Από την Μίλαν στην Ίντερ, ένα τσιγάρο δρόμος…

Πρόκειται για δύο από τις πιο ιστορικές ομάδες της Ιταλίας. Δύο συλλόγους που εδρεύουν στην ίδια πόλη, αγωνίζονται στο ίδιο γήπεδο, και χωρίζουν την Ιταλία στα… δύο, κάθε  φορά που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν η μία την άλλη.

Για να αντιληφθεί κανείς την ένταση που διαδραματίζεται στο ενενηντάλεπτο που θα συναντηθούν, αρκεί να παρακολουθήσει την φετινή «κοκορομαχία» ανάμεσα στον Ζλάταν Ιμπράϊμοβιτς και τον Ρομέλου Λουκάκου…

Κάτι ανάλογο επικρατεί και μεταξύ των φίλων των δύο ομάδων, ενώ εντυπωσιακή είναι η διαφοροποίηση της αντιμετώπισης που λαμβάνει ένας ποδοσφαιριστής, όταν αφήνει τον ένα σύλλογο, για να μεταβεί στον άλλο, ακριβώς την επόμενη σεζόν…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Xακάν Τσαλχάνογλου. Ο 27άχρονος, πρώην μεσοεπιθετικός των «ροσονέρι», ο οποίος χθες αποφάσισε να εγκαταλείψει την Μίλαν, να μην αλλάξει τόπο κατοικίας και να υπογράψει στην Ίντερ.

Ποιοι είναι όμως οι υπόλοιποι που έχουν προβεί σε μία ανάλογη απόφαση; Να μην συνεχίσουν την καριέρα τους, φορώντας το κόκκινο και το μαύρο, και να επιλέξουν το σκούρο μπλε, μετά την ολοκλήρωση της σεζόν που τους βρήκε στην Μίλαν…

Το «BN Sports» σας παρουσιάζει τους επτά «γενναίους» παίκτες, που άφησαν την Μίλαν για την Ίντερ, λατρεύτηκαν από την δεύτερη και αποτέλεσαν «κόκκινο πανί», στην επόμενη συνάντηση των δύο ομάδων, αναλογιζόμενο την πορεία που πραγματοποίησαν!

• Ντράζεν Μπρνσιτς - Μίλαν (2000-01), Ίντερ (2001-03)

Πρόκειται πιθανώς για έναν από τους ποδοσφαιριστές, των οποίων η «κοντινή μετακίνηση», πέρασε ως η πιο απαρατήρητη, σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Πραγματοποίησε μόλις μία συμμετοχή με την Μίλαν στην Serie A, τρεις στο Κύπελλο και μία στο Champions League, και αποτέλεσε μέρος της συμφωνίας των δύο ομάδων, προκειμένου ο Αντρέα Πίρλο να υπογράψει στην Μίλαν.

Με την φανέλα της Ίντερ δεν αγωνίστηκε ούτε σε ένα παιχνίδι, δόθηκε δανεικός στην Ανκόνα και την Βενέτσια, και έλυσε το συμβόλαιο του με τους «νερατζούρι», δύο χρόνια μετά.

• Oυμίτ Ντάβαλα - Μίλαν (2001-02), Ίντερ (2002-04)

Ήταν αναμφίβολα ένας ποδοσφαιριστής, ο οποίος έχει συνδέσει την καριέρα του, με την Γαλατάσαράϊ, έχοντας πραγματοποιήσει 226 συμμετοχές με την φανέλα της, με 32 γκολ, 30 ασίστ και 5 πρωταθλήματα Τουρκίας σε έξι χρόνια, προτού ο Φατίχ Τερίμ αποφασίσει να τον πάρει μαζί του, στη νέα του προπονητική στέγη, την Μίλαν.

Παρόλα αυτά, η πορεία του στην Ιταλία αποδείχθηκε σύντομη, και μη επιτυχημένη, καθώς πραγματοποίησε αθροιστικά 13 συμμετοχές, τόσο με την Μίλαν, όσο και με την Ίντερ, με την απόλυση του Τερίμ από την Μίλαν να χαρακτηρίζεται κομβική για ολόκληρη την καριέρα του, καθώς ο νέος της προπονητής Κάρλο Αντσελότι, δεν τον εμπιστεύτηκε επί της ουσίας ποτέ!

Παρά ταύτα, ο δανεισμός του στην Βέρντερ Βρέμης «αναζωπύρωσε» την καριέρα του, με τον Ντάβαλα να κατακτά το νταμπλ με τη νέα του ομάδα, και να ολοκληρώνει την καριέρα του στην Βέρντερ, όντας ιδιαίτερα επιτυχημένος.

• Αντόνιο Κασάνο - Μίλαν (2011-12), Ίντερ (2012-13)

Σημαντική αποδείχθηκε η παρουσία του Αντόνιο Κασάνο στο ιταλικό έδαφος, με τον Ιταλό επιθετικό να πραγματοποιεί μία συμμετοχή περισσότερη σε όλες τις διοργανώσεις, με την φανέλα της Μίλαν (40), από όσες με αυτήν με την Ίντερ (39).

Αθροιστικά, στις δύο «μισητές αντιπάλους» σκόραρε 17 φορές, σημείωσε 32 ασίστ, με την καλύτερή του περίοδο να διαδραματίζεται αναμφίβολα στην Μίλαν, όπου αποδείχθηκε σημαντικός στην κατάκτηση του Σκουντέτο, υπό τις οδηγίες του Μαξιμιλιάνο Αλέγκρι, σκοράροντας 1 γκολ, ανά 92 αγωνιστικά λεπτά!

• Φραντσέσκο Κόκο - Μίλαν (1995-2002), Ίντερ (2002-07)

Ένας καλός, ακραίος, αριστερός οπισθοφύλακας, ο οποίος συνδέθηκε με την φανέλα της Μίλαν, μιας και με αυτήν πραγματοποίησε τις περισσότερες συμμετοχές στην καριέρα του με έναν σύλλογο (79), κέρδισε την κλήση του στην Εθνική Ιταλίας, αλλά επί της ουσίας, δεν συνδύασε τις καλές του εμφανίσεις, με αρκετές κατακτήσεις τροπαίων.

Και αυτό διότι με την Μίλαν πήρε μόλις δύο πρωταθλήματα (1995-96, 1998-99), ενώ με την Ίντερ, στην οποία παρέμεινε για μία πενταετία, κατέκτησε μόνο ένα Κύπελλο (2004-2005).

Εντυπωσιακό βεβαίως είναι το γεγονός πως από τα 17 χρόνια της καριέρας του, τα 12 έλαβαν χώρα στην Ιταλία και το Μιλάνο!

• Τόμας Χέλβεγκ - Μίλαν (1998-2003), Ίντερ (2003-04)

Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή, του οποίου οι συμμετοχές με την Εθνική Δανίας, έχουν μείνει χαραγμένες στην μνήμη των φίλων της χώρας, έχοντας μάλιστα αναδειχθεί ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της ομάδας, το 1994, την χρονιά δηλαδή που έκανε το ντεμπούτο του.

Με την Δανία πραγματοποίησε αναμφίβολα τις καλύτερες του «ποδοσφαιρικές παραστάσεις», λαμβάνοντας συμμετοχή σε 3 EURO και 2 Παγκόσμια Κύπελλα, κέρδισε την μεταγραφή του στην Μίλαν από την Ουντινέζε, με αποτέλεσμα να γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος Δανός στην Ιταλία, διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στο Σκουντέτο των «ροσονέρι» και αποχώρησε όταν ο χρόνος συμμετοχής του, στα τέλη του 2001 μειώθηκε αισθητά.

Παρόλα αυτά, οι «γεμάτες χρονιές» που κατόρθωσε να καταγράψει, και το Κύπελλο Πρωταθλητριών που κατέκτησε με την Μίλαν, τον οδήγησαν στην Ίντερ, όπου συνάντησε τον πρώην προπονητή του στην Ουντινέζε, Αλμπέρτο Τζακερόνι, υπό τις οδηγίες του οποίου αγωνίστηκε για 22 φορές, προτού αποχωρήσει για τη Νόριτς!

• Γκούλι – Μίλαν (1998-2001), Ίντερ (2001-04)

Πλήρες όνομά του είναι το Αντρές Γκουλιελμιέτρο, με τον Αργεντινό, πρώην ποδοσφαιριστή, να αγωνίζεται για μία τριετία τόσο στην Ίντερ, όσο και στην Μίλαν, με την δεύτερη να έχει πανηγυρίσει, μαζί με τον Τόμας Χέλβεγκ, το Σκουντέτο, έχοντας μάλιστα πετύχει το γκολ που έκρινε τον τίτλο απέναντι στην Περούτζια (1 από τα 6 που σκόραρε με την Μίλαν, συνολικά).

Οι τραυματισμοί που αντιμετώπισε παρά ταύτα ήταν αρκετοί, με άμεση συνέπεια να μην επιστρέψει ποτέ ξανά στο επίπεδο που βρέθηκε με την φανέλα των «ροσονέρι», με το τελευταίο του γκολ σε ιταλικό έδαφος να σημειώνεται το Σεπτέμβριο του 2001, παρά το γεγονός πως αποτέλεσε ποδοσφαιριστής της Ίντερ για μία τριετία!

• Χερνάν Κρέσπο

Το όνομα του δεδομένα θα παραμείνει αλησμόνητο στην Ιταλία, με τον Κρέσπο να έχει «αγγίξει» εξαιρετικά υψηλά νούμερα στην καριέρα του. Μιλάμε άλλωστε για έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος σημείωσε περισσότερα από 300 γκολ σε 19 χρόνια καριέρας, ενώ είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου που έχει μεταβεί από την μία ομάδα στην άλλη για περισσότερες από μία φορές.

Καλύτερη του στιγμή βεβαίως αποτελούν τα δύο γκολ που πέτυχε σε ένα ημίχρονο, στον τελικό του Champions League το 2005, όπου θα μπορούσε να αναδειχθεί και καλύτερος ποδοσφαιριστής της αναμέτρησης για την Μίλαν, αν η Λίβερπουλ δεν πραγματοποιούσε μία τεράστια ανατροπή (από 3-0 σε 3-3).

Συνολικά πραγματοποίησε τρία περάσματα από την Ίντερ ως δανεικός, προτού καταλήξει εκεί με κανονική μεταγραφή, υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο, μετά την φυγή του από την Premier League και την Τσέλσι!

Δημήτρης Μανάκος