γράφει : Ελένη Μπότα
Aναζητούνται λύσεις από τις τράπεζες
Στην έκδοση της δικαστικής απόφασης, η οποία αναμένεται από μέρα σε μέρα, επί του αιτήματος της δικαστικής συμπαράστασης που έχουν υποβάλλει τα παιδιά Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος εναντίον του πατέρα τους, Κωσταντίνου Αγγελόπουλου, είναι στραμμένα τα βλέμματα όλων των εμπλεκομένων πλευρών στην Χαλυβουργική.
Δύο μέρες μετά το κατέβασμα του διακόπτη από την ΔΕΗ στην Χαλυβουργική, οι ελπίδες για την βιωσιμότητα ή μη της βιομηχανίας στρέφεται στην έκδοση της δικαστικής απόφασης η οποία θα καθορίζει και ποια πλευρά θα πάρει τον έλεγχο.
Ήδη ο πατριάρχης της οικογένειας Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος με πρόσφατη συνέντευξη του στην Καθημερινή της Κυριακής προδιέγραψε το μέλλον της Χαλυβουργικής αναφέροντας χαρακτηριστικά «ο τζίρος της εταιρείας έχει σημειώσει κατακόρυφη πτώση» και πρόσθεσε πως «η Χαλυβουργική μπορεί να αξιοποιηθεί αλλά με άλλον τρόπο, όχι ως χαλυβουργία.
Πρέπει να αναζητήσει νέα δραστηριότητα και να κάνει νέα αρχή.
Δεν υπάρχει σήμερα οπουδήποτε στον κόσμο τράπεζα που να δέχεται να χρηματοδοτήσει μια χαλυβουργία.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο η εταιρεία παραμένει εν ζωή είναι για την προστασία των εργαζομένων.
Διαφορετικά θα είχε κλείσει προ πολλού.»
Από την άλλη πλευρά τα παιδιά του, Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, σε περίπτωση που η δικαστική απόφαση επί του αιτήματος δικαστικής συμπαράστασης που έχουν υποβάλλει γίνει δεκτή, εκτιμάται ότι θα επαναφέρουν τη βιομηχανία σε βιώσιμη πορεία.
Μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη έχουν ζητήσει συναντήσεις με διοικήσεις τραπεζών προκειμένου να συζητηθεί το θέμα των δανείων της Χαλυβουργικής.
Πρόβλημα και στην Χαλυβουργία
Πρόβλημα όμως με τα δάνεια της αντιμετωπίζει και η Χαλυβουργία του Ν. Μάνεση με τα δάνεια της να ξεπερνούν τα 300 εκατ. ευρώ και χωρίς να έχει υπάρξει ακόμη συμφωνία αναδιάρθρωση με τις πιστώτριες τράπεζες.
Σήμερα τα δάνεια τόσο της Χαλυβουργικής όσο και και της Χαλυβουργίας ανέρχονται στα 800 εκατ. ευρώ, χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις με στόχο τον εκσυχγρονισμό των εγκαταστάσεων και την αύξηση της παραγωγικής τους δυναμικότητας.
Είναι ενδεικτικό ότι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η οικογένεια του Κ. Αγγελόπουλου επένδυσε στη Χαλυβουργική 250 εκατ. ευρώ, προερχόμενα από ίδια κεφάλαια και δανεισμό για να εκσυγχρονίσει και να επαναλειτουργήσει την ιστορική βιομηχανία καθιστώντας την άμεσα ανταγωνιστική και με παραγωγική δυναμικότητα 1 εκατ. τόνων χαλυβουργικών προϊόντων.
Στην εταιρεία είχαν βρει δουλειά 650 εργαζόμενοι.
Όμως μετά ήρθε η κρίση και η ζήτηση χαλουβουργικών προϊόντων το 2013 υποχώρησε στους 300.000 τόνους (φτάνοντας τα επίπεδα της δεκαετίας του 1950) από 2,1 εκατ τόνους το 2009.
Ο μεγάλος δανεισμός των χαλυβουργικών βομηχανιών τις έχει φέρει στα όρια της οικονομικής ασφυξίας και παρά τις κάποιες ρυθμίσεις που έγιναν, το πρόβλημα παραμένει αφού τα κόστη χρηματοδότησης είναι δυσβάστακτα.
Στο πλαίσιο αυτό οι τράπεζες, φέρονται αποφασισμένες να προχωρήσουν στην εξυγίανση του κλάδου, προκειμένου να ανακτήσουν στο μέλλον κάποια από τα δανειακά κεφάλαια που έχουν χορηγήσει.
Εδώ και μία διετία περίπου έχουν αναθέσει στην εταιρεία Alvarez & Marsal να εκπονήσει μια μελέτη βιωσιμότητας για τον κλάδο, η οποία και έχει ήδη συλλέξει στοιχεία για το ποιες μονάδες κρίνονται αποδοτικότερες, παράγουν δηλαδή προϊόν με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Επόμενο βήμα, οι συζητήσεις των βασικών μετόχων με τις τράπεζες από τους οποίους θα ζητηθεί να στηρίξουν οικονομικά τις επιχειρήσεις τους.
«Όποιος δεν βάλει το χέρι στην τσέπη, δεν θα πρέπει να περιμένει διάσωση», λένε γνώστες της αγοράς.
Το εγχείρημα πάντως δεν θα είναι εύκολο ούτε για τις ίδιες αλλά και ούτε για τις τράπεζες, καθώς θα αναγκαστούν να διαγράψουν ορισμένα από τα χρέη και να εγγράψουν τις ζημιές που θα προκύψουν.
www.bankingnews.gr
Δύο μέρες μετά το κατέβασμα του διακόπτη από την ΔΕΗ στην Χαλυβουργική, οι ελπίδες για την βιωσιμότητα ή μη της βιομηχανίας στρέφεται στην έκδοση της δικαστικής απόφασης η οποία θα καθορίζει και ποια πλευρά θα πάρει τον έλεγχο.
Ήδη ο πατριάρχης της οικογένειας Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος με πρόσφατη συνέντευξη του στην Καθημερινή της Κυριακής προδιέγραψε το μέλλον της Χαλυβουργικής αναφέροντας χαρακτηριστικά «ο τζίρος της εταιρείας έχει σημειώσει κατακόρυφη πτώση» και πρόσθεσε πως «η Χαλυβουργική μπορεί να αξιοποιηθεί αλλά με άλλον τρόπο, όχι ως χαλυβουργία.
Πρέπει να αναζητήσει νέα δραστηριότητα και να κάνει νέα αρχή.
Δεν υπάρχει σήμερα οπουδήποτε στον κόσμο τράπεζα που να δέχεται να χρηματοδοτήσει μια χαλυβουργία.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο η εταιρεία παραμένει εν ζωή είναι για την προστασία των εργαζομένων.
Διαφορετικά θα είχε κλείσει προ πολλού.»
Από την άλλη πλευρά τα παιδιά του, Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, σε περίπτωση που η δικαστική απόφαση επί του αιτήματος δικαστικής συμπαράστασης που έχουν υποβάλλει γίνει δεκτή, εκτιμάται ότι θα επαναφέρουν τη βιομηχανία σε βιώσιμη πορεία.
Μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη έχουν ζητήσει συναντήσεις με διοικήσεις τραπεζών προκειμένου να συζητηθεί το θέμα των δανείων της Χαλυβουργικής.
Πρόβλημα και στην Χαλυβουργία
Πρόβλημα όμως με τα δάνεια της αντιμετωπίζει και η Χαλυβουργία του Ν. Μάνεση με τα δάνεια της να ξεπερνούν τα 300 εκατ. ευρώ και χωρίς να έχει υπάρξει ακόμη συμφωνία αναδιάρθρωση με τις πιστώτριες τράπεζες.
Σήμερα τα δάνεια τόσο της Χαλυβουργικής όσο και και της Χαλυβουργίας ανέρχονται στα 800 εκατ. ευρώ, χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις με στόχο τον εκσυχγρονισμό των εγκαταστάσεων και την αύξηση της παραγωγικής τους δυναμικότητας.
Είναι ενδεικτικό ότι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η οικογένεια του Κ. Αγγελόπουλου επένδυσε στη Χαλυβουργική 250 εκατ. ευρώ, προερχόμενα από ίδια κεφάλαια και δανεισμό για να εκσυγχρονίσει και να επαναλειτουργήσει την ιστορική βιομηχανία καθιστώντας την άμεσα ανταγωνιστική και με παραγωγική δυναμικότητα 1 εκατ. τόνων χαλυβουργικών προϊόντων.
Στην εταιρεία είχαν βρει δουλειά 650 εργαζόμενοι.
Όμως μετά ήρθε η κρίση και η ζήτηση χαλουβουργικών προϊόντων το 2013 υποχώρησε στους 300.000 τόνους (φτάνοντας τα επίπεδα της δεκαετίας του 1950) από 2,1 εκατ τόνους το 2009.
Ο μεγάλος δανεισμός των χαλυβουργικών βομηχανιών τις έχει φέρει στα όρια της οικονομικής ασφυξίας και παρά τις κάποιες ρυθμίσεις που έγιναν, το πρόβλημα παραμένει αφού τα κόστη χρηματοδότησης είναι δυσβάστακτα.
Στο πλαίσιο αυτό οι τράπεζες, φέρονται αποφασισμένες να προχωρήσουν στην εξυγίανση του κλάδου, προκειμένου να ανακτήσουν στο μέλλον κάποια από τα δανειακά κεφάλαια που έχουν χορηγήσει.
Εδώ και μία διετία περίπου έχουν αναθέσει στην εταιρεία Alvarez & Marsal να εκπονήσει μια μελέτη βιωσιμότητας για τον κλάδο, η οποία και έχει ήδη συλλέξει στοιχεία για το ποιες μονάδες κρίνονται αποδοτικότερες, παράγουν δηλαδή προϊόν με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Επόμενο βήμα, οι συζητήσεις των βασικών μετόχων με τις τράπεζες από τους οποίους θα ζητηθεί να στηρίξουν οικονομικά τις επιχειρήσεις τους.
«Όποιος δεν βάλει το χέρι στην τσέπη, δεν θα πρέπει να περιμένει διάσωση», λένε γνώστες της αγοράς.
Το εγχείρημα πάντως δεν θα είναι εύκολο ούτε για τις ίδιες αλλά και ούτε για τις τράπεζες, καθώς θα αναγκαστούν να διαγράψουν ορισμένα από τα χρέη και να εγγράψουν τις ζημιές που θα προκύψουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών