Γιατί η Ρωσία στρέφει το ενδιαφέρον της στα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Αφρικής
Γιατί η Ρωσία στρέφει το ενδιαφέρον της στα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Αφρικής
Όταν η διάσκεψη κορυφής Ρωσίας-Αφρικής διεξήχθη τον Οκτώβριο του 2019, οι περισσότεροι παρατηρητές του κλάδου πίστευαν ότι η πλειοψηφία των υπό συζήτηση έργων δεν θα περάσει από το στάδιο της προεργασίας - λόγω των ποικίλων οικονομικών τους προοπτικών.
Εκτός από τις εξαγωγές σιταριού, τις πυρηνικές τεχνολογίες, τα συμβατικά όπλα και την εξόρυξη μεταλλευμάτων, το πετρέλαιο βρέθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ατζέντα.
Με τη συμφωνία του ΟΠΕΚ+ να εισέρχεται στην τρίτη συνεχή χρονιά και τις τιμές του πετρελαίου να σταθεροποιούνται γύρω στα 60 δολάρια ανά βαρέλι, οι ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες έχουν αρκετά μετρητά για να επενδύσουν, αλλά αντιμετωπίζουν ένα αβέβαιο μέλλον με εγχώρια έργα, καθώς κανείς δεν θέλει πραγματικά να δουν το δικό τους έργο να καταλήγει στην κατηγορία «εφεδρική παραγωγική ικανότητα».
Οι διεθνείς κυρώσεις και οι συνέπειες που συνεπάγονται έχουν αναγκάσει τη Ρωσία να κοιτάξει πέρα από τις συνήθεις επενδυτικές περιφέρειες - με λίγες ή καθόλου επενδύσεις στην Ευρώπη από το 2014.
Η Gazprom είναι τώρα ένας ανεπιθύμητος επενδυτής στην Ευρώπη και ακόμη και η ιδιωτική LUKOIL έχει μειώσει τη λιανική παρουσία της στην Ευρώπη.
Η επένδυση στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στον Καναδά είναι εντελώς ανυπόστατη για λόγους κυρίως πολιτικούς, ενώ οι εταιρίες της Μέσης Ανατολής έχουν εξελιχθεί για να γίνουν ανταγωνιστές και αναζητούν ευκαιρίες διαφοροποίησης του χαρτοφυλακίου τους.
Λόγω όλων αυτών των παραγόντων, η Αφρική εμφανίστηκε κάπως φυσικά ως κατάλληλη περιοχή για τις ρωσικές επενδύσεις.
Το ρωσικό υπουργείο Ενέργειας έχει επανειλημμένα αρνηθεί να συνδέσει το νέο συμφέρον της Ρωσίας στην Αφρική και τις περικοπές του ΟΠΕΚ+, λέγοντας ότι τα έργα απαιτούν συνήθως 5-7 χρόνια πριν από την ανάθεση και επομένως το χρονικό διάστημα μεταξύ των σημερινών θεμάτων και της μελλοντικής παραγωγής είναι υπερβολικά ευρύ για να επηρεάσει προβλέψεις.
Ωστόσο, κανείς δεν ξέρει πότε ακριβώς θα σταματήσουν οι περικοπές του ΟΠΕΚ+.
Οι εταιρείες πετρελαίου πρέπει να προετοιμαστούν για το μέλλον και δεν μπορούν απλώς να ενεργήσουν με βάση την (συνήθως αρκετά απότομη) απόφαση να αυξήσουν την παραγωγή σε φυσιολογικά επίπεδα.
Με πολλές από τις μεγάλες αμερικανικές εταιρείες που επικεντρώνονται τώρα στις εξελίξεις στον κλάδο του σχιστολιθικού πετρελαίου, η Ρωσία αναζητά έναν νέο ρόλο για τον εαυτό της στη Δυτική Αφρική.
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό έχει αναδειχθεί ως ένας από τους βασικούς τομείς για τις ρωσικές επενδύσεις στην Αφρική.
Η ΛΔΚ δεν αποτελεί το πρώτο αφρικανικό έθνος που δέχεται ρωσικές επενδύσεις.
Η ρωσική NOC Rosneft αγόρασε ήδη μερίδια σε έργα παραγωγής φυσικού αερίου στην Αίγυπτο (Zohr) και τη Μοζαμβίκη, ενώ η LUKOIL είχε μια ταραχώδη ιστορία στη Γκάνα.
Ωστόσο, η ΛΔΚ μπορεί να είναι η πρώτη χώρα στην οποία οι ρωσικές εταιρείες αναλαμβάνουν πολύπλοκες δεσμεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των λύσεων που σχετίζονται με τις υποδομές.
Είναι περίεργο ότι αυτές δεν θα επικεντρωθούν από μια εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά από την VEB, την κρατική αναπτυξιακή εταιρεία - τους επόμενους μήνες, η VEB και η κογκολέζικη πετρελαϊκή εταιρεία SNPC υποτίθεται ότι θα ολοκληρώσουν τη συμφωνία κατασκευής πετρελαιαγωγού.
Αυτός ο αγωγός χωρητικότητας 2,1mtpa θα συνδέει το λιμάνι του Pointe Noire με το Κονγκό στο τερματικό σταθμό Maloukou δίπλα στην Κινσάσα - που θα παρέχει τόσο βενζίνη όσο και ντίζελ, καθώς και κηροζίνη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κορυφαίος ρωσικός κατασκευαστής χαλύβδινων σωλήνων TMK θα ολοκληρώσει τη σύμβαση για τον αγωγό προϊόντων του Κονγκό στις προσεχείς εβδομάδες, ωστόσο παραμένει να δούμε ποια εταιρεία πετρελαίου θα αναλάβει τη δουλειά.
Το γεγονός ότι είναι η κρατική αναπτυξιακή εταιρεία του κράτους που αναλαμβάνει το ρόλο της διασύνδεσης μεταξύ του Κονγκολέζικου NOC και των ρωσικών επιχειρήσεων υποδηλώνει ότι δεν χρειάζεται να είναι μεγάλες εταιρείες που εμπλέκονται - η περίπτωση της Συρίας αποδεικνύει ότι τα καθήκοντα αυτής της δυσκολίας θα μπορούσαν να διανεμηθούν σε νέες εταιρείες στελεχωμένοι με πεπειραμένους πετρελαιοπαραγωγούς) που κάνουν χρήση κρατικής υποστήριξης.
Η συμφωνία για τον αγωγό έρχεται λίγους μήνες μόλις η ηγετική ιδιωτική εταιρεία πετρελαίου της Ρωσίας LUKOIL εισήλθε στην ανοικτή θάλασσα του Κονγκό, αγοράζοντας το 25% στο μπλοκ αδειών Marine XII. Το Marine XII, το οποίο διαχειρίζεται η ENI, αποτελείται από πέντε πεδία που έχουν ανακαλυφθεί με συνολική βάση αποθεματικών 1,3 BBbls, η οποία θα πρέπει να φτάσει σε πλάτος παραγωγής 100 kbpd, ουσιαστικά τριπλασιάζοντας από το σημερινό επίπεδο παραγωγής περίπου 30 kbpd.
Η επένδυση ύψους 770 εκατομμυρίων δολαρίων στη Marine XII θα συμπληρώσει την προηγούμενη συμμετοχή της LUKOIL στην ανοικτή γη της Γκάνας, όπου αποσκοπεί στην έναρξη ανάπτυξης γεώτρησης στον τομέα Pecan (αποθεματικά εκτιμώμενα σε 0,34 Bbbls, εξερεύνηση σε βάθος 4880 μέτρων) το μπλοκ Deepwater Tano Cape Three Points. Εκτός από τα παραπάνω, η LUKOIL και η κρατική εταιρεία γεωλογικής έρευνας Rosgeologia της Ρωσίας έχουν υπογράψει ξεχωριστές συμφωνίες με την Ισημερινή Γουινέα σχετικά με μελλοντικές δραστηριότητες εξερεύνησης στη χώρα.
www.bankingnews.gr
Όταν η διάσκεψη κορυφής Ρωσίας-Αφρικής διεξήχθη τον Οκτώβριο του 2019, οι περισσότεροι παρατηρητές του κλάδου πίστευαν ότι η πλειοψηφία των υπό συζήτηση έργων δεν θα περάσει από το στάδιο της προεργασίας - λόγω των ποικίλων οικονομικών τους προοπτικών.
Εκτός από τις εξαγωγές σιταριού, τις πυρηνικές τεχνολογίες, τα συμβατικά όπλα και την εξόρυξη μεταλλευμάτων, το πετρέλαιο βρέθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ατζέντα.
Με τη συμφωνία του ΟΠΕΚ+ να εισέρχεται στην τρίτη συνεχή χρονιά και τις τιμές του πετρελαίου να σταθεροποιούνται γύρω στα 60 δολάρια ανά βαρέλι, οι ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες έχουν αρκετά μετρητά για να επενδύσουν, αλλά αντιμετωπίζουν ένα αβέβαιο μέλλον με εγχώρια έργα, καθώς κανείς δεν θέλει πραγματικά να δουν το δικό τους έργο να καταλήγει στην κατηγορία «εφεδρική παραγωγική ικανότητα».
Οι διεθνείς κυρώσεις και οι συνέπειες που συνεπάγονται έχουν αναγκάσει τη Ρωσία να κοιτάξει πέρα από τις συνήθεις επενδυτικές περιφέρειες - με λίγες ή καθόλου επενδύσεις στην Ευρώπη από το 2014.
Η Gazprom είναι τώρα ένας ανεπιθύμητος επενδυτής στην Ευρώπη και ακόμη και η ιδιωτική LUKOIL έχει μειώσει τη λιανική παρουσία της στην Ευρώπη.
Η επένδυση στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στον Καναδά είναι εντελώς ανυπόστατη για λόγους κυρίως πολιτικούς, ενώ οι εταιρίες της Μέσης Ανατολής έχουν εξελιχθεί για να γίνουν ανταγωνιστές και αναζητούν ευκαιρίες διαφοροποίησης του χαρτοφυλακίου τους.
Λόγω όλων αυτών των παραγόντων, η Αφρική εμφανίστηκε κάπως φυσικά ως κατάλληλη περιοχή για τις ρωσικές επενδύσεις.
Το ρωσικό υπουργείο Ενέργειας έχει επανειλημμένα αρνηθεί να συνδέσει το νέο συμφέρον της Ρωσίας στην Αφρική και τις περικοπές του ΟΠΕΚ+, λέγοντας ότι τα έργα απαιτούν συνήθως 5-7 χρόνια πριν από την ανάθεση και επομένως το χρονικό διάστημα μεταξύ των σημερινών θεμάτων και της μελλοντικής παραγωγής είναι υπερβολικά ευρύ για να επηρεάσει προβλέψεις.
Ωστόσο, κανείς δεν ξέρει πότε ακριβώς θα σταματήσουν οι περικοπές του ΟΠΕΚ+.
Οι εταιρείες πετρελαίου πρέπει να προετοιμαστούν για το μέλλον και δεν μπορούν απλώς να ενεργήσουν με βάση την (συνήθως αρκετά απότομη) απόφαση να αυξήσουν την παραγωγή σε φυσιολογικά επίπεδα.
Με πολλές από τις μεγάλες αμερικανικές εταιρείες που επικεντρώνονται τώρα στις εξελίξεις στον κλάδο του σχιστολιθικού πετρελαίου, η Ρωσία αναζητά έναν νέο ρόλο για τον εαυτό της στη Δυτική Αφρική.
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό έχει αναδειχθεί ως ένας από τους βασικούς τομείς για τις ρωσικές επενδύσεις στην Αφρική.
Η ΛΔΚ δεν αποτελεί το πρώτο αφρικανικό έθνος που δέχεται ρωσικές επενδύσεις.
Η ρωσική NOC Rosneft αγόρασε ήδη μερίδια σε έργα παραγωγής φυσικού αερίου στην Αίγυπτο (Zohr) και τη Μοζαμβίκη, ενώ η LUKOIL είχε μια ταραχώδη ιστορία στη Γκάνα.
Ωστόσο, η ΛΔΚ μπορεί να είναι η πρώτη χώρα στην οποία οι ρωσικές εταιρείες αναλαμβάνουν πολύπλοκες δεσμεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των λύσεων που σχετίζονται με τις υποδομές.
Είναι περίεργο ότι αυτές δεν θα επικεντρωθούν από μια εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά από την VEB, την κρατική αναπτυξιακή εταιρεία - τους επόμενους μήνες, η VEB και η κογκολέζικη πετρελαϊκή εταιρεία SNPC υποτίθεται ότι θα ολοκληρώσουν τη συμφωνία κατασκευής πετρελαιαγωγού.
Αυτός ο αγωγός χωρητικότητας 2,1mtpa θα συνδέει το λιμάνι του Pointe Noire με το Κονγκό στο τερματικό σταθμό Maloukou δίπλα στην Κινσάσα - που θα παρέχει τόσο βενζίνη όσο και ντίζελ, καθώς και κηροζίνη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κορυφαίος ρωσικός κατασκευαστής χαλύβδινων σωλήνων TMK θα ολοκληρώσει τη σύμβαση για τον αγωγό προϊόντων του Κονγκό στις προσεχείς εβδομάδες, ωστόσο παραμένει να δούμε ποια εταιρεία πετρελαίου θα αναλάβει τη δουλειά.
Το γεγονός ότι είναι η κρατική αναπτυξιακή εταιρεία του κράτους που αναλαμβάνει το ρόλο της διασύνδεσης μεταξύ του Κονγκολέζικου NOC και των ρωσικών επιχειρήσεων υποδηλώνει ότι δεν χρειάζεται να είναι μεγάλες εταιρείες που εμπλέκονται - η περίπτωση της Συρίας αποδεικνύει ότι τα καθήκοντα αυτής της δυσκολίας θα μπορούσαν να διανεμηθούν σε νέες εταιρείες στελεχωμένοι με πεπειραμένους πετρελαιοπαραγωγούς) που κάνουν χρήση κρατικής υποστήριξης.
Η συμφωνία για τον αγωγό έρχεται λίγους μήνες μόλις η ηγετική ιδιωτική εταιρεία πετρελαίου της Ρωσίας LUKOIL εισήλθε στην ανοικτή θάλασσα του Κονγκό, αγοράζοντας το 25% στο μπλοκ αδειών Marine XII. Το Marine XII, το οποίο διαχειρίζεται η ENI, αποτελείται από πέντε πεδία που έχουν ανακαλυφθεί με συνολική βάση αποθεματικών 1,3 BBbls, η οποία θα πρέπει να φτάσει σε πλάτος παραγωγής 100 kbpd, ουσιαστικά τριπλασιάζοντας από το σημερινό επίπεδο παραγωγής περίπου 30 kbpd.
Η επένδυση ύψους 770 εκατομμυρίων δολαρίων στη Marine XII θα συμπληρώσει την προηγούμενη συμμετοχή της LUKOIL στην ανοικτή γη της Γκάνας, όπου αποσκοπεί στην έναρξη ανάπτυξης γεώτρησης στον τομέα Pecan (αποθεματικά εκτιμώμενα σε 0,34 Bbbls, εξερεύνηση σε βάθος 4880 μέτρων) το μπλοκ Deepwater Tano Cape Three Points. Εκτός από τα παραπάνω, η LUKOIL και η κρατική εταιρεία γεωλογικής έρευνας Rosgeologia της Ρωσίας έχουν υπογράψει ξεχωριστές συμφωνίες με την Ισημερινή Γουινέα σχετικά με μελλοντικές δραστηριότητες εξερεύνησης στη χώρα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών