H Browning είναι γνωστή για τα αλληλεπίθετα (σούπερ-ποζέ) δίκανα και τις καραμπίνες της, δύο τύπους λειόκανων όπλων που ο ιδρυτής τις τελειοποίησε και έφερε στο ευρύ κοινό στις αρχές του 20ου αιώνα. Όμως κάποια από τα αξιολογότερα και άγνωστα Browning ανήκουν σε μια εντελώς διαφορετική κατηγορία. Τις δεκαετίες μετά το θάνατο του John Browning, οι επίγονοι του θέλησαν να κυριαρχήσουν στην αμερικανική αγορά. Στην προσπάθεια να καλύψουν κάθε τμήμα της, διέθεταν και προϊόντα που δεν εφηύραν οι ίδιοι. Τέτοια ήταν τα πλαγιόκανα δίκανα, είδος που ποτέ δε κατασκεύαζαν . Έχοντας συνεργασία με την Fabriqe National (FN), διέθεταν μοντέλα βελγικής επινόησης όπως το Anson 1930 και το Sidelock.
Συνεργασίες στην Άπω Ανατολή
Κάποια στιγμή, τα μοντέλα που φτιάχνονταν στην FN κατέστησαν υπερβολικά ακριβά να παραχθούν σε μια τιμή που η αγορά θα δεχόταν. Έτσι το 1969 στράφηκαν προς την ιαπωνική Miroku, ξεκινώντας μια σχέση συνεργασίας που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Το πρώτο δίκανο που οι Ιάπωνες έφτιαξαν για τη Browning ονομαστηκε B-SS (Browning Side by Side) και παρουσιάστηκε επίσημα το 1971.
Ήταν ένα στιβαρό τουφέκι με σύστημα λειτουργίας “boxlock” (μισές φωτιές). Παραγόταν σε διαμετρήματα cal. 12 και cal. 20 με τον αναλόγου μεγέθους κορμό. Τα περισσότερα διέθεταν φαρδιές (αμερικανικού τύπου) “πάπιες” και μονή σκανδάλη. Τα ξύλινα μέρη είναι από καλής ποιότητας καρυδιά, ο μηχανισμός ανθεκτικός. Υπήρχαν δύο επίπεδα φινιρίσματος με το πολυτελέστερο να καλύπτεται από χειροποίητο σκάλισμα. Τα μήκη κανών ήταν 66, 71 και 76 για το cal. 12 ενώ το cal. 20 ήταν διαθέσιμο μόνο στα δύο πρώτα. Αργότερα τη συναρμολόγηση ανέλαβε η Daewoo στην Κορέα, με απάρτια από τη Miroku. Αν και λίγο “χοντροκομμένα” με αισθητική που μιμείται το αμερικανικό πρότυπο δίκανου αντί του κλασσικού ευρωπαϊκού, είναι εξαιρετικά όπλα εργασίας. Αν κανείς δεν ενδιαφέρεται για θαλάμες που να δέχονται φυσίγγια magnum (3 ιντσών), αποτελούν ακόμη και σήμερα εξαιρετική επιλογή ως μεταχειρισμένα.
Για ένα σύντομο διάστημα μεταξύ 1983 και 1987, παρουσιάστηκε και ένα πολυτελέστερο μοντέλο του B-SS με “ολόκληρες φωτιές” (δηλαδή με πυροδοτικό μηχανισμό Sidelock τοποθετημένο σε πλάκες). Χρησιμοποιούσε διπλές σκανδάλες και ποιοτικότερα ξύλινα μέρη. Κόστιζε αρκετά ακριβότερα από τα απλά μοντέλα. Ελάχιστα κατασκευάστηκαν και αποτελούν πλέον δυσεύρετα “μικρά διαμάντια” οπλοτεχνίας. 
To 1987, με την επικράτηση πλέον των βιδωτών τσοκ και των αυτογεμών λειόκανων, η Browning απέσυρε ολοκληρωτικά το B-SS.
“Αγγλικό” sidelock βελγικής γενεαλογίας
Το τέλος της ιαπωνικής παραγωγής δε σήμανε και το τέλος των πλαγιόκανων Browning. To Custom Shop στο Χέρσταλ του Βελγίου είχε στη διάθεση του αρκετές αφινίριστες βάσεις (κορμούς) από το μοντέλο FN 1930. Επρόκειτο για σφυρήλατα απάρτια υψηλής ποιότητας. Εκείνη την εποχή το Custom Shop είχε περί τους 36 τεχνίτες και ο χρόνος αναμονής ξεπερνούσε τους 12 μήνες. Έτσι το 2001, σε συνεργασία με τη γειτονική Lebeau-Courally, ξεκίνησαν να συναρμολογούν εξαιρετικής ποιότητος πλαγιόκανα με σύστημα “ολόκληρων φωτιών” στο πρότυπο της Holland & Holland. Οι μηχανουργικές κατεργασίες γίνονταν στην FN υπό την καθοδήγηση του Άγγλου Kevin Ewings (τότε διευθυντή στο Custom Shop). Κατόπιν τα απάρτια στέλνονταν στη Lebeau, λίγα οικοδομικά τετράγωνα μακρύτερα για φινίρισμα και ταίριασμα ξύλινων μερών. Τα κοντάκια κατασκευάζονταν από γαλλική καρυδιά (από το απόθεμα του Custom Shop) παλαίωσης τουλάχιστον 40 ετών και ο αγοραστής είχε τη δυνατότητα επιλογής ξύλου και εξατομικευμένων χαράξεων στη βάση.
Υπήρχαν δύο στάνταρ επίπεδα σκαλίσματος (LC1 και LC2) και οι βάσεις βάφονταν με ταρταρούγα ή γυαλίζονταν σε τελείωμα “παλαιού ασημιού”. Οι κάνες ήταν εφαρμοσμένες με ασημοκόλληση σε ντεμί-μπλοκ και έρχονταν σε μήκη 68 ή 71 εκατοστών. Οι αυλοί διαμορφώνονταν και λειαίνονταν χειροποίητα, πάντα με σταθερή στένωση.
Πρόκειται για εξαιρετικής ποιότητας όπλα που διέθεταν όλα τα κορυφαία χαρακτηριστικά της “αγγλικής σχολής” με ίσιο κοντάκι χωρίς λαβή, διπλές σκανδάλες, αυτόματους εξολκείς, λεπτή πάπια και κομψό προφίλ. Πάνω στις κάνες χαράσσονταν οι φράσεις “BROWNING ASSEMBLED BY LEBEAU - COURALLY" και "MOD. B. S. L. 12 (ή 20 αντιστοίχως) GA 2 3/4 MADE IN BELGIUM". Η παραγωγή σταμάτησε όταν εξαντλήθηκε το απόθεμα από αφινίριστες βάσεις με τα τελευταία “δωδεκάρια” να παραδίδονται το 2006 και τα cal. 20 να ακολουθούν δύο χρόνια αργότερα. Ακόμη και σήμερα μπορεί κανείς να τα βρεί σε δημοπρασίες μεταχειρισμένων σε τιμές γύρω στα 10.000 ευρώ. 
Κρυφή κληρονομιά
Είναι μάλλον απίθανο να ξαναδούμε στο μέλλον ένα πλαγιόκανο δίκανο με τη σφραγίδα της Browning. Το ολοένα συρρικνούμενο ενδιαφέρον για πλαγιόκανα κυνηγετικά, σε συνδυασμό με το κόστος τέτοιων χειροποίητων όπλων το καθιστούν απαγορευτικό. Τα τελευταία BSL κόστιζαν 17.000 ευρώ, μια τιμή έξω από τις δυνατότητες του μέσου κυνηγού. Αυτό σημαίνει ότι τα λιγότερο διάσημα δίκανα Browning που φτιάχνονταν στην Ιαπωνία είναι τα τελευταία προσιτά όπλα που κουβαλούν το όνομα της φίρμας.
Ο μικρός όγκος παραγωγής τα κάνει αρκετά σπάνια, αλλα ταυτόχρονα μπορεί ο μέσος άνθρωπος να τα αποκτήσει και να τα χαρεί, από “δεύτερο χέρι”.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών