Η ενεργειακή μετάβαση, όσο αναγκαία και αν είναι δεν θα είναι φθηνή.
Δεκαπέντε τρισεκατομμύρια δολάρια είναι τα χρήματα που απαιτούνται για τη μετάβαση στη νέα ενεργειακή εποχή, με το 80% των πηγών να είναι ΑΠΕ.
Αυτό κάνει τη μετάβαση πολύ πιο φθηνή, ωστόσο ούτε το «πράσινο» φως είναι φθηνό.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, τα επόμενα 30 χρόνια θα επενδυθούν στον κλάδο της Ενέργειας άλλα 14 τρισεκατομμύρια δολάρια, καθώς το 56% της παγκόσμιας παραγωγής θα έρχεται από ΑΠΕ.
Και θα θέσει τις προϋποθέσεις για μια μίνι χρυσή εποχή στην εξόρυξη.
Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια απαιτούν πολλά μέταλλα και άλλα ορυκτά για την παραγωγή βασικών εξαρτημάτων.
Για παράδειγμα, η ζήτηση για ασήμι θα μπορούσε να ανέλθει από τους 24.000 τόνους ετησίως σε ημερήσια βάση σε περισσότερους από 400.000 τόνους – και αυτό είναι το καλύτερο σενάριο.
Στο χειρότερο ενδεχόμενο, η ζήτηση μπορεί να φτάσει τους 700.000 τόνους.
Ωστόσο, ορισμένοι αμφισβητούν εάν θα μπορούσε να συμβεί αυτή η μετάβαση, δεδομένου του τρέχοντος σταδίου ανάπτυξης της τεχνολογίας αποθήκευσης ενέργειας.
Πριν από δύο χρόνια, ένα άρθρο του James Temple για την Τεχνολογική Επισκόπηση της Μασαχουσέτης αμφισβήτησε τη βιωσιμότητα της ενεργειακής μετάβασης ακριβώς λόγω της μη δυνατότητας αποθήκευσης ενέργειας.
Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε το 2017 ότι η χωρητικότητα αποθήκευσης σε κλίμακα δικτύου θα χρειαστεί να αυξηθεί από 100 GW σε 305 GW.
Μια έκθεση της IEA το 2014 έκανε ακόμη υψηλότερη εκτίμηση, για αποθήκευση έως και 500 GW έως το 2050.
Από το 2015, σχεδόν το 99,3% του διαθέσιμου χώρου αποθήκευσης σε κλίμακα δικτύου αντλείται με υδρογόνο.
Το ποσοστό δεν μπορεί, ωστόσο, να διατηρηθεί, διότι το αντλημένο-υδρογόνο έχει περιορισμούς.
Οι μπαταρίες φαίνεται να είναι η εναλλακτική λύση, αλλά έχουν μεγάλο κόστος.
Η Tesla και η Neoen, μια γαλλική εταιρεία, ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα ότι θα κατασκευάσουν μια μπαταρία 300 MW / 450 MWh στη Βικτώρια της Αυστραλίας.
Το έργο θα κοστίσει 84 εκατομμύρια δολάρια.
Υπάρχουν μπαταρίες που θα μπορούσαν να τροφοδοτούν τα νοικοκυριά για περισσότερο από μία ώρα και αναπτύσσονται περισσότερες.
Ωστόσο, η χωρητικότητά τους παραμένει περιορισμένη.
Τον περασμένο μήνα, ο αναλυτής Wood Mackenzie υπολόγισε ότι η ενεργειακή μετάβαση θα απαιτήσει επενδύσεις 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων σε πολλά μέταλλα.
Με άλλα λόγια, ο κόσμος θα χρειαστεί σχεδόν διπλάσια επένδυση σε κρίσιμα ορυκτά μετάβασης ενέργειας κατά τα επόμενα 15 χρόνια από ό, τι έχει επενδύσει τα τελευταία 15 χρόνια.
Και φυσικά, 20 έως 25 χρόνια αργότερα, πολλές από τις εγκαταστάσεις θα πρέπει να αποσυρθούν, όπερ σημαίνει ότι χρειάζονται κονδύλια για την κατασκευή μονάδων ανακύκλωσης.
Τα καλά νέα είναι ότι το 85% των ανεμογεννητριών μπορούν να ανακυκλωθούν, όπως και οι ηλιακοί συλλέκτες.
Σε κάθε περίπτωση, η ενεργειακή μετάβαση, όσο αναγκαία και αν είναι δεν θα είναι φθηνή.
www.bankingnews.gr
Αυτό κάνει τη μετάβαση πολύ πιο φθηνή, ωστόσο ούτε το «πράσινο» φως είναι φθηνό.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, τα επόμενα 30 χρόνια θα επενδυθούν στον κλάδο της Ενέργειας άλλα 14 τρισεκατομμύρια δολάρια, καθώς το 56% της παγκόσμιας παραγωγής θα έρχεται από ΑΠΕ.
Και θα θέσει τις προϋποθέσεις για μια μίνι χρυσή εποχή στην εξόρυξη.
Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια απαιτούν πολλά μέταλλα και άλλα ορυκτά για την παραγωγή βασικών εξαρτημάτων.
Για παράδειγμα, η ζήτηση για ασήμι θα μπορούσε να ανέλθει από τους 24.000 τόνους ετησίως σε ημερήσια βάση σε περισσότερους από 400.000 τόνους – και αυτό είναι το καλύτερο σενάριο.
Στο χειρότερο ενδεχόμενο, η ζήτηση μπορεί να φτάσει τους 700.000 τόνους.
Ωστόσο, ορισμένοι αμφισβητούν εάν θα μπορούσε να συμβεί αυτή η μετάβαση, δεδομένου του τρέχοντος σταδίου ανάπτυξης της τεχνολογίας αποθήκευσης ενέργειας.
Πριν από δύο χρόνια, ένα άρθρο του James Temple για την Τεχνολογική Επισκόπηση της Μασαχουσέτης αμφισβήτησε τη βιωσιμότητα της ενεργειακής μετάβασης ακριβώς λόγω της μη δυνατότητας αποθήκευσης ενέργειας.
Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε το 2017 ότι η χωρητικότητα αποθήκευσης σε κλίμακα δικτύου θα χρειαστεί να αυξηθεί από 100 GW σε 305 GW.
Μια έκθεση της IEA το 2014 έκανε ακόμη υψηλότερη εκτίμηση, για αποθήκευση έως και 500 GW έως το 2050.
Από το 2015, σχεδόν το 99,3% του διαθέσιμου χώρου αποθήκευσης σε κλίμακα δικτύου αντλείται με υδρογόνο.
Το ποσοστό δεν μπορεί, ωστόσο, να διατηρηθεί, διότι το αντλημένο-υδρογόνο έχει περιορισμούς.
Οι μπαταρίες φαίνεται να είναι η εναλλακτική λύση, αλλά έχουν μεγάλο κόστος.
Η Tesla και η Neoen, μια γαλλική εταιρεία, ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα ότι θα κατασκευάσουν μια μπαταρία 300 MW / 450 MWh στη Βικτώρια της Αυστραλίας.
Το έργο θα κοστίσει 84 εκατομμύρια δολάρια.
Υπάρχουν μπαταρίες που θα μπορούσαν να τροφοδοτούν τα νοικοκυριά για περισσότερο από μία ώρα και αναπτύσσονται περισσότερες.
Ωστόσο, η χωρητικότητά τους παραμένει περιορισμένη.
Τον περασμένο μήνα, ο αναλυτής Wood Mackenzie υπολόγισε ότι η ενεργειακή μετάβαση θα απαιτήσει επενδύσεις 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων σε πολλά μέταλλα.
Με άλλα λόγια, ο κόσμος θα χρειαστεί σχεδόν διπλάσια επένδυση σε κρίσιμα ορυκτά μετάβασης ενέργειας κατά τα επόμενα 15 χρόνια από ό, τι έχει επενδύσει τα τελευταία 15 χρόνια.
Και φυσικά, 20 έως 25 χρόνια αργότερα, πολλές από τις εγκαταστάσεις θα πρέπει να αποσυρθούν, όπερ σημαίνει ότι χρειάζονται κονδύλια για την κατασκευή μονάδων ανακύκλωσης.
Τα καλά νέα είναι ότι το 85% των ανεμογεννητριών μπορούν να ανακυκλωθούν, όπως και οι ηλιακοί συλλέκτες.
Σε κάθε περίπτωση, η ενεργειακή μετάβαση, όσο αναγκαία και αν είναι δεν θα είναι φθηνή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών