Συνασπισμός
Πέρα από το SPD, υπάρχουν ακόμα 5 πολιτικά κόμματα που έχουν πιθανότητες να μπουν στο γερμανικό κοινοβούλιο.
Είναι δεδομένο ότι οι Σοσιαλδημοκράτες του SPD θα χάσουν την θέση του καγκελάριου, καθώς ο νέος συνασπισμός δεν θα σχηματιστεί με το SPD να είναι πρώτο κόμμα.
Είναι πιθανό να παραμείνουν στην εξουσία ως μικρότερος εταίρος σε μια κυβέρνηση του CDU με επικεφαλής τον Merz.
Το σενάριο του «Μεγάλου Συνασπισμού» έχει ήδη υλοποιηθεί πάνω από μια φορές στην πολιτική ιστορία της Γερμανίας.
Τώρα φαίνεται το πιο πιθανό, αλλά για να συμβεί πραγματικά, θα πρέπει το SPD να τα πάει καλά στις εκλογές.
Συσχετισμοί
Το καλά σημαίνει να μην πέσει κάτω από το 15%, και για να το επιτύχει αυτό θα πρέπει να κάνει τα πάντα… για να «πνίξει» τους αντιπάλους του.
Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν μπορούν να αφαιρέσουν ψήφους από το CDU: το κόμμα του Merz θα κερδίσει περισσότερο από 30%, αν όχι πάνω από 35%.
Η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) θα είναι δεύτερη πολιτική δύναμη: θα έχουν ποσοστά γύρω ή παραπάνω από το 20%.
Το SPD φαίνεται να έχει εγγυημένη την τρίτη θέση
Αλλά είναι άλλο να λάβει 15% και άλλο το ποσοστό του να υποχωρήσει στα επίπεδα του 10% με 12%.
Διότι στην τελευταία περίπτωση θα είναι μια ανάσα μακριά από τους βαριά «πληγωμένους» Πράσινους και από την «Συμμαχία Sarah Wagenknecht», η οποία για πρώτη φορά θα μπει στο γερμανικό Κοινοβούλιο.
Η «Συμμαχία Sarah Wagenknecht» κερδίζει ψηφοφόρους τόσο από το SPD όσο και από το αριστερό κόμμα Die Linke.
Συνεπώς, οι Σοσιαλδημοκράτες πρέπει να σταματήσουν τη φυγή των ψηφοφόρων τους για να γίνουν ο μόνος εταίρος του CDU - και το ουκρανικό ζήτημα είναι… ότι πρέπει για αυτό.
Το σχέδιο Scholz
Όταν ο Scholz κατηγορεί τον Lindner ότι θέλει να βοηθήσει την Ουκρανία εις βάρος των Γερμανών συνταξιούχων, ουσιαστικά πνίγει το φιλελεύθερο FDP, το οποίο βρίσκεται στο όριο του 5% που εξασφαλίζει την είσοδο στο κοινοβούλιο (εάν οι Φιλελεύθεροι δεν τα καταφέρουν να μπουν στη Bundestag, είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσουν να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση υπό το CDU).
Με το να μιλά για τα σχέδια του να μιλήσει με τον Putin, ο Scholz στέλνει σήμα στους Γερμανούς ψηφοφόρους που είναι κατά της κλιμάκωσης της σύγκρουσης με τη Ρωσία και υπέρ των διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα: «γιατί θα πρέπει να πάτε στη «Συμμαχία Sarah Wagenknecht», είμαστε ήδη έτοιμοι για μια τέτοια διευθέτηση».
Θα τον πιστέψουν τον Scholz;
Είναι απίθανο, αλλά ο Καγκελάριος δεν μπορεί να σκεφτεί κάτι καλύτερο.
Θανατική καταδίκη
Οι Σοσιαλδημοκράτες - το πιο παλιό πολιτικό κόμμα στη Γερμανία - έχουν ήδη διολισθήσει στην κατηγορία των «μικρότερων» κομμάτων και η άνοδος της νεότευκτης «Συμμαχίας Sarah Wagenknecht» θα γίνει η θανατική καταδίκη για το SPD.
Φυσικά, δεν θα τους δοθεί θανατηφόρο πλήγμα σε αυτές τις εκλογές, αλλά η σχετική «νίκη» τους μπορεί κάλλιστα να είναι πύρρειος.
Διότι, έχοντας εισέλθει σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό με το ανοιχτά ατλαντικό CDU (ο Merz υποβάλει τελεσίγραφο στο Κρεμλίνο να σταματήσει τις εχθροπραξίες και, αν απορριφθεί, να αρχίσει να προμηθεύει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο Κίεβο), το SPD θα χάσει τελικά την ταυτότητα του.
Θα του κάνουν το ίδιο με ότι συνηθιζόταν να γίνεται με τους μικρότερους κυβερνητικούς εταίρους (για παράδειγμα επί της εποχής Merkel), θα «του πιουν το αίμα».
Και η «Συμμαχία Sarah Wagenknecht», μένοντας στην αντιπολίτευση, θα κερδίσει σε δημοτικότητα και θα μπορεί να ξεπεράσει το SPD στις επόμενες εκλογές για την Bundestag.
Χτύπημα από τα Δεξιά
Ούτε η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) θα χάσει χρόνο: εάν η «Συμμαχία Sarah Wagenknecht» ασκήσει κριτική στη νέα κυβέρνηση από τα αριστερά, στοχεύοντας το SPD, τότε το AfD θα χτυπήσει από τα δεξιά, χτυπώντας το CDU.
Έτσι, μέχρι τις εκλογές του 2029, και οι δύο συμμετέχοντες στον μελλοντικό «Μεγάλο Συνασπισμό» θα βρεθούν στη χειρότερη κατάσταση και ακόμη και μαζί δεν θα μπορούν να πάρουν την πλειοψηφία των ψήφων.
Ενώ το AfD, μαζί με την «Συμμαχία Sarah Wagenknecht» θα ελέγχουν μεταξύ τους έως και το 40% των εδρών στην Bundestag.
Και αυτό θα σημαίνει, στην πραγματικότητα, την κατάρρευση του γερμανικού πολιτικού συστήματος, που κτίστηκε γύρω από την απομόνωση των «ακραίων», δηλαδή εκείνων που δεν συμφωνούν με την περιορισμένη κυριαρχία της Γερμανίας και με τον ασφυκτικό κλοιό της «ατλαντικής αλληλεγγύης» με όλες τις επακόλουθες συνέπειες… πρώτα από όλα για την Ευρώπη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών