Το τελευταίο σύνθημα των Βρυξελλών αφορά τη στήριξη των αγροτών - αλλά επιβαρύνει τους καταναλωτές
Επισιτιστική ασφάλεια: Είναι το νέο σύνθημα που κυριαρχεί στην ευρωπαϊκή γεωργία.
Όπως μεταδίδει το Politico, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen το έχει θέσει στην κορυφή της γεωργικής της ατζέντας, υποσχόμενη στους ευρωπαίους νομοθέτες ότι θα το διασφαλίσει κατά τη δεύτερη θητεία της.
Το ίδιο δήλωσε και η ουγγρική προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταγράφοντας στις προτεραιότητές της τη «διατροφική κυριαρχία και την επισιτιστική ασφάλεια».
Μετά την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία εκτόξευσε τις τιμές των τροφίμων και των λιπασμάτων σε ύψη ρεκόρ, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία μετονόμασαν τα υπουργεία γεωργίας τους ώστε να περιλαμβάνουν τις λέξεις.
Το Παρίσι έχει ξεκινήσει ακόμη και κοινοβουλευτικές έρευνες για την υποτιθέμενη «απώλεια της διατροφικής κυριαρχίας», με τον πρωθυπουργό Gabriel Attal να υπόσχεται τον Φεβρουάριο να κωδικοποιήσει την ανάκτησή της σε νόμο.
Γεωργική ισχύς και πόλεμος
«Σε διεθνή κλίμακα, δεν υπάρχει μεγάλη στρατιωτική δύναμη που να μην είναι επίσης μεγάλη γεωργική δύναμη, επειδή ο πόλεμος είναι σύγκρουση θελήσεων - και μπορεί κανείς να επιβάλει τη θέλησή του μέσω της πείνας», δήλωσε πριν από μερικούς μήνες ο υπουργός Γεωργίας (και Διατροφικής Κυριαρχίας) Marc Fesneau, συγκρίνοντας τις αυξανόμενες εισαγωγές τροφίμων από την Ουκρανία και τη Βραζιλία με την επικίνδυνη εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Αυτό είναι απλά λάθος.
Πρώτον, τα γεωργικά καλάθια είναι πολύ πιο πολυάριθμα, φιλικά και δημοκρατικά από τα πετρελαϊκά κράτη, με τρόφιμα διαθέσιμα από δεκάδες χώρες σε ανταγωνιστικές τιμές. Αφετέρου, η ΕΕ είναι καθαρός εξαγωγέας, καθώς παράγει περισσότερο κρέας, γαλακτοκομικά και δημητριακά από ό,τι μπορεί να καταναλώσει, σημειώνει τo Politico.
«Υπάρχουν υπεραρκετά τρόφιμα για να θρέψουμε τον κόσμο - στην πραγματικότητα υπάρχουν πάρα πολλά τρόφιμα», δήλωσε ο Tim Lang, ομότιμος καθηγητής πολιτικής τροφίμων στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
«Η επισιτιστική ασφάλεια είναι ένα παράδοξο».
Η πρόσβαση στην τροφή, είναι εξίσου σημαντική με τη διαθεσιμότητα.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) όρισε το 1996 την επισιτιστική ασφάλεια ως την περίπτωση που οι άνθρωποι «έχουν φυσική και οικονομική πρόσβαση σε επαρκή, ασφαλή και θρεπτικά τρόφιμα».
Οικονομική πρόσβαση είναι η ύπαρξη χρημάτων για να αγοράσει κανείς ό,τι υπάρχει στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Ωστόσο, αν και οι τιμές εκτοξεύτηκαν το 2022, τα τρόφιμα εξακολουθούν να είναι σχετικά φθηνά στην Ευρώπη.
Το μέσο ποσοστό των μηνιαίων δαπανών των νοικοκυριών που δαπανώνται για τρόφιμα κυμαίνεται γύρω στο 13%, διπλάσιο από τις ΗΠΑ, αλλά το μισό από ό,τι στην Κίνα, την Ινδία, τη Ρωσία ή τη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με το Our World in Data.
Οι αγρότες, οι κατασκευαστές και οι έμποροι λιανικής πώλησης υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές πρέπει να αποδεχθούν υψηλότερες τιμές και, ενώ περίπου το 8% των πολιτών είναι «επισιτιστικά ανασφαλείς» (δηλαδή παραλείπουν γεύματα λόγω φτώχειας), σχεδόν κανένας πολιτικός της ΕΕ δεν προτείνει «κοινωνική ασφάλεια» για τα τρόφιμα, επέκταση των τραπεζών τροφίμων ή άλλα κοινωνικοοικονομικά μέτρα.
Στο κυνήγι των εξαγωγών
Σύμφωνα με τον Olivier De Schutter, ο οποίος ήταν ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή από το 2008 έως το 2014, οι Ευρωπαίοι μιλούν για την αύξηση της παραγωγής για να μειωθούν οι εισαγωγές και να αυξηθούν οι εξαγωγές, ενώ για να το κάνουν αυτό οικειοποιούνται τη γλώσσα των αριστερών αγροτικών κινημάτων
. Αυτό περιλαμβάνει την αγροοικολογική έννοια της «διατροφικής κυριαρχίας» της Via Campesina.
«Η κορυφαία ένωση αγροτών στη Γαλλία, η FNSEA, επικαλείται τώρα τη διατροφική κυριαρχία με τρόπο πολύ «νεοπαραγωγικό»», δήλωσε ο Βέλγος νομικός στο POLITICO.
Η ιδέα είναι ότι «στο όνομα της μεγαλύτερης παραγωγής, δεν πρέπει να επιβαρύνουμε τους αγρότες με υπερβολικές περιβαλλοντικές [ρυθμίσεις] και ότι πρέπει να τους επιτρέψουμε να παράγουν σε προσιτές τιμές για τους καταναλωτές όσο το δυνατόν περισσότερο».
Ωστόσο, δεδομένου ότι υπάρχουν ήδη αρκετά τρόφιμα στην Ευρώπη, μεγαλύτερη παραγωγή σημαίνει μεγαλύτερες εξαγωγές.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, «ακούσαμε πολλές ενώσεις αγροτών σε όλη την Ευρώπη, αλλά κυρίως τις γαλλικές, να λένε ότι πρέπει να αυξήσουμε την παραγωγή πάση θυσία, επειδή έχουμε την ευθύνη να θρέψουμε τον κόσμο», σημείωσε ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ.
www.bankingnews.gr
Όπως μεταδίδει το Politico, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen το έχει θέσει στην κορυφή της γεωργικής της ατζέντας, υποσχόμενη στους ευρωπαίους νομοθέτες ότι θα το διασφαλίσει κατά τη δεύτερη θητεία της.
Το ίδιο δήλωσε και η ουγγρική προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταγράφοντας στις προτεραιότητές της τη «διατροφική κυριαρχία και την επισιτιστική ασφάλεια».
Μετά την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία εκτόξευσε τις τιμές των τροφίμων και των λιπασμάτων σε ύψη ρεκόρ, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία μετονόμασαν τα υπουργεία γεωργίας τους ώστε να περιλαμβάνουν τις λέξεις.
Το Παρίσι έχει ξεκινήσει ακόμη και κοινοβουλευτικές έρευνες για την υποτιθέμενη «απώλεια της διατροφικής κυριαρχίας», με τον πρωθυπουργό Gabriel Attal να υπόσχεται τον Φεβρουάριο να κωδικοποιήσει την ανάκτησή της σε νόμο.
Γεωργική ισχύς και πόλεμος
«Σε διεθνή κλίμακα, δεν υπάρχει μεγάλη στρατιωτική δύναμη που να μην είναι επίσης μεγάλη γεωργική δύναμη, επειδή ο πόλεμος είναι σύγκρουση θελήσεων - και μπορεί κανείς να επιβάλει τη θέλησή του μέσω της πείνας», δήλωσε πριν από μερικούς μήνες ο υπουργός Γεωργίας (και Διατροφικής Κυριαρχίας) Marc Fesneau, συγκρίνοντας τις αυξανόμενες εισαγωγές τροφίμων από την Ουκρανία και τη Βραζιλία με την επικίνδυνη εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Αυτό είναι απλά λάθος.
Πρώτον, τα γεωργικά καλάθια είναι πολύ πιο πολυάριθμα, φιλικά και δημοκρατικά από τα πετρελαϊκά κράτη, με τρόφιμα διαθέσιμα από δεκάδες χώρες σε ανταγωνιστικές τιμές. Αφετέρου, η ΕΕ είναι καθαρός εξαγωγέας, καθώς παράγει περισσότερο κρέας, γαλακτοκομικά και δημητριακά από ό,τι μπορεί να καταναλώσει, σημειώνει τo Politico.
«Υπάρχουν υπεραρκετά τρόφιμα για να θρέψουμε τον κόσμο - στην πραγματικότητα υπάρχουν πάρα πολλά τρόφιμα», δήλωσε ο Tim Lang, ομότιμος καθηγητής πολιτικής τροφίμων στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
«Η επισιτιστική ασφάλεια είναι ένα παράδοξο».
Η πρόσβαση στην τροφή, είναι εξίσου σημαντική με τη διαθεσιμότητα.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) όρισε το 1996 την επισιτιστική ασφάλεια ως την περίπτωση που οι άνθρωποι «έχουν φυσική και οικονομική πρόσβαση σε επαρκή, ασφαλή και θρεπτικά τρόφιμα».
Οικονομική πρόσβαση είναι η ύπαρξη χρημάτων για να αγοράσει κανείς ό,τι υπάρχει στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Ωστόσο, αν και οι τιμές εκτοξεύτηκαν το 2022, τα τρόφιμα εξακολουθούν να είναι σχετικά φθηνά στην Ευρώπη.
Το μέσο ποσοστό των μηνιαίων δαπανών των νοικοκυριών που δαπανώνται για τρόφιμα κυμαίνεται γύρω στο 13%, διπλάσιο από τις ΗΠΑ, αλλά το μισό από ό,τι στην Κίνα, την Ινδία, τη Ρωσία ή τη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με το Our World in Data.
Οι αγρότες, οι κατασκευαστές και οι έμποροι λιανικής πώλησης υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές πρέπει να αποδεχθούν υψηλότερες τιμές και, ενώ περίπου το 8% των πολιτών είναι «επισιτιστικά ανασφαλείς» (δηλαδή παραλείπουν γεύματα λόγω φτώχειας), σχεδόν κανένας πολιτικός της ΕΕ δεν προτείνει «κοινωνική ασφάλεια» για τα τρόφιμα, επέκταση των τραπεζών τροφίμων ή άλλα κοινωνικοοικονομικά μέτρα.
Στο κυνήγι των εξαγωγών
Σύμφωνα με τον Olivier De Schutter, ο οποίος ήταν ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή από το 2008 έως το 2014, οι Ευρωπαίοι μιλούν για την αύξηση της παραγωγής για να μειωθούν οι εισαγωγές και να αυξηθούν οι εξαγωγές, ενώ για να το κάνουν αυτό οικειοποιούνται τη γλώσσα των αριστερών αγροτικών κινημάτων
. Αυτό περιλαμβάνει την αγροοικολογική έννοια της «διατροφικής κυριαρχίας» της Via Campesina.
«Η κορυφαία ένωση αγροτών στη Γαλλία, η FNSEA, επικαλείται τώρα τη διατροφική κυριαρχία με τρόπο πολύ «νεοπαραγωγικό»», δήλωσε ο Βέλγος νομικός στο POLITICO.
Η ιδέα είναι ότι «στο όνομα της μεγαλύτερης παραγωγής, δεν πρέπει να επιβαρύνουμε τους αγρότες με υπερβολικές περιβαλλοντικές [ρυθμίσεις] και ότι πρέπει να τους επιτρέψουμε να παράγουν σε προσιτές τιμές για τους καταναλωτές όσο το δυνατόν περισσότερο».
Ωστόσο, δεδομένου ότι υπάρχουν ήδη αρκετά τρόφιμα στην Ευρώπη, μεγαλύτερη παραγωγή σημαίνει μεγαλύτερες εξαγωγές.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, «ακούσαμε πολλές ενώσεις αγροτών σε όλη την Ευρώπη, αλλά κυρίως τις γαλλικές, να λένε ότι πρέπει να αυξήσουμε την παραγωγή πάση θυσία, επειδή έχουμε την ευθύνη να θρέψουμε τον κόσμο», σημείωσε ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών