Γιατί το αμερικανικό LNG δεν μπορεί να επικρατήσει στην αγορά της Ευρώπης

Όταν η Ουάσιγκτον επέβαλε κυρώσεις σε εταιρείες, η κίνηση επέσυρε κριτική όχι μόνο από τη Ρωσία, αλλά και από τη Γερμανία.
Οι κυρώσεις που απευθύνονται σε επιχειρήσεις που κατασκευάζουν τον αγωγό Nord Stream 2 που θα αυξήσει την εξαγωγική ικανότητα της Gazprom στην Ευρώπη θεωρήθηκαν ως παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Γερμανίας, ενώ οι γερουσιαστές που τις ενέκριναν θεωρούν ότι αποτελούν εργαλείο αποτροπής της ενεργειακής επιρροής της Ρωσίας στην Ευρώπη.
Ωστόσο, για ορισμένους, ο λόγος των κυρώσεων ήταν τα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ για την Ευρώπη.
Η κυβέρνηση Trump ακολουθεί μια ατζέντα ενεργειακής κυριαρχίας και αυτή η κυριαρχία πρέπει να περιλαμβάνει την Ευρώπη, η οποία είναι μια από τις μεγαλύτερες αγορές φυσικού αερίου και, το πιο σχετικό με τις ΗΠΑ, το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG).
Ωστόσο, τα διδάγματα από την ιστορία, και αυτό είναι μια ιστορία της Gazprom, θα έδειχναν ότι η προσέγγιση της ενεργειακής κυριαρχίας δεν θα λειτουργήσει - όχι στην Ευρώπη.
Ο Liam Denning του Bloomberg αναθεώρησε πρόσφατα ένα βιβλίο από έναν εμπειρογνώμονα της IHS Markit για τη ρωσική ενέργεια,  του Thane Gustafson, με τίτλο «Η γέφυρα». «Η Γέφυρα», σύμφωνα με το Denning, περιέχει, μεταξύ άλλων, μια προειδοποιητική ιστορία για τις φιλοδοξίες των ΗΠΑ στον τομέα του φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Το βασικό στοιχείο είναι ότι η ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου είναι πολύ πιο ανοιχτή και διαφανής από ό, τι παλαιότερα και παρότι έχει συμβάλει στη μείωση της επιρροής της Gazprom στην ήπειρο, έχει επίσης αποτρέψει οποιονδήποτε άλλο μπορεί να θέλει προσπαθήστε να πάρετε τη θέση της Gazprom.
Η αλήθεια είναι ότι σήμερα η Ευρώπη έχει αναπτύξει ένα ηπειρωτικό δίκτυο φυσικού αερίου και το δίκτυο αυτό διαθέτει τερματικά LNG.
Αυτό σημαίνει ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι σήμερα πολύ πιο ευέλικτες στις εισαγωγές αερίου από ό, τι πριν από 30 χρόνια, όταν η Ρωσία και η Νορβηγία κυριαρχούσαν στην αγορά.
Υπάρχει μόνο μια παγίδα.
Το LNG πρέπει να είναι αρκετά φθηνό για να επικρατήσει έναντι των εναλλακτικών ενεργειακών προμηθειών.
Η Πολωνία ήδη αγοράζει υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ.
Η χώρα είναι έτοιμη και πρόθυμη να πληρώσει περισσότερα εάν χρειαστεί, προκειμένου να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο για διάφορους ιστορικούς λόγους. Το 2019 όμως και η Βουλγαρία αγόρασε δύο φορτία LNG  από τις ΗΠΑ από το εργοστάσιο υγροποίησης Sabine Pass της Cheniere.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του κρατικού φορέα εκμετάλλευσης φυσικού αερίου, τα φορτία χρεώθηκαν σε επίπεδο τοπικών τιμών αναφοράς.
Ωστόσο, η Πολωνία και η Βουλγαρία είναι μικρές αγορές.
Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη αγορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη και θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη καθώς η χώρα στοχεύει να κλείσει όλα τα εναπομένοντα πυρηνικά εργοστάσιά της μέχρι το 2022.
Γι 'αυτό, η Gazprom κατασκευάζει το Nord Stream 2 με την ευλογία της Angela Merkel.
Η Γερμανία εισήγαγε φυσικό αέριο αξίας 14,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων το πρώτο εξάμηνο του 2019.
Αυτό ήταν 14,8% υψηλότερο από ό, τι το προηγούμενο έτος, αλλά η αύξηση του όγκου ήταν ακόμη μεγαλύτερη: αυτά έφθασαν σε 2,66 εκατομμύρια terajoules, που ήταν 20% υψηλότερα από το έτος. Ιστορικά, το μεγαλύτερο μέρος του εισαγόμενου φυσικού αερίου προέρχεται από τη Ρωσία, ακολουθούμενη από τη Νορβηγία και τις Κάτω Χώρες.
Τώρα που οι Κάτω Χώρες τερματίζουν το εμβληματικό πεδίο Groningen πριν από το χρονοδιάγραμμα, η Γερμανία θα χρειαστεί περισσότερο αέριο από τη Ρωσία και τη Νορβηγία. Θα μπορούσε να εισάγει LNG των Ηνωμένων Πολιτειών σύμφωνα με την υπόσχεση της ΕΕ στον Πρόεδρο Trump, εφόσον η τιμή είναι σωστή, όπως δήλωσε ο Επίτροπος για την Ενέργεια της ΕΕ.
Ωστόσο, λόγω της ανοικτής και διαφανούς φύσης της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου, η Γερμανία αγοράζει επίσης LNG από τη Ρωσία. Μόλις τον περασμένο μήνα η Novatek άνοιξε τον πρώτο σταθμό τροφοδοσίας υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Γερμανία. Είναι ο πρώτος σταθμός LNG της ρωσικής εταιρείας στην Ευρώπη και θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την έναρξη ενός δικτύου.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ενεργειακή κυριαρχία αποτελεί έναν προκλητικό στόχο στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου.
Το γεγονός ότι η Γερμανία και άλλοι κατασκευάζουν νέους τερματικούς σταθμούς LNG δεν τους υποχρεώνει να χρησιμοποιούν αυτά τα τερματικά για το LNG των ΗΠΑ.
Το Κατάρ βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη γωνία, όπως και η Νιγηρία και η Αλγερία - και οι δύο μεγάλοι παραγωγοί LNG.
Ο ανταγωνισμός είναι έντονος και είναι έξω στο ύπαιθρο.
Η νίκη που επέτυχαν οι κοινοπραξίες ανταγωνισμού της ΕΕ στον αγώνα τους με τις μακροπρόθεσμες συμβάσεις της Gazprom άνοιξε το δρόμο για το σημερινό ανταγωνιστικό περιβάλλον που αφήνει τόσο τους παραγωγούς της Gazprom όσο και τους παραγωγοί LNG στο έλεος των δυνάμεων της αγοράς.

www.bankingnews.gr