Σχετικά Άρθρα
Heckler & Koch MP5 - Μέτρο σύγκρισης
Verney-Carron SPEEDLINE - Το «μη αυτογεμές» τουφέκι
MERKEL 40E - Κορυφαία ποιότητα σε λογική τιμή;
Remington 1100 - Κλασικά Αμερικανικό
BROWNING Α5: Αναγέννηση
«Οικολογούντες» κύκλοι εντός της Ε.Ε. πιέζουν για άμεση και καθολική απαγόρευση της χρήσης μολύβδου για την κατασκευή πυρομαχικών.
Βασισμένοι σε ένα νεφελώδη και αστήρικτο επιστημονικά ισχυρισμό ότι ένα εκατομμύριο πτηνά το χρόνο αρρωσταίνουν από το μόλυβδο στην Ευρώπη, κάνουν το επόμενο άλμα λογικής ότι η χρήση ελαχίστων γραμμαρίων μολύβδου στα βλήματα μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα των ευρωπαϊκών βιότοπων.
Έτσι για να “σωθεί η φύση” πρέπει να απαγορευτεί η παραγωγή και κατοχή μολυβένιων βλημάτων.
Προφανώς τα αποδημητικά που αποδεκατίζουν οι λεπίδες των ανεμογεννητριών και εκείνα που εκχερσώνονται οι βιότοποι τους… δε μετρούν.
Οι αντίστοιχοι φορείς κυνηγίου, βιομηχανίας και σκοποβολής έχουν προσπαθήσει να μπουν σε μια λογική και εμπεριστατωμένη συζήτηση για το θέμα με την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, αλλά συναντούν ένα διαρκές αδιέξοδο από τους οικολο-ζηλωτές.
Αν αυτή η παράλογη απαγόρευση ισχύσει όπως ελπίζουν οι υποστηρικτές της σε 3-4 χρόνια θα είναι παράνομη ακόμη και η κατοχή κάθε είδους βλημάτων από μόλυβδο πέρα από την παραγωγή τους.
Κρυφά κίνητρα;
Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η οικολογική υπερευαισθησία κατέλαβε την Ε.Ε. αμέσως μετά την προσωρινή αποτυχία πλήρους εφαρμογής της απαγόρευσης κατοχής όπλων από ιδιώτες που κατέληξε σε ένα -κατ’ αυτούς- συμβιβαστικό και προσωρινό βήμα περιορισμού.
Το κείμενο που έγινε γνωστό ως «The EU Gun Ban» φιλοδοξούσε να αφαιρέσει όλα τα ιδιωτικά όπλα από τα χέρια ευρωπαίων πολιτών, άσχετα από τη χρήση και το σκοπό κατοχής τους.
Με τη σθεναρή αντίσταση χωρών όπως η Πολωνία, η Τσεχία και η Σλοβακία, το τελικό νομοθέτημα του 2017 περιέκοψε μερικώς τα δικαιώματα των νόμιμων οπλοκατόχων στην Ευρώπη, επέβαλε περαιτέρω ελέγχους, θεσμοθέτησε “φακέλωμα” και παρακολούθηση των οπλοκατόχων ως εν δυνάμει τρομοκρατών και απαγόρευσε την κατοχή ορισμένων κατηγοριών όπλων που ήταν καθόλα νόμιμα μέχρι τότε.
Σημαντικότερο ακόμα, η νέα νομοθεσία θεσμοθέτησε ένα μηχανισμό περιοδικού ελέγχου και αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των απαγορεύσεων με στόχο την μελλοντική (ανά πενταετία) επιβολή περαιτέρω περιορισμών.
Μετά την αποτυχία να επιβάλλουν νομοθεσία πλήρους απαγόρευσης στην οπλοκατοχή, παρουσιάστηκε η ανάγκη απαγόρευσης των πυρομαχικών “για την προστασία της υγείας”.
Ακούμε πολύ αυτή τη δικαιολογία εσχάτως, ειδικά όταν πρόκειται για περικοπές των ατομικών ελευθεριών.
Αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον είναι ότι οι νέες (και κατά πάσα πιθανότητα βέβαιες) απαγορεύσεις κατοχής φυσιγγίων με βάση το μολύβι, αφορούν μόνο τους ιδιώτες-πολίτες της Ε.Ε.
Η εισήγηση της ECHA (European Chemicals Agency), ξεκαθαρίζει στα έγγραφα της ότι οι κρατικές υπηρεσίες τελωνείων, οι δυνάμεις επιβολής του νόμου και οι στρατοί της Ένωσης τίθενται εκτός των περιορισμών της παρούσης νομοθεσίας.
Δηλαδή σε απλά ελληνικά, οι κυνηγοί και οι σκοπευτές μολύνουν με τα λιανοτούφεκα και τα αεροβόλα.
Αλλά οι κρατικοί υπάλληλοι που ρίχνουν κάθε χρόνο εκατομμύρια πυρομαχικά σε ασκήσεις, χρησιμοποιούν βαριά εκρηκτικά και βλήματα ουρανίου, είναι άμωμοι και αμόλυντοι!
Ακόμη και ο πλέον αφελής θα αναρωτηθεί για τα πραγματικά κίνητρα του “κυνηγιού μαγισσών” που εξαπολύεται εκ νέου κατά της οπλοκατοχής.
Δεν τηρούνται καν τα προσχήματα
Σε αλληλογραφία του 2020 που δημοσιοποίησε το συλλογικό όργανο των Ευρωπαίων παραγωγών πυρομαχικών για σπορ (AFEMS) αποκαλύπτεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν υποκρίνεται καν ουδετερότητα και αντικειμενική στάση στο θέμα. Με έγγραφα που απέστειλε προς περιβαλλοντικές και ορνιθολογικές οργανώσεις και επιβλέπουσες Αρχές στις χώρες μέλη, τις παρότρυνε να «ενημερώσουν και να βεβαιωθούν ότι οι εθνικοί εκπρόσωποι (στην Ε.Ε.) θα ψηφίσουν θετικά προς τον προτεινόμενο κανονισμό της Κομισιόν».
Αυτή η κατευθυνόμενη προσπάθεια επηρεασμού των ευρωβουλευτών μέσω ομάδων πίεσης, εθνικών γραφειοκρατών και ΜΚΟ, όχι μόνο αντιτίθεται στο ρόλο της Επιτροπής αλλά καταλύει και κάθε ιδέα δημοκρατίας και αντικειμενικότητας.
Ο τεκμηριωμένος αντίλογος για τις αστήρικτες αιτιάσεις κατά του κυνηγίου, απλά δε λαμβάνεται υπόψη.
Το αποτέλεσμα είναι προ-αποφασισμένο.
Οι διαφαινόμενες συνέπειες
Άνθρωποι που ασχολούνται με τη σκοποβολή, οι κυνηγετικές οργανώσεις αλλά και η βιομηχανία πυρομαχικών εξηγούν ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο υποκατάστατο του μολύβδου για τη συγκεκριμένη χρήση.
Τα κοντινότερα υλικά που έχουν κατά καιρούς δοκιμαστεί είναι το βολφράμιο και ο σίδηρος για τα σκάγια των λειόκανων και ο χαλκός για τα βλήματα των ραβδωτών.
Όλες αυτές οι εναλλακτικές έχουν η καθεμία τα προβλήματα τους. Για παράδειγμα όλα έχουν μικρότερο ειδικό βάρος από το μόλυβδο, ή είναι υπερβολικά σκληρά.
Στην πρώτη περίπτωση δεν αποδίδουν βλητικά, στην άλλη φθείρουν ταχύτατα τις κάνες των όπλων με κίνδυνο την καταστροφή τους.
Ειδικά δε για το βολφράμιο και το χαλκό, δεν αποτελούν πραγματικές λύσεις.
Πέρα από το γεγονός ότι η υιοθέτηση τους θα εκτίνασσε το κόστος φυσιγγίων 5 ως 7 φορές σε σχέση με το σημερινό (ένα κουτί κυνηγετικών φυσιγγίων που πωλείται σήμερα για οκτώ ευρώ θα ανατιμηθεί στα σαράντα ευρώ) και αυτή η λύση θα ήταν βραχύβια. Η ECHA έχει θέσει και αυτά τα υλικά στο στόχαστρο της για σταδιακή απαγόρευση.
Ο σίδηρος, πρακτικά φθηνός, πέρα από τη φθορά που προκαλεί στα όπλα, έχει πολύ χαμηλό ειδικό βάρος με αποτέλεσμα να μη μπορεί να “λειτουργήσει” με τις υπάρχουσες κάνες.
Ειδικοί της βαλλιστικής υποστηρίζουν ότι εκατομμύρια όπλα σημερινής τεχνολογίας θα είναι ακατάλληλα για χρήση με σιδερένια βλήματα και θα πρέπει να αποσυρθούν γιατί δε θα μπορούν να πετύχουν ικανοποιητική ακρίβεια.
Ταυτόχρονα τα παλαιότερων γενεών όπλα θα είναι επικίνδυνα αφού δεν αντέχουν τις βολές σιδερένιων βλημάτων.
Είναι πολύ πιθανό ότι με στόχο την προστασία των πολιτών, αμέσως μετά την καθιέρωση του σιδήρου ως υποκατάστατου του μολύβδου, οι Αρχές θα επιβάλλουν την καταστροφή - απενεργοποίηση όλων αυτών των όπλων για να αποφευχθούν ατυχήματα.
Οικονομικός αντίκτυπος
Η ECHA στα έγγραφα της υποστηρίζει ότι οι απαγορεύσεις «θα επιφέρουν ένα κόστος μεταξύ 260 εκατομμυρίων και 10,5 δισ ευρώ σε βάθος 20 ετών, ανάλογα με τους τομείς που θα επηρεαστούν και το εύρος των τελικών απαγορεύσεων που θα επιβληθούν»
Πέρα από την ελαφρότητα με την οποία γίνονται οι “υπολογισμοί”, είναι προφανές ότι μια τεράστια οικονομική ζημιά θα προκληθεί, εντός της Ευρώπης.
Μια ηθελημένη, μονομερής και άνευ αντικρίσματος καταστροφή διότι για παράδειγμα οι αντίστοιχες αμερικανικές, τουρκικές και ρωσικές αρχές δεν συμμετέχουν σε παρόμοιους παραλογισμούς και θα συνεχίσουν να παράγουν μολυβένια βλήματα.
Αλλά και στο ατομικό επίπεδο του σκοπευτή - κυνηγού θα σημάνει ένα αβάσταχτο κόστος, το οποίο ο μέσος πολίτης αδυνατεί να αντέξει.
Ως άμεσο αποτέλεσμα, η εξάσκηση στη σκοποβολή ή οι θηρευτικές δραστηριότητες θα «σβήσουν» για όλους πλην των εξαιρετικά εύπορων.
Δε θα υπάρξει μια επόμενη γενιά ευρωπαίων αθλητών σκοποβολής και κυνηγών που προέρχονται από μέσου εισοδήματος οικογένειες.
Ουσιαστικά σε λιγότερα από τρία χρόνια από την απαγόρευση παραγωγής και κατοχής φυσιγγίων με μόλυβδο, θα έχει χαθεί η γνώση χρήσης όπλων από τους πολίτες της Ε.Ε.
Μόνο οι στρατοί και οι αστυνομίες θα εκπαιδεύονται στα όπλα, στέλνοντας το λογαριασμό στους φορολογούμενους.
Και ίσως τελικά αυτό να μην είναι τυχαίο...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών