Η ιταλική Chiappa Armi είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που βασίζει την ύπαρξη της σε ένα εξειδικευμένο κοινό. Ειδικεύεται στα αντίγραφα παλιότερων σχεδίων.
Από την εποχή της Άγριας Δύσης μέχρι τη Βικτωριανή Αγγλία και από τους Ναπολεόντιους πολέμους έως τον Β’ Παγκόσμιο καλύπτει μια τεράστια χρονική περίοδο με ρέπλικες ιστορικών μοντέλων.
Η εταιρεία ξεκίνησε το 1958, ως εργαστήριο με την επωνυμία Armi Sport από τον Ezechiele Chiappa (Ιζεκιήλ Κιάππα).
Ο δαιμόνιος Ιταλός διέγνωσε τη ζήτηση για ιστορικά όπλα που δημιούργησαν οι ταινίες “γουέστερν”.
Πολλοί εραστές του κινηματογράφου αναζητούσαν πιστόλια Colt 1873 και τουφέκια όπως τα Spencer ή Henry που έβλεπαν στις ταινίες.
Τα αυθεντικά ήταν ήδη 100 χρονών και οι τιμές τους (όσων υπήρχαν σε λειτουργική κατάσταση)... άγγιζαν τα ουράνια!
Η Armi Sport κατασκεύαζε στην Ιταλία ρέπλικες με πολύ χαμηλότερο κόστος. Σύντομα τροφοδοτούσε τις κινηματογραφικές παραγωγές, τους ομίλους αναπαράστασης ιστορικών μαχών αλλά και τους οπλόφιλους που ενδιαφέρονταν για ένα λειτουργικό όπλο. Έτσι δε διακινδύνευαν συλλεκτικά κομμάτια οπλουργικής ιστορίας.
Λειόκανη “Τριπλή Απειλή”
Με την πάροδο τoυ χρόνου, ο γιός του ιδρυτή Rino Chiappa εξέλιξε τη γκάμα προσθέτοντας και άλλα μοντέλα.
Το χαρακτηριστικό τους είναι ότι αποτελούν “ιδιαίτερες ιδέες”.
Αρκεί να δεί κανείς το περίστροφο “RHINO” (που δεσμευόμαστε να του αφιερώσουμε χρόνο προσεχώς) και το αντικείμενο της σημερινής μας παρουσίασης, το λειόκανο “TRIPLE THREAT” (Τριπλή Απειλή).
Αυτή είναι η μετάφραση του ονόματος που επέλεξε η Chiappa το 2014 και αν σας θύμισε τίτλο βιντεοταινίας της δεκαετίας του ‘90, δεν είστε μόνοι.
Με την πρώτη ματιά θυμίζει ένα πλαγιόκανο δίκανο… με μια έξτρα κάνη στην κορυφή!
Το όπλο ανοίγει με την παραδοσιακή “πεταλούδα”, το μοχλό που ξεκλειδώνει το μηχανισμό και αποκαλύπτει τις τρείς θαλάμες για επαναγέμιση.
Οι κάνες περιστρέφονται γύρω από έναν πίρο και ο εξωστήρας ωθεί μερικώς τους κάλυκες έξω από τις θαλάμες, ώστε να αφαιρεθούν με το χέρι.
Στη βάση, τρείς επικρουστήρες με αντίστοιχα ελατήρια πυροδοτούν τα φυσίγγια με το πάτημα της μονής σκανδάλης.
Δεν υπάρχει επιλογέας βολής.
Πίεση της σκανδάλης ενεργοποιεί “κυκλικά” τις σφύρες με σειρά (δεξιά-αριστερή-άνω) χωρίς ο χειριστής να μπορεί να επιλέξει την κάνη που θέλει.
Ένας μοχλός ασφαλείας στην κορυφή της λαβής μπλοκάρει την κίνηση της σκανδάλης.
Λειόκανο… αυτοάμυνας;
Το όπλο πλασαρίστηκε στην αμερικανική, ιταλική και καναδική κυρίως αγορά μεταξύ του 2014 και του 2020.
Το κοινό στο οποίο στόχευε ήταν εκείνο των σκοπευτών ψυχαγωγίας και των οπαδών της επιβίωσης/αυτοάμυνας.
Έτσι δώθηκε έμφαση στις μικρές διαστάσεις και την ικανότητα μεταφοράς εντός θηκών, σάκων κτλ.
Για το λόγο αυτό πωλούνταν με κάνες μήκους 47 εκατοστών (το ελάχιστο επιτρεπόμενο στις ΗΠΑ - ο Καναδάς δε θέτει αντίστοιχο όριο).
Μία απλή ακίδα στην κορυφή της κάνης φροντίζει για τη σκόπευση και το συνολικό μήκος του όπλου φτάνει τα 90 μόλις εκατοστά.
Η διαφημιστική προβολή έδινε έμφαση στην απλότητα χειρισμού από άπειρα άτομα (σε σχέση με μια αυτογεμή καραμπίνα) και στη μειωμένη ανάγκη συντήρησης.
Υποτίθεται επίσης ότι οι χρήστες θα μπορούσαν να τοποθετούν διαφορετικού τύπου φυσίγγιο σε κάθε θαλάμη (σκάγια, ψήφοι ή βολίδες) αν και αυτό το επιχείρημα ισχύει και για κάθε λειόκανο με αποθήκη.
Συνήθως τόσο κοντόκανα όπλα διαθέτουν σταθερή στένωση στο άκρο των κανών.
Τα “Triple Threat” όμως φέρουν σπειρώματα για βιδωτά τσοκ τύπου Remington.
Ο κατασκευαστής περιλαμβάνει 5 διαφορετικά τσοκ στο βασικό πακέτο.
Στη διαμόρφωση αυτή, το βάρος φτάνει τα 3,35 κιλά.
Αρκετά χαμηλό ώστε να μη κουράζει αλλά ικανό να απορροφά την ανάκρουση από βαρύτερες γομώσεις.
Μέτρια εμπορική πορεία
Η ιδέα του τρίκανου συνήθως εκφράζεται με τα γερμανικής τεχνοτροπίας κυνηγετικά όπλα drilling που συνδυάζουν λείες και ραβδωτές κάνες.
Η πρόταση της Chiappa αντιπροσώπευε μια άλλη οπτική όταν διοχετεύτηκε στην αγορά από την αμερικανική Charles Daly.
Παρουσιάστηκαν επιπλέον εκδόσεις σε διαμετρήματα cal.20, 28 και 36 με μικρότερο μέγεθος βάσης.
Το βασικό μοντέλο παρέμενε όμως το cal. 12. Συνδύαζε τις κοντές κάνες των 47 εκατοστών με ένα διαιρούμενο κοντάκιο.
Μία μπρούτζινη πλάκα πάνω στο κοντάκι επέτρεπε το λύσιμο του σε δύο μέρη, με τη λαβή να μένει πάνω στη βάση και το πέλμα να αφαιρείται ξεχωριστά.
Έτσι το τουφέκι μπορούσε να χωριστεί σε τέσσερα απάρτια για μεταφορά μέσα σε μικρό σάκο πλάτης.
Όμως η συνέχεια δεν υπήρξε ανάλογη. Η τιμή των 1.450 περίπου ευρώ δεν το έκανε ιδιαίτερα ελκυστικό, ειδικά όταν συνυπολογίσει κανείς ότι την παραγωγή ανέλαβε η τουρκική Akkar Silah Sinayi Ltd.
Η εταιρεία έχει “ανάμικτη” φήμη ποιότητας (κατασκευάζει “φασόν” πολλά δίκανα για ευρωπαίους και αμερικανούς διανομείς).
Το 2020, η Chiappa σταμάτησε την πώληση του “Triple Threat” και την εξαγωγή του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η Akkar το διατηρεί στον κατάλογο της ως “Mammut” (Μαμούθ) 312.
Προσφέρει πλέον και μια έκδοση με κάνες 71 εκατοστών και ρίγα σκόπευσης, η οποία ζυγίζει 3,9 κιλά.
Απευθύνεται στο κυνηγετικό κοινό της Ευρώπης, αλλά η απουσία επιλογέα βολής και το βάρος αποτελούν μειονεκτήματα.
Άλλη μια “παραξενιά”
Αν υπάρχει ένα δίδαγμα στην ιστορία του “Triple Threat” είναι πως μια ιδέα, όσο ενδιαφέρουσα ή εξωτική και αν φαίνεται αρχικά, θα “βουλιάξεί” αν δεν καλύπτει μια πραγματική ανάγκη.
Οι εντυπωσιακές φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο δείχνουν ένα ενδιαφέρον και μοναδικό τουφέκι.
Η κοινή λογική όμως λέει ότι δεν εκπληρώνει κάποια λειτουργία καλύτερα από ένα κοινότυπο δίκανο ή καραμπίνα.
Αντίθετα διαθέτει μεγαλύτερο βάρος και μικρότερη ευχρηστία. Στερείται επιλογέα βολής που θα εκμεταλλευόταν τα διαφορετικά τσοκ στις κάνες.
Αντίστοιχα δεν έχει δυνατότητα μερικής επαναγέμισης της αποθήκης όπως μια καραμπίνα.
Ο μηχανισμός πρέπει να ανοιχτεί για να απορριφθούν οι άδειοι κάλυκες (ένας-ένας) πριν τοποθετηθούν γεμάτα φυσίγγια.
Σε ένα όπλο με κυλινδρική αποθήκη, ο χειριστής μπορεί να συμπληρώνει φυσίγγια μεταξύ των βολών, ενώ η θαλάμη παραμένει γεμάτη.
Η ικανότητα αυτή είναι σημαντική όταν το όπλο προορίζεται για άμυνα.
Έτσι κάπως, η “Τριπλή Απειλή” των Chiappa/Akkar/Daly πέρασε στην αφάνεια μέσα σε έξι μόλις χρόνια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών