Στο σημείο μηδέν, ακόμη και κάτω του μηδενός, βρίσκεται η ελληνική επιχειρηματικότητα
«Δεν με ενδιαφέρει τίποτα. Φεύγω από την Ελλάδα».
Η φράση του επιχειρηματία που αποτελεί και μία εξομολόγηση για το τι πραγματικά νοιώθει για όσα συμβαίνουν στη χώρα που μεγάλωσε και μεγαλούργησε.
Η φράση δεν με ενδιαφέρει είναι αποτέλεσμα της απογοήτευσης που τον έχει κυριεύσει σε βαθμό που διαγράφει ότι έφτιαξε εκ του μηδενός.
Η κόπωση που βγήκε από τον ιδρυτή της εταιρείας δεν προήλθε διότι η εταιρεία του βουλιάζει μέσα στα χρέη και οι ζημιογόνες χρήσεις διαδέχονται η μία την άλλη.
Πρόκειται για εταιρεία που λάμπει στη κυριολεξία.
Εμφανίζει κέρδη παρά την επταετή ύφεση της ελληνικής Οικονομίας.
Ο ετήσιος κύκλος εργασιών είναι έξι φορές υψηλότερος σε σχέση με τον τραπεζικό του δανεισμό.
Στην ουσία δεν υπάρχουν χρέη ενώ υπάρχουν κέρδη.
Στη περίπτωση που ο βασικός μέτοχος υλοποιήσει την απόφαση του να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, το μόνο βέβαιο είναι ότι δεχθεί προσφορά και στη συνέχεια θα αναζητηθεί το τίμημα της πώλησης.
Είναι προφανές ότι η εταιρεία πωλείται με κλειστά μάτια αν διαρρεύσει στην πιάτσα ότι προσφέρεται το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας.
Οι σημερινές οικονομικές συνθήκες δυστυχώς ευνοούν μόνο τη φυγή που διαμορφώθηκαν από λάθος πολιτικές επιλογές του παρελθόντος.
Πρόκειται για το κύκνειο άσμα ενός επιχειρηματία που νοιώθει ότι δεν μπορεί να αγωνιστεί να παλέψει και να συνεχίσει ότι δημιούργησε.
Το προφίλ του επιχειρηματία που παρουσιάζουμε ή φωτογραφίζουμε χωρίς να αποκαλύπτουμε την ταυτότητά του είναι ένα παράδειγμα για το τι συμβαίνει καθημερινά πίσω από τις κλειστές πόρτες των επιχειρηματιών.
Η υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων όπως και η απαίτηση για το 100% της προκαταβολής φόρου είναι οι συντελεστές που διαμορφώνουν ένα έντονα αρνητικό κλίμα.
Η βαριά φορολογική αφαίμαξη και ο περιορισμός του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών σταματά ή ακυρώνει τα στρατηγικά σχέδια ανάπτυξης των επιχειρήσεων.
Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τους μάνατζερ των περισσότερων επιχειρήσεων να συμπεριφέρονται ως μπαταχτσήδες δεν πληρώνουν κανέναν και κυρίως τους προμηθευτές τους οι οποίοι στην κυριολεξία βρίσκονται ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στο λουκέτο καθώς καθίσταται αδύνατη η παραγωγική τους δραστηριότητα αφού το βερεσέ και οι ακάλυπτες επιταγές πάνε σύννεφο.
Οι εταιρείες με εξαγωγικό προσανατολισμό που φθάνει στα επίπεδα του 50% μελετούν την έξοδο τους από τη χώρα με την προοπτική να συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους σε πιο ομαλές οικονομικές συνθήκες.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Η φράση του επιχειρηματία που αποτελεί και μία εξομολόγηση για το τι πραγματικά νοιώθει για όσα συμβαίνουν στη χώρα που μεγάλωσε και μεγαλούργησε.
Η φράση δεν με ενδιαφέρει είναι αποτέλεσμα της απογοήτευσης που τον έχει κυριεύσει σε βαθμό που διαγράφει ότι έφτιαξε εκ του μηδενός.
Η κόπωση που βγήκε από τον ιδρυτή της εταιρείας δεν προήλθε διότι η εταιρεία του βουλιάζει μέσα στα χρέη και οι ζημιογόνες χρήσεις διαδέχονται η μία την άλλη.
Πρόκειται για εταιρεία που λάμπει στη κυριολεξία.
Εμφανίζει κέρδη παρά την επταετή ύφεση της ελληνικής Οικονομίας.
Ο ετήσιος κύκλος εργασιών είναι έξι φορές υψηλότερος σε σχέση με τον τραπεζικό του δανεισμό.
Στην ουσία δεν υπάρχουν χρέη ενώ υπάρχουν κέρδη.
Στη περίπτωση που ο βασικός μέτοχος υλοποιήσει την απόφαση του να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, το μόνο βέβαιο είναι ότι δεχθεί προσφορά και στη συνέχεια θα αναζητηθεί το τίμημα της πώλησης.
Είναι προφανές ότι η εταιρεία πωλείται με κλειστά μάτια αν διαρρεύσει στην πιάτσα ότι προσφέρεται το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας.
Οι σημερινές οικονομικές συνθήκες δυστυχώς ευνοούν μόνο τη φυγή που διαμορφώθηκαν από λάθος πολιτικές επιλογές του παρελθόντος.
Πρόκειται για το κύκνειο άσμα ενός επιχειρηματία που νοιώθει ότι δεν μπορεί να αγωνιστεί να παλέψει και να συνεχίσει ότι δημιούργησε.
Το προφίλ του επιχειρηματία που παρουσιάζουμε ή φωτογραφίζουμε χωρίς να αποκαλύπτουμε την ταυτότητά του είναι ένα παράδειγμα για το τι συμβαίνει καθημερινά πίσω από τις κλειστές πόρτες των επιχειρηματιών.
Η υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων όπως και η απαίτηση για το 100% της προκαταβολής φόρου είναι οι συντελεστές που διαμορφώνουν ένα έντονα αρνητικό κλίμα.
Η βαριά φορολογική αφαίμαξη και ο περιορισμός του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών σταματά ή ακυρώνει τα στρατηγικά σχέδια ανάπτυξης των επιχειρήσεων.
Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τους μάνατζερ των περισσότερων επιχειρήσεων να συμπεριφέρονται ως μπαταχτσήδες δεν πληρώνουν κανέναν και κυρίως τους προμηθευτές τους οι οποίοι στην κυριολεξία βρίσκονται ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στο λουκέτο καθώς καθίσταται αδύνατη η παραγωγική τους δραστηριότητα αφού το βερεσέ και οι ακάλυπτες επιταγές πάνε σύννεφο.
Οι εταιρείες με εξαγωγικό προσανατολισμό που φθάνει στα επίπεδα του 50% μελετούν την έξοδο τους από τη χώρα με την προοπτική να συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους σε πιο ομαλές οικονομικές συνθήκες.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών