Χρηματιστές που μετέχουν σε γενικές συνελεύσεις ως εκπρόσωποι μετόχων έχουν πει πως «αν δεν θέλετε να σας ρωτάνε που πήγαν αυτά τα λεφτά μην είστε εισηγμένοι»
Η μικρή εγχώρια αγορά, βρίσκει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, τους τρόπους να μας υπενθυμίσει πως σε μεγάλο ποσοστό πρόκειται είναι μία μικρή αγορά με οικογενειακές επιχειρήσεις, οι οποίες ενσωματώνουν τα γνωστά οικογενειακά θέματα που υπάρχουν στις περισσότερες οικογένειες της χώρας.
Από τη μία υπάρχει η πατριαρχική οικογένεια όπου ο πατριάρχης είναι αυτός που έχει όλη την εξουσία και αποφασίζει μόνος του, δημιουργώντας συχνά «αναταράξεις» στην πορεία των μετοχών.
Από την άλλη υπάρχει η γνωστή «κόντρα» μεταξύ αδελφών ή και πρωτοξάδελφων η οποία μπορεί να υποβόσκει χρόνια αλλά συνήθως κανείς δεν μιλάει μπροστά στον πατριάρχη της οικογένειας.
Όταν φύγει βέβαια από τη ζωή την αμέσως «βγαίνουν τα μαχαίρια».
Υπάρχει και η άλλη μορφή οικογένειας, η οποία στηρίζεται σε ένα άτομο και δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, με αποτέλεσμα αν κάτι συμβεί να είναι λες και έχει σταματήσει ο χρόνος.
Στις παραπάνω περιπτώσεις εννοείται πως η διοίκηση εκτός του να κάνει ό,τι θέλει, θεωρεί πως της ανήκει το σύνολο της επιχείρησης και μπορεί να πληρώνει υπαλλήλους για παράδειγμα και να τους απασχολεί σε άλλες προσωπικές επιχειρήσεις, να χρησιμοποιεί γραφεία για τρίτες δραστηριότητες που δεν έχουν σχέση με την εισηγμένη, να επιπλώνει σπίτια η εισηγμένη και να πληρώνει επίσης μέχρι και τις διακοπές των παιδιών ή και των ίδιων των μετόχων.
Πριν από λίγες μέρες βγήκες στο προσκήνιο η κόντρα στην Καρέλιας, μία επιχείρηση που η βασικοί μέτοχοι ελέγχουν συντριπτικό ποσοστό, αλλά η διοίκηση δεν ασκείται από όλους και έτσι μέτοχοι με ποσοστό 45% αναφέρονται ως «μειοψηφία».
Παλαιότερα υπήρχαν περιπτώσεις εταιρειών που μέτοχοι με 15% κλειδώνονταν έξω από το κτήριο και δεν τους επιτρεπόταν η είσοδος ώστε να λάβουν μέρος στη γενική συνέλευση.
Άλλη εισηγμένη είναι εκτός διαπραγμάτευσης και δεν έχει δημοσιεύσει αποτελέσματα, καθώς κάτι τραγικό έχει συμβεί στον βασικό μέτοχο, ωστόσο δεν δίνεται η δυνατότητα γι΄ αυτόν τον λόγο στους άλλους μετόχους να πουλήσουν ή να αγοράσουν μετοχές ή να ενημερωθούν για την πορεία των αποτελεσμάτων.
Υπάρχουν βέβαια και εταιρείας όπου ο βασικός μέτοχος κάνει σειρά συγχωνεύσεων με αποτιμήσεις που αναλυτές σχολιάζουν ως «απίστευτες» και σχέσεις ανταλλαγής που δεν συμβαδίζουν με τις μετοχικές αποτιμήσεις.
Πρόσφατα ανακοίνωσε απορρόφηση εταιρείας που είχε απορροφηθεί πριν λίγα χρόνια από άλλη εταιρεία.
Στελέχη της αγοράς σχολιάζοντας τα παραπάνω αναφέρουν πως «αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται» και δείχνουν πόσο πίσω βρίσκονται οι ελληνικές επιχειρήσεις στον τρόπο λειτουργίας.
Η είσοδος στο ΧΑ πολλές φορές εκλήφθηκε ως τρόπος άντλησης φθηνών κεφαλαίων ή και τρόπος εύκολο πλουτισμού από την πορεία της μετοχής.
Πολλοί όμως δεν έχουν αντιληφθεί πως αν κάποιος έχει το 5% ή το 45% της εταιρείας, του ανήκει το 5% ή το 45% από όσα έχει η εταιρεία και έχει δικαίωμα να ενημερώνεται ή ακόμα και να ασκεί διοίκηση.
Άλλωστε όπως έχουν πει πολλές φορές χρηματιστές που μετέχουν σε γενικές συνελεύσεις ως εκπρόσωποι μετόχων «αν δεν θέλετε να σας ρωτάνε που πήγαν αυτά τα λεφτά ή γιατί κάνατε τη μία επένδυση ή την άλλη, να μην είστε εισηγμένοι».
Γιώργος Κατικάς
george.katikas@gmail.com
www.bankingnews.gr
Από τη μία υπάρχει η πατριαρχική οικογένεια όπου ο πατριάρχης είναι αυτός που έχει όλη την εξουσία και αποφασίζει μόνος του, δημιουργώντας συχνά «αναταράξεις» στην πορεία των μετοχών.
Από την άλλη υπάρχει η γνωστή «κόντρα» μεταξύ αδελφών ή και πρωτοξάδελφων η οποία μπορεί να υποβόσκει χρόνια αλλά συνήθως κανείς δεν μιλάει μπροστά στον πατριάρχη της οικογένειας.
Όταν φύγει βέβαια από τη ζωή την αμέσως «βγαίνουν τα μαχαίρια».
Υπάρχει και η άλλη μορφή οικογένειας, η οποία στηρίζεται σε ένα άτομο και δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, με αποτέλεσμα αν κάτι συμβεί να είναι λες και έχει σταματήσει ο χρόνος.
Στις παραπάνω περιπτώσεις εννοείται πως η διοίκηση εκτός του να κάνει ό,τι θέλει, θεωρεί πως της ανήκει το σύνολο της επιχείρησης και μπορεί να πληρώνει υπαλλήλους για παράδειγμα και να τους απασχολεί σε άλλες προσωπικές επιχειρήσεις, να χρησιμοποιεί γραφεία για τρίτες δραστηριότητες που δεν έχουν σχέση με την εισηγμένη, να επιπλώνει σπίτια η εισηγμένη και να πληρώνει επίσης μέχρι και τις διακοπές των παιδιών ή και των ίδιων των μετόχων.
Πριν από λίγες μέρες βγήκες στο προσκήνιο η κόντρα στην Καρέλιας, μία επιχείρηση που η βασικοί μέτοχοι ελέγχουν συντριπτικό ποσοστό, αλλά η διοίκηση δεν ασκείται από όλους και έτσι μέτοχοι με ποσοστό 45% αναφέρονται ως «μειοψηφία».
Παλαιότερα υπήρχαν περιπτώσεις εταιρειών που μέτοχοι με 15% κλειδώνονταν έξω από το κτήριο και δεν τους επιτρεπόταν η είσοδος ώστε να λάβουν μέρος στη γενική συνέλευση.
Άλλη εισηγμένη είναι εκτός διαπραγμάτευσης και δεν έχει δημοσιεύσει αποτελέσματα, καθώς κάτι τραγικό έχει συμβεί στον βασικό μέτοχο, ωστόσο δεν δίνεται η δυνατότητα γι΄ αυτόν τον λόγο στους άλλους μετόχους να πουλήσουν ή να αγοράσουν μετοχές ή να ενημερωθούν για την πορεία των αποτελεσμάτων.
Υπάρχουν βέβαια και εταιρείας όπου ο βασικός μέτοχος κάνει σειρά συγχωνεύσεων με αποτιμήσεις που αναλυτές σχολιάζουν ως «απίστευτες» και σχέσεις ανταλλαγής που δεν συμβαδίζουν με τις μετοχικές αποτιμήσεις.
Πρόσφατα ανακοίνωσε απορρόφηση εταιρείας που είχε απορροφηθεί πριν λίγα χρόνια από άλλη εταιρεία.
Στελέχη της αγοράς σχολιάζοντας τα παραπάνω αναφέρουν πως «αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται» και δείχνουν πόσο πίσω βρίσκονται οι ελληνικές επιχειρήσεις στον τρόπο λειτουργίας.
Η είσοδος στο ΧΑ πολλές φορές εκλήφθηκε ως τρόπος άντλησης φθηνών κεφαλαίων ή και τρόπος εύκολο πλουτισμού από την πορεία της μετοχής.
Πολλοί όμως δεν έχουν αντιληφθεί πως αν κάποιος έχει το 5% ή το 45% της εταιρείας, του ανήκει το 5% ή το 45% από όσα έχει η εταιρεία και έχει δικαίωμα να ενημερώνεται ή ακόμα και να ασκεί διοίκηση.
Άλλωστε όπως έχουν πει πολλές φορές χρηματιστές που μετέχουν σε γενικές συνελεύσεις ως εκπρόσωποι μετόχων «αν δεν θέλετε να σας ρωτάνε που πήγαν αυτά τα λεφτά ή γιατί κάνατε τη μία επένδυση ή την άλλη, να μην είστε εισηγμένοι».
Γιώργος Κατικάς
george.katikas@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών