Εμμονή με την υψηλή κεφαλαιοποίηση – Ή αλλαγή πλεύσης ή Χρηματιστήριο απαξιωμένο των 30 μετοχών

Από την ελληνική αγορά λείπει η αγάπη, το πάθος για κάτι καλύτερο, η προσπάθεια για κάτι καινούριο.
Λείπει το ρίσκο που θα κάνει τη διαφορά, λείπει το μεράκι.
Όχι από όλους, αλλά επί χρόνια παρατηρούμε τα ίδια και τα ίδια.
Road shows με τις γνωστές, καλύψεις εταιρειών για τις γνωστές και ικανοποίηση για αυτό που έχουμε.
Σύντομα βέβαια αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα έχουμε.
Ήδη βρισκόμαστε πιο χαμηλά, σε σχέση με μερικά χρόνια πριν.
Και το λέμε αυτό γιατί γίνεται φανερό πως οι εισηγμένες διαλέγουν άλλους δρόμους.
Πάνε σε καλύτερες αγορές ή στη χειρότερη, πάνε «σπίτια» τους ή πιο συγκεκριμένα επιστρέφουν στον βασικό μέτοχο με μία δημόσια πρόταση.
Κανείς δεν νοιάστηκε να σταματήσει το φαινόμενο εξόδου από το ταμπλό.
Κανείς δεν αγωνίστηκε να αναδείξει νέους πρωταγωνιστές.
Εξαιρετικές εταιρείες έχουν φύγει και κανείς δεν νοιάστηκε.
Διαβάζουμε αναλύσεις εδώ και χρόνια για τις γνωστές εταιρείες.
Έχουμε φτάσει σε σημείο πολλαπλασιαστής κερδών 14 ή 15 να είναι ελκυστικός.
EV/EBITDA 12 φορές και 13 φορές να είναι ελκυστικό!
Ε, δεν είναι πώς να το κάνουμε.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε πως αυτές είναι επενδυτικές επιλογές σε περίοδο κρίσης.
Να είχαμε ανάπτυξη να το δεχθούμε.
Αλλά τώρα;
Δηλαδή με P/E 5 φορές πότε θα αγοράσεις αν δεν αγοράσεις στην κρίση;
Αλλά και αυτοί που τις καλύπτουν τις μετοχές τι να κάνουν θα μας πείτε.
Αφού οι ξένοι θέλουν μετοχές με μεγάλη αποτίμηση και εμπορευσιμότητα.
Αυτό είναι το θέμα.
Κάνουμε τα πάντα μόνο για τους ξένους.
Χάσαμε τους Έλληνες.
Λες και όλες οι χρηματιστηριακές έχουν μόνο ξένους επενδυτές.
Για τον Έλληνα ποιος νοιάζεται;
Για τις μικρές επιχειρήσεις που εμφανίζουν συνεχόμενα έτη κερδοφορίας μέσα στην κρίση ποιος νοιάζεται;
Ποιοι τις παρακολουθούν;
Ελάχιστοι.
Αν δεν στηρίξεις τώρα τη «μικρή» αλλά κερδοφόρα εταιρεία, πως θα γίνει μεγάλη ώστε να μπει στην μεγάλη κατηγορία;
Αλλά τις είδαμε και τις μεγάλες.
Χρεοκόπησαν οι τράπεζες ξανά και ξανά.
Overweight, Buy και Outperform έδιναν και να που καταλήξαμε.
Για να μην θυμηθούμε τις φοβερές καλύψεις σε κάτι Alapis και τέτοια.
Δε λέμε, καλές οι μεγάλες και χρειάζονται, αλλά θα έβλαπτε τους αναλυτές να έχουν και μερικές καλές μικρές;
Λίγες έχουμε;
Δε θα μας άρεσε να κάνουμε και μερικές παρουσιάσεις για τις μικρές;
Μόνο για τις μεγάλες έχουμε χρόνο;
Πως θα αναπτύξει το ΧΑ τις εργασίες του;
Πως θα αυξήσει τα κέρδη του;
Με τον τζίρο 30 εταιρειών;
Αν οι 30 δεν γίνουν 50, αν οι 50 στη συνέχεια δεν γίνουν 100, το ΧΑ θα απαξιώνεται χρόνο με το χρόνο περισσότερο.
Πρέπει να μάθουν οι επενδυτές όλο το ταμπλό.
Τι τις θέλουμε τις μεγάλες αίθουσες στη Λεωφόρο Αθηνών;
Να φέρουμε ξένους και στις μικρότερες κεφαλαιοποιήσεις, να κάνουμε τον Έλληνα να ασχοληθεί ξανά.
Αν δεν αυξηθεί η διασπορά πως θα ενισχυθούν οι αποτιμήσεις και η εμπορευσιμότητα.
Καλά, να μην σχολιάσουμε για την εμπορευσιμότητα που έχουν τώρα κάποιες μετοχές της υψηλής κεφαλαιοποίησης.
Η αγορά πρέπει να αποκτήσει ποικιλία, να έχει ο επενδυτής επιλογές που εμπιστεύονται οι αναλυτές και που έχουν μέλλον.
Και έχουμε τέτοιες και εκτός υψηλής κεφαλαιοποίησης.
Και δεν έχουν διψήφια p/e ή πανάκριβα EV/EBITDA.
Ας βρουν λοιπόν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς τις μικρές και ας τις κάνουν μεγάλες, αλλιώς θα μείνουμε με λίγες εισηγμένες.

Γ. Κατικάς
www.bankingnews.gr