γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Η ιδέα της έκδοσης ευρωομολόγου, οι κερδοσκοπικές πιέσεις που θα δεχτεί η Ισπανία στις αρχές του 2011 και η ανάλυση για το ποιος θα μοιραστεί τα βάρη του χρέους στην ευρωζώνη απασχόλησαν τον αναλυτή της Nomura, Bob Janjuah.
O Janjuah θεωρεί δεδομένο ότι η Ισπανία θα δεχτεί πιέσεις για να καταρρεύσει με το τραπεζικό της σύστημα να μοιάζει για την ώρα η Αχίλλειος πτέρνα της.
Οι Γερμανοί πρέπει να μπουν στο δίλημμα. Είτε θα στηρίξουν την Ισπανία μέσω Ε.Ε. οπότε θα πρέπει να κάνουν αρκετές εκπτώσεις στην άτεγκτη στάση που έχουν κρατήσει ως τώρα είτε θα αφήσουν την κατάρρευση να επέλθει, με τις τράπεζές τους όμως να συγκαταλέγονται μέσα στους χαμένους της υπόθεσης.
Δεδομένου του γεγονότος ότι η ισχύς του γερμανικού τραπεζικού συστήματος είναι δυσανάλογη της ισχυρής γερμανικής οικονομίας, το δίλημμα είναι μεγάλο.
Οι Γερμανοί θα χρειαστούν καιρό για να συνέλθουν μέσω αναδιάρθρωσης του τραπεζικού τους συστήματος αν επιλέξουν αυτόν το δρόμο. Να σημειωθεί ότι τα κεφάλαια γίνονται όλο και πιο πολύτιμα στη σημερινή Ευρώπη εν μέσω κρίσης χρέους.
Από την άλλη, αν επιλέξουν τον άλλο δρόμο, πώς θα πείσουν το γερμανικό λαό να πληρώσει το τίμημα και μιας ενδεχόμενης ισπανικής κρίσης χρέους; Διότι για να διασωθεί η Ισπανία, πρέπει, σύμφωνα με τον Janjuah, να τις παραχθούν επιπλέον διευκολύνσεις, ξέχωρα από το ποσό της στήριξης που ενδέχεται να χρειαστεί, το οποίο θα είναι ξεκάθαρα πολλαπλάσιο αυτού που εκταμιεύτηκε στις περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Ελλάδας.
Στην περίπτωση που η Γερμανία επιλέξει το δρόμο της ενότητας μέσω Ε.Ε., τότε ουσιαστικά επιλέγει να χάσει το ρόλο του το ευρώ και να μετατραπεί σε ένα πιο ελαστικό νόμισμα, σαφώς λιγότερο ισχυρό, όπως ελαστικό θα είναι το πρόγραμμα διάσωσης της Ισπανίας και η γενικότερη οικονομική πολιτική στην ευρωζώνη μέχρι να επέλθει και πάλι η σταθερότητα στους κόλπους της.
Στην περίπτωση που αδιαφορήσει για την Ισπανία, η Γερμανία λέει ουσιαστικά το “ναι” σε μια ευρωζώνη δύο ταχυτήτων, όπου η ψαλίδα της με τις υπόλοιπες χώρες θα έχει ανοίξει κι άλλο. Το ευρώ θα είναι ισχυρό νόμισμα αλλά οι χώρες που το χρησιμοποιούν, δεν θα μπορούν να διαχειριστούν την ισχύ του.
Το ευρωομόλογο, ως λύση, προϋποθέτει ενιαία διαχείριση χρέους και άρα ουσιαστική ακύρωση των παραγωγικών δεικτών και των υγιών οικονομικών στοιχείων της Γερμανίας, που θα συγχωνευτούν αναγκαστικά με τα δεινά οικονομικά στοιχεία των προβληματικών χωρών της ευρωζώνης. Η Γερμανία καλείται και πάλι να υποχωρήσει.
Κώστας Βορίλας
www.bankingnews.gr
Οι Γερμανοί πρέπει να μπουν στο δίλημμα. Είτε θα στηρίξουν την Ισπανία μέσω Ε.Ε. οπότε θα πρέπει να κάνουν αρκετές εκπτώσεις στην άτεγκτη στάση που έχουν κρατήσει ως τώρα είτε θα αφήσουν την κατάρρευση να επέλθει, με τις τράπεζές τους όμως να συγκαταλέγονται μέσα στους χαμένους της υπόθεσης.
Δεδομένου του γεγονότος ότι η ισχύς του γερμανικού τραπεζικού συστήματος είναι δυσανάλογη της ισχυρής γερμανικής οικονομίας, το δίλημμα είναι μεγάλο.
Οι Γερμανοί θα χρειαστούν καιρό για να συνέλθουν μέσω αναδιάρθρωσης του τραπεζικού τους συστήματος αν επιλέξουν αυτόν το δρόμο. Να σημειωθεί ότι τα κεφάλαια γίνονται όλο και πιο πολύτιμα στη σημερινή Ευρώπη εν μέσω κρίσης χρέους.
Από την άλλη, αν επιλέξουν τον άλλο δρόμο, πώς θα πείσουν το γερμανικό λαό να πληρώσει το τίμημα και μιας ενδεχόμενης ισπανικής κρίσης χρέους; Διότι για να διασωθεί η Ισπανία, πρέπει, σύμφωνα με τον Janjuah, να τις παραχθούν επιπλέον διευκολύνσεις, ξέχωρα από το ποσό της στήριξης που ενδέχεται να χρειαστεί, το οποίο θα είναι ξεκάθαρα πολλαπλάσιο αυτού που εκταμιεύτηκε στις περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Ελλάδας.
Στην περίπτωση που η Γερμανία επιλέξει το δρόμο της ενότητας μέσω Ε.Ε., τότε ουσιαστικά επιλέγει να χάσει το ρόλο του το ευρώ και να μετατραπεί σε ένα πιο ελαστικό νόμισμα, σαφώς λιγότερο ισχυρό, όπως ελαστικό θα είναι το πρόγραμμα διάσωσης της Ισπανίας και η γενικότερη οικονομική πολιτική στην ευρωζώνη μέχρι να επέλθει και πάλι η σταθερότητα στους κόλπους της.
Στην περίπτωση που αδιαφορήσει για την Ισπανία, η Γερμανία λέει ουσιαστικά το “ναι” σε μια ευρωζώνη δύο ταχυτήτων, όπου η ψαλίδα της με τις υπόλοιπες χώρες θα έχει ανοίξει κι άλλο. Το ευρώ θα είναι ισχυρό νόμισμα αλλά οι χώρες που το χρησιμοποιούν, δεν θα μπορούν να διαχειριστούν την ισχύ του.
Το ευρωομόλογο, ως λύση, προϋποθέτει ενιαία διαχείριση χρέους και άρα ουσιαστική ακύρωση των παραγωγικών δεικτών και των υγιών οικονομικών στοιχείων της Γερμανίας, που θα συγχωνευτούν αναγκαστικά με τα δεινά οικονομικά στοιχεία των προβληματικών χωρών της ευρωζώνης. Η Γερμανία καλείται και πάλι να υποχωρήσει.
Κώστας Βορίλας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών