Η διετής παράταση της σύμβασης παραχώρησης της Αττικής Οδού και το τρικ κατακερματισμού που πετάει έξω κάθε ενδιαφερόμενο
Το έργο έχει γυριστεί και στο πρόσφατο παρελθόν με την περίπτωση της τμηματοποίησης της Εθνικής Οδού Πάτρας Πύργου όπου μειοδότησε η κατασκευαστική εταιρία Καλογρίτσας.
Στην περίπτωση της Αττικής Οδού με το επιχείρημα των τμηματικών επεκτάσεων θα είναι ολίγον τι διαφορετικό με κατάληξη όμως η επέκταση να οδηγήσει στη διατήρηση και λειτουργία του συνόλου της Αττικής Οδού από την ίδια εταιρία της οποία τη μερίδα του λέοντος των μετοχών έχει ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ της οικογένειας Μπόμπολα.
Άλλωστε το Υπουργείο Υποδομών υπό την ηγεσία του κ. Σπίρτζη φαίνεται ότι καλλιεργεί το έδαφος για το σπάσιμο του έργου με διαρροές ότι υπάρχουν σενάρια για παράδειγμα για επέκταση της Λεωφόρου Κύμης, την κατασκευή της σήραγγας της Αργυρούπολης της αστικής σήραγγας Ηλιουπόλεως χωρίς ωστόσο να έχει αποφασιστεί ποια από αυτά τα έργα θα γίνουν και με ποιο χρηματοδοτικό μείγμα.
Οι διαρροές αυτές αποδίδονται ονομαστικά στο Υπουργείο Υποδομών και ουδέποτε έχουν διαψευστεί.
Ταυτόχρονα από τις ίδιες διαρροές προκύπτει ότι προίκα για τις επεκτάσεις της Αττικής Οδού θα είναι η εκμετάλλευση της Αττικής Οδού στο σύνολό της (υφιστάμενη και νέα).
Για ποια προίκα όμως μπορεί να γίνει λόγος όταν ο όμιλος Μπόμπολα θα έχει τη διαχείριση και λειτουργία έως το 2023 και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα υπάρξει και άλλα δύο χρόνια παράταση;
Ποιος θα μπει να κατασκευάσει ένα έργο τμηματικά όταν γνωρίζει ότι τα επόμενα επτά οκτώ χρόνια θα έχει άλλος τη διαχείριση και λειτουργία της Αττικής Οδού και ουσιαστικά με την τμηματική κατασκευή όποιος «τολμήσει» να μπει δεν θα έχει όφελος;
Αξίζει να σημειωθεί ότι και το τοπίο σε ότι αφορά στην εκτέλεση της σύμβασης της Αττικής οδού είναι θολό δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας του έργου από την Ανάδοχο ξεπερνά κάθε πρόβλεψη.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα έξοδα συντήρησης που εμφανίζονται και από τα οποία επωφελείται κατά κύριο λόγο όμιλος Μπόμπολα ο οποίος ανέλαβε την συντήρηση με απευθείας ανάθεση.
Και όταν κατά τη διάρκεια λειτουργίας του έργου από την ημερομηνία κατασκευής του και παράδοσης σε κυκλοφορία το ετήσιο κόστος συντήρησης κινείται μεταξύ 500.000 και 900.000 ευρώ το χιλιόμετρο ενώ για παράδειγμα στην Εγνατία Οδό είναι περί τα 25.000 ευρώ είναι εύλογο να γεννώνται εύλογα ερωτήματα για το ακριβώς σημαίνει απόσβεση και κέρδος από ένα μεγάλο έργο όπως η Αττική Οδός.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Στην περίπτωση της Αττικής Οδού με το επιχείρημα των τμηματικών επεκτάσεων θα είναι ολίγον τι διαφορετικό με κατάληξη όμως η επέκταση να οδηγήσει στη διατήρηση και λειτουργία του συνόλου της Αττικής Οδού από την ίδια εταιρία της οποία τη μερίδα του λέοντος των μετοχών έχει ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ της οικογένειας Μπόμπολα.
Άλλωστε το Υπουργείο Υποδομών υπό την ηγεσία του κ. Σπίρτζη φαίνεται ότι καλλιεργεί το έδαφος για το σπάσιμο του έργου με διαρροές ότι υπάρχουν σενάρια για παράδειγμα για επέκταση της Λεωφόρου Κύμης, την κατασκευή της σήραγγας της Αργυρούπολης της αστικής σήραγγας Ηλιουπόλεως χωρίς ωστόσο να έχει αποφασιστεί ποια από αυτά τα έργα θα γίνουν και με ποιο χρηματοδοτικό μείγμα.
Οι διαρροές αυτές αποδίδονται ονομαστικά στο Υπουργείο Υποδομών και ουδέποτε έχουν διαψευστεί.
Ταυτόχρονα από τις ίδιες διαρροές προκύπτει ότι προίκα για τις επεκτάσεις της Αττικής Οδού θα είναι η εκμετάλλευση της Αττικής Οδού στο σύνολό της (υφιστάμενη και νέα).
Για ποια προίκα όμως μπορεί να γίνει λόγος όταν ο όμιλος Μπόμπολα θα έχει τη διαχείριση και λειτουργία έως το 2023 και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα υπάρξει και άλλα δύο χρόνια παράταση;
Ποιος θα μπει να κατασκευάσει ένα έργο τμηματικά όταν γνωρίζει ότι τα επόμενα επτά οκτώ χρόνια θα έχει άλλος τη διαχείριση και λειτουργία της Αττικής Οδού και ουσιαστικά με την τμηματική κατασκευή όποιος «τολμήσει» να μπει δεν θα έχει όφελος;
Αξίζει να σημειωθεί ότι και το τοπίο σε ότι αφορά στην εκτέλεση της σύμβασης της Αττικής οδού είναι θολό δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας του έργου από την Ανάδοχο ξεπερνά κάθε πρόβλεψη.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα έξοδα συντήρησης που εμφανίζονται και από τα οποία επωφελείται κατά κύριο λόγο όμιλος Μπόμπολα ο οποίος ανέλαβε την συντήρηση με απευθείας ανάθεση.
Και όταν κατά τη διάρκεια λειτουργίας του έργου από την ημερομηνία κατασκευής του και παράδοσης σε κυκλοφορία το ετήσιο κόστος συντήρησης κινείται μεταξύ 500.000 και 900.000 ευρώ το χιλιόμετρο ενώ για παράδειγμα στην Εγνατία Οδό είναι περί τα 25.000 ευρώ είναι εύλογο να γεννώνται εύλογα ερωτήματα για το ακριβώς σημαίνει απόσβεση και κέρδος από ένα μεγάλο έργο όπως η Αττική Οδός.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών