Φωτιά στις κατασκευές από την κατάργηση του ανεκτέλεστου και την εξαγορά της ΑΚΤΩΡ από την Intrakat

Νέο τοπίο διαγράφεται στον κατασκευαστικό κλάδο με την επικείμενη συμφωνία - εξαγοράς της «Άκτωρ» από την Intrakat με την τέταρτη εταιρεία να «χτυπά» τη δεύτερη εταιρεία του κλάδου.
Ωστόσο η κινητικότητα δεν θα περιοριστεί μόνο στη κορυφή της κατασκευαστικής πυραμίδας αλλά και στα μεσαία και μικρά επίπεδα χάρη στην απόφαση της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ) που γνωμοδότησε θετικά για την κατάργηση του ανεκτέλεστου που λειτουργούσε ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη των μικρών και μεσαίων εταιρειών του κατασκευαστικού κλάδου.
Στελέχη της αγοράς λένε ότι η απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής (ΕΑΑΔΗΣΥ) είναι το πρώτο βήμα για την απελευθέρωση δυνάμεων στις μεσαίες και μικρές εταιρείες και αποτελεί πρόδρομο εξελίξεων.
Ωστόσο η απόφαση της Αρχής για την κατάργηση του ανεκτέλεστου υπολοίπου απαιτεί και τη νομοθετική παρέμβαση του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών που αποτελεί προϊόν Ευρωπαϊκής Οδηγίας.
Το όριο του ανεκτέλεστου για τις κατηγορίες 1ης έως 6η τάξης αποτελεί τροχοπέδη για πλήθος κατασκευαστικών εταιρειών, οι οποίες παραμένουν εγκλωβισμένες σε ένα σκαλοπάτι της κατηγορίας αφού ο νομοθέτης δηλαδή το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών δεν έκανε τις απαραίτητες αξιολογήσεις για την απονομή νέων πτυχίων σε διάστημα τριών ετών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η απόφαση της ΕΑΑΔΗΣΥ προκλήθηκε μετά από προσφυγή κατασκευαστικών εταιρειών με πτυχίο 6ης τάξης όπως και η δεύτερη εταιρεία με πτυχίο 4ης τάξης διότι διαπιστώθηκε ότι το όριο του ανεκτέλεστου δεν τους επέτρεπε να συμμετάσχουν σε έργο συνολικής αξίας 25 εκατ. ευρώ.
Παράδειγμα: Μία εταιρεία 3ης τάξης έχει όριο ως ανεκτέλεστο τα 11 εκατ. ευρώ στην 4η τάξη το όριο του ανεκτέλεστου ορίζεται στα 33 εκατ. ευρώ, της 5ης στα 99 εκατ. ευρώ και της 6ης τάξης στα 270 εκατ. ευρώ.
Ο αποκλεισμός τους από το διαγωνισμό τους οδήγησε στην Ανεξάρτητη Αρχή η οποία με την απόφασή της τους δικαίωσε.

Τα πλεονεκτήματα για της εταιρείες της 7ης τάξης

Συγκεκριμένα μετά την κατάργηση του κατώτατου ορίου— που απέκλειε την συμμετοχή των μεγαλύτερων εταιρειών σε μικρότερα έργα -παρέμεινε το
ανεκτέλεστο όριο εργασιών οδηγώντας στη συγκέντρωση των έργων στις μεγαλύτερες
εταιρείες 7 ης τάξης που εξαιρούνται της εφαρμογής του.
Υπήρχε λοιπόν το φαινόμενο, μεγαλύτερες εταιρείες να συμμετέχουν σε μικρότερα έργα και να μην αφήνουν με το πλασματικό πολλές φορές όριο ανεκτέλεστου περιθώριο στις μικρότερες επιχειρήσεις να αναπτυχθούν.
Λόγω του μεγάλου όγκου των έργων που καλούνται να εκτελέσουν αρκετές φορές
χρησιμοποιούν τις μικρότερες ως υπεργολάβους χωρίς δικαίωμα να προσμετράται στην εμπειρία εκτέλεσης.
Δηλαδή ενώ κατ ́ εφαρμογή του Ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου οι
κατασκευαστικές εταιρείες κρίνονται σε βάθος τριετίας για τον κύκλο εργασιών και την
εμπειρία εκτέλεσης εμποδίζεται στην εξέλιξή τους και με το ανεκτέλεστο..
Επιπλέον όλη αυτή η διαδικασία για τη συλλογή βεβαιώσεων από τις Αναθέτουσες Αρχές, της ΔΟΥ και τον ΕΦΚΑ( ΙΚΑ έργου) για την υποβολή του ανεκτέλεστου συντελεί στην αύξηση της γραφειοκρατίας στις υπηρεσίες και κωλυσιεργεί πολλές φορές τους διαγωνισμούς με τις ενστάσεις για την επαληθευση του.
Τέλος να σημειωθεί ότι το 2021 έγιναν 216.606 συμβάσεις το 2021 και 7.760 έργα και το 2022 ο αριθμός των συμβάσεων μειώθηκε σε 95.910 και σε 3224 έργα.

Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr