Η αυλαία μίας σπουδαίας καριέρας γράφτηκε χθες στο Περιστέρι, με τον Χαβιέ Ούμπιντες να «κρεμάει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια σε ηλικία 39 ετών.
Σχετικά Άρθρα
Ατρόμητος: Το σερί των εκτός έδρας νικών που ξεκίνησε και… τελείωσε στο Αγρίνιο
Ατρόμητος: Η επιθετική δυστοκία και τα 12 ματς δίχως νίκη
Πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπημένα παιδιά στον κόσμο του Ατρομήτου. Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που ήρθαν στο Περιστέρι, ταυτίστηκαν με τις εξαιρετικές χρονιές της ομάδας, αναδείχθηκαν και ανέδειξαν τις δυνατότητες του συνόλου, φόρεσαν το περιβραχιόνιο του αρχηγού και έκλεισαν την καριέρα τους εκεί που αγάπησαν και… αγαπήθηκαν.
Αυτός ήταν ο Χαβιέρ Ούμπιντες. Ένας Αργεντίνος που έχει κερδίσει την εκτίμηση ολόκληρου του φίλαθλου ελληνικού κοινού, τόσο για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες, όσο και για το ήθος που τον συνόδευε σε ολόκληρη την καριέρα του.
Μία καριέρα που ολοκληρώθηκε στην χειρότερη χρονιά της ομάδας του Περιστερίου, από τότε που ο Ούμπιντες αποτελεί μέλος της. Η απόφασή του όμως μοιάζει απόλυτα συνειδητοποιημένη. «Ήθελα να φύγω σαν τον Ούμπι που αγαπήσατε. Όχι σαν κάποιον που θα βρίσκεται στην ομάδα, απλά για να υπάρχει.»
Η μεταγραφή του Ούμπιντες στον Ατρόμητο και οι… «κοινοί γνωστοί»
Ήρθε στο Περιστέρι το 2013, προερχόμενος από την Τουρκία και την Όρντουσπορ. Η απόφαση του να έρθει στον Ατρόμητο ενώ είχε και άλλες προτάσεις στα χέρια του, σχετίζονταν άμεσα με την αδερφική σχέση που διέθετε με τον Στέφανο Ναπολεόνι, αλλά και την ύπαρξη του Ματίας Ιγκλέσιας στο Περιστέρι, με τον οποίο ήταν εξαιρετικοί φίλοι.
Κανένας όμως δεν περίμενε, πως ο άνθρωπος που ήρθε να τους βρει στον Ατρόμητο, θα ήταν και ο τελευταίος που θα… αποχωρούσε, με τον Πίτου Γκαρσία επίσης να τον υποδέχεται και να τον βοηθάει στην προσαρμογή του εξαιτίας της κοινής καταγωγής τους.
Οι συμμετοχές του «Ούμπι» στην Ελλάδα και το περιστατικό με τον… Γιώργο Παράσχο
Με την φανέλα του Ατρομήτου ο Ούμπιντες αναμφίβολα βρήκε την ποδοσφαιρική του «επαγγελία», καθώς εξ’ αρχής αποτέλεσε ένα από τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας. Ο τρόπος που αγωνιζόταν, το φιλότιμο που τον χαρακτήριζε, το εξαιρετικό δεξί του πόδι και η οξυδέρκεια του, τον έκαναν να ξεχωρίσει γρήγορα από το ρόστερ που είχε τότε στα χέρια του ο Γιώργος Παράσχος.
Εν τέλει, δεν σκέφτηκε ποτέ να φύγει… Έμεινε στον Ατρόμητο επτά χρόνια και πραγματοποίησε 204 συμμετοχές στην Super League με την φανέλα της ομάδας του Περιστερίου, ενώ μετρά και άλλες 49 με τον Ολυμπιακό Βόλου και τον Άρη αντίστοιχα, προτού μεταβεί στην γειτονική χώρα, για να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Συνολικά με τον Ατρόμητο, έδωσε 278 ματς σε όλες τις διοργανώσεις, σκόραρε 29 φορές και «μοίρασε» 48 γκολ, έχοντας αγωνιστεί οπουδήποτε του ζητηθεί, πράγμα που πριν από 3 χρόνια τον έκανε αρχηγό της ομάδας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα άλλωστε αποτελούν οι τέσσερις εμφανίσεις του Ούμπιντες και στην θέση του δεξιού οπισθοφύλακα αλλά και οι 19 περισσότερες ασίστ που σημείωσε σε σχέση με τα προσωπικά του γκολ, έχοντας αφήσει αρκετές φορές τις εκτελέσεις πέναλτι σε κάποιον συμπαίκτη του, παρά το γεγονός πως αποτελούσε δική του αρμοδιότητα, δείχνοντας ξεκάθαρα πως για αυτόν πάνω από όλα ήταν ο Ατρόμητος.
Μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο Δημήτρης Παπαδόπουλος τον είχε χαρακτηρίσει ως έναν από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχε ποτέ, ενώ οι δυο τους ήταν οι πρωταγωνιστές και στην αναμέτρηση του Ατρομήτου στο ΟΑΚΑ με την Καλλονή, όπου ο Αργεντίνος άφησε την εκτέλεση πέναλτι στον Έλληνα επιθετικό, εξοργίζοντας τον προπονητή του, Γιώργο Παράσχο, παρά το 1-0 της ομάδας του!
Το όνειρο της «πρόκρισης», ο αποκλεισμός από τον… Ατρόμητο και το χατ-τρικ που ποτέ δεν ήρθε
Δύο ήταν οι βασικοί στόχοι του Ούμπιντες, όταν έφτασε στο Περιστέρι. Να πάρει κάποιον τίτλο με τον Ατρόμητο και να πανηγυρίσει μία μεγάλη πρόκριση με το «αστέρι» στην Ευρώπη.
Φτάνοντας στο τέλος, μπορεί να αντιληφθεί και ο ίδιος πως και στις δύο περιπτώσεις, η τύχη ή καλύτερα η… ατυχία, αποτέλεσαν βασικές αιτίες που οι στόχοι του δεν στέφθηκαν από επιτυχία.
Και αυτό διότι ναι μεν έδωσε 10 ευρωπαϊκά ματς με τον Ατρόμητο και επικράτησε στα μισά, αλλά δεν προκρίθηκε ποτέ στους ομίλους του Europa League.
Δεδομένα πάντως δεν θα ξεχάσει τις αναμετρήσεις με την Αλκμάαρ, όπου έφτασε μία ανάσα από τους ομίλους του Europa League, αλλά το δοκάρι του Ιγκλέσιας του στέρησε την πρόκριση, σε ένα επικό ματς στην Ολλανδία που ξεκίνησε το βράδυ και ολοκληρώθηκε… το πρωί, εξαιτίας πυρκαγιάς που ξέσπασε στο γήπεδο. Παρόλα αυτά το 2-0 του Ατρόμητου δεν στάθηκε ικανό να του δώσει την πρόκριση…
Ανάλογη ήταν και ατυχία που τον συνόδευσε ως προς τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος που επιθυμούσε να φτάσει, καθώς οι πορείες του με τον Ατρόμητο στην συγκεκριμένη διοργάνωση δεν ήταν οι ιδανικές, ενώ το 2011 έφτασε με τον Ολυμπιακό Βόλου στον ημιτελικό αλλά αποκλείστηκε από τον… Ατρόμητο!
Όλα αυτά σε συνδυασμό με το χατ-τρικ που δεν κατάφερε να σημειώσει ποτέ σε αναμέτρηση που παραβρέθηκε στην Super League με την φανέλα του Ατρομήτου, αποτελούν τα μοναδικά μελανά σημεία μίας σπουδαίας καριέρας.
Ο Ούμπιντες άλλωστε σημείωσε μέχρι και δύο γκολ, σε ένα 2-0 του Ατρομήτου επί της Ξάνθης, ενώ είχε συμμετοχή σε τουλάχιστον δύο γκολ στο ίδιο ματς, δίχως να έχει πετύχει και τα δύο, σε άλλες τέσσερις περιπτώσεις (γκολ και ασίστ στο ίδιο ματς)!
Τελευταίο του γκολ στο Περιστέρι μέχρι και πριν από την αναμέτρηση με τον Βόλο, ήταν στο 4-0 των γηπεδούχων επί του Πανιωνίου, ενώ τελευταία φορά που βρήκε δίχτυα μακριά από την Αθήνα, ήταν στην Λάρισα στο νικηφόρο 2-1 του Ατρομήτου.
Η φετινή χρονιά, το κλάμα του Ούμπιντες και το φινάλε
Όλοι ήλπιζαν πως η φετινή χρονιά του Ούμπιντες δεν θα ήταν και η τελευταία του στο Περιστέρι. Όμως ο ίδιος γνώριζε πως το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει, καθώς «πάτησε» τα 39 και σε αυτή την αναμέτρηση, όσο και να…έτρεχε δεν θα μπορούσε να είναι ο νικητής.
Η φετινή χρονιά ήταν η χειρότερή του στο Περιστέρι με διαφορά. Οι κακές εμφανίσεις της ομάδας, έφεραν την γκρίνια στις τάξεις του Ατρομήτου και ο Νταμίρ Κάναντι, μη μπορώντας να διαχειριστεί το αποτυχημένο, δεύτερο πέρασμά του από τον πάγκο του Περιστερίου, τα έβαλε με ορισμένους ποδοσφαιριστές του.
Μέσα σε αυτούς συμπεριλήφθηκε και ο «αρχηγός», ο οποίος βρέθηκε ένα βήμα πριν την έξοδο, αλλά και πάλι παρέμεινε σιωπηλός…Ο Αυστριακός εν τέλει το μετάνιωσε και ο Ούμπιντες συνέχισε απερίσπαστος την προσπάθειά του.
Δεν μπορούσε όμως να δεχθεί πως ο Ατρόμητος αδυνατεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε. Οι 100 ημέρες δίχως νίκη του έμοιαζαν πολλές. Κάποια στιγμή ξέσπασε…Μετά την αναμέτρηση με τον ΟΦΗ και την πικρή ήττα της ομάδας του, ξέσπασε σε κλάματα σε κοινή θέα, στις δηλώσεις του, λέγοντας:
«Είναι κάτι δύσκολο για μένα, αγαπάω πολύ την ομάδα μου, δεν ξέρω τι να κάνω, θα σκεφτώ πολύ και θα μιλήσω με την οικογένειά μου. Πάντα θέλω το καλύτερο για την ομάδα πρώτα απ’ όλα. Είναι πολύ δύσκολη μέρα για μας, κάναμε μεγάλη προσπάθεια, δεν τα καταφέραμε και είμαστε στενοχωρημένοι. Όχι μόνο για σήμερα, αλλά και για όλη τη χρονιά που δεν έχει πάει καλά».
Ο καιρός πέρασε, ο «Ούμπι» το σκέφτηκε και η απόφασή του να σταματήσει είναι οριστική. Χθες γράφτηκε ο επίλογος. Το ματς με τον Βόλο αποτέλεσε και την τελευταία εμφάνιση της καριέρας του, βάζοντας το τέλος στην ομάδα που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο λίγοι.
Η χθεσινή μάλιστα ήταν η 20η φετινή του εμφάνιση, σε ένα παραμύθι που ολοκληρώθηκε, αν αυτό θεωρείται... τέλος, με τον καλύτερο τρόπο. Ο Ούμπιντες σκόραρε με την συμπλήρωση μίας ώρας αγώνα, με πέναλτι, ο Ατρόμητος επικράτησε με 1-0 και ο Αργεντινός στο τέλος, έπεσε στα γόνατα και φίλησε το γήπεδο που «φιλοξένησε» το μεγάλο ταλέντο του.
Η επόμενη ημέρα και το αντίο που δεν είναι αρκετό
Παρόλα αυτά, το τέλος δεν είναι οριστικό και το αντίο… δεν είναι εύκολο. Για τον λόγο αυτό ο Ατρόμητος θα δώσει στον Ούμπιντες κάποιο πόστο στο τεχνικό τιμ της ομάδας, ενώ ο επίλογος θα γραφτεί σε φιλικό παιχνίδι του καλοκαιριού που θα διοργανωθεί προς τιμήν του, ώστε και ο ίδιος να εισπράξει το χειροκρότημα που αξίζει από το ελληνικό κοινό αλλά και από τον κόσμο της αγαπημένης του ομάδας.
Το τέλος πλησιάζει αλλά η στιγμή δεν έχει φτάσει ακόμη. Η τελευταία παράσταση του Ούμπιντες δεν έχει οριστική ημερομηνία. Και όλα δείχνουν πως θα αργήσει, καθώς ο Χαβιέρ Ούμπιντες θα παραμείνει κάτοικος Περιστερίου, από άλλο πόστο, θέλοντας να εξηγήσει στους «καινούργιους» που αναμένονται, τι σημαίνει να… πολεμάς για το Περιστέρι.
Δημήτρης Μανάκος
Σχόλια αναγνωστών