Ο Harry Sanford (Χάρυ Σανφορντ) ήταν ένα πολύ ευρυματικό και ανήσυχο πνεύμα με πάθος για το κυνήγι. Στη δεκαετία του 1970 συνεργάστηκε με τον Max Gera (Μαξ Γκέρα) για να σχεδιάσουν κυνηγετικά όπλα χειρός. Η συνεργασία τους πήρε σάρκα ως εταιρεία Auto Mag Corporation που ίδρυσαν το 1969 στο Ιρβιντέϊλ της Καλιφόρνια. Το όνειρο τους ήταν να δημιουργήσουν πιστόλια που να ξεπερνούν σε ισχύ και ευχρηστία τα περίστροφα που μέχρι τότε είχαν το μονοπώλιο. Ο “βασιλιάς” ήταν το .44 Μάγκνουμ. Ο Sanford οραματίστηκε ένα φυσίγγιο με την ίδια δύναμη και βαλλιστική συμπεριφορά, που θα λειτουργούσε μέσα από γεμιστήρα πιστολιού. Το ονόμασε .44 ΑΜΡ (Auto Mag Pistol) και γύρω του σχεδίασε ένα ογκώδες πιστόλι από ανοξείδωτο ατσάλι με το όνομα AUTOMAG. Ήταν ένα ακριβό και πολύπλοκο σύστημα και λιγότερα από 3.000 βγήκαν από την παραγωγή πριν η εταιρεία πτωχεύσει.
Επανεκκίνηση
Ο Sanford κατάλαβε πως με ένα μόνο προϊόν δε μπορούσε να σταθεί οικονομικά και όταν ξανάστησε την εταιρεία του (αρχικά ως Irwindale Arms και αργότερα ως Trust Deeds Corporation) παρουσίασε κάποια
λιγότερο πολύπλοκα αλλά εξίσου ασυνήθιστα μοντέλα. Υπήρξε το AUTOMAG 2 σε διαμέτρημα .22 Μάγκνουμ και το εντελώς “ιδιαίτερο” AUTOMAG 3 που χρησιμοποιούσε το φυσίγγιο .30 Carbine. Αυτό το
τελευταίο είναι ένα από τα αξιοπερίεργα πιστόλια της σύγχρονης ιστορίας. Έχει το προνόμιο να είναι ένα από τα δύο όπλα χειρός σε αυτό το διαμέτρημα που μπήκε σε μαζική παραγωγή και το μοναδικό
ημιαυτόματο. Το άλλο είναι το περίστροφο Ruger Blackhawk, το οποίο κατασκευάστηκε ως ειδική παραγγελία σε .30 Carbine το 1968.
Κυνηγετικό εργαλείο
Τα πρώτα πιστόλια έφτασαν στην αγορά το 1989. Ο Sanford είχε πάρει το μάθημα της αποτυχίας όταν λάνσάρισε ένα νέο όπλο και ένα νέο διαμέτρημα ταυτόχρονα. Αυτή τη φορά σχεδίασε το AUTOMAG 3 ώστε να εκμεταλλευτεί τα τεράστια στρατιωτικά πλεονάσματα πυρομαχικών .30 Carbine και αραβίδων Μ1 που κατέκλυζαν την αγορά. Θα πρόσφερε ένα πιστόλι που χρησιμοποιούσε φθηνά και διαθέσιμα φυσίγγια και ταυτόχρονα θα ήταν ελκυστικό όπλο χειρός για εκείνους που ήδη διέθεταν κάποια αραβίδα Μ1 Carbine (τις οποίες ο αμερικανικός στρατός εκποιούσε τότε για 17 δολλάρια/τεμάχιο).
Η ευθυτενής τροχιά του φυσιγγίου έδινε δραστικό βεληνεκές κοντά στα 100 μέτρα και το πιστόλι εξοπλιζόταν με εξαιρετικά, ρυθμιζόμενα σκοπευτικά της Millet. Επίσης μια βάση διόπτρας που χρησιμοποιεί το ένα πλακίδιο της λαβής για στήριξη επιτρέπει την τοποθέτηση διόπτρας. Ζαρκάδια, τσακάλια, αλεπούδες και παρόμοιου μεγέθους θηράματα είναι εύκολη λεία. Συνδρομή στη μηχανική ακρίβεια δίνει και ο μηχανισμός σκανδάλης που πυροδοτεί από μονή ενέργεια, ώστε να απαιτεί λιγότερη δύναμη έλξης.
Μηχανική συγκρότηση
Το απλοποιημένο αυτό μοντέλο είναι εμπνευσμένο από το σύστημα λειτουργίας του John Browning και για την ακρίβεια όταν το δεί κανείς λυμένο, θυμίζει αρκετά Colt 1911 και Hi Power. Η κάνη οπισθοχωρεί και
κλίνει προς τα κάτω με τη βοήθεια ενός οδηγού στο κάτω μέρος της.
Υπάρχει ένα κλειδί γύρω απο την κάνη και ασφαλίζει σε αντίστοιχες εγκοπές στο κλείστρο. Χρησιμοποιεί ακόμη και ένα παρόμοιο δακτύλιο ευθυγράμμισης γύρω από το στόμιο.
Οι προφανείς διαφορές αφορούν το μέγεθος. Η λαβή είναι μακρύτερη, ώστε να χωρά ένα γεμιστήρα μεγαλύτερου μήκους. Οκτώ φυσίγγια διαστάσεων 7,62Χ33mm τοποθετούνται σε μονή στήλη. Η άλλη
σημαντική διαφορά είναι η τοποθέτηση της ασφάλειας στο κλείστρο, αντί του κορμού. Η διάταξη αυτή αντιγράφει την αντίστοιχη του Walther P38.
Επειδή το .30 Carbine είναι πυρομαχικό τυφεκίου, λειτουργεί σε μεγαλύτερες πιέσεις και είναι κανό για υψηλότερες ταχύτητες. Έτσι η κάνη του AUTOMAG 3 έχει μήκος 16,5 εκατοστά και κατασκευαζόταν
από υψηλής αντοχής ανοξείδωτο ατσάλι. Παρόλα αυτά, η ατελής καύση της γόμωσης -η οποία αρχικά προοριζόταν για κάνες μήκους 45 εκατοστών- δημιουργεί μια εκτυφλωτική λάμψη και αρκετό θόρυβο με
κάθε πατημα της σκανδάλης. Παρόλο που δε συνοδεύονται από αντίστοιχη ανάκρουση, τα δύο αυτά χαρακτηριστικά συχνά αποθαρρύνουν αρχάριους σκοπευτές. Η έλλειψη ανάκρουσης οφείλεται εν μέρει στη μικρή μάζα της βολίδας .30 και εν μέρει στο μεγάλο βάρος του πιστολιού που φτάνει τα 1,2 κιλά. Το πιστόλι φτιαχνόταν από τρία κράματα ανοξείδωτου ατσαλιού: 17-4 για τον κορμό, 416 στην κάνη και εργαλειοχάλυβα Α2 για απάρτια αντοχής όπως η σχαστηρία. Ο σκοπός ήταν η μέγιστη ανθεκτικότητα, αλλά τα σκληρά αυτά κράματα διέθεταν μια “κρυφή” αδυναμία. Συμπεριφέρονταν διαφορετικά στην τριβή σε σχέση με το “μαλακό” ανθρακούχο ατσάλι με αποτέλεσμα να φθείρονται ανομοιόμορφα χωρίς τα κατάλληλα λιπαντικά. Μεγάλο μέρος της κακής φήμης για την αξιοπιστία του Automag οφείλεται στη συμπεριφορά του μετάλλου.
Σύντομη διαδρομή
Ο Sanford ήταν πολύ καλύτερος μηχανικός από ότι επιχειρηματίας και μετά από λίγα χρόνια τα εταιρικά σχήματα που δημιούργησε “βούλιαξαν” για τα καλά.
Σήμερα τα διάφορα μοντέλα AUTOMAG αποτελούν ενθύμια μιας αναζήτησης για καλύτερα υλικά και τεχνολογίες. Η έρευνα του καθώς και εκείνη του φίλου του Lee Juras (Λη Τζούρας) οδήγησαν στη
δημιουργία βελτιωμένων κυνηγετικών όπλων και φυσιγγίων, παρόλο που οι ίδιοι δεν ωφελήθηκαν οικονομικά. Ήταν οι πρωτοπόροι ονειροπόλοι που οδηγήθηκαν από το πάθος για το κυνήγι και τα εργαλεία του, σε δρόμους ανεξερεύνητους. Σημερινά όπλα όπως το Desert Eagle οφείλουν την ύπαρξη τους σε εκείνες τις ιδέες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών