W.W. Greener GP - Το τελευταίο Martini

Οι στρατιωτικές τις δυνάμεις παρέμεναν διάσπαρτες σε μέρη από την Ινδία, το Χονγκ-Κονγκ και τη Νότια Αφρική μέχρι το Σουδάν, δρώντας ως δυνάμεις κατοχής.
Οι πολιτικές επιλογές διάλυσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας οδήγησαν στην κατάληψη της Αιγύπτου, του Σινά και της Γάζας.
Η βίαιη προσάρτιση μουσουλμανικών περιοχών έφερε επαναστάσεις τις οποίες Βρετανοί στρατιώτες (κυρίως “αποικιακά” σώματα από τη Νέα Ζηλανδία, την Ινδία και τη Νότια Αφρική) και οι τοπικοί συνεργάτες τους έπρεπε να αντιμετωπίσουν.
Η Αιγυπτιακή Αρχή (δηλαδή ο διορισμένος από το Στέμμα κυβερνήτης της Αιγύπτου) στράφηκαν στο Μπέρμιγχαμ για ένα όπλο αντιμετώπισης του οχλου.
Η λύση βρέθηκε στη μορφή του μονόσφαιρου λειόκανου Greener Police.
Η διάσημη φίρμα συνδύασε το μηχανισμό του Martini-Henry με μια λεία κάνη.
Η ανάγκη καταστολής παρουσιάστηκε και σε άλλες περιοχές, με αποτέλεσμα εξήντα χιλιάδες τέτοια όπλα να φτιαχτούν και να υπηρετήσουν στις βρετανικές αποικίες τα τελευταία 100 χρόνια.
Ακόμη και σήμερα μπορεί να δεί κανείς στα νέα αυτά τα ιδιόρρυθμα “κειμήλια” στα χέρια αστυνομικών σε μέρη όπως η Ινδονησία ή το Μπανγκλαντές.

Περιορισμός όπλων

To Greener Police έχει τις ρίζες του πίσω στα 1870 και το στρατιωτικό τουφέκι Martini-Henry, που υπηρέτησε ως στάνταρ όπλο πεζικού μέχρι την έλευση των μοντέρνων επαναληπτικών που χρησιμοποιούσαν “άκαπνη” πυρίτιδα.
Το 1919 ήταν ήδη απαρχαιωμένο, όμως ο απλός μηχανισμός ήταν γερός και εύκολος στη χρήση από ανεκπαίδευτους ιθαγενείς.
Παράλληλα, παρέμενε πολύ λιγότερο αποτελεσματικός απέναντι στα όπλα των Βρετανών σε περίπτωση που τα ντόπια στρατεύματα στρέφονταν κατά των επικυρίαρχων.
Η χρήση λείας κάνης με σκάγια εξυπηρετούσε τον ίδιο σκοπό, αφού μείωνε δραματικά το βεληνεκές και την αποτελεσματικότητα.
Σε μια ακόμη επίδειξη “βρετανικής πονηριάς”, οι κάνες που χρησιμοποιούσε ο Greener δεν ήταν σε κάποιο διαδομένο διαμέτρημα (πχ. cal. 12 ή cal. 16) αλλά σε ένα ιδιόρυθμο cal. 14 που παραγόταν μόνο στο εργοστάσιο Kynoch του Μπέρμινγκχαμ για λογαριασμό της κυβέρνησης.
Χωρούσαν 30-34 γραμμάρια σκαγίων μικρού και μεσαίου μεγέθους.
Ο σκοπός ήταν να βάλλονται κατά του πλήθους και να προκαλούν τραυματισμούς και πανικό, χωρίς απαραίτητα να φονεύουν σε μεγαλύτερη απόσταση.
Για ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια, τα GP διέθεταν ένα τροποποιημένο επικρουστήρα που έφτανε για να πυροδοτήσει το ειδικά σχεδιασμένο καψύλιο αυτών των φυσιγγίων.
Έτσι ακόμη κι όταν κάποια όπλα έπεφταν στα χέρια των αντιστασιακών, αχρηστεύονταν μετά την κατανάλωση των άμεσα διαθέσιμων πυρομαχικών.
Η μόνη πηγή τροφοδοσίας ήταν τα αγγλικά στρατεύματα.

Περιγραφή

Βασισμένο στο μηχανισμό μοχλού με το συρόμενο κλείστρο του Ελβετού μηχανικού Martini, το Greener Police διαθέτει πολύ λίγα κινητά μέρη.
Σύροντας εμπρός το μοχλό που καλύπτει τη σκανδαλοθήκη ο χειριστής εκθέτει τη θαλάμη και ταυτόχρονα οπλίζει τον επικρουστήρα.
Τοποθετεί ένα φυσίγγιο απευθείας στη θαλάμη και το κλείνει. Μετά την πυροδότηση ο κάλυκας εξάγεται με την κίνηση του μοχλού.
Υπάρχει ένας μοχλός ασφάλειας στη δεξιά πλευρά του κορμού. Επειδή δεν υπάρχει εξωτερική σφύρα, κάποια μοντέλα εξοπλίζονταν με έναν “ενδείκτη όπλισης”.
Όταν ο επικρουστήρας είναι οπλισμένος, ένας αμυγδαλόσχημος μοχλός που βρίσκεται δίπλα από την ασφάλεια κλίνει προς τα πίσω. Μετά την πίεση της σκανδάλης μετακινείται κάθετα.
Το βάρος είναι 3,5 κιλά, μεγάλο για μονόσφαιρο όπλο.
Οφείλεται στον ατσάλινο κορμό αλλά και στον πλήρους μήκους ξύλινο φυλακτήρα που προστατεύει την κάνη από στραβώματα ή κτυπήματα.
Στο άκρο υπάρχει ένα μεταλλικό χιτώνιο το οποίο προστατεύει το στόμιο.
Σε μερικά μοντέλα, το χιτώνιο έχει υποδοχή για ξιφολόγχη.
Αντίστοιχα, το πέλμα του κοντακίου είναι και αυτό σιδερένιο για να προστατεύει το κοντάκι.
Μπορεί άνετα να χρησιμοποιηθεί για να σπάσει μια πόρτα ή ώς ρόπαλο εναντίον διαδηλωτών.
Δύο αορτηριούχοι εξασφαλίζουν τη συγκράτηση του όπλου πάνω στο σώμα του στρατιώτη.
Με κάνη 61 εκατοστών, το συνολικό μήκος παραμένει πολύ διαχειρίσιμο στο ένα μέτρο (106 εκατοστά για την ακρίβεια).
Ουσιαστικά to GP αποτελεί ένα συνδυασμό πυροβόλου και αστυνομικής ράβδου, το ίδιο επικίνδυνο σε αποστάσεις επαφής με ένα γκλοπ ακόμη και άδειο.

Παραλλαγές

Γύρω στο 1922 η W.W. Greener άρχισε να κατασκευάζει το ίδιο ουσιαστικά όπλο για την πολιτική αγορά σε διαμέτρημα cal. 12.
Έμεινε στην παραγωγή επί 50 χρόνια ως ένα απλό και χρηστικό κυνηγετικό τουφέκι.
Κάποια από αυτά αγοράστηκαν και από σωφρονιστικά καταστήματα για φύλαξη κρατουμένων.
Στην πορεία “ξαναερμήνευσαν” τον τίτλο GP ώστε να σημαίνει “General Purpose” (Γενικής Χρήσης) και να μή θυμίζει αστυνομικό όπλο.
H Greener πούλησε τα δικαιώματα παραγωγής στη Webley-Scott που συνέχισε να παράγει μια λιγότερο ραφιναρισμένη έκδοση μέχρι τη δεκαετία του 1980, 110 χρόνια μετά την σχεδίαση του αρχικού Martini.
Τα πολιτικά GP ξεχωρίζουν από την κοντή πάπια που διαθέτει χάραξη και δεν καλύπτει όλο το μήκος της κάνης.
Επίσης διαθέτουν κατά κανόνα μακρύτερες κάνες, συνήθως 71 ή 76 εκατοστών.
Φημίζονται για το πολύ σφικτό τσοκάρισμα (στένωση του στομίου) που δίνει πολύ καλές συγκεντρώσεις σε μεγαλύτερη απόσταση, αλλά σε βάρος της διασποράς κοντινότερα. Αποτελούν ακόμη και σήμερα ένα κομμάτι οπλουργικής ιστορίας που μπορεί να απολαύσει κανείς στην αγορά μεταχειρισμένων, χωρίς να επενδύσει χιλιάδες ευρώ.

www.bankingnews.gr