Οι καταναλωτές δεν μπορούν να πληρώνουν και τα «φέσια» ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ
Η ΔΕΗ πρεσάρει τους οικιακούς καταναλωτές και τη βιομηχανία για να λύσει την εξίσωση που περιλαμβάνει, τη μείωση της ζήτησης, το λειτουργικό κόστος, το οποίο με δυσκολία μειώνεται ενώ την ίδια στιγμή αυξάνονται τα χρέη της επιχείρησης διότι οι καταναλωτές δεν μπορούν να πληρώνουν και τα «φέσια» ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ.
Η εξίσωση περιλαμβάνει το μισθολογικό κόστος που φθάνει περίπου το 1 δισ. ευρώ και ο ετήσιος τζίρος διαμορφώνεται στα 5,9 δισ ευρώ.
Το πιο ανησυχητικό οικονομικό στοιχείο της είναι η ανοδική πορεία του δανεισμού , ο οποίος από τα 4,65 δισ. ευρώ το 2012 ανήλθε στα 4,9 δισ. στο τρίτο τρίμηνο του 2014.
Τα προβλήματα για τη ΔΕΗ πολλαπλασιάστηκαν όταν η κυβέρνηση Σαμαρά ήθελε να «κόψει» το γόρδιο δεσμό με το Μνημόνιο, κόβοντας όμως στην ουσία την πρόσβαση των ελληνικών επιχειρήσεων προς τις αγορές.
Το ομόλογο της ΔΕΗ λήξης του 2019 παρουσιάζει απόδοση 5,5% η οποία είναι η υψηλότερη της περιόδου αφού η τιμή του πλέον έχει υποχωρήσει στις 93,5 μονάδες βάσης όταν τον περασμένο Ιούνιο ήταν στις 103 μονάδες.
Η διοίκηση της ΔΕΗ για τη βελτίωση των μεγεθών της εταιρείας φορτώνει «βάρη» στους πελάτες της.
Η εγχώρια βιομηχανία σε μία κρίσιμη καμπή βγαίνει από το «καβούκι» της και διατυπώνει απόψεις και επιχειρήματα για την τιμολογιακή πολιτική που εφαρμόζει η ΔΕΗ , γεγονός που την καθιστά μη ανταγωνιστική.
Η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας αναφέρει σε ανακοίνωση της ότι οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τη βιομηχανία εντάσεως ενέργειας είναι υψηλότερες στην Ελλάδα από εκείνες που ισχύουν στις ανταγωνίστριες ευρωπαϊκές χώρες με σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στη διεθνή ανταγωνιστικότητά της.
Προσθέτει ότι το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας είναι σημαντικός παράγοντας της ανταγωνιστικότητας, προπάντων της βιομηχανίας εντάσεως ενέργειας καθώς αποτελεί το 20% έως 40% του κόστους παραγωγής ή μεταποίησης ανάλογα με τον κλάδο.
Η εταιρεία συμβούλων στρατηγικής Rdand Berger σε μελέτη της αναφέρει ότι μαζί με τις εκπτώσεις η μεγαβατώρα κοστίζει 48 ευρώ στη Γερμανία, στα 52 ευρώ στην Ιταλία, στα 60 ευρώ στην Ισπανία και στην Ελλάδα διαμορφώνεται στα 62 ευρώ.
Οι τιμολογιακές ακρότητες της ΔΕΗ στην ενεργοβόρα βιομηχανία εμφανίζονται και στα νυχτερινά τιμολόγια.
Στην Ελλάδα χρεώνεται προς 45 ευρώ η μεγαβατώρα όταν στις υπόλοιπες χώρες διαμορφώνεται έως τα 35 ευρώ.
Πρόσφατα σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας προέκυψε το συμπέρασμα ότι η αγορά ενέργειας διαμορφώνεται σε ποσοστό 70% από τις κρατικές παρεμβάσεις και μόλις σε ποσοστό 30% από την προσφορά και τη ζήτηση.
Ο κ. Βασίλης Λυχναράς ερευνητής του ΚΕΠΕ αναφέρει σε μελέτη του ότι η πτώση της ζήτησης σε ηλεκτρική ενέργεια έφθανε στα επίπεδα του 15% από το 2008 έως το 2012 όταν η μέση πτώση στις χώρες της Ε.Ε. ήταν στο 6,5%.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε δική της έρευνα έχει καταγράψει ότι οι βιομηχανικές τιμές ηλεκτρικού ρεύματος στην Ευρώπη είναι υπερδιπλάσιες από τις αντίστοιχες των ΗΠΑ και 20% υψηλότερες σε σύγκριση με την Κίνα.
Πάντως ο οικιακός καταναλωτής σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος καθώς τα τιμολόγια αυξήθηκαν έως 60% από το ράλι των ανατιμήσεων των τιμολογίων που άρχισε το 2008. Να σημειωθεί ότι οι προηγούμενες διοικήσεις της εταιρείας σε συνεργασία με τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης, έπαιζαν με τη ρήτρα καυσίμου όταν οι τιμές του «μαύρου χρυσού» κινούνταν ανοδικά ενώ όταν οι τιμές έπεφταν τα τιμολόγια παρέμεναν σταθερά.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Η εξίσωση περιλαμβάνει το μισθολογικό κόστος που φθάνει περίπου το 1 δισ. ευρώ και ο ετήσιος τζίρος διαμορφώνεται στα 5,9 δισ ευρώ.
Το πιο ανησυχητικό οικονομικό στοιχείο της είναι η ανοδική πορεία του δανεισμού , ο οποίος από τα 4,65 δισ. ευρώ το 2012 ανήλθε στα 4,9 δισ. στο τρίτο τρίμηνο του 2014.
Τα προβλήματα για τη ΔΕΗ πολλαπλασιάστηκαν όταν η κυβέρνηση Σαμαρά ήθελε να «κόψει» το γόρδιο δεσμό με το Μνημόνιο, κόβοντας όμως στην ουσία την πρόσβαση των ελληνικών επιχειρήσεων προς τις αγορές.
Το ομόλογο της ΔΕΗ λήξης του 2019 παρουσιάζει απόδοση 5,5% η οποία είναι η υψηλότερη της περιόδου αφού η τιμή του πλέον έχει υποχωρήσει στις 93,5 μονάδες βάσης όταν τον περασμένο Ιούνιο ήταν στις 103 μονάδες.
Η διοίκηση της ΔΕΗ για τη βελτίωση των μεγεθών της εταιρείας φορτώνει «βάρη» στους πελάτες της.
Η εγχώρια βιομηχανία σε μία κρίσιμη καμπή βγαίνει από το «καβούκι» της και διατυπώνει απόψεις και επιχειρήματα για την τιμολογιακή πολιτική που εφαρμόζει η ΔΕΗ , γεγονός που την καθιστά μη ανταγωνιστική.
Η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας αναφέρει σε ανακοίνωση της ότι οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τη βιομηχανία εντάσεως ενέργειας είναι υψηλότερες στην Ελλάδα από εκείνες που ισχύουν στις ανταγωνίστριες ευρωπαϊκές χώρες με σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στη διεθνή ανταγωνιστικότητά της.
Προσθέτει ότι το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας είναι σημαντικός παράγοντας της ανταγωνιστικότητας, προπάντων της βιομηχανίας εντάσεως ενέργειας καθώς αποτελεί το 20% έως 40% του κόστους παραγωγής ή μεταποίησης ανάλογα με τον κλάδο.
Η εταιρεία συμβούλων στρατηγικής Rdand Berger σε μελέτη της αναφέρει ότι μαζί με τις εκπτώσεις η μεγαβατώρα κοστίζει 48 ευρώ στη Γερμανία, στα 52 ευρώ στην Ιταλία, στα 60 ευρώ στην Ισπανία και στην Ελλάδα διαμορφώνεται στα 62 ευρώ.
Οι τιμολογιακές ακρότητες της ΔΕΗ στην ενεργοβόρα βιομηχανία εμφανίζονται και στα νυχτερινά τιμολόγια.
Στην Ελλάδα χρεώνεται προς 45 ευρώ η μεγαβατώρα όταν στις υπόλοιπες χώρες διαμορφώνεται έως τα 35 ευρώ.
Πρόσφατα σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας προέκυψε το συμπέρασμα ότι η αγορά ενέργειας διαμορφώνεται σε ποσοστό 70% από τις κρατικές παρεμβάσεις και μόλις σε ποσοστό 30% από την προσφορά και τη ζήτηση.
Ο κ. Βασίλης Λυχναράς ερευνητής του ΚΕΠΕ αναφέρει σε μελέτη του ότι η πτώση της ζήτησης σε ηλεκτρική ενέργεια έφθανε στα επίπεδα του 15% από το 2008 έως το 2012 όταν η μέση πτώση στις χώρες της Ε.Ε. ήταν στο 6,5%.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε δική της έρευνα έχει καταγράψει ότι οι βιομηχανικές τιμές ηλεκτρικού ρεύματος στην Ευρώπη είναι υπερδιπλάσιες από τις αντίστοιχες των ΗΠΑ και 20% υψηλότερες σε σύγκριση με την Κίνα.
Πάντως ο οικιακός καταναλωτής σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος καθώς τα τιμολόγια αυξήθηκαν έως 60% από το ράλι των ανατιμήσεων των τιμολογίων που άρχισε το 2008. Να σημειωθεί ότι οι προηγούμενες διοικήσεις της εταιρείας σε συνεργασία με τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης, έπαιζαν με τη ρήτρα καυσίμου όταν οι τιμές του «μαύρου χρυσού» κινούνταν ανοδικά ενώ όταν οι τιμές έπεφταν τα τιμολόγια παρέμεναν σταθερά.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών