Το σχέδιο του Great Reset για την απώλεια της ενεργειακής ασφάλειας στη Γηραιά Ήπειρο
Η πολιτική του Great Reset οδηγεί την «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής οικονομίας σε ενεργειακή αυτοκτονία…
Η αποτυχία της αποκαλούμενης «πράσινης μετάβασης» σε συνδυασμό με την απόλυτη εξάρτηση του γερμανικού αναπτυξιακού μοντέλου από το ρωσικό αέριο θέτουν σε κίνδυνο την παραγωγική δραστηριότητα και το περίφημο εξαγωγικό πλεονέκτημα της Γερμανίας.
Στο τραγικό αυτό «ναυάγιο» οδηγηθήκαμε για μια σειρά από λόγους τους οποίους εξηγεί ο γνωστός γεωπολιτικός αναλυτής Pepe Escobar.
O φανατικός «πράσινος» Robert Habeck ο οποίος υποδύεται τον Υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας, δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα «θα πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα» όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια, αδιαφορώντας για την σκληρη πραγματικότητα ότι οι αιτίες για αυτό το αδιέξοδο βρίσκονται τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην ίδια την εσωτερική γερμανική πολιτική.
Ο στρατηγικός αναλυτής William Engdahl, συγγραφέας της μελέτης A Century of Oil, δημοσίευσε μια αιχμηρή, συνοπτική ανάλυση που φανερώνει τους σκελετούς στο εσωτερικό της γερμανικής ενεργειακή πολιτικής.
Οποιος παρακολουθούσε τις φρικτές μηχανορραφίες των «Ευρωκρατών» στις Βρυξέλλες γνώριζε την κύρια πλοκή του δράματος – αλλά σχεδόν κανένας μέσος πολίτης της ΕΕ.
Ο Habeck, ο καγκελάριος Scholz, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τον Αντιπρόεδρο αρμόδιο για την πράσινη ενέργεια Timmermans, και η επικεφαλής Ursula von der Leyen, εμπλέκονται όλοι - είναι υπεύθυνοι για αυτή την καταστροφή.
Το σχέδιο για την αποβιομηχάνιση
Με λίγα λόγια, όπως το περιγράφει ο Engdahl, πρόκειται για «το σχέδιο της ΕΕ για αποβιομηχανοποίηση ενός από τα πλέον απαιτητικά ενεργειακά κέντρα της μεταποίησης στον πλανήτη».
Αυτό αποτελεί στην πράξη μετάφραση της Πράσινης Ατζέντας των Ηνωμένων Εθνών 2030 – η οποία τυχαίνει να έχει συμπεροληφθεί στο Great Reset του Klaus Schwab – τώρα μετονομάστηκε σε «Μεγάλη Αφήγηση».
Η πλήρης απορρύθμιση της αγοράς φυσικού αερίου
Η όλη απάτη ξεκίνησε πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 2000
Εκείνη την εποχή, στο επίκεντρο της συζήτησής ήταν η «Ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική».
Το βρώμικο μυστικό μιας τέτοιας πολιτικής είναι ότι η Ευρωπαϊκη΄Επιτροπή, «συμβουλευμένη» από την JP MorganChase καθώς και από τα συνηθισμένα μεγάλα κερδοσκοπικά hedge funds, στράφηκε σε αυτό που ο Engdahl περιγράφει ως «μια πλήρη απορρύθμιση της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου».
Αυτό «πουλήθηκε» στο Lugenpresse (το εξαγοραμένο από τη ελίτ τύπο) ως «απελευθέρωση».
Στην πράξη, αυτός είναι ένας άγριος, ανεξέλεγκτος καπιταλισμός - καζίνο, με την «ελεύθερη» αγορά να καθορίζει τις τιμές ενώ την ίδια ώρα κάνει ντάμπινγκ στα μακροπρόθεσμα συμβόλαια – όπως αυτά που συνήφθησαν με την Gazprom.
Απ-ανθρακοποιήση και αποσταθεροποίηση
Η διαδικασία επιταχύνθηκε το 2016, όταν η κυβέρνηση Obama στις ΗΠΑ ενθάρρυνε τη μαζική εξαγωγή LNG από την τεράστια παραγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου των ΗΠΑ.
Για αυτό χρειάζεται να κατασκευαστούν τερματικά LNG.
Κάθε τερματικό LNG χρειάζεται έως και 5 χρόνια για να κατασκευαστεί.
Εντός της ΕΕ, η Πολωνία και η Ολλανδία το έκαναν από την αρχή.
Ο Engdahl περιγράφει πώς «η Επιτροπή της ΕΕ και η ατζέντα της για την Πράσινη Συμφωνία για την «απανθρακοποίηση» της οικονομίας έως το 2050, εξαλείφοντας τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα), παρείχαν την ιδανική παγίδα που οδήγησε στην εκρηκτική άνοδο των τιμών του φυσικού αερίου στην ΕΕ από το 2021».
Η ιδανική παγίδα
Η δημιουργία αυτού του «ενιαίου» ελέγχου της αγοράς συνεπαγόταν την επιβολή παράνομης τροποποίησης των κανόνων στην Gazprom.
Στην πράξη, οι εταιρείες από τους κλαδους της «Big Finance» και «Big Energy» –οι οποίες ελέγχουν πλήρως οτιδήποτε περνάει ως «πολιτική της ΕΕ» στις Βρυξέλλες– επινόησαν ένα νέο σύστημα τιμολόγησης παράλληλο με τις μακροπρόθεσμες, σταθερές τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου.
Εμπλοκή του χρηματοπιστωτικού τομέα
Μέχρι το 2019, μια χιονοστιβάδα ενεργειακών «οδηγιών» των «Ευρωκρατών» και της ΕΕ– είχε δημιουργήσει μια εντελώς απορυθμισμένη αγορά φυσικού αερίου, καθορίζοντας τις τιμές για το φυσικό αέριο στην ΕΕ, ακόμη και όταν η Gazprom παρέμενε ο μεγαλύτερος προμηθευτής.
Καθώς στην αγορά φυσικού αερίου εμφανίστηκαν πολλοί εικονικοί κόμβοι διαπραγμάτευσης σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (Fututes) άρχισαν να εμφανίζονται σε ολόκληρη την ΕΕ, κυριάρχησε το ολλανδικό TTF (Title Transfer Facility).
Μέχρι το 2020 το TTF καθιερώθηκε ως το πραγματικό σημείο αναφοράς για το φυσικό αέριο της ΕΕ.
Όπως επισημαίνει ο Engdahl, «Το TTF είναι μια εικονική πλατφόρμα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης αερίου μεταξύ τραπεζών και άλλων χρηματοοικονομικών επενδυτών.
Και βρίσκεται εκτός, φυσικά, οποιασδήποτε ρύθμισης όσον αφορά τις συναλλαγές που πραγματοποιούνται σε αυτό,
Να απαλλαγούν από την Gazprom
Έτσι, οι τιμές του LNG σύντομα άρχισαν να καθορίζονται από τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης στον χρηματιστήριο TTF το οποίο κυριάρχησε ως κόμβος συναλλαγών - και... τυγχάνει να ανήκει στην ολλανδική κυβέρνηση
Με κάθε απαραίτητο μέσο, το κυριάρχο χρηματοπιστωτικο σύστημα έπρεπε να απαλλαγεί από την Gazprom ως αξιόπιστη πηγή προμήθειας αερίου για να επιτρέψει σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα πίσω από την ατζέντα της Πράσινης Συμφωνίας να κυριαρχήσουν στην αγορά LNG.
Ο βρώμικος ρόλος της Ουκρανίας
Ο Engdahl παραπέμπει σε ένα συμβάν που λίγοι γνωρίζουν σε όλη την Ευρώπη: «Στις 12 Μαΐου 2022, αν και οι παραδόσεις της Gazprom στον αγωγό φυσικού αερίου Soyuz μέσω Ουκρανίας ήταν αδιάκοπες επί σχεδόν τρεις μήνες σύγκρουσης, παρά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, το ελεγχόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς Zelensky στο Κίεβο έκλεισε έναν μεγάλο ρωσικό αγωγό μέσω του Λουγκάνσκ, ο οποίος μετέφερε ρωσικό αέριο τόσο στην Ουκρανία του όσο και στα κράτη της ΕΕ, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει κλειστός έως ότου το Κίεβο αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του συστήματος αγωγών που διέρχεται από τις δύο δημοκρατίες του Ντονμπάς.
Το τμήμα εκείνο του αγωγού που πέρναγε από την Ουκρανία μείωσε το ένα τρίτο του φυσικού αερίου μέσω του Soyuz προς την ΕΕ.
Σίγουρα δεν βοήθησε την οικονομία της ΕΕ τη στιγμή που το Κίεβο εκλιπαρούσε για περισσότερα όπλα από τις ίδιες χώρες του ΝΑΤΟ.
Ο αγωγός Soyuz λειτουργαί απο το 1980 υπό τη Σοβιετική Ένωση φέρνοντας αέριο από το κοίτασμα φυσικού αερίου του Όρενμπουργκ».
Ο υβριδικός πόλεμος
Στο σίριαλ που εξελίσσεται γύρω από τον αγωγό Nord Stream 1, το κρίσιμο γεγονός είναι ότι ο Καναδάς εσκεμμένα αρνήθηκε να παραδώσει τον επισκευασμένο αεριοστρόβιλο στη Gazprom - τον ιδιοκτήτη του - αλλά αντ' αυτού τον έστειλε στη Siemens Γερμανίας, όπου βρίσκεται τώρα.
Η Siemens Γερμανίας βρίσκεται ουσιαστικά υπό αμερικανικό έλεγχο.
Τόσο η γερμανική όσο και η καναδική κυβέρνηση αρνούνται να χορηγήσουν νομικά δεσμευτική εξαίρεση από κυρώσεις για τη μεταφορά στη Ρωσία.
Η Gazprom και το Κρεμλίνο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αφόσον επρόκειται για σαμποτάζ, δεν θα μπορούσαν να τους νοιάζει αν η Γερμανία λάμβανε μηδενικό αέριο μέσω του Nord Stream 1 (με το ολοκαίνουργιο Nord Stream 2, έτοιμο να ξεκινήσει, μπλοκαρισμένο από αυστηρά πολιτικούς λόγους).
Ο ρόλος των κυρώσεων
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmity Peskov, υπογράμμισε ότι «τα προβλήματα στις παραδόσεις [φυσικού αερίου] προέκυψαν λόγω κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας και σε ορισμένες εταιρείες από δυτικές χώρες (…)
Δεν υπάρχουν άλλες αιτίες πίσω από ζητήματα εφοδιασμού».
Ο Peskov έπρεπε να υπενθυμίσει ότι δεν φταίει η Gazprom εάν «οι Ευρωπαίοι (...) λάβουν απόφαση να αρνηθούν να επισκευάσουν τον εξοπλισμό τους», κάτι που είναι συμβατικά υποχρεωμένοι να κάνουν.
Το γεγονός είναι ότι ολόκληρη η λειτουργία του Nord Stream 1 βασίζεται σε «ένα κομμάτι εξοπλισμού που χρειάζεται σοβαρή συντήρηση».
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Alexander Novak ξεκαθάρισε τις τεχνικές λεπτομέρειες:
«Το όλο πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς στην πλευρά [της ΕΕ], επειδή έχουν παραβιαστεί πλήρως όλοι οι όροι της σύμβασης επισκευής, μαζί με τους όρους αποστολής του εξοπλισμού».
Όλα αυτά εγγράφονται σε αυτό που ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Sergey Ryabkov περιγράφει ως «έναν ολοκληρωτικό πόλεμο που κηρύχθηκε εναντίον μας», ο οποίος «διεξάγεται σε υβριδικές μορφές, σε όλους τους τομείς», με «τον βαθμό της εχθρότητας των αντιπάλων μας». να είσαι «τεράστιος, εξαιρετικός».
Προσοχή στην τοξική τριάδα
Επομένως τίποτα από αυτά δεν έχει καμία σχέση με την «ενέργεια την οποία ο Putin χρησιμοποιεί ως όπλο».
Ήταν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες –απλοί… υπηρέτες του χρηματοπιστωτικού συστήματος (Big Finance»)– που κατέστησαν όπλο την παροχή ευρωπαϊκής ενέργειας για λογαριασμό μιας οικονομικής ελίτ και ενάντια στα συμφέροντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και των καταναλωτών.
Ο Engdahl συνόψισε πώς, «επιβάλλοντας συστηματικές κυρώσεις ή κλείνοντας τις παραδόσεις φυσικού αερίου από μακροπρόθεσμους αγωγούς χαμηλού κόστους προς την ΕΕ, οι κερδοσκόποι φυσικού αερίου μέσω του ολλανδικού TTP μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν κάθε σοκ στη προσφορά ενέργειας στον κόσμο, είτε ακόμη και την πρόσφατη ξηρασία».
Ο καπιταλισμός - καζίνο και η αγορά ηλεκτρική ενέργειας
Και γίνεται χειρότερο, όταν πρόκειται για ηλεκτρισμό.
Η λεγόμενη μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ βρίσκεται σε εξέλιξη.
Σύμφωνα με αυτήν, οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας –από ηλιακή ή αιολική– λαμβάνουν αυτόματα «την ίδια τιμή για την «ανανεώσιμη» ηλεκτρική ενέργεια που πωλούν στις εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας για το δίκτυο ως το υψηλότερο κόστος, δηλαδή το φυσικό αέριο».
Δεν είναι παράδοξο που το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία για το 2022 αυξήθηκε κατά 860% – και εξακολολουθεί να αυξάνεται.
Η πράσινη ατζέντα
Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Baerbock διακηρύσσει ασταμάτητα ότι η γερμανική ενεργειακή ανεξαρτησία δεν μπορεί να εξασφαλιστεί έως ότου η χώρα «απελευθερωθεί από τα ορυκτά καύσιμα».
Σύμφωνα με τον φανατισμό των Πρασίνων, για την οικοδόμηση της Πράσινης Ατζέντας είναι επιτακτική ανάγκη να εξαλειφθούν πλήρως το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και η πυρηνική ενέργεια, που τυγχάνει να είναι οι μόνες αξιόπιστες πηγές ενέργειας ως έχει.
Και είναι εδώ που βλέπουμε το τοξικό τρίο Habeck/Baerbock/von der Leyen να δρα…
Παρουσιάζονται ως… σωτήρες της Ευρώπης και κηρύσσουν ότι η μόνη διέξοδος είναι να επενδύσουν δισεκατομμύρια ευρώ στην – αναξιόπιστη – αιολική και ηλιακή ενέργεια: η λάθος «απάντηση» στην εκτόξευση των τιμών του φυσικού αερίου που κατασκευάστηκε από τους Big Finance, τον φανατισμό των Πρασίνων και την «ηγεσία» των ‘‘Ευρωκράτων’’».
Τώρα πείτε το αυτό στα ταλαιπωρημένα ευρωπαϊκά νοικοκυριά των οποίων οι λογαριασμοί θα ανέλθουν στα επιβλητικό ποσόν των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων καθώς ο Στρατηγός Χειμώνας θα χτυπήσει την πόρτα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών