Σχετικά Άρθρα
Browning 50 M2HB: Το αιώνιο «πενηντάρι»
Anderson Wheeler WEBLEY VII .357 Magnum - Μια παρηκμασμένη αυτοκρατορία
Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία, η Benelli Armi έχει πίσω της μόνο πέντε δεκαετίες ιστορίας.
Όμως η υπόθεση πάει αρκετά πιο “βαθιά”.
Τα έξι αδέλφια Benelli μεγάλωσαν στην προπολεμική Ιταλία έχοντας χάσει τον πατέρα τους σε νεαρή ηλικία.
Το 1911, η χήρα μητέρα τους αποφάσισε να ξεκινήσει μια επιχείρηση συνεργείου αυτοκινήτων για να θρέψει την οικογένεια μετά το θάνατο του συζύγου της.
Οι νεαροί, σύντομα άρχισαν να ασχολούνται με το εμπόριο και την κατασκευή ανταλλακτικών και -φαντάζομαι – όπως όλα τα αγόρια έλκονταν από δύο πράγματα: την ταχύτητα και τα όπλα.
Για να ικανοποιήσουν το πρώτο πάθος άρχισαν να σχεδιάζουν και να κατασκευάζουν μοτοσικλέτες ( για την ακρίβεια ποτέ δε σταμάτησαν έκτοτε). Μέχρι το 1932 ο Antonio Benelli είχε στεφθεί 4 φορές πρωταθλητής Ιταλίας, οδηγώντας τις μηχανές που τα αδέλφια του δημιουργούσαν.
H Benelli Motorcycles είναι η αρχαιότερη ιταλική εταιρεία του είδους, αν και η πλειοψηφία των μετοχών ανήκει πλέον στον κινεζικό όμιλο Geely Holding.
Στον ελεύθερο χρόνο τους ασχολούνταν με τα όπλα και το κυνήγι.
Από το 1940 και με τον πόλεμο να παρασέρνει την Ιταλία, θέλησαν να εισέλθουν και σε αυτόν τον τομέα, όμως οι συγκυρία δεν ήταν ευνοϊκή.
Τελικά το όνειρο πραγματοποιήθηκε πολύ αργότερα.
Το 1967, ο Giovanni Benelli που είχε σπουδάσει μηχανικός στην Ελβετία, γνώρισε το σχεδιαστή όπλων Bruno Civolani.
Σίγουροι ότι το μέλλον ανήκει στα αυτογεμή λειόκανα, ξεκίνησαν το 1967 την εταιρεία Benelli Armi S.p.A. στο Ούρμπινο.
Το σύστημα αδρανειακής λειτουργίας
Ο σχεδιαστής από την Μπολόνια είχε μελετήσει το σύστημα λειτουργίας αυτογεμών όπλων και εφηύρε ένα νέο μηχανισμό που έμελλε να γίνει γνωστός ώς Benelli Inertia Drive. Συστήματα που βασίζονται στην αδράνεια είχαν χρησιμοποιηθεί και παλιότερα σε όπλα όπως το Auto 5 του Browning.
Η διαφορά ήταν πως το νεώτερο Inertia Drive βασίζεται στη ισορροπία μεταξύ δύο ελατηρίων που διατηρούν το κλείστρο ασφαλισμένο.
Το κλείστρο έχει δύο μέρη: την περιστροφική κεφαλή που κλειδώνει πάνω στην κάνη και το κυρίως σώμα το οποίο παρέχει την απαραίτητη μάζα για την κίνηση. Όταν το όπλο πυροδοτεί ένα φυσίγγιο, η απότομη ώθηση από την έξοδο των βλημάτων (σκαγίων) τείνει να το σπρώξει προς τα πίσω.
Το κλείστρο όμως λόγω της μάζας του τείνει να παραμείνει στην αρχική του θέση (Αρχή της Αδράνειας), καθώς δεν είναι στερεωμένο κάπου εντός του κορμού.
Με το όπλο να ταξιδεύει σε αντίθετη φορά από τη βολή, το κλείστρο παραμένει ακίνητο και έτσι συμπιέζει ένα μικρό και ισχυρό ελατήριο που βρίσκεται κάτω από την περιστροφική κεφαλή, η οποία ταξιδεύει προς τα πίσω με την κάνη.
Από τη στιγμή που η οπισθοδρόμηση του όπλου σταματά, το συμπιεσμένο πλέον ελατήριο της κεφαλής εκτονώνεται και στέλνει το κλείστρο προς τα πίσω. Ο εξολκέας σύρει τον κενό κάλυκα και το σώμα του κλείστρου οπλίζει τη σφύρα. Στο τέλος της διαδρομής, το επαναστατικό ελατήριο που φωλιάζει μέσα στο κοντάκιο φρενάρει το κλείστρο και το ωθεί πάλι εμπρός, παρασέρνοντας το επόμενο φυσίγγιο στη θαλάμη. Το περίσσευμα ενέργεια του επαναστατικού “αναγκάζει” τα δύο κλειδιά στην κεφαλή να περιστραφούν, σφραγίζοντας τη θαλάμη.
Το σύστημα είναι απλό και λειτουργεί με πολύ λίγα απάρτια, πράγμα που το καθιστά πολύ φθηνό στην κατασκευή σε σχέση με τις βαλβίδες αερίων που χρησιμοποιούν άλλα σχέδια. Το άλλο του προσόν είναι ότι εφόσον υπάρχει αρκετή ενέργεια ώστε να συμπιέσει το ελατήριο της κεφαλής, το κλείστρο κινείται με σταθερή ταχύτητα άσχετα από την ισχύ της γόμωσης. Η δύναμη του ελατηρίου και όχι του φυσιγγίου είναι που ρυθμίζει την κίνηση του κλείστρου, οπότε η ταχύτητα του παραμένει σταθερή.
Τι κάνει το Inertia Drive επιτυχημένο;
Απαιτεί λιγότερο χρόνο παραγωγής, απάρτια και τελικά κόστος, δίνοντας δυνατότητα για καλύτερα περιθώρια κέρδους και χαμηλότερη τιμή στον κατασκευαστή.
Επίσης επειδή δεν υπάρχει διαρροή αερίων από την κάνη προς το μηχανισμό, διατηρείται «άκαπνο» και απαιτεί λιγότερο καθάρισμα.
Η Benelli δεν προτρέπει κάποιον να παραμελεί το όπλο του γιατί «δε χρειάζεται λάδι και καθάρισμα», όπως συχνά ακούγεται. Απλά σε ακραίες συνθήκες θα λειτουργεί για περισσότερο διάστημα χωρίς συντήρηση, μέχρι να βρεθεί χρόνος.
Ένα τρίτο πλεονέκτημα είναι ότι η έλλειψη μηχανισμού αερίων κάτω από την κάνη επιτρέπει τη σχεδίαση λεπτότερης λαβής κάτω από την «πάπια», στοιχείο που κάνει τη διαφορά σε χρήστες με μικρότερες παλάμες.
Στον αντίποδα, το κλείστρο στα Benelli δεν επιστρέφει με την ίδια δύναμη όπως σε άλλα σχέδια και υπάρχει λόγος για αυτό.
Το επαναστατικό πρέπει να είναι αδύναμο σε σχέση με εκείνο της κεφαλής του κλείστρου, ειδάλλως ο μηχανισμός δε θα όπλιζε ή εξόλκευε με αξιοπιστία.
Ως αποτέλεσμα, αν αλλάξει αρκετά η ισορροπία ή προστεθεί πολύ βάρος (πχ. φακοί, βάσεις, φυσιγγιοθήκες) στο όπλο επιβραδύνει η ταχύτητα του κλείστρου και αρχίζουν οι δυσλειτουργίες. Όσο ελαφρότερα είναι, τόσο πιο αξιόπιστα λειτουργεί.
Αυτός είναι ο λόγος που στη Benelli σχεδίασαν το σύστημα αερίων ARGO και το Μ4, για το διαγωνισμό του αμερικανικού στρατού.
Το ίδιο πρόβλημα δημιουργείται από ελαφρές γομώσεις ή όταν το όπλο δε βρίσκει αντίσταση από τον ώμο του χειριστή.
Μια ακόμη παρενέργεια που έχουν αντιμετωπίσει ώς έχουν μεταφέρει ένα Benelli κρεμασμένο στο ώμο, είναι η πιθανότητα κατά το βάδισμα να «ξεκλειδώσει» η κεφαλή από την κάνη με αποτέλεσμα αφλογιστία. Και αυτή η εμπλοκή ανάγεται στη σχέση δύναμης μεταξύ των ελατηρίων.
Πολλοί σημειώνουν ότι τα Benelli «κλωτσούν» περισσότερο σε σχέση με παρόμοια μοντέλα αερίων. Αυτό είναι ορθό.
Η ανάκρουση κινεί το μηχανισμό και είναι το «αναγκαίο κακό».
Χωρίς ανάκρουση δεν υπάρχει λειτουργία και δε μπορεί να αλλάξει!
Με σχεδόν 3.000.000 πωλήσεις σε 50 χρόνια δε χωρά αμφιβολία ότι «κάτι κάνουν καλά» εκεί στο Ούρμπινο.
Η πραγματική ερώτηση είναι αν το σύστημα αδράνειας είναι ή όχι ανώτερο.
Η απάντηση είναι και ΝΑΙ και ΟΧΙ.
Όπως εξηγήσαμε παραπάνω είναι ένας ακόμη τρόπος με τα όποια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του. Άρα τελικά ο χρήστης αποφασίζει αν κάτι τον εξυπηρετεί και αν δουλεύει για την δεδομένη εφαρμογή.
Πιστεύουμε ότι πλέον ο μεγαλύτερος παράγοντας επιτυχίας της εταιρείας είναι ότι λόγω χαμηλού κόστους παραγωγής και απλότητας του μηχανισμού μπορούν να κατασκευάζουν πολλές και διαφορετικές παραλλαγές αυτογεμών (π.χ. για αστυνομική χρήση, για αριστερόχειρες, με εξειδικευμένες θαλάμες 89mm κ.λπ.) προσφέροντας έτσι πολλαπλάσιες επιλογές σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Δεν σπαταλούν την ενέργεια τους σε πολλές κατηγορίες όπως πλαγιόκανα, σκοπευτικά, ραβδωτά, πιστόλια, κλπ. Επικεντρώνονται σε ότι κάνουν καλά και στα υπόλοιπα έχουν μια συμβολική ή και καθόλου παρουσία.
Το παρόν και το μέλλον
Ξεκινώντας με τα SL80 και Super 90, η Benelli δημιούργησε τις σειρές Montefeltro, M1, M2 και παράγωγα όπως Black Eagle και SBE (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ) και το «ιδιαίτερο» Μ3 που έχει διπλό σύστημα λειτουργίας.
Σε μια διαρκώς εκτεινόμενη και εμπλουτιζόμενη γκάμα αυτογεμών που καλύπτουν σχεδόν κάθε επιθυμία και φάσμα χρήσης. Είναι από τις λίγες εταιρείες που προσφέρει μεγάλη γκάμα όπλων για αριστερόχειρες και διαθέτει αυτογεμή σε διαμετρήματα όπως τα cal. 20 αι 28.
Από το 1983, εντάχθηκε στον Όμιλο Beretta, αν και διατηρεί μεγάλη αυτονομία.
Στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα η Benelli δοκιμάζει δειλά “άλλα νερά”.
Κατασκεύασε τα ραβδωτά R1 και Lupo και παρουσίασε ένα αλλεπίθετο δίκανο με τον κωδικό “828” (μια αναφορά στην πόλη του Ούρμπινο).
Οι προσπάθειες αυτές βρήκαν χλιαρή αποδοχή από το κοινό, το οποίο την έχει ταυτίσει με τα λειόκανα αδρανειακής λειτουργίας. Καμιά φορά και οι εταιρείες πέφτουν θύματα της επιτυχίας τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών